• Sonuç bulunamadı

3.5. BULGULAR

3.5.2. Johansen Eşbütünleşme Testine İlişkin Bulgular

Eşbütünleşme testine ihracat ve sendikasyon kredileri ile ithalat ve sendikasyon kredilerinin birbirleriyle olan ilişkileri ayrı ayrı incelenmiştir. Ayrıca analiz kapsamında gecikme sayısı 2 olarak tespit edilmiş ve analizler bu yönde sürdürülmüştür.

Tablo 3.4: Johansen Eşbütünleşme Testine İlişkin Bulgular

Değişkenler Gecikme Sayısı

Eşbütünleşme Testi Sonuç Trace istatistik Kritik Değer %5

İthalat-Sendikasyon Kredileri 2 29,81 15,49 Eşbütünleşik İhracat-Sendikasyon Kredileri 2 23,74 15,62 Eşbütünleşik

Johansen eşbütünleşme testi sonuçlarına göre ithalat ve sendikasyon kredileri ile ihracat ve sendikasyon kredileri uzun dönemde eşbütünleşiktir. Yani uzun dönemde dış ticaret ve sendikasyon kredileri birbirlerini etkilemektedir. İlişkinin kısa dönemdeki durumunu görmek adına hata düzeltme modeli yapılmıştır.

3.5.3. Hata Düzeltme Modeli

Eşbütünleşme analizi sonucunda aralarında eşbütünleşik ilişki çıkan değişkenlerin kısa dönemde ilişki durumlarının belirlenmesi için hata düzeltme modeli kurulmuştur.

Tablo 3.5: Hata Düzeltme Modeli

İlişkinin Yönü Gecikme Sayısı

Hata Düzeltme Modeli Katsayı t istatsitik

D(Sendikasyon Kredileri) → D(İthalat) 2 4,521 4,889

D(İthalat) → D(Sendikasyon Kredileri) 2 6,889 4,868

D(Sendikasyon Kredileri) → D(İhracat) 2 4,631 4,521

D(İhracat) → D(Sendikasyon Kredileri) 2 5,696 3,373

Hata düzeltme modeli incelendiğinde, tüm ilişkilerin istatistiksel olarak anlamlı olduğu tespit edilmiştir (t istatistik>1,96). Ayrıca ilişkilerin katsayıları incelendiğinde tamamının pozitif yönde olduğu tespit edilmiştir. Sendikasyon kredileri ihracat ve ithalatı olumlu yönde etkilerken, ihracat ve ithalatta sendikasyon kredilerini olumlu yönde etkilemektedir. Bu etki istatistiksel olarak anlamlıdır. Sendikasyon kredileri ihracat ve ithalat üzerinde etkilidir.

SONUÇ

Küreselleşmenin etkisi ile finansal piyasalar sürekli olarak gelişme göstermiş ve ülkeler arasında fon alışverişini sağlamıştır. Finansal piyasalardaki gelişmeler ile beraber fazlası olan ülkelerden ihtiyaç kredilerin yönlendirilmesi söz konusu olmuştur. Kredilerin yönlendirilmesinde finansal araçlar içerisinde sendikasyon kredileri en önemli yeri almaktadır.

Sendikasyon kredileri iki ve/veya daha fazla finansal kuruluşun bir araya gelerek, tek bir alıcıya fon sağlama işlemi olarak görülmektedir. Sendikasyon kredisi kapsamında birden fazla kredi veren kurum bulunmaktadır. Kredi biçimlerinde farklılık bulunmaktaysa, kredinin şartları ile hükümleri tüm kredi verenler açısından benzer olmayabilmektedir. Üzerinde durulması gereken bir diğer noktaysa konsorsiyumu meydana getiren ortak bir ajanın ve dokümantasyonun olmasıdır. Sendikasyon kredileri, ülkeler arası finansman temini açısından oldukça önemli araçlardan biridir. Dünyada genel olarak gelişmiş ülkelerin bankalarının gelişmekte olan ülkelere sendikasyon kredisi kullandırılmasıyla birlikte riskler farklı alanlara dağıtılmış olmaktadır. Bu durum ise kredi verimliliğinin yükselmesini sağlamaktadır.

