• Sonuç bulunamadı

4. ARAġTIRMA SONUÇLARI VE TARTIġMA

4.1. Antioksidan Kapasite Metotlarına Ait Sonuçlar

4.1.3. Toplam Antioksidan Kapasite

Bitkilerin toplam antioksidan kapasitesinin belirlenmesinde fosfomolibdat testi denilen metot uygulanmıştır. Metodun esası Mo(VI)‟nin Mo(V)‟e indirgenmesi ve bu arada oluşan yeşil renkli fosfat/Mo(V) kompleksinin 695 nm‟de absorbansının ölçülmesine dayanır. Bu metodun sonuçları antioksidan aktivitesi bilinen bir maddeye eşdeğer olarak verilir ve genellikle antioksidan madde olarak askorbik asit kullanılır. Bu amaçla farklı konsantrasyonlarda hazırlanan askorbik asidin absorbansları ölçülmüş ve kalibrasyon eğrisi elde edilmiştir (Şekil 4.5).

Şekil 4.5. Askorbik asidin kalibrasyon eğrisi

Bitki örneklerinin 695 nm absorbansları ve buna karşılık gelen askorbik asit eşdeğeri antioksidan kapasiteleri değerlendirildiğinde en yüksek antioksidan kapasiteye sahip olarak G. glabra var. glabra toprak üstü (342.66±5.34 mg AE/g) ve G. iconica kök kısımları (325.55±8.67 mg AE/g) bulunmuştur. Daha sonra sırasıyla G. glabra var.

glandulifera toprak üstü (259.92±2.58 mg AE/g), G. flavescens subsp. flavescens kök

(258.44±0.84 mg AE/g), G. asymmetrica toprak üstü (243.03±4.90 mg AE/g), G. glabra var. glabra kök (241.92±3.03 mg AE/g), G. glabra var. glandulifera kök (240.51±4.07 mg AE/g), G. flavescens subsp. flavescens toprak üstü (239.84±6.98 mg AE/g), G.

flavescens subsp. antalyensis kök (227.99±3.39 mg AE/g), G. echinata toprak üstü

(175.33±3.98 mg AE/g), G. asymmetrica kök (174.81±3.95 mg AE/g), G. iconica toprak üstü (161.92±3.68 mg AE/g), G. echinata kök (161.18±1.56 mg AE/g) ve G.

flavescens subsp. antalyensis toprak üstü (118.88±3.81 mg AE/g) gelmektedir (Şekil

4.6, Çizelge 4.4).

Şekil 4.6. Glycyrrhiza taksonlarının askorbik asit eşdeğer total antioksidan kapasiteleri Çizelge 4.4. Glycyrrhiza taksonlarının askorbik aside eş değer (mg/g) toplam fenolik madde içeriği

KOD Bitkinin Adı Bölgesi AE

Asym-T G. asymmetrica Toprak Üstü 243.03±4.90

Asym-K G. asymmetrica Kök 174.81±3.95

Echi-T G. echinata Toprak Üstü 175.33±3.98

Echi-K G. echinata Kök 161.18±1.56

Fl. ant-T G. flavescens subsp. antalyensis Toprak Üstü 118.88±3.81

Fl. ant-K G. flavescens subsp. antalyensis Kök 227.99±3.39

Fl. fla-T G. flavescens subsp. flavescens Toprak Üstü 239.84±6.98

Fl. fla-K G. flavescens subsp. flavescens Kök 258.44±0.84

Glab-T G. glabra var. glabra Toprak Üstü 342.66±5.34

Glab-K G. glabra var. glabra Kök 241.92±3.03

Glan-T G. glabra var. glandulifera Toprak Üstü 259.92±2.58

Glan-K G. glabra var. glandulifera Kök 240.51±4.07

Icon-T G. iconica Toprak Üstü 161.92±3.68

4.1.4. β-karoten/Linoleik Asit Emülsiyon Sistemi

β-karoten/Linoleik asit metodu yüksek sıcaklıkta linoleik asidin oksidasyonu sırasında meydana gelen peroksit radikallerinin β-karoten molekülünde renk açılımına neden olması ve bu durumun spektrofotometrik olarak ölçümüne dayanır. Metotta numunelerin absorbansı 490 nm‟de başlangıçta ve 120 dakikalık inkübasyon sonunda ölçülür. Ölçümler sonucunda linoleik asidin oksidasyonunu inhibe etme oranının yüksek olması bu numunenin güçlü bir antioksidan kapasiteye sahip olduğunu gösterir. Buna göre linoleik asidin oksidasyonunu %96.16±0.07 oranında inhibe eden G.

