Doktora Tezleri

1. Saim Sakaoğlu (1971), Gümüşhane Masalları / Metin Toplama ve Tahlil,

Ankara 1973, (Gümüşhane ve Bayburt Masalları, 2. bs., Ankara 2002), (Mehmet Kaplan).

Çalışmada, Gümüşhane ve Bayburt’tan derlenmiş 70 masal yer almaktadır. Bu masallardan; 3’ü hayvan masalı, 64’ü asıl halk masalı, 2’si fıkra, 1’i zincirleme masaldır.

2. Bilge Seyidoğlu (1972), Erzurum Halk Masalları Üzerinde Araştırmalar,

Ankara 1975, (Erzurum Masalları, 2. bs., İstanbul 1999), (Mehmet Kaplan).

Çalışmada, Erzurum ve çevresinden derlenmiş 72 masal metnine yer verilmiştir.

3. Umay Günay (1974), Elâzığ Masalları (İnceleme-Metin), Erzurum 1975,

(Elazığ Masalları, 2.bs. Ankara 2011) (Mehmet Kaplan).

39 masallara Propp Metodu uygulanmıştır.

4. Ahmet Ali Arslan (1980), Kuzey Doğu Anadolu (Kars) Türk ve Kuzey

Britanya Halk Edebiyatında Masallar, I. C., Ankara 1998, II. C., Ankara 2002,

(Ahmet Edip Uysal).

Eserde 75 masal metni bulunmaktadır. İrlanda’dan 23, İskoçya’dan 23, Türkiye (Kars)’den 30 masal alınmıştır.

5. Ali Berat Alptekin (1982), Taşeli Platosu Masallarında Motif ve Tip

Araştırması, (Taşeli Masalları, Ankara 2002), (Saim Sakaoğlu).

Çalışmada, Taşeli Platosu adı verilen bölgeden derlenmiş 70 masal yer almaktadır. Bu masallardan; 5’i hayvan masalı, 61’i asıl halk masalı, 2’si fıkra, 2’si de zincirleme masaldır.

6. Ziyat Abdulmecit Akkoyunlu (1982), Binbir Gece Masallarının Türk

Masallarına Tesiri, Ankara, (Umay Günay), (Yayımlanmamış doktora tezi).

7. Esma Şimşek (1990), Yukarıçukurova Masallarında Motif ve Tip

Araştırması, II C., Ankara 2001, (Ali Berat Alptekin).

Eserde yer alan 70 masal, Kadirli, Ceyhan, Osmaniye ve Kozan’dan derlenmiştir. Bu metinlerden; 5’i hayvan masalı, 61’i asıl halk masalı, 2’si fıkra, 2’si de zincirleme masaldır.

8. Mehmet Özçelik (1992), Afyonkarahisar Masalları

(Araştırma-İnceleme-Metin), Isparta 2004, (Saim Sakaoğlu).

Çalışmada, Afyon’dan derlenen 70 masal metni yer almaktadır. Masalların şahıs kadrosu, mekân, motif sırası, formeller ve motifler üzerinde inceleme yapılmıştır.

9. Namık Aslan (1994), Yozgat Masallarında Motif ve Tip Araştırması,

Kayseri, (Tuncer Gülensoy), (Yayımlanmamış doktora tezi).

Çalışmada, Yozgat ve çevresinden derlenmiş 66 masal metnine yer verilmiştir.

10. Behiye Köksel (1995), Gaziantep Masalları Üzerine Bir İnceleme, Konya,

(Saim Sakaoğlu), (Yayımlanmamış doktora tezi).

Çalışmada, Gazi Antep’ten derlenmiş ve önceki yıllarda dergilerde, kitaplarda yayımlanmış olan 70 masal metnine yer verilmiştir.

11. Yılmaz Önay (1995), Van Masalları Üzerine Bir Araştırma, Van, (Saim

Sakaoğlu), (Yayımlanmamış doktora tezi).

