Dikey güç kaynakları

Örgütlerde, üstler astlara göre gücün kaynaklarına daha kolay ulaşabilir; bununla birlikte alt kademede yer alanlar da üst kademede bulunan yöneticilere etki edecek bir takım güçler ortaya koyarlar (Aşan ve Aydın, 2006). Bu güçler katı hiyerarşik yapılar içerisinde üstler ve astlar arasında ortaya çıkmaktadır. Okullardaki dikey kaynaklar formal bir özellik ortaya koymaktadırlar.

Örgüt içerisinde hiyerarşik yapıdan ortaya çıkan dikey güç kaynakları şunlardır; 1- Biçimsel makam: Birtakım haklar, sorumluluklar ve bazı ayrıcalıklar, örgüt

içerisindeki makamlara tahsis edilmiştir. Tüm çalışanlar, yöneticilerin planlama, örgütleme, karar verme, kontrol etme gibi konularda ‘yasal güç’, diğer bir ifade ile ‘yetki’ sahibi olduğunu kabul ederler.

2- Örgütsel kaynaklar ve kontrolü: Her örgüt; para, makine, araç-gereç, insan, hammadde, ürün gibi birtakım kaynaklara sahiptir ve bu kaynaklar örgüt üyeleri arasında dağıtılır. Söz konusu kaynaklardan hangisi örgüt için yaşamsal derecede önemli ise, o kaynağa sahip olmak ya da o kaynağın kontrolünü elinde tutmak güçlü olmak anlamına gelecektir.

3- Karar verme: Örgüt için yaşamsal önem taşıyan konularda karar verecek yer, üst kademe yönetimdir. Üst kademe yönetim, herhangi bir konuda alt kademeye karar verme hakkı tanırken, bu hakkın sınırlarını çizmekte ve onların kararlarına etki etmektedir. Üst yönetimin, kendi altındakilere ne yönde kararlar alabileceğine etki etmesi demek onlar üzerinde güç sahibi olması demektir. 4- Bilginin kontrolü: Bugünün bilgi çağında, örgütlerin gerek duyduğu bilgiye

nasıl ulaşılabileceğini ya da bu bilgiyi nasıl yorumlayabileceğini bilen kişiler, en fazla güç sahibi olan kişilerdir.

5- Ağ bağlantısı kurma: Örgüt içindeki her türlü olaydan ve gelişmeden haberdar olan kişi, bilgiyi ve dolayısıyla gücü elinde bulundurur. Akıllı bir yönetici,

48

sadık çalışanlarından oluşan ve kendisinin merkezde yer aldığı bir ağ kurar ve olanağı elverdiğince fazla bilginin bu kanallardan kendisine akmasını sağlayarak gücünü korumaya çalışır.

Okul örgütlerinde ortaya çıkan dikey güç kaynaklarının yöneticiler tarafından kullanımı gerçekleştirilirken dikkat edilmesi gereken sert hiyerarşik disiplin içerisinde değil görev ve emirler verilirken daha yumuşak, gücün paylaşılması sağlanacak şekilde olmalıdır.

2.10.2.Yatay güç kaynakları

Örgütlerde hiyerarşiye dayanan dikey ilişkiler olduğu gibi, aynı düzeydeki bölümler arasında gelişen bir takım ilişkiler bulunmaktadır. Bu ilişkilere örgütlerdeki yatay ilişkiler denmektedir. Örgütte yatay ilişkiler gerçekleşirken kişiler arasında güç kullanımı olmakta, bu güç genelde aynı birimde çalışanların uyguladıkları bir güç şeklinde olmaktadır. Okullarda yatay ilişkilerde uygulanan güç informal özellikler içermektedir. Yatay ilişkilerde kullanılan güç kaynakları örgütün yapısına olumlu katkılar sağlamaktadır. Örgütlerde ortaya çıkan yatay güç kaynakları şu şekildedir (Aşan ve Aydın, 2006).

1- Bağımlılık: Güç, bir başkasının elde etmek istediği herhangi bir şeye sahip olmaktan kaynaklanan bir durumdur. Eğer A bölümü B bölümüne bilgi ya da herhangi bir kıt kaynak yüzünden bağımlı ise, B bölümünün A üzerinde güç sahibi olduğu söylenebilir.

2- Merkezilik: Örgütün çıktılarına en çok katkıyı yapan bölüm, o örgüt için göreceli olarak, daha önemli, diğer bir deyişle merkezi bir role sahiptir. Böyle bir role sahip bölümler, örgüt içinde daha güçlü bir konumda yer alacaktır. 3- Yerine konulamazlık: Eğer bir bölümün ya da kişinin yaptığı iş, onun yokluğu

durumunda yerine getirilemiyorsa, o bölüm ya da kişi yerine konulamaz demektir. Örgüt için gerekli çıktıyı yalnızca bu tip bölüm ya da kişilerin karşılaması durumunda bunlar diğerlerine göre daha fazla güce sahiptirler. 4- Belirsizlik kontrolü: Belirsizlik durumlarında, yöneticiler karar verebilmek için

çok az bilgiye sahiptirler. Dolayısıyla belirsizlikle daha kolay başa çıkabilen örgüt bölümleri ya da kişiler sahip oldukları gücü arttırabilirler.

