Ahloowalia, B. S,.and N. L. Dhawan. 1963. Effect of genetic diversity on combining agabeylity of inbred lines of maize. Indian J. of Genet. 23:(158-162).
Aksel, R., A. Kırcalıoğlu ve K. Z. Korkut. 1982. Kantitatif Genetiğe Giriş ve Diallel Analizler. Ege Bölgesi Zirai Araş. Enst. Yayın No: 20, Đzmir. 123 s.
Aksel,R. and L.P.V.Johnson. 1963. Analyisis of diallel cross: A worked example. Advancing Frontiers of Plant Sci. India 2: (37-53).
Akyıldız, R. 1984. Yemler Bilgisi Laboratuvar Kılavuzu. Ankara Üniv. Zir. Fak.Yayın No: 895, Ankara. 213 s.
Allard, R. W. 1956. The analysis of genetic –enviromental interactions by means of diallel crosses. Genetics 41: (305-318).
Allard, R. W. 1960. Principles of Plant Breeding. John Wiley and Sons Pub. Co., S. Altınbaş, M. 1988. Mısırda erkenciliğin kalıtımı ve bunun bazı tarımsal özellikler ile
ilişkileri üzerine araştırmalar. Doktora tezi. E.Üniv.Fen Bil.Enst.Đzmir.
Altınbaş, M. 1992. Đki mısır melezinde koçan yüksekliği, bitki boyu ve koçanda sıra sayısının kalıtımı. Anadolu 2 (1): (1-26).
Altınbaş, M. ve N. Algan. 1993. Melez mısırda erkencilik öğeleri ile verim, verim öğeleri ve kalite özellikleri arasındaki ilişki. Anadolu 3 (1): (40-62).
Altınbaş, M. 1995. Melez mısırda tane veriminin ve kimi bitki özellikleri bakımından heterosis ve kombinasyon yeteneği. Anadolu 5 (2): (35-51). Altınbaş, M. 1996. Mısırda tane verimi ve öğeleri bakımından melez
performanslarının tahminlenmesinde kimi istatistiki –genetik parametrelerin etkinliği üzerine araştırmalar. Anadolu 6 (1): (32-44).
Altınbaş, M. ve M. Tosun. 1998. Melez mısır ıslahında kombinasyon yeteneği kovaryanslarından yararlanma olanağı üzerine bir çalışma. Anadolu, 8(2): (90- 100).
Anderson, V. L., and O. Kempthorne. 1954. A model for the study of quantitative inheritance. Genetics 39: (883-898).
Anonim. 2001. Tarımsal Değerleri Ölçme Denemeleri Teknik Talimatı. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı Koruma Kontrol Genel Müdürlüğü. Tohumluk Tescil ve Sertifikasyon Merkezi Müdürlüğü, Ankara. 8 s.
Anonim. 2004. TMO 2004 yılı hububat raporu. Ankara.
Baker, J. L. and L. M. Verhalen. 1973. The inheritance of several agronomic and fiber properties among selected lines of upland cotton (G. hirsitum L.). Crop Sci. 13: (444-450).
Baker, R. J. 1978. Issues in diallel analysis. Crop Sci. 4: (533-536).
Balcı, A. ve Đ. Turgut. 1999. Bazı ekmeklik buğday hat ve çeşitlerinde melez gücü üzerine araştırmalar. Türkiye 3. Tarla Bitkileri Kongresi. Adana, 15-18 Kasım 1999, sayfa 70-75. Genel ve Tahıllar Cilt: 1, Çukurova Üniv.Basımevi, Adana. 481 s.
Balcı, A. ve Đ. Turgut. 2002. Bazı ekmeklik buğday hat ve çeşitlerinde uyum yetenekleri üzerine araştırmalar. Uludağ Üniv. Zir. Fak. Derg., 16: (225-234).
Botez, C., C. Panfil and A. Soumah. 1986. Analysis of genetic variance in some dihaploid maize lines. Plant Breed. Abstracts 56: (7704).
Bouman, L. F. 1959. Evidence of non-allelic gene interaction in determining yield, ear height, and kernel-row number in corn. Argon. J., 51:531-534.
Breese. E. L. and M. D. Hayward. 1972. The genetic basis of present methods in forage crops. Euphytica 21: (324-336).
