Yaşam Doyumunun İnternet ve Sosyal Medyaya Girme Sıklığı

Tablo-24: İnternete Girme Sıklığı İle Yaşam Doyumu Arasındaki İlişkisi İnternete girme sıklığı N Ortalama Std. Hata F Sig. (p)

Ayda 1-2 gün 5 14,80 2,17 0,928 0,447 Haftada 1-2 gün 6 11,50 1,43 Haftada 3-4 gün 3 14,33 2,18 Haftada 5-6 gün 19 14,36 ,89 Her gün 437 14,97 ,22 Toplam 470 14,90 ,21

İnternete girme sıklığı ile doyum puanı arasında p=0,447>0.05 olduğundan anlamlı bir fark yoktur.

Tablo-25: Sosyal Medyaya Girme Sıklığı İle Yaşam Doyumu İlişkisi Sosyal medyaya girme sıklığı N Ortalama Std. Hata F Sig. (p)

Ayda 1-2 gün 3 9,33 1,20 1,669 0,156 Haftada 1-2 gün 7 14,00 1,95 Haftada 3-4 gün 13 13,69 1,18 Haftada 5-6 gün 23 15,86 0,82 Her gün 424 14,94 0,22 Toplam 470 14,90 0,21

Sosyal medyaya girme sıklığı ile doyum puanı arasında p=0,156>0.05 olduğundan anlamlı bir fark yoktur.

İletişim insanoğlunun var olduğu zamandan itibaren hayatında önemli bir yere sahip olmuştur. İnsanoğlunun gelişimiyle birlikte kitle iletişim araçları da gelişim göstermiştir. Kitle iletişim araçlarını sırasıyla gazete, radyo, televizyon ve son olarak internet takip etmektedir. Kitle iletişim araçlarını değiştiren internetin keşfidir. Esas büyük yenilik 2000’li yılların başında hayatımıza giren sosyal medya ile olmuştur. Çünkü internet kişilerin kendisinin bireysel olarak hitap etmesine izin verirken, sosyal medya bunu bir adım daha ileriye taşıyarak insanların internette sanal birliktelikler, sosyal ağların oluşturulmasına imkân tanımıştır. Sosyal medya yoluyla bireyler kendilerini sanal âlemde ifade ederek kendisi gibi düşünen kişilerle forumlar oluşturarak ortak hareket etme imkânı bulmuştur (Özgür, 2013: 145-146).

Bireyler internette haberleri takip edebilir, dizi izleyebilir, bilgi edinebilir, müzik dinleyebilir, oyunlar oynayabilir ve arkadaşlarıyla etkileşime geçmek için kullanabilir. Ama dikkat edilmesi gereken nokta ne kadar güvenli olduğudur. Kullanıcılar teşhir, taciz, çocuk istismarına maruz kalabilirler. Ayrıca pornografik ve sapkın içeriklerle daha kolay erişilmeye başlaması genç kullanıcıların cinsel gelişimlerini ve psikolojilerini etkileyebilir (Oktik, 2013: 300-305). Bunun yanı sıra aşırı ve kontrolsüz kullanımda bireylerin yaşam doyumlarını negatif yönde etkilemektedir.

Selçuk Üniversitesi öğrencilerinin gündelik hayatta internet ve sosyal medyayı niçin kullandığını belirleme yönelik çalışmada, öğrencilerin gündelik internette ve sosyal medyada ne kadar zaman harcadıklarını saptamak ve geçirilen bu zamanın yaşam doyum düzeyleri arasında bir ilişkinin olup olmadığını belirlemeye çalışılmıştır. Ayrıca Öğrencilerin sosyo-demografik değişkenleri göz önüne alınarak internet ve sosyal medya kullanımı bunun yanı sıra yaşam doyumu arasında farklılaşıp farklılaşmadığı analiz edilmiştir.

