Bu bölümde, yapılan araştırmada toplanan verilerle ilgili elde edilen bulgulara ve bu bulguların yorumlarına yer verilmiştir.
Yapılan uygulamadan önce deney ve kontrol grupları arasında geometri akademik başarısı açısından anlamlı bir farkın olup olmadığı, ilişkisiz örneklemler t testi ile analiz edilmiştir. Deney ve kontrol gruplarındaki puanların ilişkisiz örneklemler t testinin varsayımlarını karşılayıp karşılamadığı Tablo 4’ te gösterilmiştir.
Tablo 4 Deney ve Kontrol Grupları Uygulama Öncesi Geometri Akademik Başarısı Verilerinin Normalliği
Gruplar N ̅ Shapiro- Wilk p Levene testi p Kontrol 15 51.94 .913 .153 1.84 .185 Deney 16 55.64 .913 .128
İlişkisiz örneklemler t testinin yapılabilmesi için gruplardaki puanların normal dağılıma uygun olması ve varyansların homojen olması istenmektedir. Grup büyüklüğü 50’den küçükse Shapiro-Wilks normallik testinin kullanılması uygundur. Shapiro-Wilks testinde p> .05 çıkarsa veriler normal dağılıma uygundur. Ayrıca çarpıklık katsayısının standart hatasına bölünmesiyle elde edilen z istatistiğinin ɑ= .05 için 1.96’dan küçük olması verilerin normal dağılımdan aşırı sapmadığını göstermektedir ( Büyüköztürk, Çokluk, Köklü, 2011). Varyansların homojenliğini test etmek için Levene testi kullanılmaktadır. Levene testinde p> .05 çıkarsa varyansların homojen olduğu kabul edilebilir (Field, 2005). Tablo 4’te görüldüğü gibi Shapiro-Wilks normallik testinde deney ve kontrol grupları için p>.05 çıkmıştır. Ek-5’te belirtildiği gibi kontrol grubu için zçarpıklık= 1.35 <1.96 ve deney grubu için zçarpıklık=0.26 < 1.96 olarak hesaplanmıştır.
Veriler, normallik varsayımını karşılamaktadır. Tablo 4’te görüldüğü gibi Levene testinde F(1,29) = 1.84, p>.05 olduğundan gruplarda varyansların homojen olduğu söylenebilir. Deney ve kontrol gruplarında veriler, normallik ve varyansların homojenliği varsayımlarını karşıladığından ilişkisiz örneklemler için t testi uygulanabilir. Tablo 5’te ilişkisiz örneklemler için t testi sonuçları verilmektedir.
Tablo 5
Deney ve Kontrol Grupları Uygulama Öncesi Geometri Akademik Başarısı Puanlarının Denkliği t Testi Sonuçları
Grup N ̅ S sd t p
Kontrol 15 51.94 19.81
29 .629 .534
Deney 16 55.64 12,27
Deney ve kontrol gruplarında uygulamadan önce iki grubun geometri akademik başarısı açısından aralarında anlamlı bir farkın olup olmadığını test etmek için yapılan ilişkisiz ölçümler için t testi sonuçları Tablo 5’te gösterilmiştir. Buna göre uygulamadan önce deney ve kontrol grupları arasında geometri akademik başarısı açısından anlamlı bir fark bulunmamıştır, t(29) = .629, p>.05. Kontrol grubu ortalama geometri akademik başarı puanı ̅=51.94 ve deney grubu ortalama geometri akademik başarı puanı ̅=55.64 dikkate alındığında grup ortalamalarının birbirine yakın olduğu görülmektedir. Bu sonuçlara dayanarak grupların deney ve kontrol grubu olarak seçimi uygundur. Tablo 6
Deney ve Kontrol Grupları Uygulama Sonrası Test Puanlarının Normalliği
Gruplar N ̅ Shapiro- Wilk p Levene testi p Deney 16 66,06 .894 .066 .014 .908 Kontrol 15 48,66 .956 .621
Tablo 6’da görüldüğü gibi Shapiro-Wilks normallik testinde deney ve kontrol grupları için p>.05 çıkmıştır. Ek-5’te belirtildiği gibi deney grubu için zçarpıklık= 1.66 <1.96 ve
kontrol grubu için zçarpıklık=0.43 <1.96 olarak hesaplanmıştır. Veriler normallik
varsayımını karşılamaktadır. Tablo 6’da görüldüğü gibi Levene testinde F(1,29) = .014, p>.05 olduğundan gruplarda varyansların homojen olduğu söylenebilir. Deney ve kontrol grupları son test puanlarında veriler normallik ve varyansların homojenliği varsayımlarını karşıladığından ilişkisiz örneklemler için t testi uygulanabilir. Tablo 7’de ilişkisiz örneklemler için t testi sonuçları verilmektedir.
