Sınırlı Sorumlu İstanbul Yapı Kooperatifleri Birliği

Sınırlı Sorumlu İstanbul Yapı Kooperatifleri Birliği İstanbul ilinde 1983 tarihinde faaliyetlerine başlamıştır. 27 yıllık tarihi bulunan birlik konut-yapı alanında kurulmuş ve kurulduğundan itibaren bu alanda çalışmalar yapmış bunun dışında diğer kooperatifçilik türlerinde faaliyet yürütmemiştir. Kuruluşundan günümüze kadar 462 kooperatifin üye giriş-çıkışı yaptığı Sınırlı Sorumlu İstanbul Yapı Kooperatifleri Birliği içerisindeki kooperatiflerin büyük çoğunluğu yapı alanındaki kooperatifleşme sürecini başarıyla tamamlayıp üyelerini konut sahibi yapmıştır. 2010 yılı itibari ile 140 üye kooperatifi bulunan birlik çalışmalarını sürekli ve başarılı bir şekilde devam ettirmektedir.

Geniş bir gelir gurubuna hitap eden İstanbul Yapı Kooperatifleri Birliğinin çalışmalarını sürdüren profesyonel çalışanları bulunmaktadır. Üye aidatları ile gelir sağlayan İstanbul Yapı Kooperatifleri Birliği aidatlar dışında kalan gelir sağlama yöntemlerini kullanmamaktadır.

Kuruluşundan günümüze kadar toplamda binlerce insanı konut sahibi yapan İstanbul Yapı Kooperatifleri Birliğinin çalışmaları içerisinde üyeleri tarafından gerçekleştirilen ortaklık payı devri ortalama % 10-15 civarındadır. Günümüzdeki yapı kooperatifçiliğindeki ortaklık payı devir durumu açısından düşük bir yüzdelik dilime sahip olan birlik açısından bu durumun sebebi konut yapı kooperatifçiliği alanında başarılı olmasından kaynaklanmaktadır.

Pazarlama stratejileri açısından belirli bir yapılanmaya sahip olan İstanbul Yapı Kooperatifleri Birliği pazarlamaya bakış açısı olarak kooperatifçiliğin anlayışından yüklendiği sorumlulukla kâr amacı güden ticari işletmelerden ayrılmaktadır.

Pazarlama stratejileri içerisinde sosyal pazarlama stratejisinin öneminin ve faydalarının farkında olan İstanbul Yapı Kooperatifleri Birliği sosyal pazarlama konusunda süreçleri, hedefleri belirlenmiş ve planlanmış olmasa da belirli düzeyde çalışmalar yapmaktadır. Sosyal pazarlama stratejisine dair uygun projelerin hazırlanması halinde bu çalışmada başarılı olabilecek bir potansiyele sahiptir.

SONUÇ

İnsanlık tarihi sürekli bir devinim ve gelişim halindedir. Her tarihsel dönemde somut yaşam koşulları; insanların yaşayış biçimleri ve birbirleriyle olan etkileşimi üzerinde hep belirleyici olmuştur. Bu somut yaşam koşulları içinde en önemli yerlerden birinde duran ekonomik yaşam koşulları toplumsal yaşam koşullarının şekillenmesinde her zaman belirleyici rol oynamıştır. Bu ekonomik yaşam koşulları içerisinde zorlanan insanlar bu zorlukları aşabilmek ve maddi açıdan kendilerini korumak için zaman içerisinde toplumsal dayanışmanın ve işbirliğinin en güzel örneklerinden biri olan kooperatifçiliği keşif ederek uygulamaya geçirmişlerdir. Dayanışmanın ve yaşamı birlikte örmenin en güzel örneklerinden bir olan bu tarz örgütlenmeler tarihsel süreç içerisinde gelişerek insanlığın başvurduğu toplumsal örgütlenmelerden birisi olmuştur.