Okul örgütlerinde kullanılan yatay güç kaynakları okulun iklimine, çalışanların motivasyonlarına, örgüte bağlılıklarına olumlu etki sağlamaktadır. Yatay güç kaynakları,

49

kullanılırken daha esnek, işlerlik yönünden daha etkin olduğu için gücün paylaşılması kolaylaşmaktadır. Örgütte gücün egemen olduğu birim ise uzmanlık bakımından en fazla katkıyı sağlayan kısımdır. Bundan dolayı gücün paylaşıldığı yatay örgütlerde uzmanlık önemli bir yatay güç kaynağı olarak görülmektedir.

Okullarda yöneticiler kullanacakları güce sahip olmak, öğretmenler ve diğer çalışanlara karşı hangi gücü kullanacakları ve bu güce sahip olabilmek için uygulamaları gereken taktikleri bilmelidirler. Aşan ve Aydın (2006), güce sahip olmak isteyenlerin uygulaması gereken taktikler olarak; sağduyu sahibi olmak, arkadaş canlısı olmak, koalisyon kurmak, pazarlık etmek, iddialı olmak, üstlerin desteğini almak, yaptırım kullanmak, karşılık ödemek, danışmak, idealist vurgu yapmak, manevra yeteneğine sahip olmak, ani bir çıkış yapmak, sürekli iletişim sağlamak, bilgi edinme yollarına sahip olmak şeklinde sıralamıştır.

Okul örgütlerinde yöneticiler tarafından gücün kullanımı için uygulanacak taktikleri bulmak ve bunları nasıl, hangi şekilde uygulanacağını belirlemek için öncelikle okul yöneticilerinin kullandıkları güç kaynaklarının öğretmenler ve yöneticiler tarafından tespit edilmesi, farklılıkların ortaya çıkarılması ve yöneticilerin kullandıkları güç kaynaklarını etkileyen etkenlerin neler olduğunun bilinmesi gerekmektedir. Bundan dolayı okul yöneticilerinin kullandıkları örgütsel güç kaynaklarının neler olduğunu belirlemek ve bu güç kaynaklarına etki eden etmenleri bulmak okul örgütleri amaçlarına ulaşması için önemlidir.

50

2.11.İlgili Araştırmalar

Yılmaz ve Altınkurt, (2012) tarafından yapılan araştırmada, okul yöneticilerinin kullandıkları örgütsel güç kaynakları ile orta öğretim öğretmenlerin iş doyumu arasındaki ilişki incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmada öğretmenlere göre okul yöneticileri, en fazla yasal gücü, daha sonra sırasıyla, uzmanlık gücü, karizmatik güç, zorlayıcı güç ve en az da ödül gücünü kullanmaktadırlar.

Altınkurt ve Yılmaz, (2011) ilköğretim okullarında yaptıkları araştırmada okul yöneticileri en fazla yasal gücü, daha sonra sırasıyla; uzmanlık gücünü, zorlayıcı gücü, karizmatik gücü ve en az da ödül gücünü kullandıkları belirlenmiştir.

Zafer, (2008) tarafından yapılan ilköğretim okulu yöneticilerinin kullandıkları örgütsel güç kaynaklarına ilişkin öğretmen görüşleri adlı çalışmada, yöneticilerin kullandıkları güç kaynaklarının sırasıyla; yasal, zorlayıcı, uzmanlık, karizma ve ödül gücü olarak belirlenmiştir.

Aslanargun’un (2009) tarafından yapılan ilköğretim ve lise müdürlerinin okul yönetiminde kullandıkları güç türlerini belirlemeye yönelik araştırmada okul yöneticilerinin en az karizmatik, zorlayıcı ve ödül gücünü; en çok bağlılık ve uzmanlık gücünü kullandıkları belirlenmiştir.

Üstüner’in (1999), okul yöneticilerinin öğretmenleri etkilemekte kullandıkları güçler ve öğretmen moralinin incelendiği araştırmada, okul yöneticilerinin öğretmenleri etkilemekte kullandıkları; öğretmen görüşlerine göre yasal gücün, yönetici görüşlerine göre ise karizmatik gücün birinci sırada olduğu, her iki grubunda en az ceza gücünü kullandıkları ortaya çıkmıştır.

Gürsel ve Özaslan’ın (2008) üniversitedeki bölüm başkanı ve ana bilim dalı başkanı gibi yönetsel görevlerde bulunan akademisyenlerin kullandıkları örgütsel güç tipleri incelendiğinde, bölüm başkanları en fazla olarak ödüllendirme gücünü, daha sonra da uzmanlık gücünü tercih etmek, en az olarak da zorlayıcı gücü kullanmakta oldukları ortaya çıkmıştır.

