Nicel Sonuçlar ve TartıĢma

Ders baĢarısını belirlemek amacıyla geliĢtirilen BaĢarı Testi‟nden deney grubu öğrencilerinin uygulama öncesi ve sonrası aldıkları toplam puan ortalamaları incelendiğinde, deney grubu öğrencilerinin öntest-sontest toplam puan ortalamaları

arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılığın olmadığı görülmüĢtür (Tablo.11). Bu bulgu, deney grubu öğrencilerinin uygulama öncesi ile uygulama sonrasında gösterdikleri baĢarıları düzeyleri arasında anlamlı bir farklılığın gerçekleĢmediği, baĢarılarında bir geliĢim yaĢanmadığı Ģeklinde değerlendirilmiĢtir. Öte yandan, deney grubu öğrencilerinin öntest puan ortalamasının (X=5,16), sontest puan ortalamasından

(X=4,84) daha yüksek olduğu görülmüĢtür. Bu sonuç, deney grubu öğrencilerine

uygulanan web tabanlı öğretim yönteminin küçük bir oranda da olsa baĢarıları üzerinde olumsuz bir etki meydana getirdiği Ģeklinde değerlendirilmiĢtir. Oysa yapılan benzer çalıĢmalarda daha çok deney grubu öğrencileri öntest-sontest toplam puan ortalamaları arasında anlamlı bir farklılığın olduğu ve bu farklılığın sontest lehine gerçekleĢtiği görülmüĢtür. AraĢtırmacılar bu sonucu, diğer değiĢkenlerin göz ardı edilmesi Ģartıyla web tabanlı öğrenme yönteminin “öğrenmeyi sağladığı ve akademik baĢarıyı olumlu yönde etkilediği” Ģeklinde değerlendirmiĢlerdir. (Altunay ve ġeker, 2008; Oğuz, 2008; Atam, 2006; Tuncer, 2007; Baltacı, 2009).

Ders baĢarısını belirlemek amacıyla geliĢtirilen BaĢarı Testi‟nden kontrol grubu öğrencilerinin uygulama öncesi ve sonrası aldıkları toplam puan ortalamaları incelendiğinde, kontrol grubu öğrencilerinin öntest-sontest toplam puan ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılığın olmadığı görülmüĢtür (Tablo.12). Öte yandan, kontrol grubu öğrencilerinin öntest puan ortalamaları (X_{=6,12), sontest puan}

ortalamalarından (X=6,08) daha yüksek bir oranda gerçekleĢmiĢtir. Bu durum, uygulanan geleneksel öğretim yönteminden sonra kontrol grubu öğrencilerinin de çok küçük bir oranda da olsa ders baĢarılarının düĢtüğü sonucunu doğurmaktadır. Oysa Altunay ve ġeker (2008), Oğuz (2008), Atam (2006), Tuncer (2007) ve Baltacı (2009) yaptıkları benzer çalıĢmalarda kontrol grubu öntest-sontest toplam puan ortalamaları arasında sontest lehine anlamlı farklılık olduğunu ortaya koymuĢlardır.

Ders baĢarısını belirlemek amacıyla geliĢtirilen BaĢarı Testi‟nden deney ve kontrol grubu öğrencilerinin uygulama öncesi aldıkları toplam puan ortalamaları incelendiğinde, deney ve kontrol grubu öğrencilerinin öntest toplam puan ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılığın ve bu farklılığın kontrol grubu lehine olduğu görülmüĢtür (Tablo.13). Bu bulgu Sağlıker (2009)‟in bulgularıyla örtüĢmektedir. Uyar (2007)‟da yaptığı benzer bir çalıĢmada gruplar arası öntest puan ortalamaları arasında anlamlı bir farklılık bulmuĢ ancak bu farklılığın deney grubu lehine olduğunu tespit etmiĢtir. Bu sonucun gerekçelerini; deney grubu öğrencilerinin bilgisayara ilgi

duymaları ve bilgisayarın birden çok duyu organına hitap etmesi, öğrencinin anlayamadığı veya karıĢtırdığı bir konuyu istediği kadar tekrar edebilmesi ve bilgisayarların ders için hazırlanmıĢ olan kitap, dergi vb. materyallerden daha fazla etki göstermesi Ģeklinde sıralamıĢtır. Bu noktada deney grubu öğrencilerinin öntest puan ortalamaları (X=5,16), kontrol grubu öğrencilerinin öntest puan ortalamalarından

(X=6,12) daha düĢük bir oranda gerçekleĢmiĢtir. Bu durum, uygulama öncesinde

kontrol grubu öğrencilerinin deney grubu öğrencilerine derse daha vakıf olduğu, dersle ilgili daha çok bilgi birikimine sahip oldukları sonucunu doğurmaktadır. Altunay ve ġeker (2008), Tiyekli (2007), Kara ve YeĢilyurt (2007) ve Tuncer (2007) gerçekleĢtirdikleri benzer çalıĢmalarda gruplar arası öntest puan ortalamasının anlamsız ve puan ortalamalarının birbirine eĢit ve birbirine çok yakın olduğunu görmüĢlerdir. Yapılan diğer çalıĢmalara bakıldığında ise gruplar arası öntest puan ortalamaları arasında farklılığın anlamsız olduğu ve farklılığın deney grubu lehine olduğu görülmüĢtür (Ünsal, 2007; Atam, 2006; Yekta, 2004).