Sosyal faydayı göz önünde bulunduran örgütlenme modeli olan kooperatif yapılanmalar hayatın her alanında kooperatifler kurularak bireysel ve toplumsal ihtiyaçların karşılanmasını mümkün kılmaktadır.

İnsanlık tarihi boyunca gidilen her yerde izine rastlanan, toplumların sosyo-ekonomik kalkınmasında büyük rol oynayan kooperatifçiliğin ülkemizde ki tarihi ise 150 yıla yakın olmasına rağmen bugün hala istenilen düzeye gelememiştir. Bunun mevzuat, finansman, eğitim gibi sorunları olduğu gibi en önemli sorunlarından biride örgütlenme sorunudur. Örgütlenme sorunun altında yatan iki temel öğe vardır bunlardan biri ülkemizdeki kooperatiflerin tabandan değil devlet öncülüğünde kurulmuş ve gelişmiş olması iken ikincisi sosyolojik-psikolojik sebeplerdir. Sosyolojik ve psikolojik sebeplerin başında ise art niyetli kişilerin ve çıkar çevrelerinin yaratmış olduğu olumsuz durumlardan kaynaklı güven sorunu ve kooperatifçiliğin faydaları hakkında yeterli bilgiye sahip olunmaması gelmektedir

Bu durumu değiştirecek en önemli araçlardan biride pazarlamadır. Pazarlama deyince akla gelen tüm kurgulamalar bir üretim faaliyetinin pazarlanması olarak algılanmamalıdır. Modern çağın gereksinmeleri toplumun algısında da bütünlüklü değişimlere yol açmıştır. Artık sadece ürünlerin pazarlanması değil birçok sosyal olgunun ve soyut üretimlerinde pazarlanmasını da gerekli kılmıştır. Toplum bu ihtiyaçların çözümünde daha hassas olmakta ve her geçen gün gelişen sosyal olgular sosyal pazarlamanın önemini daha çok açığa çıkarmaktadır. Bu açıdan sosyal ve toplumsal faydanın öne çıktığı kurumlardan biri olan kooperatiflerde de sosyal pazarlama önemli bir yere sahiptir.

Sosyal bir düşüncenin nedenini ya da belirli bir hedef grup tarafından benimsenmesini sağlayan sosyal pazarlama kooperatiflere karşı güven sorunu yaşayan insanlarda davranış değişikliği yaratması bakımından en etkili stratejilerin başındadır. Bu kaynaklı bir gelişme toplumsal bir algıyı oluşturmaya başlayınca insanlarında bakış açısında bir değişim yaratacak ve kooperatiflere olan güven sorununu ortadan kaldırmada büyük rol oynayacaktır.

Doğrusal bir gelişim ve hedef kitlenin ilgisini çekmeyi mümkün kılacak pazarlama stratejisi olarak sosyal pazarlamanın en başından itibaren dikkat çektiği olgu bireylerin davranışlarında değişimler yaratmaktır. Yani bireyi mevcut konuya ikna etmeyi hedefleyen bir fikir karşısında onu kazanabilmektir.

Tez çalışmasında yapılan uygulamada da görüldüğü üzere ülkemizdeki kooperatif örgütlenmeler ve üst birlikleri bu konuda gerekli müdahaleyi yapıp pazarlama karması ve süreçleri bilimsel bir şekilde belirlenmiş bir sosyal pazarlama stratejisini tam anlamıyla yaşama geçirme noktasında sıkıntılar yaşamaktadırlar. Pratik yollu bazı çözümler geliştirilse de bunu yapanların fazla uzun ömürlü olamaması ve bu konu hakkındaki bilgi yetersizliğinden kaynaklı başarı sağladığını söylemek zor olacaktır.