Sendikasyon kredileri özellikle II.Dünya Savaşı sonrasında dünya piyasalarında daha yaygın bir hale gelmiştir. II. Dünya Savaşından sonra ABD’de sendikasyon kredilerinin artış göstermesinin en önemli sebeplerinden bir tanesi ABD’deki firmaların mevcut yüksek büyüme oranlarına adapte olabilmeleri açısından sabit yatırıma yönelmeleri açısından hazırlanan programlardır. Fakat sabit yatırımlar açısından gerekli olan finansman miktarının büyük olması tutarın, birden fazla bankanın bir ajan ve ortak kredi dokümantasyonu kullanmasıyla birlikte temin edilmesine sebep olmuştur. Bu gelişmelerin ardından kreditörler kurumsal müşterilerin yüksek meblağlardaki finansman gereksinimlerini temin edebilmek amacıyla sendikasyon kredilerini bedelsiz bir hizmet olarak vermeye başlamıştır. 1980'li yıllarda beraber sendikasyon kredileri özellikle sermaye ihtiyacı olan ülkeler de oldukça popüler bir hal almıştır. Gelişmekte olan ülkelerden biri olan Türkiye'de de sendikasyon kredileri önemli bir finansal araç olarak görülmektedir. Sendikasyon kredileri 1990’lı yıllarla birlikte daha da yaygınlaşmıştır. Bu süreçte kreditörler en çok garanti gelirini sağlamıştır. Bununla birlikte sendikasyon kredileri işletmeler sağlanan en büyük

meblağı krediler haline gelmiştir. 2000’li yıllarla birlikte sendikasyon kredileri gelişmekte olan ülkelerin en büyük fon kaynağı haline gelmiştir. Bu durum sendikasyon kredilerinde büyük bir artış yaşanmasına neden olmuştur.

Uluslararası alanda faaliyet gösteren finansal aracı kuruluşların ve bu alanda faaliyet gösteren bankaların giderek artması ve ulusal yatırımcıların ve borçluların giderek daha fazla yurtdışındaki finansal aracı kurumları kullanmasıyla birlikte uluslararası finansal hizmetler sektörü gelişim göstermiştir. Özellikle finans alanında yapılan değişikliklerle beraber sektör daha çok rekabetçi, şeffaf hale gelmekte ve bu doğrultuda finans sektörü daha çok uluslararası yapı veya yanan bir sistem haline gelmektedir. Bu gelişimlerle beraber krediye ulaşım imkanları artarken, asimetrik bilgiyle alakalı sorunlar ortadan kalkmaya başlamaktadır.

Ülkelerin ve uluslararası işletmelerin ihtiyaç duydukları kaynağın sağlanmasında sendikasyon kredileri önemli bir yere sahiptir. Sendikasyon kredileri ile ekonomik faaliyetler için gerekli olan yüksek hacimli finansman sağlanabilmektedir. Bu durum ekonomik canlanma ve ticaretin gelişmesinde önemlidir.

Sendikasyon kredileri özellikle bankacılık sektörü tarafından talep edilmekte ve bankacılık sektörü aldığı krediyi, yine kredilendirerek diğer işletmelerin faydalanmasını sağlamaktadır. Bu durum ekonominin ihtiyaç duyduğu finansal kaynağın sendikasyon kredileri ile yaratılabilmesini sağlamaktadır.

Günümüzde Türkiye’de hem bankacılık sektörü tarafından hem de diğer işletmeler tarafından sendikasyon kredilerine olan talep sürekli olarak artmaktadır. Bankaların finansal ihtiyaçlarının ve işletmelerin yatırımlarını desteklemek adına sermaye ihtiyaçlarının karşılanması sendikasyon kredileri ile mümkün olabilmektedir. Bankaların ve büyük ölçekli işletmelerin finansal ihtiyaçlarına yönelik olarak sağlanan yüksek miktarlardaki fonlar sağlanmakta ve yatırımlar desteklenmektedir. Böylece işletmeler daha fazla yatırım ve üretim imkanlarına sahip olarak ihracatlarını arttırabilmektedirler. İşletmeler aynı zamanda üretim için gerek duydukları ithalat ihtiyaçları için gerekli olan sermayeyi yine sendikasyon kredileri aracılığıyla sağlayabilmektedirler.