Çalışmaya katılan öğrencilerin demografik özelliklerine bakıldığında;

Araştırmaya katılan öğrencilerin cinsiyet dağılımı %55,4’i kadın %44,6’si ise erkek katılımcılardan oluşmaktadır. Cinsiyet itibariyle katılımcıların oranları birbirine yakındır.

Katılımcıların % 30,9’u 4. Sınıf, % 27,2’i 3. Sınıf, % 24,3’ü 1. Sınıf, %17’6’sı 2. Sınıf öğrencisidir.

Katılımcıların % 39’nun aylık gideri 1000-1499 Türk lirası, % 22,1’i 500 Türk lirası aşağısı, % 16,2’si 500-999 Türk lirası, % 12,5’i 2000 Türk lirası üstü ve % 10’3’ü 1500-1999 Türk lirası arasında olduğu belirlenmiştir.

Katılımcıların % 37,6’ı yurtta, % 4,8’i evde tek başına, % 31,5’i arkadaşlarıyla % 26,1’i ailesiyle yaşamaktadır.

Araştırmaya katılan öğrencilerin internet kullanım özelliklerine bakıldığında; Öğrencilerin % 92,7’si her gün internete girmektedir. Katılımcıların internete % 86,5’i internete telefonlarından bağlanmaktadır. % 11,4’ü bilgisayarlarından bağlanırken, % 2,1’i tabletten internete ulaşmaktadır.

Öğrencilerin % 43’ü internete mobil ağlardan bağlanırken, % 42’i evden bağlanmaktadır. Geriye kalan % 15’i ise okuldan veya yurttan internete ulaşmaktadır.

Öğrenciler ortalama 7 yıldır internet bağlantısına sahiptirler. Ekonomik durumları yüksek olan öğrencilerin uzun yılladır internet bağlantısına sahip olduğunu görmekteyiz. Ekonomik durum ile internet bağlantısına sahip olma arasında bir ilişki bulunmaktadır.

Öğrenciler internette günde 125 dakika zaman harcamaktadır. Bu rakamın yüksek olması internet kullanımının katılımcıların hayatında önemli bir yere sahip olduğunu göstermektedir.

Üniversite öğrencilerinin interneti ne amaçla kullandığını belirlemeye yönelik 10 seçenek sunulmuştur. Söz konusu amaçlar Araştırma, Ödev, E-devlet, Dosya İndirme, Oyun oynama, Haber takip etmek, Tv-video İzlemek, Sosyal medyaya girmek, Bankacılık İşlemleri, Bilet satın almak ve sunulan amaçlar dışında bir amacını da belirtebilmeleri için “diğer” seçeneği sunulmuştur. Çalışmanın sonucuna göre katılımcılar interneti en çok Sosyal medyaya girmek, Tv-video izlemek ve Araştırma yapmak amacıyla kullanmaktadırlar. Bostancı (2010) yaptığı çalışmada öğrencilerin interneti en çok Sosyal medyaya girmek, Araştırma yapmak, İletişim kurmak amacıyla kullandıklarını belirlemiştir. Kara ise (2014)’de yaptığı çalışmada öğrencilerin interneti en çok Eğlence, Araştırma/Ödev ve Sosyal medyayı takip etmek için kullandıkları saptamıştır.

Araştırmaya katılan öğrencilerin sosyal medya kullanım özelliklerine bakıldığında;

Öğrencilerin günlük sosyal medyada geçirdikleri süre ortalama 113 dakikadır. Ök (2013)’de yaptığı çalışmada öğrencilerin sosyal medyada günde 77 dakika zaman harcadıklarını bulmuştur.

Araştırmaya katılan öğrencilerin % 90,2’lik kesimi her gün sosyal medyaya girmektedir.