Gelişmiş ülkelerde ise kooperatifçilik hareketinin bugün gelmiş olduğu noktanın gerisindeki tarihsel süreç ve pazarlama anlayışları göz ardı edilmemelidir. Ancak ülkemiz kooperatifçiliğinin geliştirilmesinde ve sosyal pazarlamanın uygulanmasında özellikle AB ülkelerindeki kooperatiflerin geçirdiği sürecin değerlendirilmesinde yarar vardır. Kooperatif örgütlenmenin pazarlama anlayışlarının geliştirilerek yaygın hale getirilmesi siyaseten öncelikli tercih olarak ortaya konabildiği takdirde teşvik edici unsurların geliştirilmesi için sektörde motivasyon oluşacaktır.

Toplumu özendirmek ve kooperatiflere yöneltmek ekonomik açıdan olduğu kadar sosyal açıdan da önemini korumaktadır. Bu açıdan toplumsal paydalara hitap etme, toplum içi ortaklıkları geliştirme süreçlerini de içeren sosyal pazarlamanın kooperatiflerde yaşama geçirilebilmesi çok olanaklı ve uygun bir stratejidir.

Bunun yapılabilmesinin yolu kooperatiflerde ve üst birliklerinde bu işin eğitimini almış pazarlama bilgilerine ve yönetimine hakim profesyonel yöneticilerin ikame edilmesidir.

Hem kooperatifçilik açısından hem de sosyal pazarlama açısından bakıldığında deneyim ve

tecrübenin yanı sıra bu alana ilişkin bilginin de şart olduğu gözükmektedir. Bilimsel ve Uluslar arası normların bu alanda daha hassas uygulanması ve bu alandaki profesyonel kişiler tarafından bizzat yürütülmesi gerekliliği günümüz açısından bir ihtiyaçtır.

Ülkemizde ki kooperatifçilik hareketinin başarısı ya da başarısızlığı bu perspektifte bir denetimin sağlanmasıyla doğrudan orantılıdır. Gelişen dünya ve ortaya çıkan insan ihtiyaçları birçok yönüyle ele alınmalıdır. Bunları giderebilmenin çözümü birlikte müdahil olunacak alanların çoğullaştırılmasıdır. Tarihsel gelişimi boyutuyla en uygun biçim ise kooperatiflerin olduğu görülmektedir.

Sosyal ve ekonomik alanda işlevsel bir üretkenliğe sahip olan kooperatiflerin kaderine terek edilmesi anlamına gelen bu alandaki sahipsizlik son dönemlerde belli bir aşama kaydetmiş olsa da yeterli değildir. Bunun nedeni de hala kooperatiflerin kâr amaçlı işletmeler olarak görülmesinden kaynaklanmaktadır. Kooperatifler çalışmalarında basit kâr amacı güden işletme mantığıyla hareket ettiği takdirde toplumda bıraktığı izlenim olumsuz olacaktır. Zira bugün bu kurumların bıraktığı izlenimi çok olumlu olarak değerlendirmemiz mümkün değildir. Gerek kooperatifçilikte gerekse bunun pazarlanmasında kâr amaçlı hareket esas olup bunu üzerine bina edilen bir işleyiş benimsenmiştir. Bu gerçeklik mevcut hedefi caydıran bir pratiğe hizmet etmektedir. Sosyal payda da buluşan ve kişilere rant aracı olmayan bir işletim sisteminin komplike bir şekilde devreye sokulmaması sosyal pazarlama stratejisi açısından olumlu bir işleyişin de önünü açacaktır.

Sosyal ve ekonomik bir ihtiyaçlara yönelik ortak çözüm alanları oluşturmanın aracı olan kooperatiflerin gelişmesi sosyal dengeyi de sağlayacaktır. Hedef eğer kooperatifçilikle hem sosyal hem de ekonomik bir gelişme kat etmek ve bu yollu bir gelişimi tetiklemekse mümkün olan tüm olanakları buna göre yönlendirmek gerekir. Tek tek bireylerin bu yönlü çabaları sorunu çözemeyeceği ortadadır. Günümüz açısından bu durumu değiştirmenin ve sürekli kılmanın yollarından biri olan sosyal pazarlamanın bu alanda süreçleri belirlenmiş bir şekilde uygulanmasıdır.

