Manzara Çalışan Sanatçılar

“Fotorealizmi benimseyen ikinci kuşak Fotorealist sanatçılardan biri de

Davis Cone’dır (d.1950). Akıma yeni fikir ve imgeler getiren ikinci kuşak Fotorealist Cone, eserlerinde konu olarak şehirlerdeki eski tiyatroları seçmiştir. Estes bir dönem aynı konuya ilgi duymuş olsa da, aslında bunlar Cone’nın özel ilgi alanı olmuştur. John Baeder’ın Amerikan restoranlarına olan takıntısı gibi Cone’nın da klasik Amerikan tiyatrolarına karşı bir zaafı olmuştur.” 44

Cone, resimlerinde genellikle tiyatro yada sinema salonlarının dış görünümlerini farklı zaman dilimlerinde fotoğraflayarak çalışmalarına taşımıştır. Sanatçının almış olduğu kadrajlar genellikle uzak mesafeden oluşmaktadır. Çalışmalarındaki renk değerlerinde ise soğuk renkler çoğunluktadır. “Sanatçının çalışma tekniği ve yeteneği her yeni çalışmasında biraz

daha artarak yeni bir seviyeye yükselmiştir ve çalışmaları ilerde birinci kuşak Fotorealistler kadar kabul görecektir. Davis Cone şu ana kadar toplamda 80 adet Fotorealistik çalışma üretmiştir.”45

(Resim 3.2.3.1.)

Resim 3.2.3.1. Davis Cone, “Strand/Summer Night”, tuval üzerine akrilik, 81.28 x 122.18 cm., 1994.

44

A.g.e., s: 123. 45

Louis K. Meisel, Photorealism At The Millennium, Essay by Linda Chase, Hong Kong: Harry N. Abrams INC., 1993, s:73.

“Robert Cottingham’ın (d.1935) çalışmaları genelde binaların ön cephesinde,

yerden 10 fit yükseklikte ve 30 fit genişliğinde olan kısımların Fotorealist çalışmalarından oluşmaktadır.”46

Sanatçının kadrajları genellikle uzak bir mesafeden çekilmiş mağaza işaretleri ve logolarından oluşmaktadır. Cottingham resimlerinde grafiksel bir resim tekniği kullandığı gibi sıcak ve soğuk dengeli bir şekilde kullanan sanatçılardandır. “Cottingham’ın resimlerinde biraz gölgeleme ve renklerin

dereceden dereceye değişimi de söz konusudur. Cottingham, 80’lerde demiryolu araçlarına yönelmiştir ve bu yeni alanı daha önceki çalışmalarında kullandığı üslupla birleştirmeyi başarmıştır. 80’lerin sonlarına gelindiğinde Cottingham’ın işaretlere ve logolara olan tutkusu tekrar artmışsa da demiryolu araçlarına devam etmiştir.”47

Cottingham, işaret ve logo çalışmaları ile manzara başlığının kapsamını bir nebze zorlamakta ve genişletmektedir. Sanatçı yapmış olduğu çalışmaları farklı ortamlara taşıyarak da çeşitli sanat eserleri üretmiştir. Yağlıboya olarak yapmış olduğu çalışmalarını aynı zamanda litografi baskı tekniği ile yeniden ele almıştır. (Resim 3.2.3.2.)

Resim 3.2.3.2. Robert Cottingham, “Roxy”, tuval üzerine yağlı boya, 198.12x198.12 cm., 1972.

46

Louis K. Meisel, Photorealism, Yugoslavya: Abradale Press, 1989, s:175.

“Amerikanın Güney İndiana Bend eyaletinde dünyaya gelen John Baeder

(d.1938), çocukluğunu Amerikanın Atlanta Georgia eyaletinde büyüyerek geçirmiştir. Üniversite olarak Atlanta Auburn Üniversitesinde eğitimini tamamlayan sanatçı bu süre zarfında devamlı Atlanta ve Alabama arasında kısa çaplı yolculuklar yapmıştır. Bu yolculukları sırasında ufak kamerasıyla yol kenarındaki restoranları ve yakınlarına park etmiş arabaların fotoğraflarını çekmiştir.” 48

Sanatçının çekmiş olduğu bu fotoğraflar çalışmalarının da temeli olmuştur. Baeder çekmiş olduğu bu fotoğraflarda kadrajını genellikle uzak bir mesafeden alarak oluşturmuştur. “70’lerin

ortalarından bu yana Amerikan restoranlarını betimleyen John Baeder, Fotorealist sanatçılar arasına geç katılan isimlerdendir. Baeder’ın sanatsal amacı, Amerikan kültürünün parçası olan yol kenarı restoranlarını mümkün olduğunca gerçeğe yakın ve doğal bir şekilde belgelemektir.”49

Sanatçının çalışmalarına genel olarak bakıcak olursak, Baeder daha çok sıcak renklerden yararlanmıştır. Resimlerine 1970’lerde Amerika’da bulunan çeşitli restrauntların dış görünümlerini doğal bir yalınlıkla taşımıştır. Beader, 90’ların sonlarına doğru da geleneksel nostaljik Amerikan restoranları resimlerine tuval ve kağıt üzerinde devam etmiştir. (Resim 3.2.3.3.)