Öğrencilerin % 84,6’sı sosyal medya hesaplarında kendi isimlerini kullanmaktadır. Kara (2014) yaptığı çalışmada sosyal medyada kendi isimlerini kullanan katılımcı oranı % 91,8 bulmuştur. Başka bir çalışmada Vural ile Bat (2010) % 88 olduğunu tespit etmiştir. Kendi ismini kullanmayan öğrenciler sosyal medyayı eğlenme ve rahatlamak ve kendilerini ifade etmek için daha çok kullanmaktadırlar.

Katılımcıların % 50, 2’si sosyal medyada tanıştığı kişilerle yüz yüze görüşmüşlerdir. Vural ile Bat (2010) yaptığı çalışmada bu oranı 35,4 bulmuştur. Kadınlar erkeklere göre daha fazla sosyal medyada tanıştığı kişilerle gerçek hayatta görüşmektedir. Katılımcıların hangi sosyal medyayı daha çok kullandığını belirlemek için popüler 15 tane sosyal medya ismi verilmiştir, daha güvenilir veriler alabilmek için birden çok seçeneği işaretleyebilecekleri belirtilmiştir. Bu 15 sosyal medyadan hariç kullandıkları ağ varsa “diğer” seçeneği sunulmuştur. Öğrenciler en çok kullandıkları sosyal ağlar WhatsApp, Instagram, Youtube’dir. Öksüz (2015) yaptığı çalışmada en çok kullanılan sosyal medya türlerini Facebook, Twitter ve Youtube olarak sıralamaktadır. Başka bir çalışmada Dikme (2013) Facebook, Google ve YouTube olarak bulmuştur. Yaptığımız çalışmada Facebook kullanım oranının az olması dikkat çekmektedir.

Katılımcıların cinsiyete göre farklılaşan sosyal ağ siteleri, Facebook, Snapchat, WordPress, Spotif ağlarıdır. Snapchat ağını kadınlar daha çok kullanırken diğer sosyal ağları erkekler daha çok kullanmaktadır.

Öğrenciler sosyal medyayı en çok, Tanıdıklarıyla iletişim kurmak, Fotoğraf paylaşmak ve tanıdıklarının fotoğraflarına bakmak, Olaylar ve kişiler hakkında bilgi sahibi olmak için kullanmaktadırlar. Bostancı (2010) yaptığı çalışmada arkadaşlarla İletişim kurmak, Bilgiye erişim ve Akademik bilgi paylaşımı amacıyla kullanıldığı tespit etmiştir. Çakmak (2014) Eğlenceli zaman geçirmek, Boş zamanları değerlendirme, Yeni insanlarla tanışmak için sosyal medyayı kullandıklarını bulmuştur.

Katılımcıların yaşam doyum özelliklerine bakıldığında:

Katılımcıların yaşam doyum düzeyi ortalaması 3,4 olduğu tespit edilmiştir. Öğrencilerin yaşam doyum puanı orta düzeyden yüksektir. Öğrencilerin yaşadıkları yere göre yaşam doyum düzeyleri farklılaşmaktadır. Ailesiyle ve evde tek başına yaşayan öğrencilerin yaşam doyum düzeyleri daha yüksektir. Işık ve Koçak (2014) yaptığı çalışmada özel yurtta ve ailesiyle kalan öğrencilerin yaşam doyum düzeyinin arkadaşlarıyla birlikte kalan ve devlet yurdunda kalan öğrencilerden daha yüksek olduğunu bulmuştur.

Öğrencilerin sınıf durumuna göre yaşam doyumları farklılaşmamaktadır.

Öğrencilerin ekonomik gider durumu ile yaşam doyum düzeyi arasında anlamlı bir ilişki yoktur. Aynı sonucu Işık ve Koçak (2014) tarafından yapılan çalışmada da görebiliriz. Bu çalışmaların aksine Dost (2007), tarafından yapılan çalışmada gelir ile yaşam doyumu arasında anlamlı bir farklılık olduğunu bulmuştur.