iconica‟nın kök kısmı en yüksek inhibisyon oranına sahiptir. %95.60±0.01 inhibisyon

oranına sahip olan G. flavescens subsp. antalyensis‟in kök kısmı bunu takip etmektedir. Daha sonra G. flavescens subsp. flavescens‟in kökü %95.40±0.63, G. glabra var.

glabra‟nın kökü %95.21±0.07, G. glabra var. glandulifera’nın kökü %94.77±1.22

gelmektedir. G. glabra var. glandulifera‟nın toprak üstü %92.77±0.50, G. glabra var.

glabra‟nın toprak üstü %92.72±0.05, G. flavescens subsp. flavescens’in toprak üstü

%91.95±0.15, G. asymmetrica’nın kökü %87.99±0.35, G. iconica‟nın toprak üstü %85.58±0.21, G. asymmetrica‟nın toprak üstü %84.88±1.21, G. flavescens subsp.

antalyensis‟in toprak üstü %84.73±0.04 oranlarında bulunmuştur. G. echinata‟nın

toprak üstü (%79.84±0.74) ve kökünün (%74.28±0.10) ise linoleik asit oksidasyonunu en düşük oranda inhibe eden örnekler olduğu görülmüştür. Bu testte kullanılan ve sentetik antioksidanlar olan BHA ve BHT‟nin linoleik asit oksidasyonunu inhibe etme oranları sırasıyla %92.82±0.15 ve %95.76±0.26 olarak belirlenmiştir. Bu oranlarla kıyaslandığında araştırdığımız örneklerden G. iconica‟nın kök kısmı her iki sentetik antioksidandan da yüksek bir inhibisyon göstermiştir. Yine örneklerimizden G.

flavescens subsp. antalyensis‟in kök kısmı, G. flavescens subsp. flavescens‟in kökü, G. glabra var. glabra‟nın kökü ve G. glabra var. glandulifera’nın kökü BHT‟den düşük

ancak BHA‟dan yüksek inhibisyon oranında tespit edilmiştir (Çizelge 4.5, Şekil 4.7). Fabaceae familyasına ait bazı tıbbi bitkilerin incelendiği bir araştırmada incelenen türlerden Caesalpinia pulcherrima‟nın yaprakları %98.6±2.6 ile en yüksek inhibisyon gösteren bitki olmuştur. Diğer bir tür Cassia surattensis‟in çiçekleri ise %89.6±4.0 oranıyla en düşük inhibisyon oranına sahip bitkidir. Ancak her iki bitkide bu oranlarıyla oldukça güçlü antioksidatif özellik sergilemektedir (Chew ve ark., 2009). Bizim çalışmamızda da incelenen taksonların çoğunluğu bu testle yüksek antioksidatif özelliğe sahip olarak bulunmuşlardır.

Çizelge 4.5. Glycyrrhiza taksonlarının β-karoten/Linoleik asit emülsiyon sisteminde % inhibisyonları

