Yıllık İzin Ücreti

Yıllık izin hakkı, çalışan işçilerin sağlığının korunması için önemli koşullardan biridir. Yıllık izin hakkı sayesinde dinlenen işçi, çalışmaktan kaynaklanan yorgunluğu gidermiş olmakta ve bu sayede iş hayatında daha verimli olmaktadır. Kaynağını "çalışanın dinlenme hakkı" ilkesinden alan yıllık izin hakkı, çeşitli uluslararası sözleşmelerle koruma altına alınmıştır. İç hukukumuzda Anayasa, iş mevzuatı ile ve ayrıca ülkemizin taraf olduğu İnsan Hakları Evrensel Beyannamesi ve Ekonomik, Sosyal ve Kültürel Haklara İlişkin Uluslararası Sözleşme gibi birçok evrensel sözleşme ile de koruma altına alınmıştır. Yıllık ücretli izin hakkı, kişiye bağlı haklardandır. Kişi istese dahi bu hakkından vazgeçemez. Ayrıca, yıllık izin hakkından vazgeçme anlamında yapılan sözleşmeler de geçersizdir (Necati, 2010).

4857 sayılı İş Kanunu'nun 53. maddesi ile işçilere tanınan yıllık ücretli izin hakkından faydalanabilmek için öncelikle, işyerinin İş Kanunu kapsamında olması gerekmektedir. İşçinin çalıştığı işyeri İş Kanunu'nun 4. maddesinde belirtilen istisnalar kapsamındaysa işçi, İş Kanunu kapsamında öngörülen yıllık ücretli izin hükümlerinden faydalanamayacaktır (Necati, 2010).

60

"İşyerinde işe başladığı günden itibaren, deneme süresi de içinde olmak üzere, en az bir yıl çalışmış olan işçilere yıllık ücretli izin verilir.

Yıllık ücretli izin hakkından vazgeçilemez.

Niteliklerinden ötürü bir yıldan az süren mevsimlik veya kampanya işlerinde çalışanlara bu Kanunun yıllık ücretli izinlere ilişkin hükümleri uygulanmaz.

İşçilere verilecek yıllık ücretli izin süresi, hizmet süresi;

a) Bir yıldan beş yıla kadar (beş yıl dâhil) olanlara on dört günden, b) Beş yıldan fazla on beş yıldan az olanlara yirmi günden,

c) On beş yıl (dâhil) ve daha fazla olanlara yirmi altı günden,

Az olamaz. (EKLENMİŞ CÜMLE RGT: 11.09.2014 RG NO: 29116 MÜKERRER KANUN NO: 6552/5) Yer altı işlerinde çalışan işçilerin yıllık ücretli izin süreleri dörder gün arttırılarak uygulanır.

Ancak on sekiz ve daha küçük yaştaki işçilerle elli ve daha yukarı yaştaki işçilere verilecek yıllık ücretli izin süresi yirmi günden az olamaz.

Yıllık izin süreleri iş sözleşmeleri ve toplu iş sözleşmeleri ile artırılabilir." şeklinde kaleme alınan hüküm ile yıllık ücretli izin hakkı ayrıntılı olarak düzenlenmiştir. Bu maddede, en az bir yıl çalışmış olan işçilere yıllık ücretli izin verileceği, yıllık ücretli izin hakkından vazgeçilemeyeceği, işçinin yıllık iznini gelecek hizmet yılı içinde kullanacağı kesin bir dille ifade edilmiştir. Böylece, bir yıllık izin kullanma döneminde işverenin izni kullandırmak, işçinin de kullanmak zorunda olduğu açık bir şekilde benimsenmiştir (Öztürk, 2012).

İşyerinde işe başladığı günden itibaren, deneme süresi de içinde olmak üzere, en az bir yıl çalışmış olan işçilere yıllık ücretli izin verilir. Bu sebeple niteliği gereği bir yıldan az süren kampanya veya mevsimlik işlerde çalışanlara, bu kanundaki yıllık ücretli izne ilişkin hükümler uygulanmaz.

4857 sayılı İş Kanunu'nun 54. maddesinde, yıllık ücretli izne hak kazanmak için gerekli sürenin hesaplanma şekli kaleme alınmıştır. Bu maddeye göre, yıllık ücretli izne hak kazanmak için gerekli olan sürenin hesaplanmasında işçilerin, aynı işverenin bir veya

61

birden fazla işyerlerinde çalıştıkları süreler birleştirilerek hesaplanır. Şu kadar ki, bir işverenin bu kanun kapsamına giren işyerinde çalışmakta olan işçinin, aynı işverenin işyerlerinde, bu kanun kapsamına girmeksizin geçirmiş bulundukları süreler de hesaba katılır. İşçiye, iş sözleşmesinin önceki feshine bağlı olarak hak ettiği yıllık izin ücretleri tam olarak ödenmişse, feshedilen bu sözleşme kapsamında geçen süreler sonraki çalışma süresine eklenmez. Fakat feshedilen önceki sözleşme gereğince hak edilen yıllık izin kullandırılmamış ve karşılığı da ödenmemişse bu süreler sonraki çalışma dönemine eklenir. Aralıklı çalışma durumunda ise önceki çalışma zamanaşımına uğramaz (Saim Ocak, 2017). Bir yıllık süre içinde 55. maddede sayılan haller dışındaki sebeplerle işçinin devamının kesilmesi halinde bu boşlukları karşılayacak kadar hizmet süresi eklenir ve bu suretle işçinin izin hakkını elde etmesi için gereken bir yıllık hizmet süresinin bitiş tarihi gelecek hizmet yılına aktarılır. İşçinin gelecek izin hakları için geçmesi gereken bir yıllık hizmet süresi, bir önceki izin hakkının doğduğu günden başlayarak gelecek hizmet yılına doğru hesaplanır ve her hizmet yılına denk gelen yıllık izin, gelecek hizmet yılı içerisinde kullanılır.

