SPOR HUKUKU

1. Genel Olarak

Spor özellikle 20. yüzyılın ikinci yarısından itibaren aynı zamanda bir iktisadi (ekonomik) sektör olarak da ağırlık kazanmaya başladı. Bu dönemlerde spor, Olimpiyat Oyunları ve FİFA Dünya Kupası gibi organizasyonlarla büyük bir kitleselleşmeye ve uluslararası rekabete ulaştı. Avrupa başta olmak üzere tüm yerkürede popüler olan ve iktisadi olarak güçlenen bir sektörün süreç içinde kurallarının oluşması kaçınılmazdı ve son 40-50 yıl içinde AB’nin spora olan ilgisi sürekli artmış ve önemli hukuki metinler

87 www.esportsobserver.com/erişim tarihi: 20. 01. 2021.

88 www.tesfed.gov.tr/Sayfalar/erişim tarihi: 30.08.2020.

89 ÇAKMAK, s. 65.

90 ÇAKMAK, s. 60.

21 oluşturulmuştur⁹¹. Böylelikle, özellikle yakın geçmişteki 2000 tarihli “Nice Deklarasyonu”, 2007 tarihli “White Paper on Sport” ve 2009 tarihli “Lisbon Antlaşması” gibi AB düzenlemeleri (EU regülations) ile veya yargı kararları neticesinde, örneğin, “Bosman Kararı”⁹² gibi bağımsız, özerk, kendine özgü bir yapıya sahip (sui generis), hatta bünyesinde yargı yetkisini kullanan bazı kurumlar barındıran spor hukuku bu günkü seviyesine ulaştı⁹³.

Spor hukuku oldukça yeni ve gelişimini sürdüren bir hukuk dalı olduğundan dolayı da, medeni hukuk, ceza hukuku veya anayasa hukuku gibi kendine özgü kuralları bulunan belli bir mevzuatı bulunmamaktadır. Bu nedenle, mevzuatta bulunan Anayasa, kanun, tüzük, yönetmelik, talimat gibi çeşitli düzenlemelerle sporla ilgili kurallar oluşturulmakta ve sporun faaliyeti, çeşitli hukuk disiplinleriyle irtibatlı olarak yürütülmektedir⁹⁴. Hatta spor hukuku o kadar çeşitli hukuk dalları ile irtibatlıdır ki bu bakımdan hukuk dalları arasında müstesna bir pozisyondadır demek yanlış olmayacaktır⁹⁵.

Spor Hukukunun karma ve kendine özgü yapısı dolayısı ile pek çok farklı tanımına rastlamak mümkündür. O halde, en basit tanımayla spor hukuku; Sporun gerçek ve tüzel kişilerden oluşan özneleri (süjeleri) arasındaki, yani sporcular, taraftarlar, teknik

91 PIJETLOVIC, Katarina, EU sports law: a uniform algorithm for regulatory rules, The International Sports Law Journal, Published by Springer Nature and Asser Press, V. 17, 2017, s. 86 (EU Sports Law).

92 Nice Deklarasyonu ve Lisbon Antlaşması hakkında ayrıntılı bilgi için bkz. CHALMERS, Damian/

DAVİES, Gareth/ MONTİ, Giorgio, European Union Law: Cases and Materials, Cambridge University Press, Published by New York, USA, 2010, s. 34-38; “White Paper on Sport” için bkz. WEATHERILL, Stephen, Principles and Practice in EU Sports Law, Oxford University Press, UK, 2017, s. 140-141;

Bosman davası için bkz. ECJ (AAD), Case C-415/93, Union royale belge des sociétés de football association ASBL v Jean-Marc Bosman, Royal club liégeois SA v Jean-Marc Bosman and others and Union des associations européennes de football (UEFA) v Jean-Marc Bosman; ECJ’nin Bosman Case (Bosman Davası) yargılaması sonunda verdiği karar AB içindeki profesyonel sporlar üzerinde son derece önemli bir etki yaptı. Bosman davası ile ilgili karar Avrupa’daki kulüp futbolunun mevcut transfer kurallarının elden geçirilmesine yol açtı. Bosman sonrası dönem, AB içinde profesyonel sporcuların önemli bir transfer akışına tanık olduğundan, sadece futbol değil bir bütün olarak tüm profesyonel sporlar üzerinde bir etkiye sahip oldu. Bkz. UK Essays. Analysis of the Bosman Case [Internet], November 2018.