Kod Bitkinin Adı Bölgesi % Ġnhibisyon

Asym-T G. asymmetrica Toprak Üstü 84.88±1.21

Asym-K G. asymmetrica Kök 87.99±0.35

Echi-T G. echinata Toprak Üstü 79.84±0.74

Echi-K G. echinata Kök 74.28±0.10

Fl. ant-T G. flavescens subsp. antalyensis Toprak Üstü 84.73±0.04

Fl. ant-K G. flavescens subsp. antalyensis Kök 95.60±0.01

Fl. fla-T G. flavescens subsp. flavescens Toprak Üstü 91.95±0.15

Fl. fla-K G. flavescens subsp. flavescens Kök 95.40±0.63

Glab-T G. glabra var. glabra Toprak Üstü 92.72±0.05

Glab-K G. glabra var. glabra Kök 95.21±0.07

Glan-T G. glabra var. glandulifera Toprak Üstü 92.77±0.50

Glan-K G. glabra var. glandulifera Kök 94.77±1.22

Icon-T G. iconica Toprak Üstü 85.58±0.21

Icon-K G. iconica Kök 96.16±0.07

BHA 92.82±0.15

BHT 95.76±0.26

Şekil 4.7. Glycyrrhiza taksonlarının ve standart antioksidanlar olan BHA ve BHT‟nin % inhibisyon grafiği

4.1.5. DPPH Süpürme Etkinliği

DPPH süpürme etkinliği testinde bu radikalin yarısının süpürüldüğünü gösteren IC50 değerinin düşük olması antioksidan kapasitenin yüksekliğini gösterir. Buna göre çalışmamızda araştırılan bitkilerden IC50 değeri en düşük olan G. glabra var. glabra’nın toprak üstü kısmı, standart antioksidan madde BHT‟nin IC50 değerlerinden bile daha düşük değeriyle oldukça dikkat çekmiştir. G. iconica’nın kök kısmı ikinci sırada yer alan yüksek serbest radikal süpürme aktivitesine sahip örnek olarak bulunmuştur. G.

glabra var. glandulifera’nın toprak üstü, G. flavescens subsp. flavescens’nın kök, G. flavescens subsp. flavescens’nın toprak üstü, G. glabra var. glabra‟nın kök, G. flavescens subsp. antalyensis‟in kök, G. echinata‟nın kök, G. glabra var. glandulifera‟nın kök, G. iconica‟nın toprak üstü, G. flavescens subsp. antalyensis‟in

toprak üstü ve G. echinata‟nın toprak üstü kısımları bunları takip etmektedir. G.

asymmetrica‟nın kök ve toprak üstü kısımları ise oldukça yüksek IC50 değerleri ile en düşük serbet radikal süpürme aktivitesine sahip iki örnek olarak karşımıza çıkmaktadır (Çizelge 4.6, Şekil 4.25). Standart antioksidanlardan daha yüksek seviyede bulunan örnekler doğal antioksidan kaynağı olmaları nedeniyle ve standart antioksidanların yan etkilere sahip olması dolayısıyla onlara tercih edilebilir. Bizim çalışmamızda da iki varyetesinin antioksidan kapasitesi belirlenen G. glabra türünün diğer bir çalışmada toprak üstü ve kök kısımları su ve etanolik ekstraksiyona tabi tutularak bunların DPPH süpürme aktiviteleri araştırılmıştır. Bu çalışmada bitkinin toprak üstü ve kök kısımlarının su ekstraktlarının DPPH süpürme aktiviteleri sırasıyla %42.9 ve %52.2, etanolik ekstraktlarının DPPH süpürme aktivitesi ise sırasıyla %57.5 ve %54.4 olarak tespit edilmiştir (Tohma ve Gulçin, 2010). Kanada‟da bir grup araştırmacının bu ülkede doğal olarak yetişen G. lepidota‟nın kökünün serbest radikal süpürme aktivitesini araştırdığı bir çalışmada bu bitkinin konsantrasyonuna (1 mg) göre serbest radikal süpürme oranı %49.7 olarak bulunmuştur (Amarowicz ve ark., 2004). Li ve ark. (2011)

G. uralensis’in DPPH süpürme etkinliğine farklı çözücüler ile elde edilen ekstraktların

etkinliğini araştırmışlardır. Bu çalışmada hekzan, kloroform, etilasetat, n-bütanol ve su ekstraktlarının DPPH‟ın yarısının süpürüldüğü konsantrasyon olan IC50 değerleri 1.436±0.137 µg/ml, 1.208±0.129 µg/ml, 1.156±0.065 µg/ml, 5.475±0.015 µg/ml ve 64.038±4.548 µg/ml olarak belirlenmiştir. Çalışmada incelenen diğer bir tür olan