Bruce, A. B. 1910. The mendelian theory of heredity and the augmentation of vigor. Science 32: (627-628).
Burnham, L. L. and J. L. Brewbaker. 1999. diallel analysis of temprate and tropical popcorns. Maydica 44: (279-284).
Bush, R.H., J. C. Janke, and R. C. Frohberg. 1974. Evaluation of crosses among high and low yielding parents of spring wheat {Triticum aestivum L.) and bulk prediction of line performance. Crop Sci. 14: (47-50).
Bülbül, A. 1992. Kışlık Arpa Çeşitlerinin Bazı Tarımsal Karakterlerindeki
Değişiminin Diallel Analizi. Doktora Tezi (Yayınlanmamış), Ankara Üniv. Fen Bil. Enst. Ankara. 70 s.
Cockerham, C.C. 1956. Effect of linkage on the covariances between relatives. Genetics 41: (138-141).
Collins, G. N. 1921. Dominance and the vigor of first generation hybrids. Am. Nat. 55: (116-133).
Crumpacker, D.W. and R.W. Allard. 1962. A diallel cross analysis of heading date in weet. Hilgerdia 32: (275-218).
Curnow, R. N. 1963. Sampling the diallel cross. Biometrics 19: (287-306).
Dede, Ö., Ş. M. Kara ve Ş. Dede. 2001. Bir diallel melez mısır populasyonunda verim ve verim unsurlarına ilişkin heterosis ve uyum yetenekleri analizi. Ankara Üniv. Zir. Fak. Tar. Bil. Derg. 7 (1): (41-46).
Demir, Đ.1975. Genel Bitki Islahı. Ege Üniv. Zir. Fak. Yay.No: 212. Đzmir. 41 s.
Demir, R. 1978. On sorgum çeşidinin diallel melez döllerinde bazı tarımsal karakterlerinin populasyon analizleri. Doktora Tezi (Yayınlanmamış), Ege Üniv. Zir. Fak. Đzmir. 80 s.
Demir, Đ., N. Aydem ve K. Z. Korkut. 1979. Kombinasyon ıslahında ebeveyn seçimi. Bitki Islahı Simpozyumu. Đzmir, 22-25 Mayıs 1979, s. 20-30.
Demir, Đ., N. Aydem ve K. Z. Korkut. 1980. Kombinasyon ıslahında ebeveyn seçimi. Bitki Islahı Simpozyumu-Bornova, Ege Bölge Zirai Araş. Enst., Yayın No: 17/41.
Dhillon,B.S. and J.Singh.1976. Diallel analiysis of yield and other traits of maize varieties. SABRAO J. 8: (147-152).
Dickinson, A. G. and J. L. Jinks. 1956. A generalized analysis of diallel crosses. Genetics 41: (65-78).
Dudley, J.W. and R.H.Moll. 1969. Interpretation and use of estimates of heritability and genetic variances in plant breeding. Crop Sci. 9: (257-261).
Düzgüneş, O., T. Kesici, O. Kovuncu ve F. Gürbüz. 1987. Araştırma ve Deneme Metodları Đstatistik Metotları-II. Ankara Üniv. Zir. Fak., Yayın No: 1021, Ankara. 295 s.
East, E. M. 1936. Heterosis. Genetics 26: (375-397).
East, E. M., and H. K. Hayes. 1912. Heterozygosis in Evolutiori and in Plant Breeding. USDA Plant Ind. Bull. No: 243.
Eberhart, S. A. and A. R. Hallauer. 1968. Genetic effect for yield in single, three- way and double-cross maize hyrids. Crop Sci. 8: (377-380).
Eberhart, S. A. and W. A. Russell. 1969. Yield and stability for a 100 line diallel of single cross and double-cross maize hybrids. Crop Sci. 9: (357-360).
Ege, H. 2002. Mısırın Arzı, Kullanımı ve Ticareti. Üretimden Tüketime Mısır Paneli. Sakarya, 19 Aralık 2002, s. 73-86.
Eyherabide, G. H. and A. R. Hallauer. 1991. Resiprocal full- sib reccurent selecton maize in contributions of additive dominance and genetic drift effect. Crop Sci. 31: (1442-1447).
Fan, X. M., J. Tan and B. H. Huang. 2001. Analyses of combining ability and heterotic groups of yellow grain quality protein maize ınbreds. Hereditas 23: (547-552). Falconer, D. S. 1981. Introduction to Quantitative Genetics, Longman Pub. Co.,
NewYork, NY.USA.