Sendikasyon kredilerin kullanımı üretiminin artırılması açısından önemlidir. Üretimin artması ihracatın artırılması açısından önem arz etmektedir. İhracatın

artmasıyla birlikte ise dış ticaret dengesindeki döviz açığının kapatılması mümkün olabilecektir. Bununla birlikte sendikasyon kredileri ithalatta kullanılabilecektir. Burada ise sanayi üretiminde kullanılan hammaddelerin ve yarı mamullerin yurt içinde üretilip üretilmediği konusu devreye girmektedir. Bu hammaddelerin ve yarı mamullerin yurtdışından temin edilmek durumunda olması sendikasyon kredilerinin ithalatta kullanılmasına neden olacaktır. Bu durum ise dış ticaret açığının artmasına neden olabilecektir. Sendikasyon kredilerin üretim odaklı kullanmak ülkenin döviz geliri sağlaması ve böylece zenginleşmesi açısından önem arz etmektedir. Bu açıdan sendikasyon kredilerinin ihracatı desteklemesi son derece önemlidir.

Bu çalışmada sendikasyon kredileri ile dış ticaret arasındaki ilişki incelenmiştir. Türkiye’de 2000-2016 yıllarında toplam verilen sendikasyon kredileri ile ithalat ve ihracat verileri arasındaki ilişki inceleniştir.

Çalışmada öncelikle Türkiye’nin ihracat, ithalat ve sendikasyon kredilerine ilişkin verileri zaman serisi grafiği üzerinden incelenmiştir.

2000-2016 dönemi için ihracat istatistikleri incelendiğinde, 2009 yılına kadar yükseliş trendinde olduğu görülmektedir. Bununla beraber 2009 yılı itibariyle ihracat istatistiklerinde düşüş yaşanmıştır. Bu durumun en önemli sebebi 2009 küresel krizi gösterilebilir. İhracat istatistikleri 2009 yılı sonrasında ise yine yükselişe devam etmiş ancak 2012 yılı itibariyle aynı seviyelerde kalmıştır. 2000-2016 dönemi için ithalat verileri incelendiğinde, 2001 krizi ve 2009 küresel krizinin etkileri görülmektedir 2001- 2008 döneminde ihracat verilerinde olduğu gibi ithalatta yükseliş göstermiştir. Bununla beraber 2009 küresel krizi ithalat üzerinde de etkili olmuştur. 2010 ve 2011 yıllarında her ne kadar yükseliş mevcut olsa da daha sonraki yıllarda ithalat verileri durağan bir seviyede kalmıştır. 2000-2016 dönemi sendikasyon kredileri istatistikleri incelendiğinde en fazla 2014 yılında sendikasyon kredisi verildiği görülmektedir. Bununla beraber 2006, 2008 ve 2009 yıllarında da sendikasyon kredilerinin yüksek olduğu görülmektedir.

Çalışmada değişkenler arasındaki ilişkilerin tespit edilmesinde kullanılacak test seçimi için birim kök testi yapılmıştır. İhracat değişkenine ilişkin birim kök testi sonuçları incelendiğinde, ADF testte 2.farkında, PP testinde 1.farkında ve KPSS testinde 1.farkında durağan olduğu tespit edilmiştir. Bu durumda ihracat değişkeninin

1.derece farkı alınarak analize devam edilmiştir. İthalat değişkenine ilişkin birim kök testi sonuçları incelendiğinde, ADF, PP ve KPSS testlerinde 1.farkında durağan olduğu tespit edilmiştir. Bu durumda ithalat değişkeninin 1.derece farkı alınarak analize devam edilmiştir. Sendikasyon kredileri değişkenine ilişkin birim kök testi sonuçları incelendiğinde, ADF testte 2.farkında, PP testinde 1.farkında ve KPSS testinde 1.farkında durağan olduğu tespit edilmiştir. Bu durumda sendikasyon kredileri değişkeninin 1.derece farkı alınarak analize devam edilmiştir. Birim kök testi sonuçları incelendiğinde tüm değişkenlerin düzey değerlerinde durağan olmadıkları tespit edilmiştir. Bu durumda Johansen Eşbütünleşme testi uygulanmasına karar verilmiştir.

