• Sonuç bulunamadı

3. YÖNTEM

3.2. Çalışma Grubu

3.2.1. Grupların Denkleştirilmesi

Çalışma gruplarının denkleştirilmesinde ayrıca bir önceki döneme ait karne notları, Temel Kabiliyet Testi (TKT), matematik başarı testi, problem çözme envanteri, matematik özyeterlik ölçeği, iletişim becerileri envanteri, grupla iş yapma becerisi ölçeği ön test puanları kullanılmıştır. Bu testlerden alınan puanlar ve analiz sonucu elde edilen sonuçlar aşağıdaki verilmiştir.

a. Matematik Dersi Karne Notlarına Göre Grupların Denkliğinin Belirlenmesi

Araştırmada çalışma grubunu oluşturan iki okulda yer alan deney ve kontrol gruplarının denk olup olmadığını belirleyebilmek için öğrencilerin bir önceki döneme ait matematik dersi karne notları incelenmiştir. Gruplardan elde edilen veriler, parametrik test sonuçlarını karşılamadığı için Kruskall Wallis H-Testi ile analiz edilmiş, anlamlılık düzeyi ,05 olarak kabul edilmiş ve sonuçlar Tablo 5’te sunulmuştur.

Tablo 5. Grupların Matematik Dersi Karne Notlarının Karşılaştırılması

Gruplar n Sıra Ortalaması Sd X2 p

Deney 1 21 45,14

3 6,139 ,105

Deney 2 22 32,66

Kontrol 1 21 49,50

Kontrol 2 18 38,72

Tablo 5’te görüldüğü gibi çalışma grubunu oluşturan deney ve kontrol gruplarının birinci dönem karne notları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamıştır (X2=6,139 p> ,05). İstatistik sonucunda tüm grupların karne puanlarına göre matematik dersi başarı düzeylerinin benzer olduğu söylenebilir.

62

b. Temel Kabiliyetler Testi (TKT) Sonuçlarına Göre Grupların Denkliğinin Belirlenmesi

TKT (7-11 yaş), L. L. Thursyone ve T. G. Thurstone tarafından geliştirilmiş, MEB Özel Eğitim Rehberlik ve Danışma Hizmetleri Bölümü tarafından 2001 yılında Türkçe’ye uyarlanmıştır. Toplam test puanına dayalı olarak genel bir yetenek puanı vermektedir. Orijinal test, yedi alt testten oluşmaktadır. Bu alt testler; kelimeler, resimler, yer kavramı, kelime ve şekil gruplaması, ayırt etme ve hesap testleridir. Bu testlerden elde edilen puanlar; “Dil”, “Şekil-Uzay”, “Akıl Yürütme”, “Ayırdetme”, “Sayısal” olmak üzere toplam beş ana yetenek alanında bireyler hakkında bilgi vermektedir (Atılgan, 2005).

Araştırmadan önce grupların temel kabiliyetler açısından birbirlerine denk olup olmadığını belirlemek amacıyla uygulanan TKT testi sonuçları parametrik testlerden ANOVA testi ile karşılaştırılmıştır. Anlamlılık düzeyi ,05 olarak kabul edilmiş, analiz sonuçları Tablo 6’da sunulmuştur.

Tablo 6. Grupların TKT Puanlarının Karşılaştırılması

Varyansın Kaynağı

Kareler

Toplamı sd Ortalaması Kareler F p

Gruplararası 237,561 3 79,187 ,203 ,894

Gruplariçi 30433,463 78 390,173

Toplam 30671,024 81

Tablo 6 incelendiğinde grupların TKT puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı farkın olmadığı anlaşılmıştır (F(3, 78)= ,203; p> ,05). Birçok farklı alanda çeşitli yetenekleri ölçen, geçerliği güvenirliği kanıtlanmış TKT’den alınan puanlar, her iki okuldaki deney ve kontrol gruplarının söz konusu yetenek alanlarında benzer düzeylere sahip olduklarını ortaya koymuştur.

c. Matematik Başarı Testi Ön Test Puanlarına Göre Grupların Denkleştirilmesi

Her iki uygulama okulunda yer alan deney ve kontrol gruplarının matematik dersi başarı ön testinden aldıkları puan ortalamaları karşılaştırılmış, farkın anlamlı olup olmadığını belirlemek için parametrik testlerden ANOVA testi kullanılmıştır. Anlamlılık düzeyi ,05 olarak kabul edilmiş, elde edilen sonuçlar Tablo 7’de gösterilmiştir.