Falconer, D. S. 1989. Introduction Quantitative Genetics. Third Edition Longman, London. 565 p.
Falconer, D. S., and T. C. F. Maccay. 1997. Introduction to Quantitative Genetics. Fourth edition. Longman Pub. Co., New York, NY. USA.
Fehr, W. R. 1987. Heterosis. pp. 115-119. In W. R. Fehr (Ed.) Principles of cultivar development: Theory and technique. Vol: 1. Macmillan Pub. Co. New York, USA.
Fisher, R. A. 1918. The corretation between relatives on the supposition of mendelian inheritance. Trans. R. Soc. Edinburg 52: (339-343).
Fonseca, S. and F.L. Patterson. 1968. Hibrid vigor in a seven-parent diallel cross in common winter wheat (T. aestivum L.). Crop Sci. 8: (85-88).
Gamble, E. E. 1962 a. Gene effects in corn (Zea mays L.) I. separation and relative importance of gene effects for yield. Agronomy J. 42: (339-348).
Gamble, E. E. 1962 b. Gene effects in corn (Zea mays L.). I. relative importance of gene effects for plant height and certain component attributes of yield. Agronomy J. 42: (349-357).
Gardner, C. O. and S. A. Eberhart. 1966. Analysis and ınterpretation of the variety cross diallel and related populations. Biometrics 22: (439-452).
Gençer, O. 1984. Tarla bitkileri kantitiatif genetik ve analizleri. Çukurova Üniv. Zir. Fak., Yayın No: 105, Adana, s. 56-72.
Gençtan, T. ve Đ. Başer. 1988. Bazı melez mısır çeşitlerinde F1 ve F2 Döllerindeki açılmanın başlıca verim unsurlarına etkisi. Trakya Üniv. Tekirdağ Zir. Fak. 5: (1-15).
Gerrish, E. E. 1983. Indications from a diallel study for ınteractional maize hybridization in corn belt. Crop Sci. 23: (1082-1084).
Genter, C. F., and S. A. Eberthart. 1974. Performance of original and advanced maize populations and thetr diallel crosses. Crop Sci. 14: (881-885).
Griffing, B. 1956. Concept of general and specific combining ability in relation to diallel crossing system. Australian J. of Biological Sci. 9: (463-493).
Griffing, B. 1958. Application of Sampling Variables in the Identification of Methods Which Yield Unbiased Estimates of Genotypic Variance Components. Australian J. of Biological Sci. 11: (219-245).
Gorsline, G.W. 1961. Phenotypic epistasis for ten quantiative characters in maize. Crop Sci. 1: (55-58).
Hallauer, A. R. 1987. Maize. pp. 249-294. in W. R. Fehr (Ed.) Principles of cultivar development: Theory and technique. Vol: 2. Macmillan Pub, Co.NewYork, USA.
Hallauer, A. R. and J. B. Miranda.1981. Quantitative Genetics in Maize Breeding. Iowa State Univ. Pres. Ames, IA.
Hallauer, A. R. and J. B. Miranda.1987. Quantitative Genetics in Maize Breeding. Iowa State University Press, Ames Iowa. 408 p.
Harville, B.G. and Josephson, L.M. and Kincer, H.C. 1978. Diallel analiysis of ear height and associated characters in corn. Crop Sci.18: (273-275).
Harville, B.G. and Josephson, L.M. and Kincer, H.C. 1979. Breeding corn hybrids for low-ear placament. Tennessee Home and Farm Sci. 111. 2-4.
Hayes, H. K., F. R. Immer, and D. C. Smith. 1955. Heterosis. pp. 52-65. In Methods of Plant breeding. Second edit. Mc Graw-Hill Book Company,Inc, New York, London, Toranto.
Hayman, B. I., K. P. Hayes, H. K., And F. R. Immer. 1942. Methods of Plant Breeding. Mc Graw Hill Book Co., Inc. New York, NY.
Hayman, B. I. 1954 a. The theory and analysis of diallel crosses. Genetics 39: (789- 809).
Hayman, B. I. 1954 b. The analysis of variance of diallel tables. Biometrics 10: (234- 244).
Hayman, B, I., and K. P. Mather. 1955. The description of genic interaction in continuous variation. Biometrics 11: (69-82).
