TARTIŞMA VE ÖNERİLER

Bu araştırma, geometri öğretiminde akıllı tahta kullanımının 10. sınıf öğrencilerinin dönüşüm geometrisindeki akademik başarılarına etkisini araştırmak amacıyla gerçekleştirilmiştir. Bu amaç doğrultusunda deney ve kontrol gruplarına uygulamadan sonra son test yapılmıştır. Akıllı tahtayla yapılan öğretim süreci sonucunda deney ve kontrol gruplarındaki öğrencilerin akademik başarıları arasındaki fark incelenmiştir.

Geometrik dönüşümler lise matematik müfredatında önemli bir yere sahiptir. Çünkü öğrencilere fonksiyonlar ve simetri gibi önemli matematiksel kavramların daha iyi anlaşılması için fırsatlar sunar. Öğrencilerin matematiği birbiriyle ilişkili bir disiplin olarak görmesini sağlar. Çeşitli temsiller kullanarak öğrencilere ileri derecede muhakeme yeteneği gerektiren aktivitelere katılma fırsatları sunar (Hollebrans, 2003). Dönüşüm geometrisi klasik tahtayla anlatılması ve modellenmesi zor bir süreçtir (Harkness, 2005; Harper, 2003). Öğrenciler geometri derslerinde şekille doğrudan etkileşim kurarak şekli sürüklediklerinde değişmeden kalan geometrik özellikleri kullanarak geometrinin genel soyut kurallarını daha iyi kavrayabilirler (Hollebrands 2003). Bu nedenle ötelemeler ve dönme konularını anlatmada dinamik geometri programları uygun eğitimsel araçlardır (Dixon, 1997). Akıllı tahtalar sağladığı görsel öğelerle, uygun dinamik geometri programlarıyla, grafik, resim ve “sürükle, bırak” gibi kendine has teknolojik özellikleriyle öğrencilerin akademik başarılarına katkı sağlayabilirler ( Glover, Miller 2004).

Deney ve kontrol gruplarında, uygulama sürecinden sonra yapılan başarı testinden elde edilen puanlar arasında anlamlı bir farklılık vardır. Bu anlamlılık deney grubu lehinedir. Bu sonuç Cheung, Slavin (2011); Thomson, Flacknoe (2000); Swan (2010); Zittle (2004); Dhindsha, Emran (2006); BECTA (2007); Oleksiw (2007) çalışmaları ile paralellik göstermektedir. Ayrıca deney grubundaki öğrencilerin ön test ve son testlerde verdikleri cevaplar incelendiğinde öğretim sürecinden sonra öğrencilerin verdikleri doğru cevaplarda önemli bir artış olduğu görülmektedir.

Dhindsha ve Emran (2006) organik kimya dersinde akıllı tahtanın öğrencilerin başarılarına etkisini deneysel bir çalışmayla incelemiştir. Araştırmacılar, deney grubunun ön-test ve son-test puanları arasındaki farkın 7.45 olduğunu ve bu sonucun istatiksel açıdan anlamlı olduğunu belirtmişlerdir. Akıllı tahta kullanılan grubun

ortalamasındaki farkın istatistiksel açıdan etki büyüklüğü 2.68 olmuştur. Swan (2010) yaptığı bir çalışmada akıllı tahtaların öğrencilerin okuma, dil ve matematik performansları üzerine olan etkisini incelemiştir. Akıllı tahta kullanılarak ders anlatılan öğrenci grubu matematik başarı testinden ortalama puan olarak 415.81 almışlar. Klasik yöntemle ders anlatılan öğrenci grubu ise ortalama puan olarak 414.63 almışlardır. Ortalama puanlar arasındaki bu fark istatistiksel açıdan anlamlıdır F(1,3168)=5.591,

p=.018.