Tablo 7
Deney Ve Kontrol Grupları Son-Test Puan Farkı t Testi Sonuçları
Grup N ̅ S sd t p
Deney 16 66.06 7.92
29 5.78 .000
Kontrol 15 48.06 8.82
Deney ve kontrol gruplarında uygulamadan sonra iki grubun geometri akademik başarısı açısından aralarında anlamlı bir farkın olup olmadığını test etmek için yapılan ilişkisiz ölçümler için t testi sonuçları Tablo 7’de gösterilmiştir. Buna göre uygulamadan sonra deney ve kontrol grupları arasında son-test puanlarına göre anlamlı bir fark bulunmuştur, t(29) = 5.78, p<.05. Deney grubu son-test başarı puanı ortalaması ( ̅=66.06), kontrol grubu son-test başarı puanı ortalamasına ̅=48.06) göre daha yüksektir. Bu bulgulara dayanarak etkileşimli akıllı tahtanın öğretim sürecinde kullanılması öğrencilerin akademik başarısında normal öğretime göre daha etkili olduğu söylenebilir. Hesaplanan ƞ2 değeri.53’tür. Buna göre uygulamadan sonra yapılan son-test puanlarına ait varyansın %53’ünün akıllı tahtayla yapılan öğretimden kaynaklandığı söylenebilir. Bu etki büyüklüğü, geniş bir etkiyi yansıtmaktadır.
Tablo 8
Deney Grubu Ön-Test Son-test Puanlarının Normalliği
Deney Grubu N ̅ Shapiro- Wilk p Ön-Test 16 16 29.25 .903 .090 Son-Test 66.06 .956 .066
Tablo 6’da görüldüğü gibi Shapiro-Wilks normallik testinde deney grubu ön-test ve son-test için p>.05 çıkmıştır. Ek-5’te belirtildiği gibi ön-test için zçarpıklık= 0.99 < 1.96 ve
son-test için zçarpıklık=1.66 < 1.96 olarak hesaplanmıştır. Deney ve kontrol grupları son
test puanlarında veriler normallik varsayımını karşıladığından ilişkili örneklemler için t testi uygulanabilir. Tablo 9’da ilişkili örneklemler için t testi sonuçları verilmektedir.
Tablo 9
Deney Grubu Ön-Test Ve Son-Test Farkı t Testi Sonuçları
Deney Grubu N ̅ S sd t p Ön-Test 16 16 29.25 9.68 15 12.31 .000 Son-Test 66.06 7.92
Öğrencilerle dönüşüm geometrisi konusunda etkileşimli akıllı tahtayla yapılan öğretimden sonra ön-test ve son-test puanları ortalamalarında anlamlı bir fark bulunmuştur, t(15)=12.31, p<.05. Öğrencilerin uygulama öncesi başarı testi ortalaması ̅=29.25 iken akıllı tahtayla yapılan öğretim sonunda ̅= 66.06’ya yükselmiştir. Bu bulgu, dönüşüm geometrisi konusunda akıllı tahtayla yapılan öğretimin öğrencilerin başarısını artırmada önemli bir etkiye sahip olduğunu göstermektedir.
Deney grubundaki öğrencilerin ön-test ve son-testlerde yer verdikleri cevaplar nitel olarak incelenmiştir. Öğrencilerin verdikleri cevaplar “Doğru, Yanlış, Kısmen Doğru” şeklinde kodlanarak üç kategoriye ayrılmıştır. Cevaplarla ilgili betimsel istatistikler aşağıdaki tablolarda verilmiştir.
Kazanım 1) Düzlemde öteleme, dönme ve bunların bileşke dönüşümlerini yapar.