Hz İsa’nın Tebliği ve Gerçek Görevi

Hz. İsa bir Yahudi olarak doğdu ve onun ilk takipçileri de Yahudilerdi.252 _Hz.

İsa’nın ortaya çıktığı dönemde Yahudiler, Romalıların idaresi altındaydılar ve kurtarıcı bir Mesih beklentisi içerisindeydiler. Bir peygamber olarak Hz. İsa, insanları doğruluğa, kardeşliğe, sevgiye, kısacası “hak yol”a davet ediyordu. Fakat kendi dinlerinin özünden kopmuş Yahudi din adamları, Hz. İsa’nın söylediklerini kabul etmiyorlardı. Hz. İsa’ya çok az insan inanmıştı. Hz. İsa’nın davetini reddeden ve onun kurtarıcı Mesih olmadığına inanan Yahudiler, en sonunda onu Romalı yetkililere şikâyet etmiş ve bunun üzerine “Çarmıh Olayı” gerçekleşmişti.253

“Çarmıh Olayı”ndan sonra Yahudiler, “Mesih muzaffer olacak, Çarmıhta ölemez, öldüyse Mesih değildir.” anlayışından hareketle Hz. İsa’nın Mesih olmadığını

249 _{Mevdudî, Tefhimü’l-Kur’an, c. 1, s. 439.} 250 _{Maide Suresi, 17.}

251 _{Mevdudî, Tefhimü’l-Kur’an, c. 1, s. 469.}

252 _{İsmail Raci el-Farukî, İslam ve Diğer İnançlar, (çev. Ejder Okumuş), İstanbul, 2011, s. 68.} 253 _{Abdurrahman Küçük, Garp-Şark Ayrımında İslam Algısı, Ankara, 2013, s. 3-4.}

ve dahi peygamber bile olmadığını kabul etmişlerdi. İsa’ya inananlar ise, “Çarmıh” üzerine kendi inanç ve felsefelerini geliştirmişlerdi. Bu iki taraflı yaklaşım, ifrat ile tefrit şeklinde bir kutuplaşmayı da beraberinde getirmişti. Yahudiler Hz. İsa’yı asi ve suçlu olarak görürken; İsa taraftarları ise onu tanrılaştırmıştı. Bu iki kutup arasında tartışmalar sürerken VII. yüzyıl’da İslam Dini gelmiştir. İslamiyet çarmıha gerilenin Hz. İsa olmadığını, onun Hz. Meryem’in oğlu ve Allah tarafından gönderilmiş bir peygamber olduğunu bildirmiştir. Böylece Hıristiyanlar ve Yahudiler arasında bir ‘orta yol’un bulunmasına imkân verilmiştir.254

Kur’an’ın muhtelif ayetlerinde Allah, Hz. İsa’nın gerçek görevini açıklamıştır. Bazı ayetlerde de bu görevi Hz. İsa’nın kendi diliyle ortaya koymuştur.255 _{Nitekim Al-i}

İmran suresinin 50. ayetinde Hz. İsa tebliğiyle ilgili şunları dile getirmektedir: “(Ben,)

benden önceki Tevrat’ı doğrulamak ve size haram kılınan bazı şeyleri helal kılmak üzere size Rabbinizden bir ayetle geldim. Artık Allah’tan korkup sakının ve bana itaat edin.”

Mevdudî’ye göre, diğer bütün peygamberlere benzer şekilde Hz. İsa da tebliğ vazifesini, İbadet edilmeye layık olan tek varlığın Allah olduğu üzerine temellendirmiştir. Hz. İsa, Bu ilahi kudretin kendisine temsilci olarak gönderdiği bir peygambere uyulması gerektiğine vurgu yapmıştır. Ayrıca bir şeyin helal mi yoksa haram mı olduğu noktasında düzenleme yapma yetkisinin, Allah dışında başka varlıklara verilmemesi gerektiği üzerinde durmuştur.256

Mevdudî, Hz. İsa’nın gerçek öğretisi konusunda en güvenilir kaynakların, kilisenin meşru olarak kabul ettiği dört İncil değil de; resmi kilise tarafından uydurma olarak nitelendirilen “Barnaba İncili”257 olduğunu ifade eder. Mevdudî, yüzyıllarca adeta saklanmış olan ve hiçbir yerde aslı bulunmayan bu İncil’i, kendisinin şahsen Oxford Üniversitesi Kütüphanesi’nde, İngilizce tercümesinin bir fotokopisini gördüğünü ve kelimesi kelimesine onu okuduğunu söyler. Mevdudî’ye göre

254 _{Küçük, a.g.e., s. 4.}

255 _{Al-i İmran Suresi, 50; Maide Suresi, 46-47.} 256 _{Mevdudî, Tefhimü’l-Kur’an, c. 1, s. 259-260.}

257 _{Barnaba İncili, Hıristiyanlıktaki teslis inancını reddettiğinden ve Hz. Muhammed’in geleceğini}

müjdelediğinden dolayı Müslümanlar tarafından sahih olarak kabul edilmektedir. Hıristiyanlıkta ise kanonik İnciller ve Hıristiyan akidesiyle çeliştiği için uydurma olarak nitelendirilmektedir. Bu İncil, 5. yüzyılda Papa Gelase tarafından yayınlanan genelge ile apokrif olarak nitelendirilmiş ve okunması yasak kitaplar arasında zikredilmiştir. (Osman Cilacı, “Barnaba İncili”, DİA, 1992, c. 5, s. 80-81, www.islamansiklopedisi.info, 27.03.2018).