40

12. Seyit Emiroğlu (1996), Meram İlçesi (Konya) Masalları Üzerinde Bir

İnceleme, Konya, (Saim Sakaoğlu), (Yayımlanmamış doktora tezi).

Çalışmada, 70 masal metni yer almaktadır. Bu masalların tamamı Konya’nın Meram ilçesi ve çevresinden derlenmiştir.

13. Ruhi Kara (1996), Erzincan Masalları, Erzurum, (Bilge Seyidoğlu),

(Yayımlanmamış doktora tezi).

Çalışmada, Erzincan ve çevresinden derlenmiş 70 masal metni bulunmaktadır.

14. Şahin Köktürk (1996), Azerbaycan ve Türkiye’den Derlenmiş Masalları

Karşılaştırma Denemesi, Samsun, (Umay Günay), (Yayımlanmamış doktora tezi).

15. Muhsine Yavuz (1996), Masalların Eğitim İşlevleri ve Dil Öğretimindeki

Yeri, Ankara, (Masallar ve Eğitsel İşlevleri, İstanbul, 2009) (Cahit Kavcar)

16. Berrin Karakuzu (1997), Kadınhanı Halk Anlatımları Üzerine Bir

Araştırma, Konya, (İbrahim Altunel)

17. Kadir Özdamarlar (1997), Develi ve Yöresinin Folklor, Halk Edebiyatı ve

Etnografyası, Kayseri, (Tuncer Gülensoy)

18. Ahmet Öcal (1999), Karakuyu köyü (Boğazlıyan-Yozgat) Çevresi

Masalları, II C., Erzurum, (Bilge Seyidoğlu)

19. Aziz Kılınç (2001), Yakaafşar Kasabası Anlatı Türleri Üzerine Bir

İnceleme (Hikâye, Masal, Fıkra), Çanakkale, (Kemal Yüce)

20. Yılgın İlkay İpkırmaz (2002), Hint Masallarındaki Motifler, Ankara,

(Korhan Kaya)

21. İbrahim Dilek (2003),( Altay Masalları, Ankara, 2007 ) (İsa Özkan) 22. Nedim Bakırcı (2004), (Türk Dünyası Coğrafyasında Tespit Edilmiş

Hayvan Masalları Üzerinde Bir İnceleme, Elazığ,2010) (Saim Sakaoğlu),

Çalışmada, Türk dünyasından tespit edilen 317 hayvan masalının Thompson Metoduna (Tarihî-Coğrafi Metot) göre incelenmesi yapılmıştır.

23. Hüseyin Baydemir (2004), Özbek Halk Masalları (İnceleme-Metin),

Erzurum, (Bilge Seyidoğlu)

Çalışmada, Özbekistan sahasından seçilmiş 70 olağanüstü masal ele alınmıştır. Çalışma iki bölümden oluşmaktadır. Giriş kısmında çalışmanın amacı ve yöntem hakkında genel bilgi verilmiştir.

24. Hasan Güneş (2006), Grimm Masallarının Çocuklar Üzerindeki Etkileri,

41

25. Zeynep Çetinkaya (2007), Masalların Türkçe Öğretimindeki Yeri ve

Önemi, İzmir, (Mehmet Yardımcı)

Çalışma, Türkçe ders kitaplarındaki masallara, masal kitaplarının seçimine, masalların Türkçe öğretiminde kullanımına ilişkin öğretmen görüşlerini ve masalların dil, içerik, basım/biçim özelliklerini belirlemek amacıyla yapılmıştır.

