Gülşen İskender - Dr. A.Y. Ankara Onkoloji Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Kliniği, Ankara
Sabahat Çeken - Dr. A.Y. Ankara Onkoloji Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Kliniği, Ankara
Meryem Demirelli - Dr. A.Y. Ankara Onkoloji Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Kliniği, Ankara - (BSA)
Ömür Kayıkçı - Dr. A.Y. Ankara Onkoloji Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Hematoloji ve Kök Hücre Nakli Kliniği, Ankara
Zühal Avşar - Dr. A.Y. Ankara Onkoloji Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Enfeksiyon Kontrol Hemşireliği, Ankara
Mustafa Ertek – Dr. A.Y. Ankara Onkoloji Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Kliniği, Ankara
Amaç:
Hematoloji servisinde yatan hastaların 5 yıllık (2011-2015) dönemdeki santral venöz kateter ilişkili kan dolaşımı enfeksiyonlarından (SVKİ-KDE) izole edilen mikroorganizmaların sıklığı ve direnç durumlarının incelenmesi amaçlanmıştır.
Gereç ve Yöntem:
1 Ocak 2011 ve 31 Eylül 2015 tarihleri arasında hastanemiz Hematoloji servisinden alınan alınan kan kültürlerinde santral venöz kateter ilişkili kan dolaşımı enfeksiyonu etkeni olarak izole edilen
mikroorganizmalar retrospektif olarak değerlendirilmiştir. İzole edilen mikroorganizmaların
tanımlanmasında ve duyarlılık testlerinde konvansiyonel yöntemler ve Vitek-2 (Biomerieux, France) tam otomatize sistem kullanılmıştır.
Bulgular ve Sonuçlar:
SVKİ-KDE etkeni olarak izole edilen mikroorganizmalarda; yıllara göre bakıldığında Gram negatif ve Gram pozitif etkenler çoğunluk sıklık açısından dalgalanmalar göstermektedir. Beş yılda Gram negatif mikroorganizmalardan çoğunluğu E. coli, Gram pozitiflerde ise metisilin dirençli koagülaz negatif stafilokoklar ( MRKNS ) oluşturmaktadır. 2011 ve 2013 yılları arasında enterokok
enfeksiyonlarının sıklığı giderek azalmış olup, 2014-2015 yıllarında izole edilmemişlerdir. Bu enterokokların hepsi Enterococcus faecalis olup vankomisin direnci tespit edilmemiştir. Fungal etkenlere ilk 3 yılda nadiren rastlanmış ve son 2 yılda izole edilmemiştir. SVKİ-KDE etkeni olarak izole edilen mikroorganizmaların dağılımı Tablo 1’de verilmiştir
23 En sık izole edilen Gram negatif mikroorganizmalara ait antibiyotiklere karşı direnç oranlarına
bakıldığında; E. coli’ de karbapenem, kolistin ve tigesikline karşı direnç saptanmamış, amikasin direnci azalmış, piperasilin-tazobaktam, 3.kuşak sefalosporinler ve siprofloksasin direncinde son 9 ay hariç artış görülmektedir. Klebsiella sppsiellaların izolasyonunda 2013-2015 arası ciddi azalma olmakla birlikte kolistin direnci saptanmamış, karbapenem, amikasin ve tigesiklin direncinde azalma, piperasilin-tazobaktam, 3.kuşak sefalosporinler ve siprofloksasin direncinde artış saptanmıştır.
Acinetobacter sppetobakterler 2011 dışında nadir izole edilmiştir. Bu izolatlarda kolistin direnci saptanmazken, tigesiklin direnci düşük seviyede saptanmıştır. Amikasin direncinde artış olmakla birlikte, karbapenem, piperasilin-tazobaktam, 3.kuşak sefalosporinler ve siprofloksasin direnci tüm izolatlarda tespit edilmiştir.
2011-2015’in ilk 9 ayına ait SVKİ-KDE etkeni olarak en sık izole edilen mikroorganizmaların antibiyotik duyarlılıkları tablo 2’de verilmiştir.
Sonuç: Hematolojik kanserli hastalarda hastalığın kendisine veya kemoterapiye bağlı olarak enfeksiyonlara yatkınlık oluşmaktadır. Santral kateter kullanımı bu tip hastalarda kaçınılmaz olduğundan SVKİ-KDE oranları yüksek bulunmaktadır. Santral kateter uygulamasının önemli bir komplikasyonu olan bu enfeksiyonlardan korunmada başta el hijyeni olmak üzere kateter
uygulamalarında gerekli önlemlerin alınmasına ve aseptik kurallara dikkat edilmesi gerekmektedir.
Hematolojik maligniteli hastalarda febril nötropenik ataklarda uygun empirik tedavinin başlanması tedavi başarısını belirleyen en önemli faktördür. Merkezimizde SVKİ-KDE’larında Gram pozitiflerde metisilin direncinin yüksek olması, Gram negatiflerden E. coli ve Klebsiella sppde karbapenemler ve piperasilin-tazobaktam, Acinetobacter türlerinde ise kolistin ve tigesikline karşı direncin düşük olması empirik tedavide dikkate alınmalıdır.