Öğrencilerle yapılan birebir görüşmelerde, öğrencilerin üçü de akıllı tahtanın sağladığı zengin görsel içerikle derslere daha kolay odaklanabildiklerini, konuların önemli noktalarını görmeleri sayesinde öğrendiklerinin daha akılda kalıcı olduğunu, konuları daha somut olarak kavrayabildiklerini, derslere daha kolay motive olabildiklerini belirmişlerdir. Öğrencilerle yapılan görüşmelerden elde edilen bu bulgular Wall, Higgins, Smith (2005); Becta (2003); Glover, Miller, Averis (2007); Solvie (2004); Hall (2005); Zevenberger (2008); Schmid (2006); Beeland (2001); Tanner’ın (2008) yaptıkları çalışmalar ile paralellik göstermektedir. Wall ve arkadaşlarının (2005) ve Becta’nın (2003) çalışmalarında öğrencilerle yapılan görüşmelerde öğrenciler, akıllı tahtanın görsellik öğeleriyle derse kolayca motive olduklarını, dersi daha kolay anladıklarını ve dersin daha akılda kalıcı olduğunu belirtmişlerdir. Zevenberger (2008), yaptığı çalışmada akıllı tahtayla anlatılan derslerde, öğrencilerin derse daha kolay odaklandıklarını belirtmiştir.

Öğrenciler akıllı tahtanın derslerde kullanımıyla zamanın daha verimli geçtiğini söylemişlerdir. Öğretmenin tahtaya soruyu veya şekli çizmesi için beklemediklerini böylece konuların açıklanmasına ve soruların çözümlerine daha fazla vakit ayırabildiklerini belirtmişlerdir. Ayrıca çizilen şekillerin daha düzgün ve anlaşılır olduğunu belirtmişlerdir. Bu bulgular Wall, Higgins, Smith (2005); Becta (2003); Glover, Miller, Averis (2007); Solvie (2004); Hall (2005); Zevenberger (2008)’in çalışmalarıyla paralellik göstermektedir. Bu çalışmalarda akıllı tahta kullanımıyla derslerin daha hızlı ve verimli geçtiği belirtilmektedir.

Öğrenciler akıllı tahtanın matematik, geometri ve coğrafya derslerinde kullanılmasının bu derslerin daha iyi anlaşılması açısından faydalı olduğunu belirtmiştir. Görüşme yapılan öğrencilerden ikisi matematik derslerinde akıllı tahtanın kullanılmasını istediklerini belirtmişlerdir. Diğer öğrenci ise matematiğin geleneksel yöntemlerle daha kolay öğrenileceğini düşündüğü için istememektedir. Öğrenciler

matematik derslerinde akıllı tahtayla normalde çözdüklerinden çok daha fazla soru çözebildikleri ve hocanın çözümünü daha net görebildikleri için matematik derslerinde akıllı tahta kullanmanı iyi olduğunu belirtmişlerdir. Bu bulgu Wall, Higgins, Smith (2005) ve Glover, Averis, Miller (2007) yaptıkları çalışmalarla örtüşmektedir. Wall, Higgins, Smith’in (2005) yaptıkları çalışmada görüştükleri öğrencilerden 84 tanesi matematik derslerinde akıllı tahta kullanmanın dersi daha eğlenceli, anlaşılır hale getirdiğini ve matematik dersini korkulacak bir ders olmaktan çıkardığını belirtmişlerdir.

Birebir yapılan görüşmelerde öğrencilerin beğenmedikleri ve değişmesini istedikleri şeyler, akıllı tahta yazılımının çok hassas olması, bazen düzgün çalışmaması ve bazı öğretmenlerin akıllı tahtayı kullanma yetersizlikleri olmuştur. Benzer olarak Wall, Higgins, Smith (2005); Glover, Averis, Miller (2007); Hall, Higgins (2005), Tanner (2008) yaptıkları çalışmalarda teknik aksaklıklarda ve öğretmenlerin akıllı tahtayı tam olarak kullanamamalarından ortaya çıkan problemlerden bahsetmişlerdir.

Bu çalışma matematik derslerinde akıllı tahta kullanımının öğrencilerin matematik başarısına nasıl etki ettiğiyle alakalı soruların hepsini cevaplamamaktadır ama daha sonra yapılacak çalışmalar için kaynak teşkil edebilir. Ayrıca akıllı tahta kullanımı diğer matematik konularında öğrencilerin akademik başarılarına ne şekilde etki ettiği incelenebilir. Akıllı tahta kullanım yöntemlerinin öğrencilerin başarılarına etkisi ve akıllı tahtayı kullanmadaki öğretmen yeterlilikleri incelenebilir. Yapılacak daha uzun süreli ve geniş kapsamlı çalışmalar akıllı tahtanın öğrencilerin akademik başarıları üzerindeki etkisi hakkında daha geçerli bilgiler verebilir. Yurt dışında yapılan çeşitli araştırmalarda derslerde akıllı tahta kullanımının öğrencilerin motivasyon, ilgi ve katılımlarına pozitif katkı sağladığı belirtilmiştir (Glover, Miller, Averis ve Door 2007; Hwang, Chen ve Hsu 2006; Torff ve Triotta 2007). Buna paralel olarak daha ileriki çalışmalarda akıllı tahta kullanımının öğrencilerin motivasyonlarına ne şekilde etki ettiği incelenebilir.