[Accessed 23 May 2020]; Available from: www.ukessays.com/essays/sports/bosman-case.php?vref=1;

Bosman davası ve kararının ayrıntılı bir analizi için bkz. WEATHERILL, Stephen, European Sports Law, Collected Papers, Published by Asser Press, the Hague, the Netherlands, 2014, ss. 101-103.

93 GÜRTEN, Kadir/ERENEL, Ege, Lex Sportiva: Spor Hukukunun Küreselliği, İnönü Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. 3, S.1, 2012, s. 298.

94 ERTEN, s. 55 (Özel Hukukta Spor); ÇAĞLAYAN, s. 19; BOZKURT, s. 8; KARAOĞLU, Ercan, Spor Hukukunun Temel Kavramları ve Sportif Alanda Doğabilecek Hukuki İhtilaflar, Tarafları ve İhtilafların Spor Hukuku Mevzuatı Çerçevesinde Çözümü, Seçkin Yayınları, Ankara, 2017, s. 5

95 EKŞİ, s. 5.

22 adamlar, menejerler, kulüpler, şirketler, yayıncı kuruluşlar, sponsorlar, uluslararası spor kuruluşları ve devletler ile olan ilişkileri düzenleyen bir hukuk dalıdır⁹⁶.

Bir görüşe göre spor hukuku dar ve geniş anlamda olarak iki farklı şekilde tanımlanabilir. Şöyle ki; dar anlamda spor hukuku sportif faaliyetleri düzenler, spor dünyasını yönetir, spor yarışmalarının ve kuruluşlarının kurumsallığını sağlar. Geniş anlamda spor hukuku ise spordan ötürü oluşan ilişkileri ve bu ilişkilerde rol alan gerçek ve tüzel, kamu ve özel kişilerinin karşılaştıkları durumları düzenler ve sorunlara çözüm arar⁹⁷.

Global (küresel) hukuk nispeten yeni bir kavramdır ve diğer hukuk biçimleriyle, özellikle de uluslararası örgütler tarafından uygulanan hukukla yakinen irtibatlıdır. 1995 yılında Avrupa Adalet Divanı’nın “Bosman Davası” hakkındaki kararı spor hukuku için bir dönüm noktası olmuştur. Bu karar, AB Hukukunun spor kuralları üzerindeki üstünlüğünü ve belirleyiciliğini neredeyse mutlaklaştırmıştır⁹⁸.

Spor hukuku, yerel ve küresel ölçekte, kurumsal organizasyonlardan usul ve yargı sistemlerine, rekabetin düzenlenmesinden radyo ve televizyon yayın haklarının ticarileştirilmesine, iş uyuşmazlıklarından insan haklarının korunmasına kadar pek çok alan ile etkileşim halindedir. Öte yandan günümüzde ulusal sportif mevzuatlar, IOC Anayasası niteliğindeki ve “Temel İlkeler” olarak ilan edilen “Olimpiyat Şartı”

hükümlerine atıfta bulunmaktadır⁹⁹.

Karma bir yapısı olan “Spor Hukuku” disiplini hem özel hukuk hem da kamu hukuku ile ilgili hükümler ihtiva eder. Spor hukuku bu özelliği ile de hukuk disiplinlerinin bazen çoğul bir yapı taşımasına iyi bir örnek oluşturmaktadır¹⁰⁰.