Hayman, B. I. 1957. Interactrion, heterosis and diallel crosses. Genetics 42: (336-355). Hayman, B. I. 1958. The theory and analysis of diallel crosses II. Genetics 43: (63-85). Hayman, B. I. 1960. The theory and analysis of diallel crosses III. Genetics 45: (155-
171).
Hayman, B. I. 1973. The seperation of epistatic form additative and dominance variation in generation means. Heredity 12: (371-391).
Henderson, C, R. 1952. Specific and general combining ability. Heterosis, (Ed.) John W. Gowen. Iowa State Collage Press, Ames, Iowa, USA.
Horner, T. W. 1956. Full-sib and parent-ofspring correlations in symmetrical random mating populations with the frequency of the more favorable allele the same at all loci. Iowa State Coll. J. Sci. 31: (134-145).
Hull, F. H. 1945. Recurrent selection for specific combining ability. J. Am. Soc. Agron. 37: (134-145).
Hull, F. H. 1946. Regression analysis of corn yield data. Genetics 31: (219).
Jenkins, M. T. 1935. The effect of inbreeding and of setection within inbred lines of maize upon the hybrids made after successive generations of selfing. Iowa State J. Sci. 3: (429-450).
Jinks, J. L. 1954. Analysis of continuous variation in a diallel crosses of Nikotiana rustica varieties. Genetics 39: (767-788)
Jinks, J. L. 1955. A survey of the genetical basis of heterosis in a variety of diallel crosses. Heredity 9: (223-238).
Jinks, J. L. 1956. The F2 and backcross generations from a set of diallel crosses. Heredity 10: (1-30).
Jinks, J. L. 1983. Biometrical genetics of heterosis. pp. 1 - 46. in R. Frankel (Ed.) Heterosis. Reapprasial of theory and practice, Springer-Verlag Pub.Co.New York, USA.
Jinks, J. L. and B. I. Hayman. 1953. The analysis of diallel crosses. Maize Genetics Cooperation News- Letter 27: (48-54).
Jinks, J. L. and J. M. Stevens. 1959. The components of variations among family means in diallel crosses. Genetics 44: (297-307).
Johnson, L. P. V. ve R. Aksel. 1959. Inheritance of yielding capacity in a fifteen-parent diallel cross of barley. Canadian J. of Genetics and Cytol. 1: (208-265).
Johnson, G. R. 1973. Relationships between yield and several yield components in a set of maize hybrids. Crop Sci. 13: (649-651).
Jones, D. F. 1917. Dominance of linked factors as a means of accounting for heterosis. Genetics 2: (466-479).
Jones, D. F. 1945. Heterosis resulting from degenerative changes. Genetics 30: (527- 542).
Jones, D. F. 1957. Gene action in heterosis. Genetics 42: (93-103).
Jones, D. F. 1958. Heterosis and homeostasis in evolution and in applied genetics. Am. Nat. 92: (321-328).
Jones, D.F. 1965. Analiysis of variance of the half diallel table. Heredity 20: (117-121). Kacar, B. 1986. Toprak analizleri. Ankara Üniv. Zir. Fak. Eğitim Araş. ve Geliş. Vakfı
Yayın No: 3, Ankara. 123 s.
Kaltsikes, P.J. and J. Lee. 1971. Quantitative inheritance in durum wheat. Can. J. Genet. Cytol. 13: 210-218.
Kang, M. S. 1994. Applied Quantitative Genetics. Griffing’s Diallel Method 2 Analysis. Baton Rouge, U.S.A., p. 49-56
Kara, M. Ş. 2001. Mısır kendilenmiş hatlarında verim ve verim öğelerinin değerlendirilmesi heterosis ve kombinasyon yeteneklerinin line x tester analizi. Turk. J. Agric. Forestry 25: (383-391).
Karma, E. 1976. Sekiz ekmeklik buğday çeşidinin diallel melez döllerinde bazı tarımsal karakterlerin kalıtımı üzerinde araştırmalar. Doktora tezi. Ege Üniv. Zir. Fak. Đzmir.
Kempthorne, O. 1956. The theory of the diallel cross. Genetics 41: (415-459).
Kempthorne, O. 1957. An Introduction to Genetic Statistics. The Iowa State Uni. Press. Ames, Iowa, USA.