Ders baĢarısını belirlemek amacıyla geliĢtirilen BaĢarı Testi‟nden deney ve kontrol grubu öğrencilerinin uygulama sonrası aldıkları toplam puan ortalamaları incelendiğinde, deney ve kontrol grubu öğrencilerinin sontest toplam puan ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılığın ve bu farklılığın kontrol grubu lehine olduğu görülmüĢtür (Tablo.14). Bu noktada deney grubu öğrencilerinin sontest puan ortalamaları (X=4,84), kontrol grubu öğrencilerinin puan ortalamalarından (X=6,08) daha düĢük bir oranda gerçekleĢmiĢtir. Bu durum, uygulama sonrasında deney grubu öğrencilerinin kontrol grubu öğrencilerine göre daha düĢük bir ders baĢarısı elde ettikleri görülmektedir. Bu sonuca göre, geleneksel öğretim yöntemi web tabanlı öğretim yöntemine nazaran öğrencilere daha yüksek bir baĢarı sağlamaktadır. Bu konuda yapılmıĢ diğer araĢtırmalar incelendiğinde deney ve kontrol grubu öğrencilerinin sontest toplam puan ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılığın ve bu farklılığın deney grubu lehine olduğu görülmüĢtür (Keskin, 2006; Altunay ve ġeker, 2008; Tiyekli, 2007; Kara ve YeĢilyurt, 2007; Oğuz, 2008; Atam, 2006; Sağlıker, 2009). Baltacı (2009), Demirel vd. (2006) ile ġen (1999)‟in çalıĢmalarına bakıldığında ise deney ve kontrol grubu öğrencilerinin sontest toplam puan ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılığın olmadığı öte yandan puan ortalamalarına bakıldığında deney grubunun daha yüksek olduğu buna karĢın Tuncer (2007), Yekta (2004) ve Demirli (2002)‟nin çalıĢmalarında kontrol grubunun

puan ortalamasının bir miktar daha yüksek olduğu, Ünsal (2007)‟ın çalıĢmasında ise grup puan ortalamalarının benzer olduğu görülmektedir. Baltacı (2009), deney grubunun olası baĢarı nedenleri olarak; öğrenmenin çoklu ortam olanaklarıyla gerçekleĢmiĢ olması, öğrencinin kendi öğrenme hızına göre ilerlemiĢ olması ve internet aracılığıyla zengin kaynaklara ulaĢmıĢ olması hususlarını göstermiĢtir.

Ders baĢarısını belirlemek amacıyla geliĢtirilen BaĢarı Testi‟nden deney ve kontrol grubu öğrencilerinin elde ettikleri toplam eriĢi puan ortalamaları incelendiğinde, deney ve kontrol grubu öğrencilerinin elde ettikleri toplam eriĢi puan ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılığın olmadığı görülmüĢtür (Tablo.15). Buna göre, deney grubu öğrencileri ile kontrol grubu öğrencilerinin baĢarı geliĢiminin benzer düzeyde olduğu söylenebilir. Öte yandan, deney grubu öğrencilerinin eriĢi puan ortalamasının (X=3,48), kontrol grubu öğrencilerinin eriĢi puan ortalamasından (X=3,72) daha düĢük bir oranda gerçekleĢmiĢtir. Bu durum geleneksel öğretim yöntemi

web tabanlı öğretim yöntemine göre daha yüksek bir baĢarı geliĢimi sağladığının bir göstergesi Ģeklinde yorumlanmaktadır. Bu bulgu Tuncer (2007)‟in bulgularıyla örtüĢmektedir.

Ders baĢarısını belirlemek amacıyla geliĢtirilen BaĢarı Testi‟nden deney ve kontrol grubu öğrencilerinin elde ettikleri direnç testi puan ortalamaları incelendiğinde, deney ve kontrol grubu öğrencilerinin elde ettikleri direnç testi puan ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılığın olmadığı görülmüĢtür (Tablo.16). Buna göre, deney grubu öğrencileri ile kontrol grubu öğrencilerinin benzer baĢarı düzeyine sahip oldukları söylenebilir. Öte yandan, deney grubu öğrencilerinin eriĢi puan ortalamasının (X=5,40), kontrol grubu öğrencilerinin eriĢi puan ortalamasından

(X=5,92) daha düĢük bir oranda gerçekleĢmiĢtir. Buna göre, kontrol grubu

öğrencilerinin deney grubu öğrencilerine göre çok küçük bir oranda olsa bile daha kalıcı bilgi edindikleri ve daha etkin bir öğrenme sağladıkları görülmektedir. Ünsal (2007) ve Erkan (2009) yaptıkları araĢtırmalarda deney grubu öğrencileri ile kontrol grubu öğrencilerinin direnç testi puan ortalamaları arasında anlamlı bir farklılığın olduğunu ve bu farklılığın deney grubu öğrencilerinin lehine gerçekleĢtiğini ortaya koyarak bu sonucu; web tabanlı öğretim yöntemi geleneksel yönteme göre öğrenci baĢarısı üzerinde daha etkili olduğu ve kalıcı bir öğrenme sağladığı Ģeklinde değerlendirmiĢlerdir. Tuncer (2007) ise yaptığı araĢtırmada deney grubu öğrencileri ile kontrol grubu öğrencilerinin direnç testi puan ortalamaları arasında anlamlı bir farklılığın olmadığını öte yandan

deney grubu öğrencilerinin baĢarı düzey ve bilgilerin kalıcılığı konusunda kontrol grubu öğrencilerine oranla daha etkin bir öğrenme sağladığını ortaya koymuĢtur.