Bu bölümde, araştırma sorularına ilişkin yapılan istatistiksel analizler sonrası elde edilen bulgulara ve geliştirilen önerilere yer verilmiştir.
Bu araştırma da 5-6 yaş grubu çocuklarının işitsel muhakeme ve işlem becerilerinin annelerin yaptığı açıklayıcı akıl yürütme ve bilişsel uyarım davranışlarına göre farklılaşıp farklılaşmadığının incelendiği bu çalışma 2014- 2015 yılında Konya ilinde gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın örneklemini, Konya il merkezindeki ilköğretim okullarının bünyesindeki anasınıfları ile bağımsız anaokullarına devam eden 5-6 yaş grubu çocukların içinden tesadüfî küme örnekleme yöntemi ile seçilen 300 çocuk ve onların anneleri oluşturmuştur. Araştırma ilişkisel tarama modelindedir. Araştırmada veri toplama aracı olarak;”, çocukların işitsel muhakeme ve işlem becerilerini belirlemek için Selçuk İşitsel Muhakeme ve İşlem Becerileri Testi-(SİMİBT)” ve annelerin çocuktaki işitsel muhakeme ve işlem becerilerine yaptıkları açıklayıcı akıl yürütme ve bilişsel uyarım davranışlarının etkisini ölçmek içinde “Çocuk Yetiştirme Anketi” kullanılmıştır. Çocukların işitsel muhakeme ve işlem becerileri testi toplam test ve alt test puanlarını annelerin açıklayıcı akıl yürütme ve bilişsel uyarım davranışlarının yordayıp yordamadığı çoklu regresyon analizi yapılarak karşılaştırılmıştır.
Araştırma sonucunda aşağıdaki bulgulara ulaşılmıştır:
Annelerin bilişsel uyarım davranışları değişkeni okul öncesi eğitim kurumlarına devam eden 5-6 yaş grubu çocukların Selçuk İşitsel Muhakeme ve İşlem Becerileri Testi’nin Genel Bilgi ve Benzerlikler alt testi puanları ile Selçuk İşitsel Muhakeme ve İşlem Becerileri Testi Toplam Test puanlarındaki değişimi açıklarken annelerin bilişsel uyarım davranışları değişkeni Selçuk İşitsel Muhakeme ve İşlem Becerileri Testi’nin Sözel Anlamsızlıklar, Aritmetik Muhakeme, Analojik Tamamlama ve Nedensel Muhakeme alt testi puanlarındaki değişimi açıklamamaktadır. Annelerin açıklayıcı akıl yürütme davranışları değişkeni okul öncesi eğitim kurumlarına devam eden 5-6 yaş grubu çocukların Selçuk İşitsel Muhakeme ve İşlem Becerileri Testinin alt test ve toplam test puanlarındaki değişimi açıklamamaktadır. Ayrıca anne eğitim düzeyi değişkeni okul öncesi eğitim kurumuna devam eden 5-6 yaş grubu çocukların Selçuk İşitsel Muhakeme ve İşlem Becerileri Testi’nin Genel Bilgi, Analojik Tamamlama, Nedensel Muhakeme ve Benzerlikler alt testi puanları ile Selçuk İşitsel Muhakeme ve İşlem Becerileri Testi Toplam Test puanlarındaki değişimi açıklarken kardeş sayısı, cinsiyet, baba eğitim düzeyi
81
ve çocuk sırası değişkenleri 5-6 yaş grubu çocukların Selçuk İşitsel Muhakeme ve İşlem Becerileri Testi’nin alt test ve toplam test puanlarındaki değişimi açıklamamaktadır.
Araştırmadan elde edilen öneriler aşağıda sıralanmıştır:
Çocukların, edindiği bilgiler hakkında yorum yapabilmesi, edindiği bilgileri sıralayabilmesi, ilişkilendirebilmesi, problem durumlarını değerlendirip çözebilmesi, akıl yürüterek yeni çözüm ve sonuçlara ulaşabilmesi, muhakeme becerilerini geliştirebilmeleri için yapılan araştırmanın sonucunda elde edilen bilgiler ışığında anne-babaların çocuğun hayatındaki yeri ve önemi tartışılamaz. 5-6 Yaş grubu çocukların içinde bulunduğu kritik dönem göz önünde bulundurulacak olursa ebeveynlere çocuklarının işitsel muhakeme ve işlem becerilerinin farkına varması, desteklemesi için seminerler, konferanslar vb. ile donanımlı hale gelmeleri sağlanabilir.