Kim, S. K. ve S. O. Ajala. 1996. Combining ability of tropical maize germplasm in West Africa. II. Tropical Temperate x Tropical Origins. Maydica 41: (135- 141).
Konak, C., A. Ünay., E. Serter. ve H. Başal. 1999. Estimation of combining ability effects heterosis and heterobeltiosis by line tester method in maize. The Turkish J.l of Field Crops. p. 1-9.
Korkut, K. Z. 1981. Arpada diallel melez analizleri ile bazı tarımsal özelliklerin kalıtımı üzerinde araştırmalar. (Doktora tezi). Ege Üniv. Zir. Fak.Đzmir. s. 12-35. Kün, E. 1997. Tahıllar II. sıcak Đklim Tahılları. Ankara Üniv. Zir. Fak.Yayın No: 1452,
Ankara. 316 s.
Lamkey, K. R. and A. R. Hallauer. 1986. Performanse of high x high, high x low and low x low crosses of lines from the bsss maize synthetic. Crop Sci. 26: (1114- 1118).
Lonnquist, J. H. and C. O. Gardner. 1961. Heterosis in intervarietal crosses in maize and it’s implication in breeding procedures. Crop Sci. 1: 179-183.
Lonnquist, J. H. 1967. Mass selection for profilicacy in maize. Der. Zuchter. 37: (185- 188).
Mather , K. 1949. Biometrical Genetics. Methuen and Cc. London.
Mather , K. and J. L. Jinks. 1971. Biometrical Genetics. Second Edition Chapman and Hall Ltd., London. 463 p.
Matzinger, D. F., G. F. Spragaue and C. C. Cockerham. 1959. Diallel crosses of maize in experiments repetated over locations and years. Argon. J. 51: (346-349). Matzinger, D. F. and O. Kempthorne. 1959. The modified diallel table with partial
inbreeding and interaction with enviroment. Genetics 41: (823-833). Mayo, O. 1987. The theory of plant breeding. Second ed. Clarendon Press. Oxford. Moll, R. H., K. S. Salhuana and H. F. Robinson. 1962 a. Heterosis and genetic diversity
in variety crosses of maize. Crop Sci. 2: (197-198).
Moll, R. H., W. Kojima and H. F. Robinson. 1962 b. Components of yield and over dominance in corn. Crop Sci. 2: (78-79).
Moll, R. H., J. H. Lonnquist, J. V. Fortuna, and E. C. Johnson. 1965. The relati on ship of heterosis and genetic diversity in maize. Genetics 52: (139-144).
Mungoma, C, and L. M. Pollack. 1988. Heterotic patterns among ten com belt and exotic maize populations. Crop Sci. 28: (500-5049.
Nas, L., M. Lima, R. Vencovsky and P. B. Gallo. 2000. Combining ability of maize inbreed lines evalutaion in the three environment in Brazil. Scientia-Agricola 57: (129-134).
Nelder, J. A. 1953. Statistical models in biometrical genetics. Heredity 7: (111-119). Nesticky, M. 1976. Analysis of combining ağabeylity for plant heightin the selfinbred
lines of maize (Zea mays L.) and its genetic interpretation. Genetica 7: (15-30). Nevado, M. E. and H. Z. Cross. 1990. Diallel analysis of relative growth in maize
syntecics. Crop Sci. 30: (549-552).
Oakes, M. W. 1967. The analysis of a dialell cross of heterozygous or multiple allelic lines. Crop Sci. 22: (83-95).
Pajic, Z. 1987. Combining ability of maize (Zea mays L.) inbred lines in different generations of inbreding. Plant Breed. Abstracts 57:7904.
Pixley, K. V. and M. S. Bjarnason. 1993. Combining ability for yield and protein quality among modified-endosperm opaque-2 tropical maize inbreds. Crop Sci.33: (1229-1234).
Poehlman, M. J. 1978. Breeding Corn. Breeding Field Crops, U.S.A., p. 241-277. Poehlman, M. J. and D. A. Sleeper. 1995. Breeding hybrid cultivars. Breeding Field
Crops, U.S.A. p. 200-215.
Putt, E. D. 1966. Heterosis, combining ability and predicted synthetics from a diallel cross in sunflower (Helianthus annuus L). Can. J. Plant Sci. 46: (59-67). Rood, S. B. and D. J. Major. 1981. Diallel analysis of leaf number, leaf development
rate and plant height of early maturing maize. Crop Sci. 21: 8866-873).