Öğrencilerin akademik not ortalamasına göre yaşam doyumu farklılaşmamaktadır. Kız öğrencilerin yaşam doyum puanı erkek öğrencilere göre daha yüksektir ama anlamlı bir farklılık söz konusu değildir.

Katılımcıların internette ve sosyal medyada geçirdikleri süre ile akademik başarı düzeyi arasında anlamlı bir fark vardır. İnternette ve sosyal medyada daha az süre geçiren öğrencilerin akademik not ortalaması, internet ve sosyal medyada daha çok zaman harcayan öğrencilere göre anlamlı olarak daha yüksektir.

Katılımcıların sosyal medyada geçirdikleri süre ile yaşam doyumları arasında negatif yönde düşük bir ilişki bulunmaktadır. Aynı zamanda öğrencilerin internette geçirdikleri süre ile yaşam doyumu arasında da negatif yönde düşük bir ilişki söz konusudur. Bu sonuç İlkay vd., (2015), Morsünbül (2014), Esen (2010) yaptıkları çalışmalarla paraleldir.

Katılımcıların sosyal medya denilince akıllarına ilk ne gelmektedir diye açık uçlu sorulmuştur, Öğrenciler 17 tane farklı cevap vermiştir. En çok verilen 3 cevap sosyal ağlar, paylaşım ve arkadaşlarla iletişim kurmak yer almaktadır.

Üniversite öğrencilerinin sosyal medya kullanım alışkanlıkları ile yaşam doyum düzeylerini inceleyen bu araştırma konu perspektifi ile özgün bir araştırmadır. Araştırma örneklemi değiştirilerek diğer üniversitelerde uygulanabilir. İnternet ve sosyal medya

kullanım alışkanlıklarının yaşam doyumunun değişik boyutlarıyla incelendiği çalışmaların sayısının artması bu iki farklı alana daha faydalı olacaktır.

KAYNAKÇA KİTAPLAR

Aydeniz Hediyetullah, (2011). Medyayı Kavramak. T.C. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı Aile ve Toplum Hizmetleri Genel Müdürlüğü. Baskı. Nakış Ofset. Çağıltay Kürşat, (1997). İnternet, Ankara. ODTÜ Geliştirme Vakfı ve Yayıncılık. Dağıtmaç Murat ve Özbay Okan, (2017). Dijital Haçlı Savaşları. Motto Yayıncılık.

Greenberg Joanne, (2008). Sana Gül Bahçesi Vadetmedim. Çeviren. Nesrin Kasap, 17. Baskı, İstanbul: Metis Yayıncılık.

Kuşay Yeliz, (2013). Sosyal Medya Ortamında Çekicilik ve Bağımlılık. Beta Yayınevi. İstanbul.

Oktik Nurgün (2013). Sosyal Kontrol, Çocuk ve İnternet. Türkiye Çocuk ve Medya Kongresi Bildiriler Kitabı /1. Yayına Hazırlayan. H. Yavuzer ve M. R. Şirin. Çocuk Vakfı Yayınları. Ankara.

Okur, M. Recep (2013). Web 2.0 ve Sonrası. Yeni İletişim Teknolojileri. Eskişehir Anadolu Üniversitesi.

Weinberg Tamar, (2009). The New Community Rules: Marketing On the Social Web. Kaliforniya: O’Reilly Media Inc.

TEZLER VE MAKALELER

Aghaei Sareh, Nematbakhsh A. Mohammad ve Farsani K. Hadi, (2012). Evolutıon of The World Wıde Web: From Web 1.0 to Web 4.0. International Journal of Web Semantic Technology. 3. (1).

Akçay Habibe, (2011). Kullanımlar ve Doyumlar Yaklaşımı Bağlamında Sosyal Medya Kullanımı: Gümüşhane Üniversitesi Üzerine Bir Araştırma. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi. (33).