Belediyeler bünyesinde açılan kurslar, Sivil Toplum Kuruluşları’nın çalışmaları, halk eğitim merkezlerinde planlanan çalışmalarla, ebeyenler çocuktaki işitsel muhakeme ve işlem becerilerinin (neden-sonuç ilişkisi kurma, benzerlikleri-farklılıkları ayırt edebilme, problem çözme, olaylardan yeni anlamlar ve sonuçlar çıkarabilme, genel bilgi düzeylerini yükseltme, verilen durumların anlamlı ve anlamsız yönlerini fark edebilme vb.) geliştirilmesi ile ilgili kapsamlı eğitim programlarına davet edilerek donanımlı hale gelmeleri sağlanabilir.
Kitle iletişim araçları aracılığı ile konu hakkında kamu spotları oluşturulup ebeveyn farkındalığı sağlanabilir.
Okul öncesi eğitim programları hazırlanırken çocuklardaki işitsel muhakeme ve işlem becerilerini geliştirecek kazanımlar da planlanmalıdır.
Aynı çalışmanın Konya ili dışındaki farklı çalışma grupları üzerinde yürütülmesi önerilebilir.
Okul öncesi çocukların işitsel muhakeme ve işlem becerilerini yordayan başka değişkenlerin incelendiği yeni araştırmalar yapılabilir.
Okul öncesi çocukların işitsel muhakeme ve işlem becerilerini etkileyen değişkenlerle ilgili deneysel çalışmalar planlanabilir.
82
KAYNAKLAR
Altıparmak, Kemal ve Öziş, Turgut. (2005). Matematiksel İspat Ve Matematiksel Muhakemenin Gelişimi Üzerine Bir İnceleme. Ege Eğitim Dergisi, 6 (1),25-37
Akgün, Ege ve Yeşilyaprak, Binnur. (2011). Anne Çocuk Oyun Etkinliklerinde Niteliksel Boyut: Annelerin Sözel İfadelerinin Değerlendirilmesi, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi (H. U. Journal of Education) 40, 11-20
Akkuş Çıkla, Oylum ve Duatepe, Asuman. (2002). İlköğretimMatematik Öğretmen Adaylarının Orantısal Akıl Yürütme Becerileri Üzerine Niteliksel Bir Çalışma, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23. 32–40.
Aktaş, Y. (1993). Baba Yoksunluğunun Çocuğun Gelişimi Üzerindeki Etkileri, Ya-Pa Okul Öncesi Eğitimi ve Yaygınlaştırma Semineri. Ankara: Ya-Pa Yayın Pazarlama.
Arnas Aktaş, Y. (2006). Okul Öncesi Dönemde Matematik Eğitimi. Üçüncü Baskı. Adana: Nobel Kitabevi.
Arslan, Çiğdem. (2007). ‘‘İlköğretim Öğrencilerinde Muhakeme Etme ve İspatlama Düşüncesinin Gelişimi’’, Bursa: Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi.
Aydın, Oktay ve Mertoğlu, Ercan. (2006). 5-6 Yaş Çocuklarının Akıl Yürütme Yetenekleri İle Ritm Algıları Arasındaki İlişki. Marmara Üniversitesi Okul Öncesi Eğitim Kongresi Bildiri Kitabı. Cilt 2. İstanbul: Yapa Yayınları.
Aykaç, Necdet. (2007). Okul Öncesinde Yaratıcı Drama ve Oyunla Kavram Öğretiminin Öğrencilerin Öğrenme Düzeyi ve Memnuniyeti Üzerindeki Etkisi. Avrupa Birliği Sürecinde Okul Öncesi Eğitimin Bugünü ve Geleceği Sempozyumu Bildiri Kitabı. Cilt 2. Kıbrıs: Yapa Yayınları.
Bekman, S. (1997). Okulöncesi Eğitim Merkezlerinin Etkili Olabilmesinde Niteliğin Önemi. Marmara Üniversitesi, Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, sayı: 9.