Astragalus membranaceus‟un hekzan, kloroform, etilasetat, n-bütanol ve su

16.736±0.051 µg/ml, 24.544±0.175 µg/ml, 47.276±0.554 µg/ml ve 52.946±0.073 µg/ml düzeylerinde tespit edilmiştir. Araştırmacılar bu çalışmada her iki türü eşit oranlarda karıştırarak bir karışım elde etmişler ve bunun da radikal süpürme etkisini incelemişlerdir. Buna göre bu karışımın hekzan, kloroform, etilasetat, n-bütanol ve su ekstraktları sırasıyla 8.163±0.425 µg/ml, 2.706±0.057 µg/ml, 1.660±0.024 µg/ml, 6.882±0.101 µg/ml ve 69.806±1.026 µg/ml seviyelerinde serbest radikal süpürme etkinliği göstermiştir. Bizim çalışmamızda incelediğimiz taksonlar ve bunların farklı kısımlarının metanolik ekstraktları 21.21±2.94-632.50±0.50 µg/ml arasında değişen seviyelerde DPPH süpürme etkinliğine sahiptir. Her ne kadar bu çalışma ile kıyaslandığında bizim çalışmamızda serbest radikal süpürme etkinliği daha düşük seviyelerde bulunmuş olsa da bu etkinliğin seviyesi çalışmamızda incelenen taksonlara ve bunların kısımlarına göre değişmekle beraber örneklerin çoğunda etkinliğin oldukça iyi seviyelerde olduğu gözlemlenmiştir. G. glabra‟nın kökünün su ve etanolik ekstraktlarına DPPH süpürme etkinliği testinin uygulandığı bir diğer çalışmada IC50 değerleri sırasıyla 64.2 ve 38.4 µg/ml olarak bulunmuştur (Visavadiya ve ark., 2009). Antik Hindistan tıbbında kullanılan bazı bitkilerin antioksidan aktivitelerinin karşılaştırıldığı bir çalışmada ise incelen türlerden Fabaceae familyasına ait bir tür olan

Acacia catechu‟ya DPPH testi uygulanmış ve bu test sonucunda hesaplanan IC50 değeri 25 µg/ml düzeyinde bulunmuştur (Naik ve ark., 2003). DPPH serbest radikali kullanılarak Brezilya‟da yetişen bazı bitkilerin antioksidan aktivitesi araştırılmıştır. Bu çalışmada Fabaceae familyasına ait iki türün (Platypodium elegans ve

Pseudopiptadenia contorta) yapraklarının etanolik ekstraktları araştırılmış ve bu türlerin

IC50 değerleri sırasıyla 184.92±2.69 µg/ml ve 13.84±0.30 µg/ml olarak bulunmuştur (Mensor ve ark., 2001). Kaur ve ark. (2006) Cassia siamea Lam. (Fabaceae) türünün çiçeklerinin metanolik ekstraktını elde ederek bunun DPPH süpürme testinde 45 µg/ml IC50 değerine sahip olduğunu belirlemişlerdir.

Şekil 4.8. Glycyrrhiza asymmetrica toprak üstü kısmının konsantrasyon-inhibisyon grafiği

Şekil 4.10. Glycyrrhiza echinata toprak üstü kısmının konsantrasyon-inhibisyon grafiği

Şekil 4.12. Glycyrrhiza flavescens subsp. antalyensis toprak üstü kısmının konsantrasyon-inhibisyon grafiği

Şekil 4.14. Glycyrrhiza flavescens subsp. flavescens toprak üstü kısmının konsantrasyon-inhibisyon grafiği

Şekil 4.16. Glycyrrhiza glabra var. glabra toprak üstü kısmının konsantrasyon-inhibisyon grafiği

Şekil 4.18. Glycyrrhiza glabra var. glandulifera toprak üstü kısmının konsantrasyon-inhibisyon grafiği

Şekil 4.20. Glycyrrhiza iconica toprak üstü kısmının konsantrasyon-inhibisyon grafiği