EKLER EK: 1

MÜLAKAT SORULARI

¾ Yapı kooperatifindeki göreviniz nedir? 

¾ Kooperatifçilikten ne anlıyorsunuz?

¾ Kooperatifiniz genel olarak hangi gelir grubuna hitap etmekte?

¾ Kooperatifinizin gelir sağlama yöntemi nelerdir?

¾ Üye olmak isteyenlerin sizden ilk olarak öğrenmek istedikleri genel olarak nelerdir?

¾ Genel olarak üyeler mi sizi buluyor siz mi üyeleri buluyorsunuz?

¾ Kooperatifler üyelerini konut sahibi yapmakta diğer tedarikçilerden hangi farklarla ayrılmaktadır?

¾ Kooperatifiniz kuruluşundan bugüne üyelerinizden ortaklık payını devretmek isteyenleri oranlamak gerekirse yanıtınız?

¾ Ortaklık payı devrinde; katılım payındaki artışın sebebi nedir?

¾ Bir kooperatifçi olarak konut yapı kooperatiflerine olan ilgi açısından ne düşünüyorsunuz?

¾ Sizce sosyal pazarlama stratejisinin kooperatif ortaklarının çoğaltılmasındaki rolü nedir?

¾ Sosyal pazarlama stratejisi kooperatiflere daha fazla ilginin artması ve ortak olunması sorununu çözebilir mi?

¾ Konut yapı kooperatiflerinde üyelerimize dönük pazarlama stratejileri geliştirirken sosyal pazarlama yaklaşımına dikkat ediyor musunuz?

¾ Kooperatif pazarlama stratejilerinden ne tür sosyal pazarlama uygulamaları yapıyorsunuz?

¾ Kooperatif pazarlama stratejilerinden sosyal sorumluluk açısından bugüne kadar yaptığınız uygulamalar varsa örnekler verir misiniz?

KAYNAKÇA Kitaplar:

Altuğ, Osman. Yapı Kooperatiflerinde Yönetim Denetim Sorunları ve Sorumlulukları.

İstanbul: Marmara Üniversitesi Yayınları, 1991.

Arpacı, Abdülkadir. Açıklamalı-İçtihatlı Kooperatifler Kanunu ve Uygulaması. İstanbul:

Temel, 1990.

Altunışık, Remzi ve Şuayıp Özdemir, Ömer Torlak. Modern Pazarlama. İstanbul: Değişim Yayınları, 2006.

Cemalcılar, İlhan. Pazarlama Kavramlar ve Kararlar. İstanbul: Beta Yayımcılık, 1994.

Çıkın, Ayhan ve Nermin Kızıldağ Nergis. AB ve Türkiye'de Tarımsal Kooperatifçilik Hareketleri, İzmir: Türkiye Milli Kooperatifler Birliği Yayınları, 1999.

Çıkın, Ayhan ve Ali Rıza Karacan. Genel Kooperatifçilik. İzmir: Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları, 1994.

Çöklü, Cafer Tayyar. Uygulamada Yapı Kooperatifleri. İstanbul: Beta Basım, 2004.

Eser, Zeliha ve F. Bahar Özdoğan. Sosyal Pazarlama, Toplumun Refahı Ve Kaliteli Yaşamı İçin. Ankara: Siyasal Kitabevi 2006.

Ete, Muhlis ve Harun Pastanoğlu. Türk Kooperatiflerin Durumları ve Sorunları VII.

Türkiye Kooperatifçilik Kongresi Tebliğleri. Ankara: Türk Kooperatifçilik

Kurumu, 1970.

Geray, Cevat ve Ayhan Tan, İsmail Duymaz vd. Kooperatifçilik Temel Bilgileri. Ankara:

Türk-İş Yayınları, 1986.

Güven, Sami. Ekonomik Demokrasi Ve Servetin Geniş Kitlelere Yayılmasında Kooperatifçilik Politikası. Bursa: Ezgi Kitapevi Yayınları, 1997.