Ruckenbauer, P. 1977. Vergleichende untersuchungen über die einsatzmöglichkeiten neuer biometrischer methoden in der Kreuzungszüchtung bei Winterweizen. I. Teil: Die Wahl der Kreuzungspartner und die Prüfung ihrer genetischen Eignung für den Aufbau von züchterisch “ergiebigen” Kreuzungspopulationen mit hilfe biometrisch-genetischen Methoden. Die Bodenkultur, 28:58-93. Russel, W. A and S.A, Eberhart. 1975. Hybrid performance of selected maize lines from
resiprocal recurrent and testcross selection programs crop. Sci.15: (1-4) Salazar, F. S., S. Pandeye, L. Narro, J.C. Perez, H. Ceballos, S. N. Parentoni and A. F.
C. Bahia Filho. 1997. Diallel analysis of acid- soil tolerant and intollerant tropical maize populations. Crop Sci. 37: (1457-1462).
Shull, G. H. 1908. The composition of a field of maize. An. Breeders. Assoc. Rep. 4: (296-301).
Simmonds, N. W. 1987. Principles of Crop Improvement. Longman. London and New York.
Singh, D. P., and M. J. Chaudhary. 1977. Line x Tester analysis. pp. 191-200. In Biometrical Methods in Quantitative Genetic Analysis. Kalyani Pub. Ludhiana, New Delhi.
Singh. M., A. S. Khehra and B.S. Dhillon. 1986. Direct and correlated responce to reccurent full-sib selections for prolificacy in maize. Crop Sci. 26: (275-278). Smith, O. S., H. Sullivan, B. Hobart and S. J. Wall. 2000. Evaluation of a divergent set
of SSR markers to predict f1 grain yield performance and yield heterosis in maize. Maydica 45: (235-241).
Sorrels, M. E., J. H. Lonnquıst and R. E. Harrıs. 1979. Inheritance of prolificacy in maize. Crop Sci. 19: (301-306).
Sprague, G. F., and L.A.Tatum. 1942. General v.s. spesific vombining ağabeylity in single crosses of corn. J.Am.Soc.Agron. 34: (923-932).
Sprague, G. F. 1946. Eariy testing of inbred lines of com. J. Am. Agron. 38: (108-117). Sprague, G. F. 1953. Heterosis. pp. 113-136. In W. E. Coomis (Ed). Growth and
Differentation in Plants. Iowa State Univ. Press. Ames. IO. USA.
Sprague, G. F., W. A. Russell, L. H. Penny, T. W. Horner and W. D. Hanson. 1962. Effect of epistasi on grain yield in maize. Crop Sci. 42: (205-208).
Sprague, G. F,, and W. I. THOMAS. 1967. Further evidence of epistasis in single and three-way cross yield in maize. Crop Sci. 7: (355-356).
Sprague, G. F. 1977. Corn and Corn Improvment. Madison Wisconsin, U.S.A., p. 774. Srıwotanadongse, S. 1987. Konvansiyel olmayan hibrid mısır. Türkiye Tahıl
Simpozyumu. Bursa, 15-17 Ekim 1987, s. 465-469.
Stangland, G. R., W. A. Russell and O. S. Smith. 1983. Evaluation of performance and combining ability of selected lines derived from improved maize populations. Crop Sci. 23: (647-651).
Steel, R.G.D. and J.H.Torroe. 1960. Principles and Procedures of Statistics. Mc Graw- Hill Book Company. Inc. New York.
Stuber, C. W., and R. H. Moll. 1971. Epistasis in maize. II. Comparision of selected with unselected populations. Genetics 67: (137-149).
Sürmeli, A. 2000. Karadeniz Bölgesi’nde Ana Ürün Melez Mısır Yapımına Uygun, Kendilenmiş Hatların Bazı Bitkisel Özelliklerine ait Kombinasyon Yeteneklerinin Araştırılması. Yüksek Lisans Tezi (Yayınlanmamış), Ondokuz Mayıs Üniv. Fen Bil. Enst., Samsun. 112 s.