Annak B. Bilge, (2005). Sosyal Destek, Sosyal Ağ, Yaşam Kalitesi ve Yaşam Doyumu: Duygu-Durum ve Anksiyete Bozukluğu Tanısı Alan Kişiler ve

Düzenli Hemodiyaliz Tedavisi Gören Hastalar Açısından Bir Karşılaştırma. Yüksek Lisans Tezi. Mersin.

Arnas Y. Aktaş, (2005). 3-18 Yaş Grubu Çocuk ve Gençlerin İnteraktif İletişim Araçlarını Kullanma Alışkanlıklarının Değerlendirilmesi. The Turkish Online Journal of Educational Technology. 4. (4).

Bat Mikail ve Vural Z. Beril Akıncı, (2010). Yeni Bir İletişim Olarak Sosyal Medya: Ege Üniversitesine Yönelik Bir araştırma. Journal Of Yaşar University. 20 (5). Başyazıcıoğlu H. Nur, (2013). Pazarlama Aracı Olarak Sosyal Medya Kullanımı:

Facebook Örneği, Yüksek Lisans Tezi. Kayseri.

Bayzan Şahin ve Özbilen Alper, (2012). Dünyada İnternetin Güvenli Kullanımına Yönelik Uygulama Örnekleri ve Türkiye’de Bilinçlendirme Faaliyetlerinin İncelenmesi ve Türkiye İçin Önerilen. International Computer & Instructional Technologies Symposium.

Binbir Sevtap, (2012. Kurumsal İletişim Aracı Olarak Sosyal Medya Optimizasyonu: Türkiye’deki İşletmelerin Sosyal Medya Optimizasyon Çalışmaları, Yüksek Lisans Tezi. İzmir.

Bostancı Mustafa, (2010). Sosyal Medyanın ve Gelişimi ve İletişim Fakültesi Öğrencilerinin Sosyal Medya Kullanım Alışkanlıkları, Yüksek Lisans Tezi. Caplan E. Scott, (2003). Preference for Online Social Interaction A Theory of

Problematic Internet Use and Psychosocial Well-Being. Communıcatıon researh. 30. ( 6).

Cao Fl ve Su Ly. (2007). Internet Addiction Among Chinese Adolescents: Prevalence and Psychological Features. Child Care Health Development, 33. (3).

Cao Hui, Sun Ying, Wan Yuhii, Hao Jiahu ve Tao Fangbiao, (2011). Problematic Internet use in Chinese adolescents and its relation to psychosomatic symptoms and life satisfaction. BMC Public Health, 11. (802).

Çakmak Veysel, (2014). İletişim Kaygısının Sosyal Medya Kullanımı Üzerine Etkisi: Üniversite Öğrencileri Üzerine Örnek Olay İncelemesi. Doktora Tezi. Konya.

Çeçen A. Rezan, (2008). Üniversite Öğrencilerinin Yaşam Doyumunu Yordama da Bireysel Bütünlük (Tutarlılık) Duygusu, Aile Bütünlük Duygusu ve Benlik Saygısı. Egitimde Kuram ve Uygulama / Journal of Theory and Practice in Education. 4 (1).

Çelen Fatma, Çelik Kübra, Seferoğlu S. Nadi, (2011). Çocukların İnternet Kullanımları ve Onları Bekleyen Çevrim-İçi Riskler. XIII. Akademik Bilişim Konferansı Bildirileri . İnönü Üniversitesi. Malatya.

Çıkrıkçı Özkan, (2012). Üstün Yetenekli Öğrencilerin Bilişötesi Farkındalık Düzeyleri İle Öz Yeterlilik Algılarının Yaşam Doyumunu Yordama Gücü. Yüksek Lisans Tezi. Trabzon

Çivitçi Asım, (2007). Çok boyutlu Yaşam Ölçeğinin Türkçeye Uyarlanması: Geçerlilik ve Güvenirlik Çalışması. Eurasian Journal of Educational Research. Issue (26).