83
Benasich, A.A. and Gunn, J.B. (1996). Maternal Attitudes and Knowledge of Child-Rearing: Associations with Family and Child Outcomes. Child Development (67):1186-1205.
Bilgin, İ. ve Geban, Ö. (2001). Benzeşim (Analoji)Yöntemi Kullanılarak Lise İkinci Sınıf Öğrencilerinin Denge Konusundaki Kavram Yanılgılarının Giderilmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 20. 26-32.
Bukatko, D., Daehler, M.W. (2004).Child Development : A Thematic Approach Boston : Houghton Mifflin.
Büyüköztürk, Ş. (2008). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. 9. baskı. Ankara: Pegem Akademi.
Çağdaş, A. (1997). İletişim Dilinin 4-5 Yaş Çocuklarının Sosyal Gelişimine Etkileri. Doktora Tezi, Konya.
Çalışkan Çoban, Enise. (2007). Sosyal Beceri Sorunu Olan Öğrenciler Ve Annelerine Uygulanan Yaratıcı Drama Etkinlikleri Programının Öğrencilerin Sosyal Beceri Düzeylerinin Gelişimi Üzerindeki Etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi. Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, İzmir.
Ceylan, Şehnaz. Ve Ömeroğlu, Esra. (2007).Okul Öncesinde Drama Dersinin Üniversite Öğrencilerine Katkısının Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi. YaratıcıDrama Dergisi. 1(3-4). 57–73.
Çıkrıkçı, S.(1999). ‘Ankara il Merkezindeki Resmi Banka Anaokullarına Devam Eden 5-6 Yaş Çocuklarının Okul Olgunluğu İle Tutumu Arasındaki İlişkinin İncelenmesi’, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bil. Enstitüsü, Ankara.
Çokluk, Ö, Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal Bilimler İçin Çok Değişkenli İstatistik. 1. baskı. Ankara: Pegem Akademi.
84
Duatepe Paksu, Asuman ve Ubuz, Behiye. (2007). Yaratıcı Drama Temelli Matematik Dersleri Hakkında Öğretmen Görüşleri. Yaratıcı Drama Dergisi. 1(3–4). 193–203
Edwards, C. (1998). Partner, nurturer, and guide: the role of the teacher. In. C. Edwards, L. Gandini, ve G. Forman (Eds.), The hundred languages of children: The Reggio Emilia Approach advanced reflections. 179–199.
Er, S. (2011). ”Farklı Bilişsel Tempoya Sahip 5-6 Yaş Grubu Çocuklarının İşitsel Muhakeme Ve İşlem Becerilerinin İncelenmesi.” Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
Er, S. Ve Tepeli, K. (2013). ‘Farklı Bilişsel Tempoya Sahip 5-6 Yaş Grubu Çocukların İşitsel Mu- hakeme ve İşlem Becerilerinin İncelenmesi’ Selçuk Üniversitesi , Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Sayı: 30, ss. 117-128
Erdem, A. (2011). ‘İlköğretim 7. Sınıf Öğrencilerinin Matematiksel Ve Olasılıksal Muhakeme Becerilerinin İncelenmesi.” Yüksek Lisans Tezi, Adıyaman Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Adıyaman.
Ekşi, A. (1990). Çocuk, Genç, Ana-Babalar. İstanbul: 1.Basım, Bilgi Yayınevi.
Emiroğlu, İ. (2005). Klasik Mantığa Giriş. Ankara,s.135.
Erbay, F. (2009). “Anasınıfına Devam Eden Altı Yaş Çocuklarına Verilen Yaratıcı Drama Eğitiminin Çocukların İşitsel Muhakeme ve İşlem Becerilerine Etkisinin İncelenmesi”. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
85
Erbay, F. (2013). Dikkat Toplama ve Okuma Olgunluğu Değişkenlerinin Altı Yaş Çocuklarının İşitsel Muhakeme ve İşlem Becerilerini Yordama Gücü, Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 13(1): 422-429.
Evans, C.(1997).Turkish Fathers’Attitudes to and Involvement in Their Fathering Role: A Low Socio-economic Sample, Master of Arts in Educational Sciences, Boğaziçi University, İstanbul.
