Endüstri 4.0 ve Eğitim - Geliştirme

Eğitim ve geliştirme davranışların değişmesiyle ilgilidir. Her işletme de bu kavramlar farklı biçimlerde kullanılmaktadır. Eğitim daha çok işlerin yapılması ile ilgili olurken, geliştirme daha çok kişilere odaklanmaktadır (Man, 2017: 1-2).

Geliştirme, çalışan kariyerlerinin yanı sıra bireysel çalışan niteliklerini de geliştirmeyi amaçlamaktadır. Yeterlilik gelişimi, çalışanların stres, işyükü ve çatışmalarla başa çıkma becerisi dahil olmak üzere, hedeflerine ulaşmak için gerekli niteliklere sahip olmaları için sürekli eğitimlerini ifade etmektedir. Kariyer gelişimi ise niteliklerin ötesinde organizasyonel ihtiyaçların yanı sıra bireysel potansiyel ve emelleri de karşılayacak şekilde orta vadeli pozisyonları ve başarıları planlamayı ve gerçekleştirmeyi amaçlamaktadır (Strohmeier ve Piazza, 2015: 152)

İşlerin yeniden düzene konulması, çalışanların eğitimini gerektirmektedir. Güvenlik gereklilikleri, standardizasyon ve yasal düzenlemeler, yeni sorumluluk alanlarıyla ilgilenen nitelikli çalışanlar gerektiren yeni alanlar açmaktadır. Nitelikli bir işgücü oluşturmak için işletmelerin yeni çalışanlar alması gerekmekte ya da çalışanlarına daha fazla eğitim aldırması gerektirmektedir (Fettig vd., 2018: 3).

Büyük ölçüde otonom organize edilmiş değer zincirleri, insan emeği için önemli yeni görevleri yaratmaktadır. Akıllı makinelerle etkileşim ve çalışma gücü 4.0 özellikle mühendislik personeli için yetkinlik profillerinde ciddi değişiklikler yaratmaktadır. Gerekli yetkinliklerin odağında, kolay beceriler ve disiplinler arası yetkinlikler önem kazanmaktadır. Eğitim ve yetkinlik ölçümünün birbirine bağlanması yoluyla, meta-bilişsel ve sosyal becerilere yönelik artan talepler ortaya çıkmaktadır. Belirli konularda uzman olmak, küresel düşünme, disiplinler arası bilgi ve bütüncül bir organizasyon anlayışına sahip olmaktan daha az önemli bir hale gelmektedir. Bu yüzden, mesleki eğitim ve daha yüksek ve ileri eğitimdeki bilgi aktarımı büyük ölçüde değişmektedir.

İşletmeler, akademik ve profesyonel eğitim sistemleri arasında daha güçlü bir eğitim ortağı konumundadır. Yaşamboyu öğrenme ve sanal dünyalar gibi yaygın öğrenme senaryolarında kazanılan yeterlilik ve yetkinliklerin akreditasyonu son derece önemli olmaktadır (Richert, vd., 2016: 143).

Endüstri çağında birçok işletme için ana başarı faktörü inovasyon yeteneğidir. Böyle ortamlarda örgütsel öğrenmeye ve organizasyondaki yenilikçi sürece katkıda bulunmaya istekli çalışanların rolü çok önemlidir. Çünkü değişim hızının daha büyük bir güç ve sıklık ile hızlandığı Endüstri 4.0 gibi ortamlarda, işletmelerin yeni müşteri ihtiyaçlarına ve yeni rakip türlerine karşı çok hassas olması gerekmektedir. Çalışanların Endüstri 4.0 ihtiyaçlarına ve hızlarına göre çalışmalarını sağlamaları için, işteki öğrenme ve yaratıcı davranışların önemli bir kolaylaştırıcısı olan bir yenilik ve öğrenme ortamı sağlamak çok önemlidir. İşletmelerin akıllı olması gerekiyorsa, akıllı çalışanlara ve uygun yönetim uygulamaları gerektiren öğrenme ve yenilik için uygun iklime ihtiyaçları vardır. Endüstri 4.0 için yönetim gerçekten çok önemli bir konudur. Endüstri 4.0, kurumlarda farklı boyutlar arasında yetenekler geliştirmeye ihtiyaç duymaktadır (Shamim vd., 2016: 5310).

Endüstri 4.0’ ı başarılı bir şekilde benimsemek için, işletmelerin işgücünü yeniden eğitmeleri gerekmektedir. Eğitim sistemleri daha geniş beceri kümeleri sağlamaya ve BT becerilerinde yaklaşan boşluğu kapatmaya çalışmalıdır (Lorenz vd., 2015: 4).

Bir işveren olarak Fraunhofer- Gesellschaft, çalışanlarına, kendi kurumlarında, üniversitelerde, endüstride ve toplumda sorumluluklarını üstlenmelerini sağlayacak profesyonel ve kişisel becerilerini geliştirme fırsatı sunmaktadır. Araştırma ve geliştirme çalışmaları sayesinde, Fraunhofer Enstitüleri kendi bölgelerindeki ve Almanya ile Anglosakson ekonomilerinin rekabet gücünü güçlendirmeye yardımcı olmaktadır. Bunu, inovasyonu teşvik ederek, teknolojik tabanı güçlendirerek, yeni teknolojilerin kabul edilmesini geliştirerek ve acil olarak ihtiyaç duyulan bilim adamları ve mühendis nesillerinin yetiştirilmesine yardımcı olarak yapmaktadırlar (MacDougall, 2014: 20).