Spor hukukunun bağımsız bir hukuk dalı olup olmadığı sürekli tartışılan bir husustur.

Genel bir bakış açısı ile bakıldığında tahkim kurulları, CAS gibi yargı kuruluşlarıyla,

96 Doktrindeki tanımlar ve ayrıntılı bilgi için bkz. EKŞİ, s. 6; ÇAĞLAYAN, s. 17; ERTAŞ/PETEK, s. 39-40; GENÇ, s. 61 (Spor Hukuku) BOZKURT, s. 7.

97 ERKİNER, Kısmet, Türkiye’de Spor Hukukunun Oluşumu, İstanbul Barosu Dergisi, Spor Hukuk Özel Sayısı, Özel Sayı:3, Mayıs 2007, s.18. Doktrindeki diğer tanımlar için bkz. USLU, Ferhat, Spor Hukuku Dersleri, Adalet Yayınevi, Ankara, 2016, s. 3; GERÇEKER, Hasan, Spor Hukuku, Spor Tahkim Kurulları-Spor Genel Müdürlüğü Tahkim Kurulu, Seçkin Yayınları, Ankara, 2016, s. 17-18.

98 DOMINGO, Rafael, “The Crisis of International Law”, Vanderbilt Jornal of Transnational Law, Vanderbilt Law School, Nashville, Tennessee, USA, 2009, s.154.

99 SIMMANK, Fabian, Sports Global Law-Racing Against the Clock, Competing for a Comprehensive Understanding, E-Pública Revista Electrónica De Direito Público, Vol. II, No. 2, Julho, Lisboa, 2015, s.

191.

100 GÜRTEN/ERENEL, s. 300.

23

“Sportif düzen”, bağımsız bir hukuk düzeni olma yolunda ilerlemektedir ¹⁰¹. Spor hukuku sınırlar ötesi yapısıyla, spor faaliyetlerinin ve endüstrisinin hukuksal düzenleme ihtiyaçlarına küresel boyutta cevap vermeyi amaçlamaktadır¹⁰².

Uluslararası bir organizasyon haline gelen ve Dünya’daki pek çok devletten daha güçlü bir iktisadi ve kurumsal yapıya ulaşan spor dünyası, büyük ölçüde kendi bağımsız ve bazılarının ifade ettiği gibi, kendine özgü bir küresel spor hukuku” sistemini tesis etmeyi amaçlamaktadır¹⁰³.

2. Lex Sportiva Kavramı

Doktrindeki bazı görüşler, uluslararası spor hukukunu, en az iki ülkeyi ilgilendiren hukuki ilişkiler ve spora uygulanan uluslararası ilkelerden meydana geldiği belirtirken, küresel spor hukukunun ulusları aşan yapılar tarafından tesis edildiğine ve bağımsız bir hukuk düzeni olduğuna dikkat çekmektedir¹⁰⁴. Küresel spor hukuku kuralları, devletlerden bağımsız sportif kuruluşlar tarafından hazırlanmış ve uluslararası kuruluşların yetkisinin sözleşmeyle tanınması üzerine küresel ölçekte bağlayıcı hale gelmişlerdir¹⁰⁵. Bu yeni küresel hukuk sistemine “lex sportiva” adı verilmiştir¹⁰⁶. Lex Sportiva, teriminin belirli bir kabul gördüğü de aşikârdır¹⁰⁷.

Lex sportiva kavramının, milletler arası kurallardan oluşan “küresel spor hukuku” ile ulusal hukuk kurallarından oluşan “ulusal (milli) spor hukuku” üzerinde tarif edildiğini

101 ERTAŞ/PETEK, s. 38.

102 GÜRTEN/ERENEL, s. 301; GENÇ, s. 16-17 (Spor Hukuku).

103 GÜRTEN/ERENEL, s. 301; SIECKMAN, Robert C.,R.,What is Sports Law? A Reassessment of Content and Terminology in Lex Sportiva: What is Sports Law? (edt), Robert C.,R., Sıeckman- Janwilliem, Soek, Asser International Sports Law Series, TMC Asser Press, Hague, Netherlands, 2012, s.