Resim 3.2.3.3. John Beader, “Empire Diner”, tuval üzerine yağlı boya, 77.21 x 121.92 cm., 1999.

48

Wikipedia, The Free Encyclopedia, John Baeder, http://en.wikipedia.org/wiki/ John_Baeder, (11.04.2013)

“Richard Estes(d.1932), fotoğraftan yararlanarak çalışmış olduğu resimleri

1968 ve 1969 yıllarında New York’taki kişisel sergisinde sergileyen ilk Fotorealist ressamdır.”50

Richard Estes Fotorealizmin öncü ressamlarından biri olduğu gibi kent manzaralarında kendini oldukça geliştirmiş bir ressamdır. Sanatçının kadraj açısı genellikle yakın bir mesafeden uzak mesafeye doğru alınmış ve perspektife uğramış görüntülerden oluşmaktadır. “Chicago’daki sanat enstitüsünde öğrenciyken almış

olduğu geleneksel akademik resim tekniği ve 1967’lerde bulmuş olduğu resim teması ile sanatçı 20 yüzyılın sonlarına doğru şehir manzaralarında usta bir sanatçı olmuştur.”51

Çalışmalarında daha çok sıcak renklere yer veren Estes, resimlerinde bolca ayrıntılardan yararlanmaktadır. “Fotorealizmin geleneksel tanımı içerisinde

kalmış olsa da, çalışmaları genişleyen vizyonu ve amaçlarına paralel olarak ilerlemiştir. Bu paralelde Estes’in asıl ilerlemesi 80’lere doğru olmuştur. Bu dönemde panoramik olarak değerlendirilen şaşırtıcı kent manzaralarına yönelmiştir. Son dönem bazı çalışmalarında görüntü kayıt cihazlarıyla elde edilmesi mümkün olmayan etkiler yakalamış ve bunu seyirciye kanıtlamıştır.”52

(Resim 3.2.3.4.)

Resim 3.2.3.4. Richard Estes, “Broadway Bus at Liberty Street”, tuval üzerine yağlı boya, 86.36x121.92 cm., 1996.

50 _{Louis K. Meisel, Photorealism At The Millennium, Essay by Linda Chase, Hong Kong: Harry N.}

Abrams INC., 1993, s:95.

51

Kerstin Stremmel, Realism, Uta Grosenick (ED.), Taschen, Köln, 2006, s: 46.

“Fotorealizm akımı ortaya çıktığında grup içinde bulunan ve doğru bir

şekilde Fotorealist çalışma ortaya çıkaran ilk sanatçı Robert Bechtle’dır (d.1932). Bechtle, çalışmalarında iyi tanınmasını sağlayacak olan kimliğini 1963 yılında çoktan bulmuş ve 1970’lerde Dünya çapında devam eden Fotorealizm akımı içerisinde yerini almıştır.” 53

Bechtle, büyümüş olduğu coğrafik kesime her zaman bağlı kalmıştır. Sanatçı genellikle yaşamış olduğu çevrenin etrafındaki günlük hayattan kareleri uzak bir mesafeden fotoğraflayarak resimlerine taşımıştır. “Arabalar, evlerin ön yüzleri, arkabahçeler, sokaklar ve çevrede günlük hayatına

devam eden insanların rutin yaşam kesimleri Betchle’n çalışma konularını oluşturmaktadır.”54

Çalışmalarında genellikle sıcak renklere yer veren Bechtle, California sokaklarındaki sıradan insanların ve arabaların enstantane görüntülerini resmeden ilk sanatçılardandır. “Kullandığı figürleri kompozisyonun uzağına ya da ön

planına değil, mümkün olduğunca merkezi bir noktada tutmaya çalışmıştır. Sonraki dönem çalışmalarında iç mekan imgelerine odaklanmaya başlamış ve ilk olarak atölyesini resimlemiştir. 80’lerin sonlarına doğru tekrar sokak resimlerine dönmüş olsa da ilk dönem çalışmalarında farklı olarak evler ve otomobiller yerine ufukta kaybolan noktaları tercih etmiştir.” 55

(Resim 3.2.3.5.)

Resim 3.2.3.5. Robert Betchle, “Agua Caliente Nova”, tuval üzerine yağlı boya, 121.92x175.26 cm., 1975.

53 _{Louis K. Meisel, Photorealism At The Millennium, Essay by Linda Chase, Hong Kong: Harry N.}

Abrams INC., 1993, s:39.

54

Richard Kalina, “Matters of Fact”, Art in America, New York, 2005, s: 130.