50 100 150 200 250 300 350 400 450 Konsantrasyon (µg/ml) 0 10 20 30 40 50 60 70 80 90 100 110 % İn h ib isy o n Asym-T Echi-T Fl. ant-T Fl. fla-T Glab-T Glan-T Icon-T

Şekil 4.22. Glycyrrhiza taksonlarının toprak üstü kısımlarının konsantrasyon-inhibisyon grafiği

50 100 150 200 250 300 350 400 450 Konsantrasyon (µg/ml) 0 10 20 30 40 50 60 70 80 90 100 110 % İn h ib isy o n Asym-K Echi-K Fl. ant-K Fl. fla-K Glab-K Glan-K Icon-K

Şekil 4.24. BHT‟nin konsantrasyon-inhibisyon grafiği

Çizelge 4.6. Glycyrrhiza taksonları ve BHT‟nin IC50 değerleri

KOD Bitkinin Adı Bölgesi IC50

Asym-T G. asymmetrica Toprak Üstü 632.50±0.50

Asym-K G. asymmetrica Kök 500.28±2.14

Echi-T G. echinata Toprak Üstü 453.94±0.83

Echi-K G. echinata Kök 184.99±0.19

Fl. ant-T G. flavescens subsp. antalyensis Toprak Üstü 335.63±0.62

Fl. ant-K G. flavescens subsp. antalyensis Kök 180.02±1.02

Fl. fla-T G. flavescens subsp. flavescens Toprak Üstü 146.03±6.87

Fl. fla-K G. flavescens subsp. flavescens Kök 127.15±5.32

Glab-T G. glabra var. glabra Toprak Üstü 21.21±2.94

Glab-K G. glabra var. glabra Kök 173.99±1.07

Glan-T G. glabra var. glandulifera Toprak Üstü 100.57±13.34

Glan-K G. glabra var. glandulifera Kök 197.15±14.08

Icon-T G. iconica Toprak Üstü 288.37±1.37

Icon-K G. iconica Kök 90.34±1.64

4.1.6. Demir Ġndirgeme Gücü

Fe (III) iyonun indirgeme kapasitesi sıklıkla elektron verme yeteneğinin bir göstergesi olarak kullanılır. Bu durum fenolik antioksidanların önemli bir mekanizması olup diğer antioksidan özellikler ile güçlü bir korelasyon gösterir (Dorman ve ark., 2003). İndirgeme gücünde absorbansın artması ile antioksidan kapasite doğru orantılıdır. En yüksek absorbansa sahip örnek olan G. iconica‟nın kök kısmı diğer metotlar ile uyumlu olarak en güçlü antioksidan kapasiteye sahiptir. Yine diğer metotlarla uyumlu olarak G. glabra var. glabra toprak üstü, G. glabra var. glandulifera toprak üstü, G. flavescens subsp. flavescens‟in kök ve toprak üstü kısımları diğer yüksek antioksidan kapasiteye sahip bitkilerdir. Diğer örneklerin indirgeme güçlerine göre sıralaması ise şöyledir; G. asymmetrica toprak üstü> G. glabra var. glandulifera kök>

G. glabra var. glabra kök> G. flavescens subsp. antalyensis kök> G. iconica toprak

üstü> G. echinata toprak üstü> G. echinata kök> G. flavescens subsp. antalyensis toprak üstü> G. asymmetrica kök (Çizelge 4.7, Şekil 4.40 ve Şekil 4.41).

Yapılan bir araştırmada indirgeme gücünün, toplam fenolik madde içeriği ve diğer metotlar ile büyük ölçüde uyum gösterdiği belirlenmiştir (Amarowicz ve ark., 2004). Bu çalışmada araştırılan türlerden çoğunluğu bu uyuma sahiptir. Ancak incelenen G. lepidota’nın toplam fenolik içeriğiyle indirgeme gücü uyumluyken β- karoten-linoleik asit testi bu iki metot ile tam olarak uyum göstermemiştir. Bizim araştırmamızda ise uygulanan 5 metodun çoğunluğunda aynı örnekler yüksek aktiviteye sahip olarak bulunmuştur. Bu yönüyle genel olarak bizim araştırdığımız bitkiler için metotlar arasında uyumlu sonuçlar elde edildiği söylenebilir.