24
P-107
Dr. A.Y. Ankara Onkoloji Eğitim ve Araştırma Hastanesi Kemik İliği Transplantasyon Ünitesinde Santral Kateter İlişkili Bakteremilerin İrdelenmesi
Gülşen İskender - Dr. A.Y. Ankara Onkoloji Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Kliniği, Ankara - (BSA)
Sabahat Çeken - Dr. A.Y. Ankara Onkoloji Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Kliniği, Ankara
M. Cihat Oğan - Dr. A.Y. Ankara Onkoloji Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Kliniği, Ankara
Sinem Namdaroğlu - Dr. A.Y. Ankara Onkoloji Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Hematoloji ve Kök Hücre Nakli Kliniği Ankara
Yeşim Canturan - Dr. A.Y. Ankara Onkoloji Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Enfeksiyon Kontrol Hemşireliği, Ankara
Mustafa Ertek - Dr. A.Y. Ankara Onkoloji Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Kliniği, Ankara
Amaç:
Kemik iliği transplantasyon (KİT) ünitesinde takip edilen hastaların beş yıllık (2011-2015) dönemdeki santral venöz kateter ilişkili kan dolaşımı enfeksiyonundan (SVKİ-KDE) izole edilen
mikroorganizmaların sıklığı ve direnç durumlarının incelenmesi amaçlanmıştır.
Gereç ve Yöntem:
2011 ve 2015’in ilk 9 ayında KİT ünitesinde santral venöz kateter ilişkili kan dolaşımı enfeksiyonu etkeni olarak izole edilen mikroorganizmalar rertospektif olarak değerlendirilmiştir. İzole edilen mikroorganizmaların tanımlanmasında ve duyarlılık testlerinde konvansiyonel yöntemler ve Vitek-2 (Biomerieux, France) tam otomatize sistem kullanılmıştır.
Bulgular:
SVKİ-KDE etkeni olarak izole edilen mikroorganizmalarda; 2011 yılında Gram pozitif
mikroorganizmalar daha fazla, 2013 yılında Gram pozitif ve negatif mikroorganizmalar eşit oranda ve diğer yıllarda ise Gram negatifler daha fazla izole edilmiştir. Beş yılda Gram negatif
mikroorganizmalardan çoğunluğu E. coli ve Klesiella sppsiella spp, Gram pozitiflerde ise metisilin dirençli koagülaz negatif stafilokoklar( MRKNS ) oluşturmaktadır. Enterokokların oranı giderek azalmış olup son 9 ayda izole edilmemişlerdir. Bu enterokokların hepsi Enterococcus faecalis olup vankomisin direnci tespit edilmemiştir. Bu yıllarda SVKİ-KDE’larında fungal etkene rastlanmamıştır.
25 2011-2015’in ilk 9 ayına ait SVKİ-KDE etkeni olarak izole edilen mikroorganizmaların dağılımı Tablo 1’de verilmiştir. En sık izole edilen Gram negatif mikroorganizmaların antibiyotiklere karşı direnç oranlarına bakıldığında; E.coli’de karbapenem direnci sadece 2011 yılında saptanmış (%25), kolistin ve tigesikline karşı direnç saptanmamış, amikasin direnci azalmış olup, piperasilin-tazobaktam, 3.kuşak sefalosporinler ve siprofloksasin direncinde artış görülmüştür. Klesiella sppsiellalar son 9 ayda izole edilmemiş, kolistin ve tigesiklin direnci saptanmamış, karbapenem, amikasin ve
siprofloksasin direncinde azalma, piperasilin-tazobaktam ve 3.kuşak sefalosporinler direncinde artış saptanmıştır. Acinetobactersppetobakter spp’de kolistin, tigesiklin ve amikasin direnci
saptanmazken, karbapenem, piperasilin-tazobaktam ve 3.kuşak sefalosporinler direnci tüm izolatlarda yüksek tespit edilmiştir.
2011-2015’in ilk 9 ayına ait SVKİ-KDE etkeni olarak en sık izole edilen mikroorganizmaların antibiyotik duyarlılıkları tablo 2’de verilmiştir
Sonuç: Bu sonuçlar KİT ünitesinin SVKİ-KDE etkenlerinin dağılım ve direnç oranlarını göstermesi açısından oldukça önemlidir. Son yıllarda özellikli ünitelerde sık izole edilen Acinetoobacter spp’ nin merkezimiz KİT ünitesi SVKİ-KDE’larında nadir bulunması sevindiricidir. Bulgularımız gösterilmiştir ki SVKİ-KDE ‘larında empirik tedavide Gram negatif mikroorganizmaların da göz önünde
bulundurulması gerekmektedir.
26