63

Tablo 7. Grupların Matematik Başarı Testi Ön Test Puanlarının Karşılaştırılması

Varyansın Kaynağı Toplamı Kareler sd Ortalaması Kareler F p

Gruplararası 52,804 3 17,601 ,081 ,970

Gruplariçi 16996,952 78 217,910

Toplam 17049,756 81

Tablo 7 incelendiğinde grupların matematik ön test puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farkın olmadığı görülmüştür (F(3, 78)= ,081; p> ,05). Buna göre her iki uygulama okulunda da deney ve kontrol gruplarının söz konusu kazanımlar doğrultusunda hazırlanmış matematik testinden alınan puanlara göre benzer düzeylerde oldukları söylenebilir.

d. Problem Çözme Envanteri Ön Test Puanlarına Göre Grupların Denkleştirilmesi

Çalışma grubunda yer alan öğrencilerin, ön test olarak uygulanan problem çözme envanterinden aldıkları puanlar karşılaştırılmış, farkın anlamlı olup olmadığı Kruskal Wallis H-T testi ile tespit edilmiştir. Anlamlılık düzeyi ,05 olarak kabul edilmiş, elde edilen bulgular Tablo 8’de verilmiştir.

Tablo 8. Grupların Problem Çözme Envanteri Ön Test Puanlarının Karşılaştırılması

Gruplar n Sıra Ortalaması Sd X2 p

Deney 1 21 40,26

3 3,079 ,380

Deney 2 22 39,59

Kontrol 1 21 37,48

Kontrol 2 18 49,97

Tablo 8’e göre çalışma grubunda yer alan, deney ve kontrol gruplarının problem çözme envanteri ön test puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmadığı görülmüştür (X2=3,079 p> ,05). Buna göre iki uygulama okulundaki deney ve kontrol gruplarında yer alan öğrencilerin uygulamadan önce problem çözme becerisi bakımından benzer düzeyde oldukları veya kendilerini aynı düzeyde gördükleri söylenebilir.

64

e. Matematik Özyeterlik Ölçeği Ön Test Puanlarına Göre Grupların Denkleştirilmesi

Araştırmada ön test olarak deney ve kontrol gruplarına uygulanan matematik özyeterlik ölçeğinden elde edilen puanların karşılaştırılmasıyla elde edilen veriler parametrik testlerden ANOVA testi ile karşılaştırılmıştır. Analizde anlamlılık düzeyi ,05 olarak kabul edilmiş, bulgular Tablo 9’da verilmiştir.

Tablo 9. Grupların Matematik Özyeterlik Ölçeği Ön Test Puanlarının Karşılaştırılması Varyansın Kaynağı Kareler Toplamı sd Kareler Ortalaması F p Gruplararası 762,581 3 254,194 2,302 ,084 Gruplariçi 8613,321 78 110,427 Toplam 9375,902 81

Tablo 9’a göre deney ve kontrol gruplarının matematik özyeterlik ölçeği ön test puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı farkın olmadığı görülmüştür (F(3, 78)= 2,302; p> ,05). Buna göre uygulamadan önce öğrencilerin matematik dersi için kendilerini benzer düzeyde yeterli gördükleri söylenebilir.

f. İletişim Becerileri Envanteri Ön Test Puanlarına Göre Grupların Denkleştirilmesi

Araştırmada ayrıca deney ve kontrol gruplarının iletişim becerileri envanteri ön test puanları karşılaştırılmıştır. Karşılaştırmada farkın anlamlı olup olmadığını belirlemek için Kruskal Wallis H-Testi kullanılmıştır. Anlamlılık düzeyi ,05 olarak kabul edilmiş, elde edilen bulgular Tablo 10’da verilmiştir.