360-361.

104 FOSTER, Ken, Is there a Global Sports Law? In Lex Sportiva: What is Sports Law, (edt) Robert C., R.

Sieckman- Janwilliem Soek Asser International Sports Law Series, TMC Asser Press, Springer, Hague, Netherlands, 2012, s. 37; TEUBNER, Günther (edt), Global Law Without a State, “Global Bukowina:

Legal Pluralism in the World Society”, Gunther Teubner, Aldershot, by Dartmouth Publishing Group, USA, 1997, s. 15; Benzer görüş için bkz. NAFZIGER, James, A., R./ The Future of International Sports Law, 42 Willamette Law Review, Salem, Oregon, USA, 2006, s. 861, ss. 861-876; Lex sportiva kavramı ile uluslararası hukuk kavramlarını, hukuk felsefesi açısından tartışan ilginç bir makale için bkz.

DUVAL, Antoine, What Lex Sportiva Tells You about Transnational Law? Asser Research Paper, TMC, Asser Institute, Netherlands, 2019-02, ss. 1-25.

105 FOSTER, s. 37-38 (Global Sports Law).

106 FOSTER, s. 43-44 (Global Sports Law).

107 Spor hukukunu bağımsız bir hukuk dalı olup olmadığı konusundaki doktrindeki tartışmalar ve farklı görüşler için bkz. JONES, L., Karen, Foundations of the United States Sports Law Model: Structure and Key Issues, ISLJ/3-4, 2011, s. 144; EKŞİ, s. 48-51; FİŞEK, s. 158 ila 172 (Spor Yönetimi); NAFZIGER, s. 875 (Sports Law).

24 ifade edilmektedir¹⁰⁸. Foster, lex sportiva kavramının çeşitli hukuk konseptlerini kapsadığını ve federasyonlar tarafından oluşturulan kuralların dar anlamda lex sportiva, bu kuralların uygulanmasına yönelik genel ilkelerin ise geniş anlamda lex sportiva kavramı olarak kabul edilebileceğini, lex sportiva uygulamalarının federasyonlar tarafından oluşturulan kural ve uygulamalara göre biraz daha düzenli kurallar içerdiğine dikkat çekmiştir¹⁰⁹. Casini ise “lex sportiva” ile “küresel hukuk” kavramlarının aynı anlama geldiğini ve küresel spor hukukunun heterojen bir dal olduğunu belirtmiştir¹¹⁰. Lex sportiva dışında oyun kuralları anlamına gelen “lex ludica” teriminin de spor hukuku içinde kullanıldığı görülmektedir¹¹¹. Kanaatimiz odur ki “oyun kuralları” spor hukukunun şemsiyesi altındadır ancak ayrı bir alt disiplin teşkil etmemektedir. Örneğin bir spor müsabakasında oyun kuralı ihlali nedeniyle sporcuya verilen disiplin cezası, spor hukukunun içinde plan bir uygulama olup, oyun kuralı olmadan zaten spor hukuku kavramından bahsedilemeyeceği de aşikâr olduğuna göre, spor hukuku içinde farklı bir oyun kavramı yaratmaya gerek olmadığı kanaatindeyiz¹¹².

