Türkiye‟deki ÇalıĢmalar

Gökhan Duru‟ nun (2014) “Adana‟ da Kentleşme ve Göçün Sosyolojik

Görünümü (Seyhan İlçesi Örneği)” adlı çalıĢması, özellikle 1980 sonrasında hız

kazanan göç hareketlerinin neden olduğu toplumsal değiĢim ve dönüĢümlerin nasıl bir kentleĢmeye yol açtığını Seyhan ilçesi örneğinde incelenerek açıklık kazandırmaya çalıĢılmıĢtır. Bireylerin göç sonrası tutum, davranıĢ ve sosyo-ekonomik durumlarında meydana gelen değiĢimlerin sosyal yapıya olan etkileri ele alınırken bu etkilerin nasıl bir kentleĢme yarattığı da analiz edilmiĢtir. Göç hareketlerinin kentleĢmenin niteliğine, boyutuna ve hızına olan etkileri de bu çalıĢmada ele alınmıĢtır.

Yelda Özen‟ in (2008) “Kent Yoksullarının Sağlık ve Hastalık Deneyimleri:

Altındağ Örneği” adlı çalıĢması, kent yoksullarının ekonomik, sosyal, kültürel ve sağlık

ile olan iliĢkileri ve toplumdaki farklı konumlarına göre sağlık deneyimleri analiz edilmesi amacıyla oluĢturulmuĢ bir çalıĢmadır. Altındağ ilçesinde yer alan iki yoksul gecekondu mahallesi „Baraj ve Gültepe‟ de‟ mülakat yapılarak araĢtırma tamamlanmıĢtır.

Didem Çetin (2010) “Ankara‟ nın İki İlçesinde Suç Korkusu Çalışması” adlı araĢtırması suç korkusunu anlamak amacıyla yapılmıĢtır. Suç korkusu konusunda yapılan çalıĢmalar genellikle Batı toplumlarında yürütülmüĢtür. Toplumumuza yönelik değerlendirmeler az olduğundan dolayı bu çalıĢma yapılmıĢtır. Bu çalıĢmada suç korkusunun analizi yapılmıĢtır. Suç korkusunu belirleyen faktörler nelerdir? Sorusundan yola çıkarak analizler yapılmıĢtır.

Zerrin Arslan (2011) “Ankara Keçiören ve Çankaya‟ da Kent Orta sınıfı, Yaşam

tarzı ve Beğeni: Mobilya, Ev döşemesi ve Dekorasyon Aracılığıyla Ayrım” adlı

çalıĢması ise orta sınıflardaki tabakalaĢmayı araĢtırmak amacıyla oluĢturulmuĢtur. Orta sınıfları ortaya koymak için ev döĢemesi, mobilya ve dekorasyon detaylarının taranması aracılığıyla saptamalarda bulunulmuĢtur. Bu çalıĢma niceliksel bir çalıĢmadır ve çalıĢmada anket tekniği uygulanmıĢtır. AraĢtırmanın analiz sonuçlarında Türkiye‟ ye özgü 4 orta sınıf tabakası ortaya çıkarılmıĢtır. Bunlar: Dar gelirli/buruk, orta/tamahkar, üst/kibirli, müreffeh/mutlu tabakalarıdır. Tabakaların bu isimleri, görüĢmecilerin yapısal ve maddi koĢulları, analiz sonuçları, hem onların hem de görüĢülen diğer kiĢilerin sosyo-psikolojik ifadeleri ve ev dekorasyon dergilerinde yer alan ifadelere göre belirlenmiĢtir. ÇalıĢmada görüĢülen kiĢilerin yaĢam tarzları ve beğenileri ortaya konulmuĢtur. ÇalıĢmada orta sınıfın kendi aralarında tabakalaĢtığı ve her tabakanın farklı yaĢam tarzı ve beğeniye sahip olduğu ortaya konulmuĢtur.

Ufuk Poyraz (2011) “Gecekonduların Perspektifinden Kentsel Dönüşüm

Projelerine Bakmak: Mamak Örneği” çalıĢmasında gecekondu yerleĢimlerinin nasıl

ortaya çıktığı anlatılmakta ve süreç içerisinde çözülmesi gereken sorun olduğunu söylemektedir. Bu çalıĢmada, gecekonduluların kentsel dönüĢüm projelerine karĢı olan tutumlarını analiz etmek amaçlanmıĢtır. Gecekondu sahiplerinin bazıları müteahhitlerle anlaĢıp dairelerinden belli oranda karĢılık alırken, bazıları ise bu duruma olumsuz yaklaĢmaktadır. ÇalıĢmada gecekondu sahiplerinin bazıları önerileri kabul ederken

bazıları ise, reddetmektedir. Bu durumun asıl sebebinin ne olduğu çalıĢmada cevap bulunmaya çalıĢılmıĢtır.