Hıristiyanların kendilerini böyle bir eserden mahrum bırakmalarının sebebi dini taassup, fanatizm ve inatçılıklarıdır. Mevdudî’ye göre, bugün kilise tarafından muteber kabul edilen dört İncil’den hiçbiri Hz. İsa’nın takipçileri tarafından yazılmamıştır. Ancak “Barnaba İncili”nin yazarı, Hz. İsa’nın on iki havarisinden biri olduğunu ve başından sonuna kadar onunla birlikte olduğunu söylemiştir. Barnaba, bu dünyadan ayrılmadan önce, bütün hakikatleri ve hakkında söylenen gerçek dışı söylemleri anlatması için, bizzat Hz. İsa tarafından görevlendirildiğini iddia etmiştir. Ayrıca kendi gözleriyle gördüğü ve kulaklarıyla duyduğu şeyleri kitabına aldığını belirtmiştir.258

Eserinde Barnaba İncilinin Hz. İsa ile ilgili tebliğ faaliyetini ön plana çıkaran Mevdudî, bu kitapta Hz. İsa’nın hayatının ve hikâyesinin diğer dört İncil’e göre daha detaylı bir biçimde anlatıldığını dile getirmektedir. Mevdudî’ye göre bu İncil’de genel olarak Tevhid kavramı, Allah’ın sıfatları, ibadetin ruhu ve güzel ahlak gibi mevzular, oldukça detaylı ve mantıklı bir şekilde anlatılmaktadır. Ayrıca Hz. İsa’nın hayatı ve tebliği, bir peygamberin hayatıyla örtüşmektedir. Hz. İsa namaz, oruç ve zekat için gerekli telkinlerde bulunmaktadır.259

Barnaba İncilinde Hz. İsa, hem Yahudiler hem de Hıristiyanlar tarafından peygamber kabul edilmeyen Hz. Davud ve Hz. Süleyman’dan peygamber olarak bahsetmektedir. Bu da kitabın güvenilirliğini artırmaktadır. Ayrıca Barnaba, Hz. İsa’nın mucizelerini gören etrafındaki insanların bundan dolayı Hz. İsa’yı tanrının oğlu olarak gördüklerini, Hz. İsa’nın ise bu düşünceye şiddetle karşı çıktığını belirtmiştir. Mucize göstermenin tanrı ya da tanrı oğlu olarak nitelendirilmeye sebebiyet vermeyeceğini açıkça ifade etmiştir.260

Barnaba İncilindeki kadar Hz. İsa’nın tebliğ süreci net ifadelerle belirtilmese de, kilise tarafından muteber kabul edilen diğer İncillerde de Hz. İsa’nın gerçek söz ve talimatlarına uygun olan bazı pasajlar mevcuttur. Bunlardan bir kısmını şöyle zikredebiliriz: “Onların tartışmalarını dinleyen ve İsa’nın onlara güzel yanıt verdiğini

gören bir din bilgini yaklaşıp ona, ‘Buyrukların en önemlisi hangisidir?’ diye sordu. İsa şöyle karşılık verdi: ‘En önemlisi şudur; dinle, ey İsrail! Tanrımız Rab tek Rab’dir. Tanrın Rabbi bütün yüreğinle, bütün canınla, bütün aklınla ve bütün gücünle

258 _{Mevdudî, Tarih Boyunca Tevhid Mücadelesi, s. 520-521.} 259 _{Mevdudî, Tarih Boyunca Tevhid Mücadelesi, s. 521-522.} 260 _{Mevdudî, Tarih Boyunca Tevhid Mücadelesi, s. 523.}

seveceksin. İkincisi ise şudur; komşunu kendin gibi seveceksin.’ Bunlardan daha büyük buyruk yoktur.”261 _{“Tanrın Rabbe tapacak, yalnız O’na kulluk edeceksin.”}262_“Bunun

için siz şöyle dua edin: ‘Göklerdeki Babamız, adın kutsal kılınsın. Egemenliğin gelsin. Gökte olduğu gibi, yeryüzünde de senin istediğin olsun.”263 _{“Bedeni öldüren ama canı}

öldüremeyenlerden korkmayın. Canı da bedeni de cehennemde mahvedebilen Tanrı’dan korkun.”264