İş Kanunu’nun 53. maddesinde, hizmet süreleri neticesinde asgari olarak kullanılması gereken izin süreleri belirlenmiştir. Bu süreler aşağıdaki sürelerden az olamaz.

– Bir yıldan beş yıla kadar (beş yıl dâhil) olanlara on dört gün, – Beş yıldan fazla on beş yıldan az olanlara yirmi gün,

– On beş yıl (dâhil) ve daha fazla olanlara yirmi altı gün.

Yer altı işlerinde çalışan işçilerin yıllık ücretli izin süreleri dörder gün arttırılarak uygulanır.

Ancak on sekiz ve daha küçük yaştaki işçilerle elli ve daha yukarı yaştaki işçilere verilecek yıllık ücretli izin süresi yirmi günden az olamaz.

Yıllık izin süreleri, iş sözleşmeleri ve toplu iş sözleşmeleriyle arttırılabilir fakat azaltılamaz.

Yıllık ücretli izin uygulanırken işveren tarafından, işçiye yıl içinde verilen ücretli ve ücretsiz izinler ile hastalık izinleri yıllık izinden düşülemez. Yıllık ücretli izin günlerine rastlayan hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil günleri izin süresinden sayılmaz. Alt işveren bünyesinde çalışan işçilerin, alt işvereninin değişmesine rağmen aynı işyerinde

62

çalışmaya devam etmeleri durumunda, yıllık ücretli iznin hesaplanmasında, aynı işyerinde çalıştıkları tüm süreler dikkate alınır. Ayrıca, yıllık izin sürelerinin işveren tarafından kesintisiz bir şekilde verilmesi zorunludur. İzin süreleri, tarafların anlaşması durumunda bir bölümü on günden aşağı olmamak üzere bölümler halinde kullandırılabilir (Saim Ocak, 2017).

Yıllık izin ücretine ilişkin düzenleme, İş Kanunu'nun 57. maddesinde ifadesini bulmuştur. Bu maddeye göre işveren, yıllık ücretli iznini kullanan işçiye, bu döneme ilişkin ücretini izne başlamadan önce ödemekle yükümlüdür. Ücretin akort, komisyon ücreti, kara katılma ve yüzde usulü ücret şeklinde belirlendiği durumlarda ise işçiye izin süresinde verilecek ücret, son bir yıllık süre içinde kazandığı ücretin çalıştığı günlere bölünmesi suretiyle bulunan ortalama üzerinden hesaplanır. Eğer işçinin ücretine zam yapılmış ise, izin ücreti işçinin izne çıktığı ayın başı ile zammın yapıldığı tarih arasında alınan ücretin aynı süre içinde çalışılan günlere bölünmesiyle hesaplanır.

Yıllık ücretli izin süresine rastlayan hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücretleri ayrıca ödenir (Necati, 2010).

Yıllık izin ücreti çıplak ücret üzerinden hesaplanır. İş sözleşmesi feshedildiğinde, işçinin kullanmadığı yıllık izinlerin parası o günkü ücret üzerinden kendisine toplu olarak ödenir. Yıllık izin ücreti alacaklarında zamanaşımı süresi beş yıldır (Eray, 2007). Yargıtay, yıllık izin ücretinin iş sözleşmesinin devamı süresince talep edilemeyeceğini, talep edilebilmesi durumunda işçinin sırf para almak için izin hakkını kullanmaktan vazgeçebileceğini, bu durumun da anayasayla güvence altına alınmış olan dinlenme hakkına aykırılık teşkil edeceğini ifade etmekte ve bu görüşüne dayanak olarak da İş Kanunu'nun 59. maddesini göstermektedir (Öztürk, 2012). Bu sebeple, zamanaşımı süresinin başlangıcı, iş sözleşmesinin sona erdiği tarihtir. Hakkın doğum tarihi itibariyle yıllık izin alacağı 5 yıllık zamanaşımı süresine tabi olduğundan, 5 yılsonunda alacak zamanaşımına uğrayacaktır ("Yargıtay 7. HD. 01.07.2014 T. 2014/7520 E. 2014/14891 sayılı kararı," 2014).

Yıllık ücretli izinde, yıllık izinlerin kullandırıldığına ilişkin ispat yükü işverene aittir. İşveren tarafından yıllık izinlerin kullandırıldığı, işçini imzasını içerir izin defteri veya eş değer bir belgeyle ispatlanabilir. Ayrıca işveren tarafından işçiye yemin teklif edilebilir (Saim Ocak, 2017).

63