26. Kadriye Türkan (2008), Türk Dünyası Masal Geleneğinde Şamanistik

Unsurlar, Ankara, (Özkul Çobanoğlu)

Türk dünyası olarak adlandırılan geniş coğrafya içerisinde yirmi sekiz Türk topluluğuna ait üç binin üzerinde masal, taşıdıkları Şamanistik unsurlar açısından incelenmektedir. Çalışma giriş, üç bölüm ve sonuçtan oluşmaktadır

27. Gönül Gökdemir (2008), Kıbrıs Türk Kültüründe Masal Geleneği, Ankara,

(Özkul Çobanoğlu)

Çalışma, özelde Kıbrıs Türk masal geleneğine, genelde masal çalışmalarına, masal, masalı anlatan ve dinleyen, bunların içinde bulunduğu bağlam ve masalın işlevleri noktasında yeni bir yorum getirmeye çalışmaktadır.

28. Neşe Işık (2009) , Türk Masallarının Sembolik Açıdan Çözümlenmesi,

Elazığ, (Esma Şimşek)

Çalışma, masalların, insan ruhunun gerçeklerini yansıttığını, sırlarını açıkladığını, ayrıca masalların sembol, imaj vb. gibi unsurlar açısından zengin bir malzeme kaynağı olduğunu, masallardaki peri, canavar, ejderha gibi kahramanlar; çöl, mağara gibi mekânlar kişinin hırs, kin, nefret duygularının, arzularının bir ifadesi olduğuna değinmektedir.

29. Ahmet Saçkesen (2010), Özbek Masallarının Tip ve Motif Yapısı, İzmir,

(Ali Duymaz)

30. Handan Kasımoğlu (2010), Van Yöresine Ait Türk Halk Masalları,

Ankara, (Pakize Aytaç)

Çalışma boylamsal bir çalışmadır ve konuya derinlemesine bir yaklaşım ortaya koymaktadır. Yörenin temel halk kültür yapısı anlaşılmaya çalışılmıştır.

31. Meriç Harmancı (2010), Türk Masallarında Keloğlan Tipi, Kocaeli,(Aynur

Koçak)

Çalışmada, Keloğlan tipinin fiziksel, sosyal ve ruhsal olarak çizdiği tablolar üzerinde durulmaya çalışılmış, tipi hazırlayan donanımlar ve mitik göstergeler değerlendirilmiştir.

42

32. Mustafa Gültekin (2010), Tataristan Masalları Üzerinde Bir Araştırma,

İzmir, (Metin Ekici)

Tatar masalları şekil, yapı, içerik ve işlev özelikleri göz önüne alınarak incelenmiştir.

33. Nedim Bakırcı (2010), ( Kırım Tatar Masalları, Konya, 2010) (Ali Berat

Alptekin)

34. İbrahim Erşahin (2011), Kahramanmaraş Masalları Üzerine Tip ve Motif

Araştırması, Erzurum, (Gülhan Atnur)

Kahramanmaraş yöresinin 70 masalı üzerine yapılan bu çalışma giriş ve dört bölümden oluşmaktadır. Bu doktora tez çalışması Sonuç, Sözlük, Motif İndeksi ve Kaynaklar ile sona ermektedir.

35. Atiye Nazlı (2011), Binbir Gece Masalları'nın Anadolu Türk Masallarına

Etkileri Üzerine Bir Araştırma, Konya, (Seyit Emiroğlu)

Çalışmada, Binbir Gece Masalları'nın Türkçeye çevirileri arasında bulunan farklılıklar belirlenerek, Anadolu Türk masalları ile ortak ya da benzer masalları üzerine karşılaştırma yapılamış, tespit edilen masallar tabloda gösterilmiştir.

36. Mehtap Solak Sağlam (2012), Yakut (Saha) Masalları Üzerine Bir Dil

İncelemesi (Giriş, İnceleme, Metinler, Dizin),İzmir, (Gürer Gülsevin)

Çalışmada Saha Türkçesiyle yazılmış 40 adet masal örneğini inceleyip, ses ve şekil özellikleri belirlenmeye çalışılmıştır. Çalışma dört bölümden oluşmaktadır. Bu bölümlerin sonunda tezin içeriğinin ve sonuçlarının özetlendiği bir sonuç bölümü bulunmaktadır.