Hazar, Nurettin ve Ahmet Özçelik, Burhan Aykaç vd. Türkiye'de Kooperatifçilik. Ankara:

Türk Kooperatifçilik Kurumu, 1997.

Işık, Şaban. Kooperatiflerin Vergilendirilmesi. Ankara: Türkiye Milli Kooperatifler Birliği Yayınları, 1992.

İnan, İ. Hakkı. Türkiye'de Tarımsal Kooperatifçilik ve AB Modeli. İstanbul: İTO Yayınları, 2008.

İslamoğlu, Ahmet Hamdi. Pazarlama Yönetimi. İzmit: Beta Yayıncılık, 1999.

İslamoğlu, Ahmet Hamdi. Pazarlama İlkeleri. İstanbul: Beta Yayınları, 2002.

Kara, Mustafa. Kooperatifçilik, Bolu: Poyraz Ofset, 2003.

Karafakıoğlu, Mehmet. Pazarlama İlkeleri, İstanbul: Literatür Yayıncılık, 2006.

Karalar, Rıdvan ve M. Zafer Üskül. Sosyalist Ülkelerde Kooperatifçilik Üzerine. İstanbul:

Bilim Yayınları, 1977.

Karanlık, Sebahattin. Kooperatifler ve Muhasebesi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım, 2009.

Kılıç, Enver. Kooperatifçilik İlkeleri ve Tüketim Kooperatifleri. İstanbul: T.Tüketim Kooperatifleri Merkez Birliği Yayınları, 1999.

Kocabaş, Füsun ve Müge Elden, Serra İnci Çelebi, Marketing PR, Ankara: MediaCat Yayınları, 2000.

Koç, Hakan. Koopep Projesi Eğiticiler Eğitimi Ders Notları. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı, 2000.

Koç, Hakan. Kooperatifçilik Bilgileri, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım, 2001.

Kotler, Philip. Pazarlama Yönetimi (Çev. Nejat Muallimoğlu). İstanbul: Beta Yayıncılık, 2001.

Kotler, Philip ve Nancy Lee. Kurumsal Sosyal Sorumluluk. Sibel Kaçamak (Çev.), İstanbul: MediaCat Kitapları, 2008.

Kotler, Philip ve Ned Roberto, Nancy Lee. Social Marketing. California: Sage Publications, 2002.

Kurtalan, Ahmet. Kooperatifçilik Mevzuatı. Ankara, Sanayi ve Ticaret Bakanlığı Teşkilatlandırma Genel Müdürlüğü Yayınları, 1994.

Mucuk, İsmet. Pazarlama İlkeleri Ve Yönetimi İçin Örnek Olaylar. İstanbul: Türkmen

Kitabevi, 2009.

Mucuk, İsmet. Pazarlama İlkeleri. İstanbul: Türkmen Kitabevi, 2001.

Müftüoğlu, Hilal ve Volkan Aydos. Türkiye'de Kooperatifçilik Türk Konut Kooperatifçiliğine Alternatif Bir Model: Almanya, 1. Basım, İstanbul: İTO Yayınları, 2001.

Mülayim, Ziya Gökalp. Kooperatifçilik. Ankara: Yetkin Yayınları, 2006.

Ökçesiz, Abdullah. Üçüncü Sektör Kooperatifçilik. Trabzon: İnkılâp Yayıncılık, 1994.

Poroy, Reha ve Ünal Tekinalp ve Ersin Çamoğlu. Ortaklıklar ve Kooperatif Hukuku. 9.

Basım, İstanbul: Beta Yayıncılık, 2003.

Şimşek, Edip. Kooperatif Ortaklıklar. Ankara: Yonca Matbaası, 1981.

Tek, Ömer Baybars. Pazarlama İlkeleri Global Yönetimsel Yaklaşım Türkiye Uygulamaları. İstanbul: Beta Basım Yayın, 1999.