Uluslararası spor kurumları ulusal federasyon kuruluşların bir araya gelmesi ile oluşmuşlardır. Ulusal federasyon ve kuruluşlar ise yönetim yerlerinin bulunduğu yerin hukukuna tabidirler. Örneğin TFF veya TMOK Türkiye, CONI ise İtalya mevzuatına tabidir. Spor kulüpleri bakımından da esas olan ulusal mevzuattır. Hatta uluslararası bir yargı mercii olan CAS dahi lex sportiva kurallarına göre değil İsviçre tahkim usul ve kurallarına göre yargılama gerçekleştirir¹¹³. Nafziger lex sportiva kurallarının ilk etapta CAS kural ve kararları ile oluştuğunu, ancak CAS yargı merciinin İsviçre tahkim hukukuna dâhil olduğuna dikkat çekmiştir¹¹⁴. Doktrindeki bir görüşe göre, uluslararası

108 EKŞİ, s. 14.

109 FOSTER, Ken, Lex Sportiva and Lex Ludica: The Court of Arbitration for Sport’s Jurisprudence, in Lex Sportiva in Lex Sportiva: What is Sports Law, (edt) Robert C.,R. Sıeckman- Janwilliem Soek Asser İnternational Sports Law Series, TMC Asser Press, Springer, Hague, Netherlands, 2012, s. 125 (Lex Sportiva).

110 CASINI, Lorenzo, The Making of a Lex Sportiva by the Court of Arbitration of Sport, in Lex Sportiva: What is Sports Law, (edt) Robert C. R. Sieckman- Janwilliem Soek, Asser International Sports Law Series, TMC Asser Press, Springer, Hague, Netherlands, 2012, s. 151.

111 FOSTER, s. 41-42 (Global Sports Law).

112 Benzer doğrultudaki görüş için bkz. EKŞİ, s. 15.

113 EKŞİ, s. 11.

114 NAFZIGER, James, A., R., Lex Sportiva in Lex Sportiva: What is Sports Law, (edt) Robert C.,R.

Sieckman- Janwilliem Soek Asser International Sports Law Series, TMC Asser Press, Springer, Hague, Netherlands, 2012, s. 55 (Lex Sportiva).

25 spor mevzuatı bir “oldu-bittidir”¹¹⁵. Bu görüşe göre, uluslararası spor mevzuatı deyimi yerine, “hükümetlerarası olmayan uluslararası spor örgütleri” deyimi de kullanılabilir¹¹⁶.

3. Spor Hukukunun Kaynakları

Spor hukukunun kaynakları en genel yaklaşımla, uluslararası antlaşmalar, uluslararası spor teşkilatları ve federasyonlarının düzenlemeleri, ulusal mevzuatlar, ulusal spor federasyonlarının düzenlemeleri ile yargı kararları ve doktrindir¹¹⁷.

Spor hukukunun kaynakları yazılı kaynaklar olup, küresel spor hukuku, uluslararası hukuktan bağımsız bir disiplin kabul edildiğine göre, kanaatimizce uluslararası teşekkül ve federasyonların kuralları ile uluslararası yargı mercilerinin kararlarını birincil kaynak, ulusal mevzuat, federasyonların kuralları ve ulusal yargı kararlarını ikincil kaynak olarak tasnif edebiliriz. Spor hukukunun kaynakları amatör spor ve profesyonel spor bakımından farklı organizasyonlara yönelik olabilirler. Örneğin, Amatör spor dalları bakımından spor hukukunun birincil kaynakları olarak, Uluslararası Olimpiyat Komitesi (IOC) Olimpik Şartı, uluslararası spor federasyonlarının Statüleri ve çıkardıkları talimatlar sayılabilir. İkincil kaynaklar ise, ulusal olimpiyat komiteleri ile ulusal spor federasyonlarının tüzük ve talimatlarıdır¹¹⁸.

Spor hukuku kuralları, özel hukuk kişileri tarafından üretilmiş olup, kural olarak devletlerin coğrafi sınırlarından ayrı uygulandığı kabul edilmektedir. Dolayısı ile küresel hukuk, “sınırlar ötesi hukuk”, “transnational law” vs. olarak da isimlendirilmektedir¹¹⁹.

Bu “sınırlar ötesi”, kanaatimizce uluslararası olmanın tipik bir örneği beyzbol sporudur.

Bir zamanlar sadece Amerika Birleşik Devletleri’nin bir eğlencesi olarak görülüyordu.

