2008 yılında Ankara ilinde özel ve kamuya ait ilköğretim okullarının kurumsal imajını belirlemeye yönelik bir çalışma Gürbüz tarafından yapılmış olup, bu çalışmada yönetici, öğretmen ve velilerin görüşüne başvurulmuştur. Gürbüz, çalışmasını Ankara ilinde bulunan 902 kamu, 50 özel olmak üzere toplam 952 okul üzerinde uygulamıştır.
Araştırmada, bu okulların iç ve dış paydaşlarının kurumsal imaja ilişkin algılarını tespit etmek ve bu paydaşlar arasındaki görüş farklılıklarının nedenlerini saptamak amaçlanmıştır. Yapılan değerlendirmeler sonucunda özel okullar ile kamu okulları yöneticileri arasında alt boyutların genelinde anlamlı bir farklılığa rastlanmamış, öğretmenler arasında yapılan değerlendirmede ise özel okulda görev yapan öğretmenlerin hizmet ve yönetim kalitesini, duygusal çekicilik ve etik anlayışını kamuda görev yapan öğretmenlere göre daha yüksek bulunmuştur. Bu durumun nedeni olarak özel okulların sunduğu hizmet ve olanakların fazlalığı gösterilmiştir. Özel okulun velileri okullarının hizmet kalitesini kamu okulu velilerine göre daha yüksek bulmuştur. Özel okullarda veli beklentileri daha fazla önemsenmekte ve karşılanmaya çalışılmaktadır.
Bir diğer çalışma Bahçeci tarafından 2009 yılında yapılmış olup, 10 veli ile yüz yüze yapılan görüşme ile velilerin okul imajına ilişkin algıları tespit edilmeye çalışılmıştır. Bahçeci bu çalışması ile okul imajını geliştirmek isteyen yöneticilere imaj yönetimi konusunda rehberlik etmeyi amaçlamıştır. Bahçeci, velilerin verdiği cevaplar doğrultusunda devlet okullarında okul imajı konusunun ihmal edildiği sonucuna varmıştır. Devlet okulunda çocuğu öğrenim gören velilerin okul imajı algıları özel okul velilerine göre daha düşük bulunmuştur. Bahçeci, bu duruma devlet okullarının velilerinin beklentilerinin tam olarak karşılanmadığını neden göstermiştir. Artan rekabet ortamında özel okullar tercih edilebilirliğini yükseltmek amacıyla sunduğu olanak ve
hizmetleri her geçen gün arttırmakta böylelikle beklentileri karşılamaktadır. Son olarak Bahçeci, okul yöneticisinin okulu yönetirken okulun imajını da iyi yönetmesi gerektiği sonucuna ulaşılmış, hatta okul yöneticisinin sorumluluk alanlarından birinin de okulun imaj yönetimi olduğunu ileri sürmüş, bu konuda okul yöneticisine rehber olmayı amaçladığı için yöneticilerin neler yapabileceğine ilişkin bir bakış açısı sunmuştur.