Tablo 10. Grupların İletişim Becerileri Envanteri Ön Test Puanlarının Karşılaştırılması

Gruplar n Sıra Ortalaması Sd X2 p

Deney 1 21 35,64

3 6,185 ,103

Deney 2 22 46,14

Kontrol 1 21 34,93

Kontrol 2 18 50,33

Tablo 10 incelendiğinde çalışma grubunu oluşturan, deney ve kontrol gruplarının iletişim becerileri envanteri ön test puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı fark olmadığı anlaşılmıştır (X2=6,185 p> ,05). Analizler sonucunda elde

65

edilen bulgular doğrultusunda araştırmaya başlamadan önce tüm grupların iletişim becerisi bakımından benzer düzeyde oldukları söylenebilir.

g. Grupla İş Yapma Becerisi Ön Test Puanlarına Göre Grupların Denkleştirilmesi

Uygulama okullarında yer alan deney ve kontrol gruplarının “grupla iş yapma becerisi ölçeği” ön test puanları karşılaştırılmış, farkın anlamlılık derecesini analiz için Kruskal Wallis H-Testi kullanılmıştır. Anlamlılık düzeyi ,05 olarak kabul edilmiş, bulgular Tablo 11’de sunulmuştur.

Tablo 11. Grupların “Grupla İş Yapma Becerisi Ölçeği” Ön Test Puanlarının Karşılaştırılması

Gruplar n Sıra Ortalaması Sd X2 p Anlamlı

Fark Deney 1 21 37,17 3 15,659 ,001* K 1-D 1, K 1-K 2, D 2-K 2 Deney 2 22 45,80 Kontrol 1 21 54,69 Kontrol 2 18 25,92

Tablo 11 incelendiğinde grupların “grupla iş yapma becerisi ölçeği” ön test puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı fark olduğu ortaya çıkmıştır (X2=15,659 p< ,05). Buna göre gruplar arasında grupla iş yapma becerisi açısından farklılıklar olduğu söylenebilir. Gruplar arasındaki farkın hangi grupların lehine olduğunu anlamak için gruplar ikili olarak birbirleriyle Mann Whitney U-Testi kullanılarak karşılaştırılmıştır. Kontrol 1-deney 1 grubu karşılaştırıldığında kontrol 1 grubu lehine (Z=-2,624, p=0,009<0,05) ve kontrol 1-kontrol 2 grupları arasında yine kontrol 1 grubu lehine anlamlı fark bulunmuştur (Z=-3,302, p=0,001<0,05). Deney 2-kontrol 2 grupları arasında ise deney 2 grubu lehine farkın anlamlı olduğu ortaya çıkmıştır (Z=-2,921, p=0,003<0,05). Yapılan diğer karşılaştırmalarda istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmamıştır. Bu sonuçlara göre her iki uygulama okulunda da araştırma öncesinde deney ve kontrol gruplarında başlangıçta “grupla iş yapma becerileri”nde farklılıklar görüldüğü, bu becerilerin uygulama öncesinde aynı düzeyde olmadığı söylenebilir.

Araştırma öncesi yapılan tüm ön testler birlikte düşünüldüğünde, araştırmaya başlamadan önce grupların matematik karne notları, temel kabiliyetleri, matematik başarı puanları, problem çözme becerileri, matematik özyeterlik, iletişim becerileri bakımından birbirlerine denk olduğu söylenebilir. Bunun yanı sıra grupla iş yapma

66

becerileri açısından bazı farklılıklar görülmektedir. Genel olarak her iki uygulama okulunda yer alan deney ve kontrol gruplarının söz konusu özelliklerinin birbirine oldukça yakın olduğu ve araştırmaya benzer koşullarda başladıkları söylenebilir.