Ancak zaman içinde Beyzbol küreselleşti. Şimdi Japonya, Tayvan, Güney Kore, Dominik Cumhuriyeti, Meksika, Nikaragua, Panama, Küba ve Venezuela gibi ülkelerde

115 FİŞEK, s. 162 (Spor Yönetimi).

116 FİŞEK, s. 162 (Spor Yönetimi).

117 EKŞİ, s. 51.

118 CASINI, Lorenzo, The Making of a Lex Sportiva by the Court of Arbitration on Sport, German Law Journal (GLJ), Vol. 12, No. 05, 2011, s.1317-1340; KÖSE, Alpay Hüseyin, Avrupa Birliği Hukuk Sisteminin Spor Hukukuna Etkileri, KHAS Üniversitesi, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul, 2010, s. 28.

119 CASINI, s. 1317-1340; NAFZIGER, s. 861-862 (Sports Law); KÖSE, Alpay Hüseyin, Avrupa Birliği Hukuk Sisteminin Spor Hukukuna Etkileri, KHAS Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul, 2010, s. 28.

26 bir spor dalı olarak kendi kurum ve kurallarını ulusal ve uluslararası boyutta oluşturmuş durumdadır¹²⁰.

Spor hukukunun birincil ve ikincil kaynakları dışında, Uluslararası Spor Tahkim Mahkemesi (CAS) Kodu ve kararları ile Dünya Anti Doping Ajansı (WADA) Kodu ve uygulamaları diğer kaynaklar arasında sayılabilir¹²¹.

WADA, kamu-özel karma yönetim organıdır. Resmi olarak bir İsviçre vakfıdır, ancak yürütme organları eşit derecede kamu yetkilileri ve Spor Yönetim Organları (SGB) temsilcilerinden oluşur. WADA, 1998 yılında “Tour de France” yarışını gölgede bırakan büyük doping skandalına yanıt olarak kuruldu¹²². Asıl amacı “uluslararası sporda doping ile mücadeleyi teşvik etmek ve koordine etmek” idi. Belirli bir küresel organizasyon fikri Şubat 1999’da Lozan’da Sporda Doping Konulu Dünya Konferansı’nda sunuldu. Birkaç ay sonra, 10 Kasım 1999 tarihinde WADA kurulmuştur¹²³.

Özellikle son dönemlerde spora dair mahkeme ve hakem kararları giderek ağırlık kazanmaktadır. Sözleşmeler ile ilgili problemler ise genel olarak mahkeme kararları ile çözülmekte olup, Türkiye’de futbolda TFF Talimatı m.56 ve Uyuşmazlık Çözüm Kurulu Talimatı m.2 hükümleri ile UÇK tarafından futbola dair sözleşmelerden kaynaklanan uyuşmazlıkların karara bağlanması hususu düzenlenmiştir¹²⁴.

Spor hukukunun ikincil kaynakları ulusal kuruluşlar ve her ülkenin kendi mevzuatı olduğunu yukarıda belirtmiştik. Spor hukukunun birincil kaynaklarının ikincil kaynaklar ile karşılıklı uyumu, spor hukukunun bağımsız bir disiplin olması gerektiğini savunan görüşlerin güçlenmesi bakımından önem arz etmektedir.

120 NAFZIGER, s. 862 (Sports Law).

121 www.docs.neu.edu.tr/staff/deniz.erdag/spor hukuku/erişim tarihi: 29.10. 2018.

122 1998 Fransa Bisiklet Turu Marco Pantani tarafından kazanılmıştı. Ancak Pantani ve yarışmanın ikincisi Jan Ullrich tarafından yüksek miktarda doping kullandığı tespit edildi. Bu büyük organizasyonda yaygın bir şekilde kullanıldığı tespit edilen dopingin varlığı, polis baskınları, tutuklamalar ve protestolar 1998 yılını spor tarihinde her daim hatırlanacak bir uluslararası skandal yılı haline getirmiştir.

www.cbc.ca/sports/1998-tour-de-france-champion-used-banned-blood-booster/erişim tarihi: 30.05.2020.