Johansen Eşbütünleşme testi sonucunda sendikasyon kredileri ile ithalat ve ihracat arasında istatistiksel olarak anlamlı ilişki tespit edilmiştir. Sendikasyon kredileri, ithalat ve ihracat değişkenleri uzun dönemde birbirlerini etkiledikleri tespit edilmiştir. Eşbütünleşme analizi sonucunda aralarında eşbütünleşik ilişki çıkan değişkenlerin kısa dönemde ilişki durumlarının belirlenmesi için hata düzeltme modeli kurulmuştur. Hata düzeltme modeli incelendiğinde, tüm ilişkilerin istatistiksel olarak anlamlı olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca ilişkilerin katsayıları incelendiğinde tamamının pozitif yönde olduğu tespit edilmiştir. Sendikasyon kredileri ihracat ve ithalatı olumlu yönde etkilerken, ihracat ve ithalatta sendikasyon kredilerini olumlu yönde etkilemektedir. Bu etki istatistiksel olarak anlamlıdır. Sendikasyon kredileri ihracat ve ithalat üzerinde etkilidir. Sendikasyon kredileri ithalat ve ihracatı olumlu yönde etkilerken, ithalat ve ihracatta sendikasyon kredilerini olumlu yönde etkilemektedir. Sendikasyon kredisinin verilmesi ekonomik faaliyetleri canlandırmakta ve öncelikle ithalat ile gerekli olan sanayi malları satın alınmakta ve bunlar ekonomik değer kazandırılarak ihracat aracılığıyla başka ülkelere satılmaktadır. Sendikasyon kredisi aracılığıyla canlanan dış ticaret ile daha fazla büyüme ihtiyacı doğmakta ve bu durum sendikasyon kredisine olan talebi de arttırmaktadır. Sendikasyon kredileri ithalatı ve ihracatın gelişim göstermesinde önemli role sahiptir. Büyük ölçekli işletmelerin ihtiyaç duydukları finansal kaynak sendikasyon kredileri ile sağlanabilmektedir. İşletmelerin ithalat için gerek duydukları sermaye sendikasyon kredileri aracılığıyla temin edilebilmektedir. Büyük ölçekli işletmeler sendikasyon kredilerinden faydalanarak daha fazla yatırım ve bununla beraber daha fazla üretim gerçekleştirebilmektedirler. İşletmelerin daha fazla üretim gerçekleştirmeleri ihracat olumlu yönde etkilemektedir.

Sendikasyon kredileri ile makro ekonomik değişkenler arasında ilişki olduğunu söylemek mümkündür. Sendikasyon kredilerinin büyük miktarda fon sunması ile işletmelerin dış ticareti arttırıcı üretim hacmini genişletmeye yönelik yatırımları gerçekleştirebilmesine imkan tanıdığı sonucu ortaya çıkabilir. Bu durum geleneksel finansman yöntemlerine göre bir avantajı olarak gösterilebilir. İşletmeler sendikasyon kredileri sayesinde büyük ölçekteki fonları kullanma imkanına sahip olabilmekte ve bu durum işletmelerin yatırımlarını ve üretim hacimlerini olumlu yönde etkilemektedir. Daha fazla üretim ve yatırım imkanına sahip olan işletmeler, piyasadaki etkinliklerini arttırabilirler ve küresel rekabette başarıyı yakalayabilirler.

Sendikasyon kredilerini kullanan işletmelerin, büyük ölçekte üretim gerçekleştirdiklerini ve bu üretimlerini ihracata yönlendirdiklerini söylemek mümkündür. Sendikasyon kredileri ile artan üretim ihracata yönlenmekte ve bu durum cari çığın finansmanına yardımcı olmaktadır. Sendikasyon kredilerinin, cari açıkta düşüşe neden olduğunu söylemek mümkündür. Ancak, ülkemizde üretim ithal mallara bağımlı olduğundan ithalat da artış göstermektedir. Sendikasyon kredilerini kullanan ve üremini arttırmak isteyen işletmeler üretim için gerekli olan hammadde ve ara malını yine ithalat yoluyla karşılamaktadırlar. Özellikle sanayinin önemli girdilerinden biri olan petrole olan ithal bağımlılık, ithalatı önemli düzeyde arttırmaktadır. İşletmeler üretim yapabilmek için petrol ithal etmek durumundadırlar. Buda cari açığın kapanmasını engellemektedir.