Çivitçi Asım, (2009). İlk Öğretim Öğrencilerinde Yaşam Doyumu: Bazı Kişisel ve Ailesel Özelliklerin Rolü. Eğitim Fakültesi Dergisi. 22. (1).

Çivitçi Asım, Çivitçi Nazmiye, Fikayalı N. Ceren, (2009). Anne-Babası Boşanmış Olan Ergenlerde Yalnızlık ve Yaşam Doyumu. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi. 9. (2).

Dağlı Abidin, Baysal Nigah, (2016). Yaşam Doyumu Ölçeğinin Türkçeye Uyarlanması: Geçerlilik ve Güvenirlik Çalışması. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi. 15. (59).

Demir Emel, (2006). Birey ve Aile Yaşamına İlişkin Konularda İnternet Kullanımının Etkisinin Belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Ankara.

Demir İlkay, Özköklü P. Dilek ve Turgut A. Burcu, (2015). Ergenlerin Problemli İnternet Kullanımının Yordanmasında Denetim Odağı ve Yaşam Doyumunun Rolü. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 11. (3).

Demirel Seda, (2013). Sosyal Medya ve Müşteri İlişkileri Yönetimi Facebook Uygulaması. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul.

Doğan Uğur, (2016). Lise Öğrencilerinin Sosyal Ağ Siteleri Kullanımının Mutluluk, Psikolojik İyi-Oluş ve Yaşam Doyumlarına Etkisi: Facebook ve Twitter Örneği. Eğitim ve Bilim Dergisi. 41. (183).

Dost T. Meliha, (2007). Üniversite Öğrencilerinin Yaşam Doyumunun Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 2. ( 22).

Dikmen, A. Alpay, (1995). İş Doyumu ve Yaşam Doyumu İlişkisi. Basılmamış Yük Lisans Tezi. Ankara.

Dikme Gökhan, (2013). Üniversite Öğrencilerinin İletişimde ve Günlük Hayatta Sosyal Medya Kullanım Alışkanlıkları: Kadir Has Üniversitesi Örneği. Yüksek Lisans Tezi. Kayseri.

Diener Ed, (1984). Subjektive well-being. Psychological Bulletin. 95. (3).

Diener Ed, Lucas E. Richard, Smith L. Heidi, (1999). Subjective Well-being: Three Decades of Progress. Psychological Bulletin. (125).

Diener Ed, Oishi Shigehiro, ve Lucas E. Richard, (2003). Personality, Culture, and Subjective Well-being: Emotional and Cognitive Evaluations of Life. Annu. Rev. Psychol. 54.

Esen Erol, (2010). Ergenlerde İnternet Bağımlılığını Yordayan Psiko-Sosyal Değişkenlerin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. İzmir.

Göker Göksel, (2016). Bir Gözetim Aracı Olarak Periscope. Çankırı Karatekin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 7. (1).

Görgülü. Ç. D. Özge, (2018). İnternet ve Müzik Bağlamında Türkiye’de Değişen Müzisyen Kimliği. Yüksek Lisans Tezi.

Gülaslan Taylan, (2018). Kamu Yönetiminde Sosyal Medya Kullanımı ve Yönetimi: Temel İlkeler ve Öneriler. Doktora Tezi. İstanbul.

Gülcan Yaprak, Kuştepeli Yeşim ve Aldemir Ceyhan, (2002). Yüksek Öğretimde Öğrenci Doyum: Kuramsal Bir Çerçeve ve Görgül Bir Araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi. 7. (1).

Hazar Murat, (2011). Sosyal Medya Bağımlılığı Çalışması. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi. (32).

Işık G. Özlem ve Koçak Ö. Faruk, (2014). İletişim Fakültesi Öğrencilerinin Yaşam Doyumlarının Farklı Değişkenler Açısından İncelenmesi. Selçuk İletişim Dergisi. 8 (3).