123 www.wada-ama.org/en/who-we-are/a-brief-history-of-anti-doping/erişim tarihi: 26.05.2020.

124 EKŞİ, s. 59.

27 Uluslararası spor hukuku kurallarının bağlayıcı olup olmadığı tartışmalı bir konudur¹²⁵. Öte yandan, spor hukuku pek çok hukuk disiplini ile irtibat halindedir ve bu durum karmaşık bir hukuk alanı olması sonucunu doğurmaktadır. Bu karmaşıklık, sporun gerek yönetim yapısı, gerek ise yargı mevzuatı açısından spor hukukunun bağımsızlığını tartışılır kılmaktadır¹²⁶. Kanaatimiz odur ki, bu gün itibari ile bağımsız bir spor hukuku disiplininden bahsedebilmek için kat edilecek daha çok mesafe olduğu aşikârdır.

4. Türk Spor Hukukunda “Spor Kulüpleri Kanunu” Tartışması

Türk spor hukukunda uzun süreden beri tartışılan bir konu, bağımsız bir spor kanunu veya spor kulüpleri kanununa ihtiyaç duyulduğu yönündeki görüşlerin varlığıdır. Genel itibari ile oldukça dağınık olan hali hazırdaki Türk spor mevzuatında talimat ile getirilen kuralların değiştirilmesi kolay olduğundan, uygulamada kanun veya kanunlar yerine talimatlar ile yetinme ve düzenleme yapma tercih edilmektedir. Uygulamada spor federasyonları tarafından kabul edilen ve uygulanan talimatların özerk veya bağımsız bir karar alma sürecinin sonucu olduğu hususu tartışmalıdır¹²⁷. Bu konuda

125 Uluslararası spor hukuku kurallarının bağlayıcılığı konusunda doktrindeki tartışmalar için bkz.

AYBAY, Rona, Uluslararası Antlaşmaların Türk Hukukundaki Yeri, TBB Dergisi, Ankara, S. 70, 2007, s. 211; EKŞİ, s. 60; FİŞEK, s. 160 (Spor Yönetimi); KÖSE, s. 32; AVCI, Mustafa / GÜMÜŞ, Volga Yılmaz, Avrupa Futbol Mevzuatının Bazı Temel Metinleri (UEFA Mevzuatı), Legal Yayınları, İstanbul, 2015, s. 13-14; PIJETLOVIC, Katarina, Breakaway Leagues and Governance Issues in European Football, in EU Sports Law and Breakaway Leagues in Football. ASSER International Sports Law Series.

TMC. Asser Press, The Hague, 2015, ss. 47-98 (Breakaway Leagues); SZYMANSKI, Stefan Insolvency in English Professional Football, Irrational Exuberance or Negative Shocks? International Association of Sports Economists, Working Paper Series, Paper No. 12-02, 2012 www. college holycross.edu/RePEc/spe/Szymanski_Insolvency.pdf/erişim tarihi: 05.09.2020; CAS ile ilgili ayrıntılı mevzuat, bilgi ve açıklamalar için bkz. ERKİNER, Kısmet, Uluslararası Spor Tahkim Mahkemesi, C.A.S., Nobel Akademik Yayıncılık, Ankara, 2006.