Torlak, Ömer. Pazarlama Ahlakı Sosyal Sorumluluklar Ekseninde Pazarlama Kararları ve Tüketici Davranışlarının Analizi. İstanbul: Beta Basım Yayım, 2001.

Velioğlu, Meltem Nurtanış ve Dilşad Çoknaz. Güncel Pazarlama Yaklaşımlarından Seçmeler. Ankara: Detay Yayıncılık, 2008.

Yükselen, Cemal. Pazarlama İlkeler-Yönetim Örnek Olaylar. Ankara: Detay Yayıncılık, 2008

Makale Ve Süreli Yayınlar

Arıcı, Kadir. Kooperatifçilik Ve Yoksulluğun Önlenmesi, Karınca Dergisi, Sayı 798,(Haziran 2003), s.3.

Arman, Şimşek. Finlandiya'nın Kooperatifçilik Hikâyesi, Karınca Dergisi, Sayı 804,(Aralık

2003), s.19-21.

Aypek, Nevzat. Kooperatif İşletmelerin Sermaye Şirketleri İle Karşılaştırılması Ve Yönetsel Tespitler, Karınca Dergisi, Sayı 804,(Aralık 2003), s.4.

Baarda, James. Kooperatif Yöneticileri ve Değişim, M. Akif Özer (çev.) Karınca Dergisi, Sayı 800, (Ağustos 2003), s.75.

Babagiray, Zafer. Türkiye'de Kooperatifçilik, Karınca Dergisi, Sayı 840, (Aralık 2007) s.18.

Bayraktaroğlu, Gül ve Burcu İlter. Sosyal Pazarlama, Engeller Ve Öneriler, Ege Akademik Bakış Dergisi 7(1) 2007, s.119.

Cemalcılar, İlhan. Sosyal Pazarlama Ve Bir Örnek: Sigarayı Bırakma Kampanyası, Pazarlama Dünyası Dergisi, Sayı: 1988-7, s.17.

Doğaner, Mustafa. Kar Amacı Gütmeyen Kuruluşlarda Pazarlama Anlayışı, Pazarlama Dünyası Dergisi, Sayı 2004/2, s.36.

Durmaz, Yakup. Türkiye'de Kooperatifçiliğin Gelişimi ve Geleceği, Karınca Dergisi, Sayı:813, (Eylül 2004), s.42.

Er, Celal. Eğitim ve Kooperatifçilik, Karınca Dergisi, Sayı 796, (Nisan 2003), s.3.

Figen, Esen. Kooperatifler Ve Ülkemizdeki Durumu, Karınca Dergisi, Sayı 798, (Haziran

2003), s.12.

Gümüş, İzzet. Kooperatifçilik Hareketi, Karınca Dergisi, Sayı:804, (Ağustos 2003), s.9

İlter, Burcu ve Gül Bayraktaroğlu. Kar Amacı Gütmeyen Sosyal İçerikli Pazarlama Uygulamaları: Sosyal Pazarlama, Erciyes Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Sayı 28 (Ocak-Haziran 2007), s.50.

Karabulut, Muhittin. Kooperatifçilikte Pazarlama, Pazarlama Dünyası Dergisi, 1988, Sayı:8, s.19-20.

Koç, Hakan. 2005 Yılı Sonu İtibariyle Türkiye'de Kooperatifçilik Ve Yaşanan Sorunlar, Karınca Dergisi, Sayı: 832 (Nisan 2006) s.2. (21 Aralık Dünya Kooperatifçilik Günü Nedeniyle, 22.12.2005 Tarihinde Kanal B Televizyonundaki Kooperatifçilik Açık Oturum Programında Yapılan Konuşma)

Kurtoğlu, Sergün. Sosyal Pazarlama Kavramının Analizi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Sayı:2007-1, s.129.

Öğüt, A. Abdurrahman. Üretici Teşkilatlanması ve Tarımsal Amaçlı Kooperatifler, Karınca Dergisi, Sayı 797, (Mayıs 2003), s.7.