6. KAYNAKÇA

Akbas O., Pektas M. H. (2011). The effects of using an interactive whiteboard on the academic achievement of university students. Asia-Pacific Forum on Science

Learning and Teaching, 12(2).

ALTUN, M.,(1998) Geometri Öğretimi. Web: www.aof.anadolu.edu.trkitap IOLTP2289unite09.pdf adresinden 09 Mayıs 2012’ alınmıştır.

Baki, A. (2005). Kuramdan Uygulamaya Matematik Eğitimi.Ankara: Harf Eğitim Yayıncılığı.

Beauchamp G., Kennewell S. (2008). The influence of ICT on the interactivity of teaching. Education and Information Technologies, 13(4), 305-315.

Beeland, Jr., William, D. (2001). Student Engagement, Visual Learning and Technology: Can Interactive Whiteboards Help? Web: http://citeseerx.ist.psu.edu/viewdoc/download?doi=10.1.1.135.3542&rep=rep1&t ype=pdf 16 Mayıs 2012’ de alınmıştır.

Bransford, J. D., Brown, A. L., & Cocking, R. R (1999). How people learn: Brain,

mind, experience and school (Expanded Edition). Washington DC, USA: National

Academy Press.

Büyüköztürk, Ş. (2011).Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı (8. Baskı). Ankara: Pegem A Yayıncılık.

Büyüköztürk, Ş., Çokluk Ö., Köklü, N. (2011). Sosyal Bilimler İçin İstatistik (8. Baskı). Ankara: Pegem A Yayıncılık.

Büyüköztürk Ş., Kılıç, E., Karadeniz, Ş., Akgün, Ö., Demirel, F. (2011). Bilimsel

Araştırma Yöntemleri (8. Baskı). Ankara: Pegem A Yayıncılık.

Clements, D. H., Michael B.T., Sarama J., Swaminathan S. (1997) Development of Student’s Spatial thinking in a Unit on Geometric Motions and Area. The

Elementary School Journal. 98(2), 171-186

Cogill, J. (2003). The use of interactive whiteboards in the primary school: Effects on pedagogy. Research Bursary Reports Coventry, Becta. Web: https://www.education.gov.uk/publications/eOrderingDownload/DfES%200791% 20200MIG1235.pdf#page=54 adresinden 15 Mayıs 2012’ de alınmıştır.

Cogill, J. (2008). Primary teachers’ interactive whiteboard practice across one year:

Changes in pedagogy and influencing factors. Unpublished doctoral thesis,

King’s College, London.

Creswell J. W. (2012). Educational Research Planning Conducting and Evaluating

Quantitative and Qualitative Research (4th Edition). Boston: Pearson.

Cuthell, J.C. (2005). The Impact of Interactive Whiteboards on teaching, Learning and Attainment. Proceedings of SITE 2005 (1353-1355). AACE Phoenix, Arizona. Dixon, J. K. (1997), Computer Use and Visualization in Students' Construction of

Reflection and Rotation Concepts. School Science and Mathematics, 97, 352–358. Dhindsa, H. S., & Emran, S. H. (2006, March). Use of the interactive whiteboard in constructivist teaching for higher student achievement. Proceedings of the Second

Annual Conference for the Middle East Teachers of Science, Mathematics, and Computing (175-188). Abu Dhabi, UAE:METSMaC

Field, A. (2005). Discovering Statistics Using Spss (Second Edition). London, England: Sage Publications

Fraenkel J., Wallen N. (2008). How to Design and Evaluate Research in Education. (Seventh Edition), NY, USA : McGraw-Hill.