Cassia siamea (Fabaceae) türünün araştırıldığı bir çalışmada toplam fenolik

madde içeriğinin yüksek olmasının yüksek bir antioksidan aktiviteye neden olduğu indirgeme gücü testiyle gösterilmiştir (Kaur ve ark., 2006). Benzer bir durum aynı Fabaceae familyasına ait türler olan Bauhinia kockiana, Caesalpinia pulcherrima ve

Cassia surattensis‟in çiçek ve yapraklarının antioksidan kapasitelerinin

değerlendirildiği çalışmada da görülmüştür. Çalışmada incelenen türlerin çiçek ve yapraklarının toplam fenolik içerikleriyle indirgeme güçleri arasında doğru orantı olduğu belirlenmiştir (Chew ve ark., 2009).

Çizelge 4.7. Glycyrrhiza taksonlarının 700 nm‟deki absorbansları Konsantrasyon

(µg/ml)

Asym-T Asym-K Echi-T Echi-K Fl. ant-T Fl. ant-K Fl. fla-T Fl. fla-K Glab-T Glab-K Glan-T Glan-K Icon-T Icon-K

1000 1.855 0.507 1.090 0.780 0.760 1.212 1.975 2.347 2.482 1.380 2.372 1.537 1.160 2.502

400 0.752 0.301 0.456 0.384 0.404 0.769 0.878 1.012 1.395 0.785 0.902 0.588 0.491 1.084

200 0.474 0.230 0.286 0.274 0.295 0.449 0.589 0.568 0.862 0.497 0.628 0.390 0.383 0.608

100 0.295 0.196 0.208 0.198 0.201 0.348 0.352 0.362 0.496 0.332 0.390 0.252 0.217 0.350

Şekil 4.26. Glycyrrhiza asymmetrica toprak üstü kısmının indirgeme gücü grafiği

Şekil 4.28. Glycyrrhiza echinata toprak üstü kısmının indirgeme gücü grafiği

Şekil 4.30. Glycyrrhiza flavescens subsp. antalyensis toprak üstü kısmının indirgeme gücü grafiği

Şekil 4.32. Glycyrrhiza flavescens subsp. flavescens toprak üstü kısmının indirgeme gücü grafiği

Şekil 4.34. Glycyrrhiza glabra var. glabra toprak üstü kısmının indirgeme gücü grafiği

Şekil 4.36. Glycyrrhiza glabra var. glandulifera toprak üstü kısmının indirgeme gücü grafiği

Şekil 4.38. Glycyrrhiza iconica toprak üstü kısmının indirgeme gücü grafiği

0 200 400 600 800 1000 1200 Konsantrasyon (µg/ml) 0,0 0,2 0,4 0,6 0,8 1,0 1,2 1,4 1,6 1,8 2,0 2,2 2,4 2,6 Ab so rb a n s ( 7 0 0 n m ) Asym-T Echi-T Fl. ant-T Fl. fla-T Glab-T Glan-T Icon-T

Şekil 4.40. Glycyrrhiza taksonlarının toprak üstü kısımlarının indirgeme güçlerinin karşılaştırılması

0 200 400 600 800 1000 1200 Konsantrasyon (µg/ml) 0,0 0,2 0,4 0,6 0,8 1,0 1,2 1,4 1,6 1,8 2,0 2,2 2,4 2,6 Ab so rb a n s ( 7 0 0 n m ) Asym-K Echi-K Fl. ant-K Fl. fla-K Glab-K Glan-K Icon-K

4.1.7. CUPRAC Metodu

Bu metot özellikle son zamanlarda bitkisel ekstraktların antioksidan kapasitelerinin belirlenmesinde sıklıkla kullanılmaktadır. Metodun esası fenolik bileşiklerin bakır(II)-neokuproin kompleksini bakır(I)-neukuproin kompleksine indirgemesi ve kompleksin 450 nm‟de maksimum absorbans göstermesine dayanır. Metotta yüksek aborbans yüksek antioksidan kapasiteyi göstermektedir (Çizelge 4.8). Buna göre araştırılan taksonların bu metotta ölçülen absorbanslarına göre antioksidan kapasitesinin yüksek olandan düşük olana göre sıralaması G. glabra var. glandulifera toprak üstü, G. iconica kök, G. flavescens subsp. flavescens kök, G. flavescens subsp.