Gander, J. M. ve Gardiner, H. W. (2001). Çocuk ve Ergen Gelişimi. (Yayıma Hazırlayan: Bekir Onur)
Garrett, H. (1965). Testing for Teachers. American Book Co., New York
Glevey, K. E. (2008). Thinking skills in England's National Curriculum. Journal of Improving Schools, 11 (2), 115–125.
Gözüm, S ve Aksayan, S. (2003). “Kültürlerarası Ölçek Uyarlaması için Rehber II: Psikometrik Özellikler ve Kültürlerarası Karşılaştırma,” Hemşirelik Araştırma ve Geliştirme Dergisi, 1:3- 14,
Güven, Yıldız ve Aydın, Oktay. (2006). 5-6 Yaş Çocuklarının Akıl Yürütme Yetenekleri İle Sezgisel Düşünme Yetenekleri Arasındaki İlişki. Marmara Üniversitesi Okul Öncesi Eğitim Kongresi Bildiri Kitabı. Cilt 1. İstanbul: Yapa Yayınları.
Hamarta, S. (2007). İlköğretim 8.Sınıf Öğrencilerinin Sosyal Problem Çözme Becerilerinin Algılanan Anne-Baba Tutumları Açısından İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Sosyal Bilimler Enstitüsü. Selçuk Üniversitesi, Konya.
86
Holt, B.G. (1991). Science with young children. Washing National Association For The Education Of Young Children. Washington
Hong, E. ve Aqui, Y. (2004). Cognitive and motivational characteristics of adolescents gifted in mathematics: Comparison among students with different types of giftedness. Gifted Child Quarterly, 48(3), 191-201.
İrkörücü, Sibel. (2006). Okul Öncesi Eğitim Kurumuna Devam Eden Altı Yaşındaki Çocuklara Uygulanan Ev Odaklı Matematiksel Destek Programının Çocukların Matematiksel Kavram Edinimi Etkisinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Kağıtçıbaşı, Ç. (1989). Okulöncesi Eğitimi Ve Bir Erken Destek Modeli Olarak Anne Eğitimi. Ya-Pa 6.Okulöncesi Eğitimi Ve Yaygınlaştırılması Semineri, İstanbul.
Kandır, A. (2001). Çocuk Gelişiminde Okul Öncesi Eğitim Kurumlarının Yeri Ve Önemi. Milli Eğitim Dergisi,151,
Kandır, A. (2003). Gelişimde 3-6 Yaş “Çocuğum Büyüyor. İstanbul: Morpa Kültür Yayınları.
Kaptan, F. ve Arslan, B. (2009). Fen Öğretiminde Soru-Cevap Tekniği İle Analoji Tekniğinin
Karşılaştırılması. www.fedu.metu.edu.tr/UFBMEK-5/b_kitabi/PDF/Fen/Poster/t48d.pdf.Erişim Tarihi:24.07.2014
Karagöz, H. (2005). Gelişim Ve Öğrenme Psikolojisi. (Ed. Binnur Yeşilyaprak, Bilişsel Gelişim Ve Dil Gelişimi). Pegem Akademi, Ankara.
Karapınarlı, Rengin. (2007). İlköğretim 7. Sınıf Matematik Dersin Yaratıcı Drama Yönteminin Öğrencilerin Başarı Ve Kalıcılık Düzeyine Etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Muğla Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Muğla.
87
MEB. (2008). Okul Öncesi Eğitim Kurumları Yönetmeliği. 06.09.2008 tarih ve 26989 sayılı Resmi Gazete.
Millî Eğitim İle İlgili Mevzuat I, (1999). Hazırlayan: Şükrü Ergit, Gözden Geçirilmiş Genişletilmiş 2. baskı, Millî Eğitim Basımevi, Ankara.
Micklo, S. J. (1995). Developing young children’s classification and logical thinking. Childhood Education 72 (1) 24-28.
Nacak, M. Yağmurlu,B. Durgel,E . Ve Vijver, F. Türk Psikoloji Dergisi, Haziran 2011, 26 (67), 85- 100
Nelsen, J., Lott, L. and Glenn, S. (2002). Çocuk Eğitiminde A’dan Z’ye Pozitif Disiplin. (Çev.: Murat ERSİN), Hayat Yayıncılık, İstanbul.
Ni, Y. (1998). “Cognitive Structure, Content Knowledge and Classificatory Reasoning”, The Journal of Genetic Psychology, 159(3): 280–296.