İşlek S. Mahmut, (2012). Sosyal Medyanın Tüketici Davranışlarına Etkileri: Sosyal Medya Kullanıcıları Üzerine Bir Araştırma. Yüksek Lisans Tezi.

Kalender M. Emin, (2016). Fen lisesi Öğrencilerinin Sosyal Medya Kullanım Alışkanlıklarının İncelenmesi (Kütahya ili örneği). Yüksek Lisans Tezi. Karaca Mehmet, (2007). Sosyolojik Bir Olgu Olarak İnternet Gençliği: Elazığ

Örneği. Doktora tezi. Elazığ.

Kırık, A. Murat, (2012). Arap Baharı Bağlamında Sosyal Medya-Birey Etkileşimi ve Toplumsal Dönüşüm. 21. Yüzyılda Eğitim ve Toplum Dergisi. 1. (3).

Ko H.Chinh, Yen J. Yu, Chen F. Yen, Lın C. Huang ve Yang J. Mıng. (2007). Factors Predictive for Incidence and Remission of Internet Addiction in Young Adolescents: A Prospective Study. Cyber Psycholog Behavıor. 10. (4).

Ko H. Chinh, Yen Y. Yu, Chen C. Cheng, Chen H. Sue ve Yen F. Cheng. (2005). Gender Differences and Related Factors Affecting Online Gaming Addiction Among Taiwanese Adolescents. The Journal of Nervous and Mental Disease. 193. (4). Koç Gizem, (2011). Yeni İletişim Ortamında Yeni Kamusallık “Facebook” Örneği.

Yüksek Lisans Tezi. İstanbul.

Koçer Mustafa, (2012). Erciyes Üniversitesi Öğrencilerinin İnternet ve Sosyal Medya Kullanım Alışkanlıkları. Akdeniz İletişim Dergisi. (18).

Köker Süreyya, (1991). Normal ve Sorunlu Ergenlerin Yaşam Doyum Düzeyinin Karşılaştırılması. Yüksek Lisans Tezi. Ankara.

Morsünbül Ümit, (2014). İnternet Bağımlılığının Bağlanma Stilleri, Kişilik Özellikleri, Yalnızlık ve Yaşam Doyumu İle İlişkisi. International Journal of Human Sciences. 11 (1).

Öksüz Bekir, (2015). Yerel Basın Çalışanlarının Sosyal Medya Kullanım Alışkanlıkları Üzerine Ampirik Bir İnceleme. Yüksek Lisans Tezi. Kayseri. Önder Özerk, (2010). Mimarlara Yönelik Bir Sosyal Ağ Sitesinin Tasarımı ve

Geliştirilmesi, Yüksek Lisans Tezi. İstanbul.

Özer Melek ve Karabulut Ö. Özsoy, (2003). Yaşlılarda Yaşam Doyumu. Turkish Journal of Geriatrics. 6. (2).

Özgür Ö. Faruk, (2013). Siyasal İletişim ve Sosyal Medya Kullanımı: Düzce Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksekokulu Öğrencileri Üzerinde Bir Araştırma. Yüksek Lisans Tezi. Kocaeli.

Özkan Özgün, (2013). İnternet Kullanımıyla İlgili Değişkenlerin Cinsiyet, Kişilik Özellikleri, Yaşam Doyumu ve Bağlanma Stilleri Açısından İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Ankara.

Öztürk Serkan, (2014). Kullanımlar ve Doyumlar Yaklaşımı Kapsamında Sosyal Medya: Facebook Örneği. Yüksek Lisans Tezi, Ankara.

Sucu İpek, (2012). Sosyal Medya Oyunlarında Gerçeklik Olgusunun Yön Değiştirmesi: Smeet Oyunu Örneği. Gümüşhane Dergisi. 1. (3).

