2.2.1. Yurt İçinde Yapılan Çalışmalar
Ulu Kalın (2007), “Sosyal Bilgiler Öğretim Programı (2004) ve 4. Sınıf Sosyal Bilgiler Ders Kitabının İncelenmesi” adlı araştırmasında 2004 yılında hazırlanan sosyal bilgiler öğretim programının uygulanabilirliğini ve bu programa uygun olarak hazırlanan sosyal bilgiler ders kitaplarının geçerliliğini incelemiştir. Araştırmada, tarama yöntemi kullanılmıştır. Araştırmacı, sosyal bilgiler öğretim programının bölgesel ve yöresel farklılıkları göz ardı ettiğini, ders kitaplarının okunabilirlik açısından yüksek olmasına rağmen; kitaplarda bilgi eksikliği bulunduğunu ve görsel öğelere dikkat edilmediği sonucuna ulaşmıştır.
Kurtoğlu (2009), “Sosyal Bilgiler Ders Kitaplarının Sosyal Kavramlar Açısından İncelenmesi” adlı araştırmasında, 1968, 1998 ve 2004 yılı programlarına göre hazırlanmış Sosyal Bilgiler ders kitaplarında sosyal kavramların; niceliksel değişimlerini ve nasıl ifade edildiklerini görmeyi amaçlamıştır. Araştırmada, sosyal kavramlar demokrasi, devlet, din, ekonomi, entelektüellik olarak belirlenmiştir ve araştırmada içerik analizi yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın sonucunda 1968- 2004 yılları arasında okutulan 13 adet 4. ve 5. sınıf Sosyal Bilgiler ders kitaplarında demokrasiye, entelektüelliğe ve ekonomiye ilişkin kavramların 2004 yılı programına göre hazırlanmış ders kitaplarında daha fazla; devlete ve dine ilişkin kavramların 1968 yılı programına göre hazırlanan ders kitaplarında daha fazla iken, 2004 yılı programına uygun olarak hazırlanan kitaplar daha az bulunduğu ortaya çıkmıştır.
Hayırsever (2010), “Sosyal Bilgiler Ders, Öğretmen Kılavuz ve Öğrenci Çalışma Kitaplarının Sosyal Bilgiler Öğretim Programında Kazanılması Hedeflenen Temel Beceriler Açısından Değerlendirilmesi” adlı çalışmasında sosyal bilgiler ders, öğretmen kılavuz ve öğrenci çalışma kitaplarınının, sosyal bilgiler öğretim programında
kazandırılması hedeflenen temel becerilere uygunluğunu ve öğrenme-öğretme sürecinde kullanımını değerlendirmeyi amaçlamıştır. Araştırmada nicel ve nitel araştırma yöntemlerinin yanında betimsel ve ilişkisel tarama modelleri kullanılmıştır. Çalışmasının sonucunda bu üç kitabın programdaki becerileri kazandıracak yapıya sahip olmadığı bulunmuştur.
2.2.2. Yurt Dışında Yapılan Çalışmalar
Fortner (2006), “Girişimciler ve Sosyal Ağlar: İstekler, Beklentiler ve Kazanımlar” adlı çalışmasında, girişimcileri sosyal ağları olan insanlar olarak kabul etmiş ve bu sayıtlıdan hareketle sosyal ağlarının, onların bilgi ve kaynağa erişiminde bir araç olduğunu düşünmüştür. Moustakas’ın Fenomenolojik yaklaşımını kullanarak 15 perakendeciye sosyal ağlarından isteklerini, beklentilerini ve kazanımlarını sorarak verileri toplamış ve analiz etmiştir. Araştırmanın sonucunda 6 tema ortaya çıkmıştır. İlki, güvenin sosyal ağın temeli olmasıdır. İkincisi, ailenin, arkadaşların ve çalışanların sosyal ilişkinin merkezinde olmasıdır. Üçüncüsü, müşterilerin piyasa bilgisi, toplum bağlantıları ve gelişimi konusuna eleştirel yaklaşmasıdır. Dördüncüsü, profesyonel danışman ilişkileri resmi olmayan ilişkilere dayanmaktadır. Beşincisi, ticari topluluklara ve ticari destek organizasyonlarına katılım sınırlıdır. Altıncısı, girişimcilerin benlik kavramı onların ağlarını ciddi bir şekilde etkilemektedir. Bulgulara göre sıkı bağlar ve güven girişimcilik ilişkilerindeki anlamı oluşturmaktadır, alıcı ve müşteriler piyasa bilgisi ile ilgili olarak hassastır, sosyal bağlar dinamiktir ve ticaretin aşamasına göre değişir, girişimcinin bireysel özellikleri bağlantılarının anlamını etkiler ve banka ilişkileri en gelişmiş profesyonel danışman ilişkisidir.