Tan, A. Ş. 1993. Ayçiçeğinde (Helianthus annuus L.) melez varyete (F1) ıslahında kendilenmiş hatların çoklu dizi (LinexTester) analiz yöntemine göre kombinasyon yeteneklerinin saptanması üzerine araştırmalar. Doktora tezi. E.Ü. Zir. Fak. Fen Bil. Ens. Tarla Bit. Ana Bil. Dalı. Bornova - Đzmir.
Tan, A. Ş. 2000. Heterosis. Ege Tar. Araş. Enst. Müd. Yayın No: 96, Đzmir, 34 s.
Tan, S.L. ve Yap, T.C. 1973. Performance of intervarietal crosses of maize and sweet corn and correlations among agronomic characters. Malaysian Agric.Res. 2: (1-5).
Thompson, D.L., W.D. Hanson and A.W. Shaw. 1971. Ear height inheritance estimates and linkage bias among generation means of corn. Crop Sci. 11: (328-331). Tollenaar, M. and E. A. Lee. 2002. Yield potential, yield stability and stres tollerance in
maize. Field Crop Reseach 75: (161-169).
Troyer, A. F. and A. R. Hallauer. 1968. Analysis of diallel set of early flint varieties of maize. Crop Sci. 8: (581-584).
Turgut, Đ. ve S. Yüce. 1995. Dokuz kendilenmiş hattın diallel melezlerinde bazı tarımsal özelliklerin kalıtımı, tane verimi ve verim öğeleri. Anadolu 5(1): (74-92). Turgut, Đ., F. Çakmak ve A.Balcı. 1999. Bursa koşullarında mısırın verim ve verim
unsurlarına etkili başlıca karakterler ve bunların kalıtımı üzerine araştırmalar. Türkiye 3 Tarla Bitkileri Kongresi. Adana, 15-18 Kasım 1999, 1: (269-274). Turgut, Đ. 2001 a. Atdişi mısırda (Zea mays indentata Sturt.) üstün melez
kombinasyonların belirlenmesi üzerine çalışmalar . Anadolu 11(1): (23-35). Turgut, Đ. 2001 b. Tahıllar II. Sıcak Đklim Tahılları. Uludağ Üniv. Zir. Fak. Ders Notları.
Uludağ Üniv. Basımevi, Yayın No: 87, Bursa. 92 s.
Turgut, Đ., A. Balcı ve A. Duman. 2003. Kendilenmiş mısır (Zea mays indentata Sturt.) hatlarının yoklama melezlerinde, verim ve verim öğeleri bakımından heterosis
ve kombinasyon yeteneği değerlerinin belirlenmesi. Uludağ Üniv. Zir. Fak. Derg. 17(2): (47-57).
Turgut, Đ. 2003. Mısırda (Zea mays indentata Sturt.) linextester analiz yöntemiyle uyum yeteneği etkilerinin ve heterosisin belirlenmesi. Uludağ Üniv. Zir. Fak. Derg. 17(2): (33-46).
Tüsüz, M. A. ve C. Balabanlı. 1997. Bazı mısır çeşitlerinin verime etkili başlıca karakterlerinin kalıtımı ile bunlar arasındaki ilişkilerin tespiti. Anadolu 7(1): (123-134).
Unrau, J., and W. J. White. 1944. The yield and other characters of inbreed lines and single crosses of sunflowers. Sci. Agric. 24: (516-528).
Unrau, J. 1947. Heterosis in relation to sunflower breeding. Sci. Agric. 27: (414-427). Ülger, A. C. ve H. C. Becker. 1989. Influence of year and nitrogen treatment on the
degree of heterosis in maize. Maydica 34: (163-170).
Ünay, A., C. Konak, E. Serter, H. Basal ve A.Zeybek.1999. Mısırda bazı özelliklerin çoklu dizi analizi ile belirlenmesi. Türkiye III. Tarla Bitkileri Kongresi. Adana, 15-18 Kasım 1999, 1: ( 444-449). Çukurova Üniv. Basımevi, Adana. Vasal, S. K., G. Srinivasan, J. Crossa and D. L. Beck. 1992. Heterosis an combining
ability of CIMMYT’s subtropic and temperate Early- Maturity maize germplasm. Crop Sci. 32: (884-890).
Vasal, S. K., G. Srinivasan, S. Pandey, F. Gonzalez, J. Crossa and D. Beck. 1993. Heterosis and combining ability of CIMMYT’S Quality Protein Maize germplazm. Crop Sci. 33: (46-51).