Soydan Z. Merve, (2015). Üniversite Öğrencilerinin İnternet Bağımlılığı ile Depresyon ve Yaşam Doyumu Arasındaki İlişki. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul. Temiz Kenan, (2010). Görme Engellilerde Ruhsal Belirtilerin, Yaşam Doyumunun

ve Stresle Baş Etme Tarzlarının Araştırılması. Uzmanlık Tezi. Malatya. Tuncer Nilüfer, (2005). Çocuk ve İnternet Kullanımı. Türk Kütüphaneciliği. 14. (2). Türkmenoğlu Harun, (2014). Teknoloji ve Sanat İlişkisi ve Bir Dijital Sanat Örneği

Olarak Instagram. Ulakbilge Sosyal Bilimler Dergisi. 2. (4).

Utku Murat, (2015). Üniversite Öğrencilerinin Vatandaşlık ve Sosyal Medya ( Sosyal Ağ) Vatandaşlık Algısının Çeşitli Değişkenlere Göre İncelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Erzincan.

Ünal A. Tutgun, (2015). Sosyal Medya Bağımlılığı: Üniversite Öğrencileri Üzerine Bir Araştırma, Doktora Tezi. İstanbul.

Ünür Ece, (2016). Geleneksel Medya’nın Sosyal Medyayı Nasıl Kullandıklarına İlişkin Bir İnceleme: Dizilerin Twitter Kullanımı. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi. 20. (1).

Ünüvar Perihan ve Tagay Özlem, (2015). Çalışan Evli Kadınların Cinsiyet Rolleri, Yaşam, İş Doyumu ve Evlilik Uyumlarının İncelenmesi. Kadın/Woman 2000 Dergisi. 16. (1).

Vara Şenay, (1999). Yoğun Bakım Hemşirelerinde İş doyumu ve Genel Yaşam Doyumu Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. İzmir.

Verkuyten Maykel, (1986). The Impact Of Etne and Sex Difference on Happines Among Adolescent in the Netharlands. The Journol of Social Psychology. 126. (2).

Whang-Min L. Sang, Lee Suji ve Chang M.A Geunyoung (2003). Internet Over-users Psychological Profiles: A Behavior Sampling Analysis on Internet Addiction. Cyberpsychology and Behavior. 6. (2).

Wilson Wayner, (1967). Correlates of Avowed Happiness. Psychological Bulletin. (67). Yang S. Ching ve Tung C. Ju, (2007). Comparison of İnternet Addicts and Non-

addicts in Taiwanese High School. Computers in Human Behavior, 23.

Yazıcı Gonca, (2014). İnternetten Pazarlamada Yeni Bir Boyut: Sosyal Medyanın Tüketicilerinin Marka Tercihlerine Etkisi Üzerine Bir Araştırma. Yüksek Lisans Tezi. Ankara.

Yeniçıktı N. Tufan, (2014). İletişimsel Eylem ve Facebook: Gezi Parkı Olaylarında Sosyal Medyanın Gücü. Selçuk İletişim Dergisi, 8 (2).

Yetim Ünsal, (1991). Kişisel Projelerin Organizasyonu ve Örüntüsü Açısından Yaşam Doyumu. Doktora Tezi. İzmir.

Yiğitoğlu Vedat, (2006). Türkiye’de İnternet Reklamcılığı ve İnternet Kullanıcılarının İnternet Reklamlarına Karşı Tutum ve Davranışlar. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul.

Yurttaş G. Oskay, (2013). İnternet Kullanım Alışkanlıkları Açısında İlköğretim 5.-6.- 7.-8. Sınıf Öğrencilerinin Durumu-İnternet Kullanım İle İlgili Ailelerin Değerlendirmeleri. Yüksek Lisans Tezi. Ankara.

ELEKTRONİK KAYNAK

www.alexa.com. Erişim Tarihi: 01. 05. 2018. Ofcom.com. (2008). Erişim Tarihi: 07. 07. 2017.

http://www.dijitalajanslar.com/internet-ve-sosyal-medya-kullanici-istatistikleri-2017/ Erişim Tarihi: 02. 04. 2018.