flavescens toprak üstü, G. glabra var. glandulifera toprak üstü, G. asymmetrica toprak

üstü, G. glabra var. glabra toprak üstü, G. flavescens subsp. antalyensis kök, G.

flavescens subsp. antalyensis toprak üstü, G. glabra var. glabra kök, G. echinata kök ve G. asymmetrica kök, G. iconica toprak üstü, G. echinata toprak üstü şeklindedir (Şekil

4.42 ve 4.43). Tohma ve Gulçin (2010) G. glabra‟nın CUPRAC metodu ile bakır indirgeme gücünü araştırdıkları çalışmalarında bitkinin toprak üstü ve kök kısımlarının su ve etanolik ekstraktlarını kullanmışlardır. Araştırıcılar G. glabra‟nın toprak üstü ve kök kısımlarının su ekstraktlarının absorbanslarını sırasıyla 0.306±0.052 ve 0.496±0.013, etanolik ekstraktlarının absorbanslarını ise sırasıyla 0.215±0.033 ve 0.572±0.049 olarak bulmuşlardır. Ayrıca yine bu çalışmada bakır indirgeme güçlerine göre sıralandığında kök kısmı etanolik ekstraktı> kök kısmı su ekstraktı> toprak üstü su ekstraktı> toprak üstü etanolik ekstrakt olduğu görülmüştür. Bizim çalışmamızda G.

glabra var. glandulifera‟nın toprak üstü ve kök kısımlarının absorbansları G. glabra

var. glabra’nın absorbansından daha yüksek bulunmuştur. Dolayısıyla G. glabra var.

glandulifera‟nın daha güçlü antioksidan kapasiteye sahip olduğu görülmüştür. Ayrıca

türlerin toprak üstü ve kök kısımları kendi aralarında kıyaslandığında Tohma ve Gulçin (2010)‟in bulgularının aksine toprak üstü kısımlarının daha yüksek aktiviteye sahip olduğu belirlenmiştir.

0 50 100 150 200 250 300 350 400 450 Konsantrasyon (µg/ml) 0,2 0,4 0,6 0,8 1,0 1,2 1,4 1,6 1,8 Ab so rb a n s ( 4 5 0 n m ) Asym-T Echi-T Fl. ant-T Fl. fla-T Glab-T Glan-T Icon-T

Şekil 4.42. Glycyrrhiza taksonlarının toprak üstü kısımlarının bakır iyonunu indirgeme yeteneklerinin karşılaştırılması 0 50 100 150 200 250 300 350 400 450 Konsantrayon (µg/ml) 0,4 0,6 0,8 1,0 1,2 1,4 1,6 Ab so rb a n s ( 4 5 0 n m ) Asym-K Echi-K Fl. ant-K Fl. fla-K Glab-K Glan-K Icon-K

Şekil 4.43. Glycyrrhiza taksonlarının kök kısımlarının bakır iyonunu indirgeme yeteneklerinin karşılaştırılması

Çizelge 4.8. Glycyrrhiza taksonlarının 450 nm‟de absorbansları Konsantrasyon

(µg/ml)

Asym-T Asym-K Echi-T Echi-K Fl. ant-T Fl. ant-K Fl. fla-T Fl. fla-K Glab-T Glab-K Glan-T Glan-K Icon-T Icon-K

400 1.008 0.858 0.709 0.858 0.880 0.888 1.205 1.274 0.908 0.875 1.649 1.033 0.778 1.414

200 0.699 0.618 0.537 0.618 0.630 0.634 0.863 0.940 0.645 0.627 1.099 0.716 0.558 0.953

100 0.617 0.527 0.454 0.527 0.541 0.545 0.586 0.659 0.557 0.537 0.823 0.547 0.466 0.655

Benzer Belgeler