Sonuç olarak sendikasyon kredileri ülkelerin dış ticaretini olumlu yönde etkileyen önemli bir faktör olarak karşımıza çıkmaktadır. Dış ticaret için gerekli olan finansman, sendikasyon kredileri ile sağlanmaktadır. Bununla beraber dış ticarette meydana gelen artışla beraber daha fazla büyüme gereksinimi içinde daha fazla sendikasyon kredisi talep edilmektedir.

Çalışma sonuçları sendikasyon kredilerinin işletmeler ve makroekonomi açısından çeşitli faydalar sağladığını ortaya koymaktadır. Bu nedenle karar alıcılar tarafından sendikasyon kredilerinin bilinilirliğini ve kullanımını arttırıcı faaliyetlerde bulunulması önemli olacaktır. Bu açıdan özellikle devlet politikaları kapsamında sendikasyon kredilerinin düzenlenmesi ve bu konuda teşviklerin arttırılması sağlanabilir.

Bu çalışmada sendikasyon kredilerine yönelik incelemeler zaman serileri kapsamında ekonometrik analiz çerçevesinde incelenmiştir. İleride yapılacak olan çalışmalarda sendikasyon kredisi kullanan işletme yöneticileriyle görüşmeler yapılarak mikro ölçekte sendikasyon kredilerinin önemi tartışılabilir.

KAYNAKÇA

AKGÜL, Işık, (2003), Geleneksel Zaman Serisi Yöntemleri, Der Yayınevi, İstanbul. AKTAŞ, Nur, (2017), “Türk Dış Ticaret Sistemi Ve Yapısının İncelenmesi”, Yüksek

Lisans Tezi, İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

ALKİN, Erdoğan, KARLUK, Rıdvan ve TÖRE, Nahit, (2001), Ekonomik İstikrar,

Büyüme ve Yabancı Sermaye, Yayıma Hazırlayan: Ali Tarhan, TCMB,

Ankara.

APAK, Sudi, (1995), Uluslararası Finansal Teknikler, Analiz, Teori ve Uygulama, Emlak Bankası Yayınları, İstanbul.

ARMSTRONG, Jim, (2003), The Syndicated Loan Market: Development in the

North American Context, Ottawa, Bank of Canada.

BAVARIA, Steven M., (2002), Syndicated Loans: A Rated Market, New York, The McGraw-Hill.

BDDK, (2010), Türk Bankacılık Sektörü Genel Görünümü. Bankacılık Denetleme

ve Düzenleme Kurumu.

BDDK, (2011), Türk Bankacılık Sektörü Genel Görünümü. Bankacılık Denetleme

ve Düzenleme Kurumu.

BDDK, (2012), Türk Bankacılık Sektörü Genel Görünümü. Bankacılık Denetleme

ve Düzenleme Kurumu.

BDDK, (2013), Türk Bankacılık Sektörü Genel Görünümü. Bankacılık Denetleme

ve Düzenleme Kurumu.

BDDK, (2014), Türk Bankacılık Sektörü Genel Görünümü. Bankacılık Denetleme

ve Düzenleme Kurumu.

BÜRCÜ, Ramazan, (2015), “Sendikasyon Kredisi İlanlarının Borçlanıcı Bankaların Hisse Senedi Getirilerine Etkisi: Türk Bankacılık Sektörü Üzerine Ampirik Bir Analiz”, Yüksek Lisans Tezi, Bursa Orhangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler

Enstitüsü, Bursa.

CASOLARO, Luca, FOCARELLİ, Dario, & POZZOLO, Alberto Franco, (2004), The

Pricing Effect od Certification on Bank Loans: Evidence from the Syndicated Credit Market, Tor Vergata Departmental Working Papers.

CHEMMANUR, Thomas J., and FULGHİERİ, Paolo, (1994), “Reputation, Renegotiation, and the Choice Between Bank Loans and Publicly Traded Debt”, Review of Financial Studies , 7 (3).