Glover, D., Miller, D., & Averis, D. (2004, July). Panacea or prop: The role of the

interactive whiteboard in improving teaching effectiveness. Paper presented at the

Tenth International Congress of Mathematics Education

Greiffenhagen, C. (2000, July). From traditional blackboards to interactive

whiteboards: a pilot study to inform system design. Paper presented at the

Proceedings of the 24th Conference of the International Group for the Psychology of Mathematics Education, Hiroshima, Japan.

Haldane M. (2007): Interactivity and the digital whiteboard: weaving the fabric of learning, Learning, Media and Technology, 32(3), 257-270.

Hall, I. and Higgins, S. (2005). Primary school students' perceptions of interactive whiteboards. Journal of Computer Assisted Learning, 21: 102–117.

Harkness S. S. (2005). Geometry of Transformations: Teacher and Unit Under Construction. Mathematics Teacher,99(2), 88-92.

Harper, S. (2003). Enhancing elementary pre-service teachers’ knowledge of geometric transformations through the use of dynamic geometry computer software. In C. Crawford et al. (Eds.), Proceedings of Society for Information Technology &

Teacher Education International Conference 2003 (pp. 2909-2916). Chesapeake,

VA: AACE.

Hennessey, S., Deaney, R., & Ruthven, K. (2006). Situated expertise in integrating use of multimedia simulation into secondary science teaching. International Journal

of Science Education, 28(7), 701–732.

Higgins S., Beauchamp G., Miller D. (2007): Reviewing the literature on interactive whiteboards, Learning, Media and Technology, 32(3), 213-225

Hollebrands, K. (2003). High school students’ understandings of geometric transformations in the context of a technological environment, Journal of

Mathematical Behavior, 22, 55-72.

Hwang, W., Chen, N. ve Hsu, R. (2006).Development and evaluation of multimedia whiteboard system for improving mathematical problem solving. Computers &

Education, 46,105-121.

Iding, M. (2000). Is seeing believing? Features of effective multimedia for learning science. International. Journal of Instructive Media, 27(4), 403–41

Jones, S., & Tanner, H. (2002). Teacher’s interpretations of effective whole class interac-tive teaching in secondary mathematics classrooms. Educational Studies,

28(3), 265–274.

Jones, K. (2004). Using Interactive Whiteboards in the Teaching and Learning of Mathematics: a research bibliography. MicroMath, 20(2), 5-6.

Kent, P. (2004). E-teaching and interactive whiteboards. The Richardson experience.

Latane, B. (2002). Focused interactive learning: a tool for active class discussion.

Teaching of Psychology, 29(1), 10–16.

Levy, P. (2002). Interactive whiteboards in teaching and learning. Sheffield: Sheffield University. Web: http://dis.shef.ac.uk/eirg/projects/wboards.htm sitesinden 18 Mart 2012 tarihinde alınmıştır.

Lewin, C., Somekh, B., & Steadman, S. (2008). Embedding interactive whiteboards in teaching and learning: The process of change in pedagogic practice. Education

and Information Technologies, 13(4), 291–303.

Moss, G., Jewitt, C., Lavacic, R., Armstrong, V., Cardini, A., & Castle, F. (2007). The interactive whiteboards, pedagogy and pupil performance evaluation: An evaluation of the schools whiteboard expansion (SWE) project ( Report Research No: 816). London: Institute of Education

Ofsted (2001). ICT in schools: The impact of government initiatives five years on (Document Reference No: HMI 264). London: Ofsted.

Oleksiw T. (2007). Increasing Math Test Scores with the SMART Board interactive whiteboard.Web:

http://downloads01.smarttech.com/media/sitecore/en/pdf/research_library/k- 12/the_effect_of_the_smart_board_interactive_whiteboard_on_raising_state_test_ scores.pdf adresinden 21 Mayıs 2012’ de alınmıştır.

Sheskin D. J. (2004). Handbook Of Parametric And Nonparametric Statistical

Procedures. (3th Edition). NY, USA: Chapman & Hall/Crc.

Smith, H. J., Higgins, S., Wall, K., Miller, J. (2005). Interactive whiteboards: Boon or band-wagon? A critical review of the literature. Journal of Computer Assisted

Learning, 21(2), 91–101.