Buzko ve meslektaşları (2016: 27-28), insan kaynağı geliştirmedeki en zor görevin personelin üretim sonuçlarından kaynaklanan karmaşık geri bildirimlerinden dolayı

eğitim maliyetlerinin etkinliğini belirlemek olduğunu öne sürmüştür. Personel bilgi, beceri ve deneyimlerinin farklı düzeylerde istenen endekslere karşılık gelmesini sağlamak için insan kaynağı geliştirme sistemi oluşturulmalıdır. Bunun için insan kaynakları yönetimi departmanı tarafından kullanılan bir yapay zeka ile, bir işletmenin performansının (işgücü maliyetleri, kişi başına düşen işgücü maliyeti, gelir, kar, kişi başı kar) personel eğitimini belirleyen göstergeler üzerindeki etkisi belirlenmeye çalışılmıştır.

Geissbauer , Vedso ve Schrauf (2015: 17) yaptıkları araştırmada, işletmelerde dijital operasyon yetenekleri oluşturmak için en büyük zorlukları veya engelleyicileri şu şekilde sıralamışlardır;

• Dijital kültür ve eğitim eksikliği

• Üst yönetimden net bir dijital operasyon vizyonu ve destek/ liderlik eksikliği • Belirsiz ekonomik fayda ve dijital yatırımlar

• Yüksek finansal yatırım gereklilikleri

• Harici veri kullanımıyla bağlantılı olarak veri güvenliği ve veri gizliliği konusundaki çözülmemiş sorular

• Dijital standartlar, normlar ve sertifikasyon eksikliği • Temel altyapı teknolojilerinin yavaş genişlemesi

• İş ortaklarının dijital çözümler etrafında işbirliği yapmaması

• İşletmenin fikri mülkiyet üzerindeki kontrol kaybına ilişkin endişeleri

Bunlar arasında dijital bir kültürün ve doğru eğitimin yokluğu, diğer fonksiyonlardan daha büyük bir zorluk olarak tanımlanmıştır.

Mevcut sanayi devriminin başarısı, sanal dünyalarda birlikte çalışmanın yanı sıra insanlar ve robotlar arasındaki doğrudan işbirliğini teşvik etmek için uygun eğitime bağlı olacaktır. Endüstri 4.0’da başarılı bir çalışan ve lider olmak bu yeni endüstriyel emek çağının yeterlilik ihtiyaçlarına özel sorular sunmaktadır. Sadece eğitimsel içerikleri gözden geçirmekle değil aynı zamanda Dördüncü Endüstriyel Devrimin beceri geliştirme yöntemleri, dijital medya ile büyümüş ve değiştirilmiş yetkinliklerle “Çalışma Dünyası 4.0”’ı yakalayan yeni nesil çalışanların ve tasarımcıların gereksinimlerini karşılamak zorundadır (Richert vd., 2016: 142).

Yaygın eğitim ortamları genellikle eğlence bölümlerinden oluşan sanal dünyalara dayanmaktadır. Birkaç yıldan beri, sanal ortamların kullanımı çoğunlukla Y ve Z kuşakları için bir iyi bilinen boş zaman aktivitesi haline gelmiştir. Sanal işbirliği durumlarında farklı insan faktörlerinin etkileşimlerini anlamak; sanal ortamlarda işbirliği ile başarılı problem çözme için kişisel özellikler, nesnel donanım özellikleri, öznel deneyimler, nesnel işbirliği davranışı ve görev performansı arasındaki ilişkiye odaklanmaktadır (Schuster, 2015: 4).

Sürekli değişen ekip üyeleriyle sanal takımlarda birlikte çalışmak, Endüstri 4.0’da yer alacak bir senaryodur. Eğitime hazırlanmak ve eğitmek için ihtiyaç duyduğumuz başka bir nokta da, insan ve robotların grup içindeki işbirliğidir. Bu Endüstri 4.0’daki geleceğin mühendisleri ve çalışanları için önemli olacaktır (Richert vd., 2016: 145). Rouiller’a (2018: 7) göre insan kaynakları yönetimi’nin özü, eğitimin sürdürülebilir olmasıdır.

Şekil 7: Sürdürülebilir Eğitim

Kaynak: Rouiller (2018: 7). HRM 4.0 and Work‐Based Learning – A Great Match. 20th UITIC International Technical Footwear Congress. Porto.

Richert ve meslektaşları ( 2016: 148), yaptıkları çalışmada yalnızca endüstrinin değil eğitiminde 4.0 yolunda olduğunu göstermektedir. Asıl zorluk öğrencileri ve işgücünü teknolojilerin hızlı buluşlarıyla, yeni merkezi olmayan kontrol paradigmaları, yapay zekanın gelişmiş rolleri, büyük miktardaki belirsilikler ve devam eden diğer değişikliklerle başa çıkmak için hazırlamaktır. Gittikçe daha fazla önem kazanacak olan,

HRM 4.0 Eğitim Terfi ettirme İyileştirme Adaletli maaş garantisi İşte sağlık ve güvenlik İnsan Hakları

yumuşak beceri yetkinlikleri, sanal ekip çalışması ile sorunları çözmede vazgeçilmez ve birlikte çalışan insan ve robotlardan oluşan takımlarda çalışma becerisi olacaktır.