Orçan, M. (2009). Anasınıfına Devam Eden 60–72 Aylık Çocukların Erken Öğrenme Becerilerine Destekleyici Eğitim Programlarının Etkisinin İncelenmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
Ömeroğlu F. (1996). Okul Öncesi Dönemde Çocuğun Terbiyesinde Annenin Rolü ve Annelerin Çocuk Yetiştirme Tutumları (Anne Tutumlarının Demografik Bilgilere Göre Farklılaşıp Farlılaşmadığına İlişkin Bir Araştırma). Yayınlanmamış Doktora Tezi.Marmara Üniversitesi, Toplumsal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Örgün, S. K. (2000) “Anne Baba Tutumları İle 8. Sınıf Öğrencilerinin Benlik Saygıları ve Atılganlıkları Arasındaki İlişki”, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
88
Pilten, Pusat. (2008). Üstbiliş Stratejileri Öğretiminin İlköğretim Beşinci Sınıf Öğrencilerinin Matematiksel Muhakeme Becerilerine Etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi. Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Razon, N. (1987). Okulöncesi Çocukta Sık Rastlanan Uyum Ve Davranış Sorunlarından Bazıları Ve Anaokulunda Çözüm Önerileri. Ya-Pa 5. Okul Öncesi Eğitimi ve Yaygınlaştırılması Semineri, Antalya.
Sarıtaş, Reyhan. (2010). Milli Eğitim Bakanlığı Okul öncesi Eğitim Programına Uyarlanmış GEMS (Great Explorations in Math and Science) Fen ve Matematik Programının Anaokuluna Devam Eden Altı Yaş Grubu Çocukların Kavram Edinimleri ve Okula Hazır Bulunuşluk Düzeyleri Üzerindeki Etkisinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Saygılı, Seçil. (2008). Analoji ile Öğretim Yönteminin 9. Sınıf Öğrencilerinin Matematik Başarılarına ve Yaratıcı Düşünmelerine Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, On Sekiz Mart Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Çanakkale.
Seçer, Z. Sarı, H. Çeliköz N. Ve Üre, Ö. (2009). Okul Öncesi Dönemdeki Çocukların Bilişsel Stillerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Sayı:21, S.405.
Semiz, C. (1998). “Aile İçi İlişkiler ve Çocuk”. III. Aile Şurası Bildirileri’’ Devlet Bakanlığı Aile Araştırma Kurulu Başkanlığı.
Sözer, Nilgün. (2006). İlköğretim 4. Sınıf Matematik Dersinde Drama Yönteminin Öğrencilerin Başarılarına Tutumlarına ve Öğrenmenin Kalıcılığına Etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
89
Stinnett N., Walters, J. , Kaye, E. (1984). Relationships in Marriage and The Family. Macmillan Publishing Company, New York.
Şahin, F. (2000). Okul öncesinde Fen Bilgisi Öğretimi ve Aktivite Örnekleri. Ya-pa Yayınları, İstanbul.
Şanlı, D. (2007). Annelerin Çocuk Yetiştirme Tutumlarını Etkileyen Etmenlerin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Şendoğdu, M.C. (2000). Anaokuluna Devam Eden 5-6 Yaş Grubu Çocukların Anne Babalarını Algılamaları ile Anne Babaların Kendi Tutumlarını Algılamaları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Topçu , N.(2001) Mantık. (haz. Erverdi, İsmail Kara), Dergah Yayınları, s.83
Turgut, Tuğba. (2007). İlköğretim 7. Sınıf Matematik Konularının Öğretiminde Soru-Cevap Metodu İle Analoji Metodunun Öğrencilerin Matematik Başarılarına Etkileri Yönünden Karşılaştırılması. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
Türkçe Sözlük (2012). Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
Ucur, Z. E.( 2005). Farklı Aile Tutumlarının Okulöncesi Dönem 5 Yaş Çocuklarının Bilişsel Performans Düzeylerine Etkisi.Yüksek Lisans Tezi, Maltepe Üniversitesi, İstanbul.
Umay, A. (2003). “Matematiksel Muhakeme Yeteneği-Mathematical Reasoning Abilitiy” Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. Sayı 24. 234–243.