Vasal, S. K., B. S. Dhillon, G. Srinivasan, S. D. Mclean, S. H. Zhang and F. Gonzolez. 1994. Breeding intersynthetic hybrids to exploit heterosis in maize. Maydica 39: (183-186).
Vedeneev, G. I. 1987. Genetic control of quantitative characters in maize. III. Number of grain rows/ear and number of grains/row. Plant Breed. Abstracts 57: 5995. Vidal- Martinez, V. A., M. D. Clegg and B. E. Johnson. 2001. Genetic studies on maize
pollen and grain and yield and their yield components. Maydica 46: (35-40). Vranceanu, A.V., and F. M. Stoenoscu. 1985. Genetic resemblance of sunflower
Wright, S. 1922. The effects of inbreeding and cross-breeding on guinea pigs. II. Cross between highly inbreed families. U.S.D.A. Bul. No: 1121.
Yıldırım, M. B. 1974. Beş ekmeklik buğday çeşidinin diallel melez döllerinde bazı tarımsal karakterlerin populasyon analizleri. Doçentlik tezi. Ege Üniv. Zir. Fak. Đzmir.
Yıldırım, M. B., A. Öztürk, F. Đkiz ve H. Püskülcü. 1979. Bitki Islahında Đstatistik- Genetik Yöntemler. Ege Bölge Zirai Araş. Enst. Yayın No: 20, Đzmir. s. 174- 216.
Yıldırım, M. B. ve S. Büyükbaykal. 1980. Diallel analizler. 5 Kısmi diallel analizi. E.Ü. Elektronik Hesap Bil. Enst. Derg. 3: (127-138).
Yıldırım, M. B. ve H. Şengonca. 1980. Diallel analizler. IV. Yarım diallel tablo varyans analizi. E.Ü.Elektr. Hesap Bil. Enst. Derg. 2: (29-37).
Yıldırım, M. B. ve Ş. Çakır. 1986. Linextester analizi. E.Ü.Bilgisayar Araştırma ve Uygulama Merkezi Derg. 9 (1): (11-19).
Yıldırım, M. B. ve N. Budak. 1995. Bitki Islahı ve Uygulaması. Ege Üniv. Zir. Fak. Yayın No: 43, Đzmir. 83 s.
Yıldırım, M. B. ve N. Budak. 1998. Đstatistik Uygulaması. Ege Üniv. Zir. Fak. Yayın No: 58/1, Đzmir. 79 s.
Yurtsever, N. 1982. Tarla Deneme Tekniği. Toprak ve Gübre Araş. Enst. Müdürlüğü, Yayın No: 91, Ankara. 121 s.
Yurtsever, N. 1984. Deneysel Đstatistik Metotları. Tarım Orman ve Köyişleri Bakanlığı Genel Müdürlüğü . Yayın No: 121, Ankara. 622 s.
Yüce, S. 1979. On Mısır Kendilenmiş Hattının Diallel Melez Döllerinde Bazı Tarımsal Karakterlerin Genetik Analizleri. Doçentlik Tezi (Yayınlanmamış). Ege Üniv. Zir. Fak. Đzmir. 68 s.
Yüce, S. ve Đ. Turgut. 1991. Ege Bölgesinde 2. ürün melez mısır ıslahı. Doğa, Türk Tarım ve Ormancılık Derg. 15: (520-532).
Yüce, S., M. Altınbaş ve Đ. Turgut. 1994. Dokuz kendilenmiş hattın diallel melezlerinde bazı tarımsal özelliklerin kalıtımı. III. Kalite Özellikleri (Tanede Protein ve Yağ Đçeriği). Akdeniz Üniv. Zir. Fak. Derg. 7(1): (1-15).
Zambezi, B. T., E. S. Horner and F. G. Martin. 1986. Inbred lines as testers for general combining ability in maize. Crop Sci. 26: (908-910).
Zirkte, C. 1952. Early ideas on inbreeding and crossbreeding. pp. 1-13. In J. W, Gowen (Ed.) Heterosis. lowa State Un.v. Press. Ames. IO. USA
Zsubori, Z. ve I.Pok. 2002. Inheritance of Plant and Ear Height in Maize (Zea Mays L.). Agriculture Research Institute of the Hungarian Academy of Sci. Martonvasar.