ÇALIŞKAN, Pınar, (2010), “Sendikasyon Kredileri: Türkiye Örneği 2000-2006”, Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. ÇETİNTAŞ, Umut, (2008), “Alternatif Fonlama Kaynağı Olarak Sendikasyon Kredileri

ve Türk Bankacılık Sektörüne Yönelik Bir Uygulama”, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi Bankacılık ve Sigortacılık Enstitüsü, İstanbul.

ÇINAR, Mehmet ve SEVÜKTEKİN, Mustafa, (2014), Ekonometrik Zaman Serileri

Analizi. Dora Yayıncılık, İstanbul.

DEMIRGÜNEŞ, Kartal, (2016), “2008 Küresel Krizi Sonrasında Küçük ve Orta Ölçekli İşletmelerde Ticari Krediye Erişimin Belirleyicileri: Türkiye Örneği”,

Proceedings E-Book II, s.82-104.

DENNİS, Steven and MULLİNEAUX, Donald, (2000), “Syndicated Loans”, Journal

of Financial Intermediation, 9, 404-426.

GADANECZ, Blaise, (2004), “The Syndicated Loan Market”, BIS Quarterly Review, Dec, 75-89.

GODLEWSKİ, Christophe, and WEİLL, Laurent, (2008), “Syndicated Loans in Emerging Markets”, Emerging Markets Review, 9(3), 206-219.

GUPTA, Anurag, Ajai, SINGH ve Allan, ZEBEDEE, (2007), “Liquidity in the Pricing of Syndicated Loans”, Journal of Financial Markets, 1-55.

GÜRSOY, Yaser, (2016), Dış Ticaret İşlemleri Yönetimi, Ekin Kitabevi, Bursa. HAZEL, J. Johnson, (1999), Global Financial Institutions and Markets, Blackwell

Publishers Ltd., Oxford.

HITCHINGS, Robert, (1994), Syndicated Loans, Banking World.

KAPLAN, Cafer, (2002), Bankacılık Sektörünün Yabancı Para Pozisyon Açığı:

Türkiye Örneği, TCMB Araştırma Müdürlüğü Genel Tebliğ I.

KENNEDY, Peter, (2000),. Ekonometri Kılavuzu, Gazi Kitabevi, Ankara.

KUTLU, Hüseyin Ali, DEMİRCİ, Savaş, GÜNER, Mehmet, (2012), “Risk Yönetim Aracı Ve Finansman Alternatifi Olarak Sendikasyon Kredileri”, İstanbul

Finance Congress. 13-14 June. İstanbul.

NİGRO, Peter, JONES, Jonathan, and AYDOĞDU, Murat, (2010), “Some Evidence on the Secondary Market Trading of Syndicated Loans”, Journal of Business &

Economic Research , 8 (5), 33-50.

ÖZKÖSE, Sevgi, (1997), “Uluslararası Sendikasyon Kredileri”, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

PARASIZ, İlker ve YILDIRIM Kemal, (1994), Uluslararası Finansman, Ezgi Kitapevi, Bursa.

PİŞKİN, Fatih, (2016), “Türk Bankacılık Sektörü Tarafından Alınan Sendikasyon Kredilerinde Spreadi Belirleyen Faktörler”, Journal of the Faculty of

Economics/İktisat Fakültesi Mecmuası, 66(2):113-158.

ROY, C. Smith and İNGO, Walter, (1997), Global Banking, New York, Oxford University Press.

RYBINSKI, Krzysztof, (2006), “Globalization versus Financial Markets, A Series of Seminars by the Index Students’ Association for Capital Markets and the Department of Capital Markets”, Cracow University of Economics.

SAKARYA, Şakir ve SEZGİN, Hasan, (2015), Sendikasyon Kredisi Kullanımının

Bankaların Hisse Senedi Getirilerine Etkisi: Olay Çalışması Yöntemiyle BİST’de Bir Uygulama, TBB Yayınları, s.5-24.

SARIGÜL, Haşmet, (2015), “Sendikasyon Kredisi Kullanım Duyurularının Bankaların Hisse Senedi Getirilerine Etkisi”, Finansal Araştırmalar ve Çalışmalar

Dergisi, 7 (12), 113-129.