Üçüncü, Y. (2001). “Aile İçi İlişkiler”. I. Ulusal Aile Hizmetleri Sempozyumu. Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu Başkanlığı.
90 Vural , M. (2003). İslam Felsefesi Sözlüğü. Ankara, s. 21
Wechselberg, K. and Puyn, U. (1993).Anne ve Çocuk. (Çev.:Erdoğan Kınalıbay), Remzi Kitabevi,İstanbul.
Wegerif, R. (2007). Teaching thinking: metaphors and taxonomies. Dialogic Education and Technology, 7, 125–157.
Welch-Rose, M. K. (1999). Interviwer and Preschooler‟ Reasoning About Knowledge States Moderate Suggestibility. Cognitive Development. 14. 423-442.
Wilson, V. (2000). Education forum on teaching thinking skills report. Edinburgh. [Online] Retrieved on 14-October-2014.
Yağmurlu, B. ve Sanson, A. (2009a). The role of child temperament, parenting and culture in the development of prosocial behaviors. Australian Journal of Psychology,61, 77-88.
Yağmurlu, B. ve Sanson, A. (2009b). Acculturation attitudes and parenting in Turkish-Australian mothers. Journal of Cross-Cultural Psychology, 40, 361-380.
Yağmurlu,B.;Çıtlak,B.;Dost,A,;Leyendecker,B.(2009) “Türk Annelerin Çocuk Sosyalleştirme Hedeflerinde Eğitime Bağlı Olarak Gözlemlenen Farklılıklar” Türk Psikoloji Dergisi, Haziran 2009, 24 (63), 1-15 )
Yağmurlu, B. ve Altan, Ö. (2010). Maternal socialization and child temperament as predictors of emotion regulation in Turkish preschoolers. Infant and Child Development, 19, 275-296.
Yaren, T. (2003).Kıyasların Yapısı. Ankara, s. 9.
Yavuzer, H.(2001). Yaygın Ana-Baba Tutumları, Ana-Baba Okulu. (9. Basım), Remzi Kitabevi, Ankara.
91
Yıldırım, C.(1997). Mantık ‘Doğru Düşünme Yöntemi 2. Ankara.
Yılmazoğlu, Candan. (2004). Kavram Haritası Destekli Benzetim Yöntemi İle Öğretimin Öğrencilerin Asit-Baz Konusunu Anlamalarına Etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Ankara.
Yörükoğlu, A. (1995). Çocuk Ruh Sağlığı. Esin Yayınevi, İstanbul.
Yörükoğlu, A.(2000). Değişen Toplumda Aile ve Çocuk. Özgür Yayıncılık, İstanbul.
www. matematikcafe.net/k.tumdengelim-tümevarım-tarihsel gelişimi (Erişim Tarihi: 13.09.2014).
92 EKLER
93 EK 1
ÇOCUK YETİŞTİRME ANKETİ
Hiçbir Zaman Çok Seyrek Bazen Çoğu Zaman Her Zaman 1. Çocuğumun kendisine söyleneni açıklamasız yapmasını beklerim. OD 1 2 3 4 5
2. Tokat atmanın, çocuğumun daha iyi davranmasını
sağlayacak iyi bir yol olduğunu düşünüyorum.
P 1 2 3 4 5
3. Çocuğum korkmuş ya da üzüntülü olduğu zaman, onu rahatlatır ve ona anlayışlı davranırım.
W 1 2 3 4 5
25.Çocuğuma kurallara uyma nedenlerini açıklarım
IR 1 2 3 4 5
5.Çocuğumdan bir şey istediğimde, onun isteklerine ya da itirazlarına aldırmam.
94 EK 2
SELÇUK İŞİTSEL MUHAKEME VE İŞLEM BECERİLERİ TESTİ (SİMİBT)
1.Uçurtmayı gökyüzünde uçuran nedir?
2.Uçak ile helikopter birbirine ne yönden benzer? 3.Ayağımıza ayakkabı giymemiz için iki sebep söyle?
4.Dört şekerin yanına iki şeker daha koyarsan kaç şekerin olur? 5.Aşağıdaki cümlede yanlış olan nedir?
-Bütün parasını kaybeden küçük çocuk marketten kendine bir şeker satın aldı. 6. Çay bir içecektir, peki ya kurabiye nedir?