Cerit, 2006 yılında öğrenci görüşlerine dayalı olarak üniversitenin örgütsel imaj düzeyini belirlemeye yönelik bir araştırma yapmıştır. Cerit’in çalışma grubu 2005-2006 öğretim yılında Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesinde okuyan 955 öğrenciden oluşmaktadır. Çalışmada veriler Cerit tarafından geliştirilen örgütsel imaj ölçeği ile elde edilmiştir. Hazırlanan ölçekte öğrencilerin üniversitelerine ilişkin örgütsel imaj algıları, akademik çevre (eğitimin kalitesi, öğretim elemanlarının kalitesi v.b.), fiziksel ve sosyal çevre (barınma, yemek, kampüsün çekiciliği v.b.) ve toplumsal algılanma (üniversitenin toplumda iyi bir üne sahip olması v.b.) olmak üzere üç boyut altında incelenmiştir. Bu çalışmayla öğrencilerin üniversitelerinin imajına yönelik algılarının cinsiyetlerine, kaçıncı sınıfta okuduklarına ve okudukları bölüme göre farklılaşıp farklılaşmadığı saptanmaya çalışılmıştır. Verilerin analizinde aritmetik ortalama, standart sapma, t-testi ve tek yönlü varyans analizi kullanılmıştır. Araştırma bulguları genel olarak öğrencilerin üniversitenin orta düzeyde olumlu bir imaja sahip olduğunun göstermiştir. Araştırma sonuçlarına göre, örgütsel imaj algısının birinci ve dördüncü sınıf öğrencileri arasında farklı olduğu ortaya çıkmıştır. Dördüncü sınıf öğrencilerinin okul imajı algısı, birinci sınıf öğrencilerinden daha düşük bulunmuştur. Cerit, bu durumun nedeni olarak, dördüncü sınıf öğrencilerinin, üniversitede bulunma süresinin, üniversite hakkında ayrıntılı bilgi sahibi olunmasını sağlayacağı ve üniversite ortamından etkilenme düzeyini artırmasına etki edeceğini böylelikle bu öğrencilerin okul hakkında daha düşük bir imaj algısına sahip olunabileceğini göstermiştir. Araştırmanın bir diğer sonucu da bölümler arasında örgütsel imaj düzeyleri açısından farklılığın bulunmasıdır. Cerit, öğrenci sayısı fazla olan bölümler ile nispeten az öğrenciye sahip olan bölümler arasında farklılığın olmasının nedenini bölüm olanaklarından yararlanma ve öğretim elemanlarıyla etkileşim düzeylerinin etkisinden kaynaklanabileceğinin ifade etmiştir. Öğrencilerin örgütsel imaj algıları cinsiyet değişkenine göre anlamlı bir farklılık göstermemiştir.
Kılıçaslan (2011), “İlköğretim okullarının kurumsal imajına yönelik yönetici ve öğretmen algıları” başlıklı çalışmasında 30 ilköğretim okulunda 72 yönetici ve 920 öğretmen olmak üzere toplam 992 katılımcının görüşlerini almıştır. Kılıçaslan, araştırma sonucunda, yöneticilerin kurumsal imaj algısının; hizmet kalitesi, yönetim kalitesi, finansal sağlamlılık, çalışma ortamı, duygusal çekicilik, toplumsal sorumluluk ve kurumsal etik boyutlarında öğretmenlere oranla düşük bulmuştur. Araştırmanın bir diğer sonucu ise, yöneticilerin okul imajı algıları, öğretmenlerin okul imajı algılarından bazı boyutlar bazında cinsiyet, çalışma süresi, mesleki kıdem ve eğitim durumuna göre şekillenmektedir.
Örer (2006) tarafından Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi’nin kurumsal imajının öğrenciler tarafından algılanması üzerine yapılan araştırmanın çalışma grubunu üniversitenin İBF dördüncü sınıf öğrencileri oluşturmaktadır. Çalışmanın sonuçlarına göre; üniversitenin kurumsal imajı, öğrenciler tarafından hizmetler ve öğretim elemanları ile iletişim boyutunda olumlu algılandığı fakat sosyokültürel etkinliklerin azlığı ve kendisini çevresine yeterince tanıtamaması gibi olumsuz algılandığı da ortaya çıkmıştır.
Bu bölümde araştırmanın amacı, alt amaçları, modeli, araştırmanın evreni ve örneklemi, verilerin toplanması ve verilerin analizi üzerinde durulmaktadır.
3.1. Araştırmanın Modeli
İlköğretim okullarında kurumsal imaj ve imaj yönetimine ilişkin görüşleri belirlemeyi amaçlayan bu araştırma nicel araştırma yöntemlerinden betimsel tarama modeli şeklinde yürütülmüştür.
Betimsel Tarama Yöntemi: Olayların, objelerin, varlıkların, kurumların, grupların ve çeşitli alanların ne olduğunu betimlemeye, açıklamaya çalışır. Survey yöntemi olarak da adlandırılan bu yöntem; grupla ilgili, genişliğine bir çalışmadır. Bu tür araştırmalar çok sayıda obje ya da denek üzerinde ve belirli bir zaman kesiti içinde yapılmaktadır. Bu sayede onları iyi anlayabilme, gruplayabilme olanağı sağlanır ve aralarındaki ilişkiler saptanmış olur (Kaptan, 1998 ).