SCHMUKLER Sergio L., (2004), “Financial Globalization: Gain and Pain for Developing Countries”, Federal Reserve Bank of Atlanta Economic Review, Second Quarter, 39-66.

SERDENGEÇTİ, Süreyya, (2005), “Dolarizasyon, Ters Dolarizasyon”, TCMB

Sunumu, Ekim.

SEYİDOĞLU, Halil, (1990), Uluslararası İktisat, Güzem Yayınları, İstanbul.

SEYİDOĞLU, Halil, (2001), Uluslararası Finans, Geliştirilmiş 3.Baskı, Güzem Yayınları, İstanbul.

STANDARD & POOR’S, (2010), A Guide to the European Loan Market, New York, The McGraw-Hill.

STANDARD & POOR’S, (2011), A Guide to the Loan Market, New York, The McGraw-Hill.

TANAKA, Misa, (2005), “Bank Loans versus Bond Finance: Implications for Sovereign Debtors”, Bank of England Working Paper, No: 267.

TARI, Recep, (2010), Ekonometri, Umuttepe Yayınevi, İstanbul. TCMB, (2006), Ödemeler Dengesi Raporu, IV.

TCMB, 2008 Yıllık Rapor.

ÜNSAL, Erdal, (2004), Makroiktisat, 5. Basım, Ankara.

VAN, M. Hanifi ve ÖZKOÇ, Hatice, (2013), Ekonometri 1, E-Views Uygulamalı ve

Çözümlü Sorular, Nobel Akademik Yayıncılık, İstanbul.

WESTON, J. Fred, (1998), Managerial Finance, Holt-Saunders International Editions. YAGO, Glenn ve Donald McCARTHY, (2004), The US Leveraged Loan Market: A

Primer, Santa Monica, Milken Institute.

YILDIRIM, Ümit, (2005), “Türkiye'de Sendikasyon Kredileri”, Yüksek Lisans Tezi,

Elektronik Kaynaklar:

BOUDGHENE Yassine, Eric De KEULENEER ve Christian Van Der STICHELE, A, (2012). Loan Syndication Strategy, http://dev.ulb.ac.be/cours/solvay/ dekeuleneer/mba/fichiers/cases/CaseStudyLoanSyndicationFortis.pdf,

(03.11.2017).

GODLEWSKI Christophe, (2008), “How to Get a Syndicated Loan Fast”, http://69. 175.2.130/~finman/Turin/Papers/Godlewskisyndic_procnorga_nov08.pdf, (18.07.2017).

Hürriyet, Sendikasyon Kredileri, http://www.hurriyet.com.tr/haberleri/sendikasyon- kredisi, (11.06.2017).

LMA, (2012), Guide to Syndicated Loans, http://www.lma.eu.com/uploads/files/ Introductory _ Guides/Guide_to_Par_Syndicated_Loans.pdf, (20.08.2017). PARLOUR Christine ve Guillaume PLANTIN, (2006), Credit Risk Transfer,

http://www.newyorkfed.org/research/conference/2005/liquidity/Parlour_Planti n.pdf, (14.09.2017).

TCMB, “İstatistikler Ödemeler Dengesi ve İlgili İstatistikler Ödemeler Dengesi

İstatistikleri -Veri (Tablolar)”, http://www.tcmb.gov.tr/wps/wcm/ connect/TCMB+TR/TCMB+TR/Main+Menu/Istatistikler/Odemeler+Dengesi ve+Ilgili+Istatistikler/Odemeler+Dengesi+Istatistikleri/Veri+Tablolar, (27.06.2017)

TÜİK İstatistikleri, Harcama Yönetimi İle GSYH, http://www.tuik.gov.tr/ UstMenu.do?metod=temelist, (12.06.2017).

DİZİN -B- Birim kök, 77, 82 -D- Dolarizasyon, viii, 42, 88 -E-

Eşbütünleşme, v, vi, viii, ix, x, 71, 72, 75, 77, 78, 82

E-Views, 75, 88

-H-

Hata düzeltme modeli, v, 72, 78, 82

-S-

Sendikasyon kredisi, 4, 6, 11, 14, 16, 19, 20, 22, 23, 26, 27, 34, 79, 82

Benzer Belgeler