Önder, Nurtekin. Sosyal Pazarlama, Pazarlama Dünyası Dergisi,2000, Sayı:84, s.47.

Pirtini, Serdar, Sosyal Pazarlama Yaklaşımında Tüketicinin Korunması, Pazarlama Dünyası Dergisi, 1993, Sayı: 38, s.1.

Sezer, Füsun. Sosyal Pazarlama Kavramı ve Türkiye Uygulamaları, Erciyes Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Dergisi, 1999 Sayı 14, s.53.

Tavmergen, İge Pırnar. Sosyal Pazarlama: Genel Uygulamada Karşılaşılan Problemler ve Türkiye'den Bir Çalışma, Pazarlama Dünyası Dergisi, 1998, Sayı:70, s.23-24.

Tenekecioğlu, Birol. İşletmelerin Sosyal Sorumlulukları, Eskişehir İ.T.İ.A. Dergisi, Cilt.13, Sayı: 2, Haziran 1977, s.47.

Tığlı, Mehmet ve Hasan Günaydın. Sosyal Pazarlama Çerçevesinde Türkiye'deki AIDS'le Mücadele Konulu Reklamların İçerik Analizi, Öneri Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Hakemli Dergisi, Sayı: 17, 2002, s.94.

Torlak, Ömer. Sivil Toplum Örgütlerinde Sosyal Pazarlama Yaklaşımı, Pazarlama Dünyası Dergisi, Sayı: 2001/1, s.46.

Uslu, Aypar T. ve Mehmet Marangoz. Kar Amacı Gütmeyen Kuruluşlarda Sosyal Pazarlama ve Çevre Gönüllü Kuruluşlara Yönelik Bir Araştırma, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt 10, Sayı 1, 2008, s.110-111.

Uzun, Cemal. Kar Amacı Gütmeyen Kuruluşlarda Güven Sorunu ve Halkla İlişkiler Desteği, Pazarlama Dünyası Dergisi, Sayı: 2000/2, s.16.

Tezler

Yalın, Ahsen. Konut Yapı Kooperatiflerinde Pazarlama Stratejilerinin Rekabet Üstünlüğü Yaratması Ve Mortgage Sisteminin Konut Yapı Kooperatiflerinin Pazarlama

Stratejilerine Etkileri (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2007), s.38.

Yılmaz, Deniz. Sosyal Pazarlama Anlayışı, (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü,2006), s.34.

İnternet

Navaie Şişmanyazıcı, Nil. Sosyal Faydada Pazarlamanın Yeri, http://www.marketingturkiye.com/?sf=BilgiBankasi/Detay&no=331 , ( 10 Mayıs 2010)

. Suher, K. İdil. Sosyal Pazarlamanın Sağlığın Teşviki Programlarındaki Yeri, http://www.aeb.ege.edu.tr/pdf/7/C7-S1-M7.pdf ( 11 Temmuz 2010)

Tokay Argan, Mehpare. Pazarlama Hayat Verir: Organ Bağışında Sosyal Pazarlama Yaklaşımı, http:// www.prbu.com/kitaplık/pazarlama hayat verir.pdf ( 11 Temmuz

2010)

Diğer Kaynaklar

T.C Resmi Gazete (10.05.1969). Kooperatifler Kanunu, Sayı: 13195.

ÖĞRENCİNİN ADI SOYADI

TEZİN BAŞLIĞI (ADI)

ANA BİLİM DALI

\ BİLİM DALI

YER

\ YIL

ÇAĞLAR ÇINAR KOOPERATİFLERDE PAZARLAMA

YÖNETİMİ AÇISINDAN

SOSYAL PAZARLAMA VE BİR UYGULAMA

İŞLETME

\

KOOPERATİFÇİLİK

İSTANBUL

\ 2010

Belgede KOOPERATİFLERDE PAZARLAMA YÖNETİMİ AÇISINDAN SOSYAL PAZARLAMA VE BİR UYGULAMA (sayfa 104-114)