RuĢan Güngör (2011) “Bir Kentsel Alanda Etnik Kimliğin Yeniden İnşası:

İstanbul-Sultangazi‟ deki Göçmen Kürt Kadınların Davası” baĢlıklı çalıĢmasında ise

Türkiye‟ nin doğu illerinden Ġstanbul‟ un Sultangazi ilçesi, Cumhuriyet mahallesine göç etmiĢ kadınların etnik kimliklerinde değiĢiklik olup olmadığını belirlemeyi amaçlamıĢtır. ġehir hayatının etnik kimliklerini yeniden inĢa ettiğini, iĢ hayatına giriĢ ve Ģehir hayatındaki tüketim kültürü aile içerisindeki cinsiyet rolleri ve iĢ bölümünü yeniden organize edilmesine yol açtığını saptamak amacıyla bu çalıĢma yapılmıĢtır.

Serdar HoĢcan (2009) “Türk Toplumunda Kent Kimliği Algısı: Üsküdar Örneği” çalıĢmasında Üsküdar‟ ın imaj ve kimliğini incelemeyi amaçlamıĢtır. Tezin ilk bölümünde kent ve kimlik kavramları tartıĢılmıĢ, kent kimliği ve kent imgesi açıklanmıĢtır. Ġkinci bölümde, Üsküdar‟ ın bir Osmanlı kenti oluĢundan hareketle geleneksel Osmanlı kentinin genel özellikleri, temel özellikleri ve nasıl dönüĢtüğü ile günümüz kentinin kentsel mekân üzerindeki görüntüsü anlatılmıĢtır. Üçüncü bölümde, Üsküdar‟ ın doğal kimliği sosyal kimliği üzerinden incelenmiĢtir. dördüncü ve son bölümde ise, Üsküdar sakinlerinin kentin doğal ve sosyal kimliğine yönelik algılamaları tespit edilmiĢtir.

Meryem Küçük (2014) “Kent Yoksulluğu ve Evsizlik: İstanbul Zeytinburnu Spor

Kompleksi Barınma Evi Örneği” adlı çalıĢmasını kent yoksulluğunun bir alt türü olan

evsizliği ele almaktadır. ÇalıĢmada evsizlerin evsizlik nedenleri, evsizlik süreciyle birlikte yaĢadıkları sorunları ve bu sorunlara karĢı geliĢtirdikleri önlemleri, sınıf-altı grubu göstergeleriyle ne tür benzerlikleri olduğu açıklanmaktadır. ÇalıĢma 3 bölümden oluĢmaktadır. Ġlk bölümde, kent yoksulluğuna iliĢkin temel kavramlar ve tanımlamalar yapılmıĢtır. Ġkinci bölümde, farklı ülkeler bazında gerçekleĢtirilen araĢtırmalara ve uygulamalara değinilmiĢtir. Üçüncü ve son bölümde ise, evsizlerin kıĢ aylarında soğuk hava koĢullarından korunması amacıyla açılan Zeytinburnu Spor Kompleksi Barınma Evinde gerçekleĢtirilen nitel araĢtırma verilerinin analizi yer almaktadır.

Serdar Nerse (2010) “Kentsel Dönüşüm Projesi Çerçevesinde Zeytinburnu

Tekstil İşçilerinin Geleceği” adlı çalıĢmasında Zeytinburnu‟ndaki riskli binaların zemin

ve zemin altı katlarında bulunan deri konfeksiyon atölyelerinin Zeytinburnu Pilot Projesi çerçevesinde öngörülen yeni çalıĢma alanlarına gidip gitmeyecekleri fikrinden

hareketle ortaya çıkacak uyum ve istihdam sorunlarına, meydana gelebilecek değiĢim ve bu değiĢimin dinamiklerini açıklamayı amaçlamıĢtır.

Yukarıda vurgulandığı gibi kent içindeki farklı mekânlar, farklı değiĢkenler ve farklı iliĢkiler üzerinden incelenmiĢ ve incelenmeye de devam edilmektedir. Ancak yeni oluĢan kentsel mekânların incelendiği çalıĢma sayıları oldukça nadirdir.