126 Spor hukukunun bağımsız bir hukuk alanı olup olmadığı ile ilgili çeşitli görüş ve tartışmalar için bkz.

LINDHOLM, Johan, When sports is the most important utterly non‑important thing in the World, The International Sports Law Journal, Published by Springer Nature and Asser Press, V. 20, 2020, s.2;

FOSTER, Ken, Global Sports Law Revisited, Entertainment and Sports Law Journal, V. 17/4, Published by University of Westminster Press, London, UK, 2019, s. 11 of 14 (Sports Law); GREENFİELD, Steve/

JAMES, Mark/ OSBORN, Guy, Ken Foster and the Development of UK Sports Law: A Reflective Interview, Entertainment and Sports Law Journal, Vol. 17/2, 2019, ss. 1-3; PAPALOUKAS, Marios, Policy, European Sports Law and Lex Sportiva (March 11, 2009), s. 10, Presented at the 14th World I.A.S.L. Congress, 27-29 November 2008. Available at SSRN. www. ssrn.com/erişim tarihi: 30.05.2020;

Jus Komün-Ortak Hukuk kavramı için bkz. BELLOMO, Manlio, The Common Legal Past of Europe, 1000-1800: 4 (Studies in Mediaeval & Early Modern Canon Law), Lydia G. Cochrane (Translator), Catholic University of America Press, Washington, DC, USA, 1995, s. (X) 10.

127 2019 yılında Başakşehir Belediye Başkanlığı tarafından düzenlenen bir çalıştayda spor ve spor hukukunun sorunları ayrıntılı bir şekilde ele alınmış ve bir rapor haline getirilmiştir. Bu çalıştayda yer alan çeşitli alt komisyonlardan olan Spor Yönetimi ve Federasyonlar Komisyonu çalışmalarına katkı sağlayan katılımcılar tarafından spor federasyonların sorunları genel itibari ile tespit edilmeye

28 kamuoyundaki genel kanaat siyasi iradenin doğrudan ya da dolaylı etkisinin olduğu yönündedir. Bu tartışmalar çerçevesinde doktrindeki bir görüşe göre temel bir spor kanununun olması, en azından uygulamaya yönelik bir standart sağlanmasına olumlu katkı sağlayacaktır¹²⁸.

Mart 2011 tarihli Türkiye Büyük Millet Meclisi (TBMM) Spor Kulüplerinin Sorunları ile Sporda Şiddet Sorununun Araştırılarak Alınması Gereken Önlemlerin Belirlenmesi Amacıyla Kurulan Meclis Araştırması Komisyonu Raporu da temel bir spor kanununa ihtiyaç duyulduğu düşüncesinin giderek taraftar kazandığına dikkat çekmişti¹²⁹. TFF tarafından düzenlenen ve 13.01.2020 tarihinden itibaren başlayarak beş gün devam eden Spor Kulüpleri ve Federasyonlar Çalıştayı’nda TFF başkanı tarafından da yeni ve ayrı bir yasaya ihtiyaç duyulduğuna şu ifadeler ile dikkat çekilmiştir¹³⁰. “… Spor kulüplerimizin yeni bir yasaya ihtiyacı olduğu apaçık ortada. Burada bunları tartışacağız ve Türkiye Büyük Millet Meclisi’mize, önümüzdeki günlerde çıkması beklenen yasayla ilgili önemli dokümanları kendilerine sunmuş olacağız”.

çalışılmıştır. Buna göre, federasyon yapılanmasının genel sorunları şöyledir: “Maddi sorunlar; Eğitim sistemimizin elit sporcuyu yeterince desteklememesi; Tesislerin bazı spor dallarında yetersiz olması, Akademik işbirliğinin zayıf olması; Temsil konusunda yeterli kriterlere (kıstaslara) sahip yöneticilerin az olması; Federasyon seçimlerinde oy kullanacak delege sistemi sorunları; Sporcu takip sistemi yeterli

çalışılmıştır. Buna göre, federasyon yapılanmasının genel sorunları şöyledir: “Maddi sorunlar; Eğitim sistemimizin elit sporcuyu yeterince desteklememesi; Tesislerin bazı spor dallarında yetersiz olması, Akademik işbirliğinin zayıf olması; Temsil konusunda yeterli kriterlere (kıstaslara) sahip yöneticilerin az olması; Federasyon seçimlerinde oy kullanacak delege sistemi sorunları; Sporcu takip sistemi yeterli