Solvie, A. P. (2004). The Digital Whiteboard: A Tool in Early Literacy Instruction. The

Somekh, B., Haldane, M., Jones, K., Lewin, C., Steadman, S., Scrimshaw, P., Sing, S., Bird, K.,Cummings, J., Downing, B., Harber Stuart, T., Jarvis, J., Diane Mavers, D., & Derek Woodrow, D.(2007). Evaluation of the Primary Schools Whiteboard Expansion Project: Report to the Department for Children, Schools and Families. Coventry:Becta.Web:http://partners.becta.org.uk/uploaddir/downloads/page_docu ments/research/whiteboards_expansion.pdf adresinden 15 Haziran 2012’de alınmıştır.

Taylor, P. C. (1996). Mythmaking and mythbreaking in the mathematics classroom.

Educational Studies in Mathematics, 31(1-2), 151–173.

The National Council of Teachers of Mathematics [NCTM]. (2000). Principles and

standards for school mathematics. Reston, VA: Author.

Thomas M., Schmid C.E. (2010). Interactive Whiteboards and Student Achievement. In Swan K., Kratcoski A., Schenker J., Hooft M., 2010 (Eds.), Interactive

Whiteboards for Education: Theory, Research and Practice (pp.131-143.).

Hershey, NY: Information Science Reference.

Thomas M., Schmid C.E. (2010). A Model of Pedagogical Change for the Evaluation of Interactive Whiteboard Practice In Cogill, J. 2010 (Eds.), Interactive Whiteboards

for Education: Theory, Research and Practice (pp.162-178.). Hershey, NY:

Information Science Reference.

Thomas M., Schmid C.E. (2010). Enhanced Interactivity in Secondary Mathematics. In Miller D., Glover D., 2010 (Eds.), Interactive Whiteboards for Education: Theory, Research and Practice (pp.118-130.). Hershey, NY: Information Science Reference.

Thompson, J. & Flecknoe, M. (2000). Raising attainment with an interactive whiteboard in Key Stage 2. ME, 17(3).

Torff, B., & Tirotta, R. (2010). Interactive whiteboards produce small gains in elementary students’ self-reported motivation in mathematics. Computers &

Education, 54, 379–383.

Usiskin, Z. (1972). The Effects Of Teaching Euclidean Geometry Via Transformations On Student Achievement And Attitudes In Tenth-Grade Geometry. Journal for

Van de Walle, J.A., Karp, K.S. & Bay-Williams, J.M. (2010). Elementary and Middle

School Mathematics Teaching Developmentally, (7th Edition). USA: Pearson

Publications.

Wall, K., Smith, H. J., Higgins, S.(2005). “The Visual Helps Me Understand The Complicated Things”: Pupil Views Of Teaching And Learning With Interactive Whiteboards. British Journal of Educational Technology, 36(5), 851-867.

Warwick P., Mercer N., Kershner R., Staarman J. K. (2010). In the mind and in the technology: The vicarious presence of the teacher in pupil’s learning of science in collaborative group activity at the interactive whiteboard. Computers &

Education, 55, 350–362.

Wood R., Ashfield J. (2008). The use of the interactive whiteboard for creative teaching and learning in literacy and mathematics: a case study. British Journal of

Educational Technology, 39(1), 84–96.

Xistouri, X & Pitta-Pantazi, D. (2011, February 13). Elementary students’

transformatıonal geometry abılıtıes and cognıtıve style. Paper presented at

CERME 7: Working Group 4, European Research in Mathematics Education VII. Rzeszów, Poland

Yanık, H.B. (2011). Prospective middle school mathematics teachers’ preconceptions of geometric translations. Educational Studies in Mathematics,78, 231–260.

Zevenbergen, R., Lerman S. (2008). Learning Environments Using Interactive Whiteboards: New Learning Spaces or Reproduction of Old Technologies?.

Mathematics Education Research Journal, 20(1), 108-126.

Zittle, F. (2004). Enhancing Native American Mathematics Learning: The Use of Smartboard-generated Virtual Manipulatives for Conceptual Understanding. In L. Cantoni & C. McLoughlin (Eds.). Proceedings of World Conference on

Educational Multimedia, Hypermedia and Telecommunications 2004 (pp. 5512-

7. EKLER

EK-1 BAŞARI TESTİ