Oyefusi (2009) tarafından Phoenix Üniversitesi’nde yapılan Azınlık Girişimciliği: Tarihsel olarak Siyahlara ait Yüksekokul ve Üniversitelerde Girişimcilik Eğitimi ve İç Kesimlerdeki Şehirlerde Ekonomik Gelişme adlı çalışmasında Amerika’nın güneyinde bulunan Tarihsel olarak Siyahlara Ait Yüksekokul ve Üniversitelerdeki girişimcilik eğitimi ve iç şehirlerdeki ekonomik gelişme arasındaki ilişkiyi betimsel korelasyonla incelemiştir. Araştırma, bahsi geçen okullardaki girişimcilik eğitiminin iç kısımdaki illerde ekonomik gelişmeye katkı sağlayıp sağlamaması üzerine odaklanmıştır. 4 yıllık Tarihi Siyahi Yüksekokul Ve Üniversitelerin arasından belirlenen 27 temsilciden alınan anket cevapları betimsel istatistik ve korelasyonel analiz kullanılarak analiz edilmiştir. Betimsel istatistik ve korelasyonel analiz sonuçları karma ilişkinin olduğunu göstermiştir. Bu betimsel
korelasyon çalışma girişimcilik eğitimi alıp işe başlayan mezunlar ve bu işlerin iç kesimlerdeki şehirlerde başlatılması arasında dikkate değer bir ilişki olduğunu ortaya çıkarmıştır. Fakat bulgular, bahsi geçen okullardaki girişimcilik eğitiminin bu şehirlerde ekonomik gelişmeye katkısını göstermemiştir. Araştırma bu üniversitelerin girişimcilik eğitimi alan mezunlarının çok azının yeni bir işe başladığını, bu okullardaki girişimcilik programlarının çok yeni olduğunu ve bu okullardaki girişimcilik eğitimini alan öğrenci ve katılımcı sayısının oldukça az olduğunu ortaya çıkarmıştır. Ayrıca çalışma, bu okullardaki programların Afrikalı Amerikan girişimciliğin gelişimini ve iç kısımlardaki şehirlerde ekonomik gelişmeye katkısını destekleyecek seviyede olmadığını ve bu okullarda girişimcilik eğitimi ile ilgili daha fazla çalışmanın yapılması gerektiğini göstermiştir. Daniel J. Fuline Jr (2013), Capella Üniversitesi’nde Girişimcilik Eğitimi Vasıtasıyla Toplumun Gelişimi: Bölge Üniversitelerinin ve Kullandıkları Girişimcilik Programlarının Algılanan Faydası adlı çalışmasında Ohio’daki 5 farklı fakülte ve yöneticisine anket ve anketteki sorulara uygun ek sorular sorarak Amerika’nın Orta Batı Eyaletindeki bölge üniversitelerinde girişimcilik eğitiminin nasıl desteklendiği ve bu programları uygulayan okulların, yerel topluluklardaki ekonomik gelişmeye faydalarının ne ölçüde algılandığı araştırtırmıştır. Araştırma sonucunda katılımcıların girişimcilik eğitimine dayanan algıları açıklanmıştır. Bulgulara göre girişimcilik programı bölgede ekonomik gelişmeyi sağlamaktadır. Girişimcilik programı öğrenci katılımını ve başarısını arttırmıştır. Bu Girişimcilik eğitimi risk almayı ve yeni iş sahalarının ortaya çıkmasına katkıda bulunmaktadır.