Helvacı ve Kayalı (2011) tarafından yapılan okul müdürlerinin kullandıkları örgütsel güç kaynaklarının bazı değişkenler açısından incelenmesi isimli çalışmada, okul müdürlerinin yasal güç ve ödül gücü boyutuna ilişkin öğretmen görüşlerinin cinsiyet değişkenine göre anlamlı bir faklılığın olmadığına; zorlayıcı, uzmanlık ve karizmatik güç boyutuna ilişkin cinsiyete göre anlamlı bir farklılığın olduğu; öğretmen görüşlerine göre

51

öğrenim, branş ve kıdem durumuna göre örgütsel güç kaynakları arasında anlamlı bir farklılığın olmadığı ortaya çıkmıştır.

İşbilir (2005) tarafından yapılan araştırmada, ilköğretim okulu yöneticilerinin duygusal zeka yeterlilikleri ile kullandıkları örgütsel güç kaynakları arasındaki ilişkinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırmada, öğretmen algılarına göre okul müdürlerinin duygusal yeterlilik düzeyi ile yasal güce başvurma düzeyi arasında ters yönde bir ilişki bulmuşken; ödül gücüne başvurma düzeyi arasında doğru yönde ve yüksek bir ilişki bulunmuştur.

Titrek ve Zafer, (2009) tarafından yapılan çalışmada özel okullarda kullanılan örgütsel güç kaynaklarının resmi okullara oranla daha olumlu olduğu, eğitim durumuna göre örgütsel gücün karizmatik güç ve ödüllendirme gücü boyutlarında anlamlı farkın olduğu; 21 yıl ve üstü kıdeme sahip öğretmenlerin diğerlerine göre örgütsel güç kaynaklarının tüm boyutlarında okul yöneticilerine karşı olumlu bir görüş belirttikleri ortaya çıkmıştır.

52

BÖLÜM III

YÖNTEM

Bu bölümde araştırmanın modeli, çalışma grubu (evren ve örneklem), veri toplama araçları, elde edilen verilerin çözümlenmesinde kullanılan istatistiki yöntem ve teknikler belirtilmiştir.

3.1.Araştırmanın Modeli

Öğretmen algıları ve yöneticilerin algılarına göre yöneticilerin kullandıkları örgütsel güç kaynaklarının incelendiği bu araştırma tarama modelinde kurgulanmıştır. Araştırmada öğretmen ve yöneticilerin güç kaynakları düzeylerinin algılarını belirlemek ve bu algılarına bağlı olarak güç üzerine etkili olan etmenleri ortaya koymak için ilişkisel tarama yöntemi kullanılmıştır. İlişkisel tarama iki veya daha çok değişken arasındaki birlikte değişimin varlığını ve derecesini belirlemeyi amaçlayan araştırma modelidir (Karasar, 2014). Bu amaçla öğretmenlerin ve okul yöneticilerinin okullarda kullanılan güç kaynaklarına ilişkin algıları ölçek yoluyla elde edilen veriler ile belirlenmeye çalışılmıştır.

3.2.Evren ve Örneklem

Araştırmanın evrenini Muğla il merkezi ve ilçelerinde yer alan ortaöğretim kurumlarında (Meslek lisesi ve Anadolu lisesi) görev yapan 2613 öğretmen ve 268 okul yöneticisi oluşturmaktadır. Araştırma örneklemi ise tabakalı örnekleme yöntemiyle belirlenmiştir. Evrenin her bir birimi yalnız bir tabakaya ait olacak ve hiçbir evren birimi açıkta kalmayacak; tabaka içi değişim olabildiğince küçük (homojen), tabakalar arası değişim oldukça büyük (heterojen) kalacak şekilde alt gruplara bölünerek örneklemin her bir tabakadan ayrı ayrı ve birbirinden bağımsız olarak çekildiği örnekleme yöntemine tabakalı örnekleme denir (Çıngı, 1994). Yüzde 95 güven aralığında 2613 kişiyi 335 kişinin temsil edeceği düşünülmektedir (Büyüköztürk, Çakmak, Akgün, Karadeniz ve Demirel,

53

2010). Bu bilgiler doğrultusunda Muğla iline bağlı dokuz ilçedeki (Menteşe, Bodrum, Dalaman, Fethiye, Köyceğiz, Marmaris, Milas, Ortaca, Yatağan) resmi Anadolu ve meslek liselerinde görev yapan 2613 kişi arasından 700 kişilik bir örneklem seçilmiştir. Bu bilgiler doğrultusunda 700 kişilik örneklem seçiminde MEB İl Milli Eğitim Müdürlüğü’nden Muğla’daki resmi ortaöğretim kurumlarının öğretmen sayılarını gösteren “2013-2014 Öğretim Yılı Resmi Ortaöğretim Kurumları İstatistiki Bilgileri” alınmıştır (MEB, 2014). İlgili istatistiki bilgilere göre, 2013-2014 öğretim yılında, Muğla’nın on bir ilçesinde resmi Anadolu ve meslek liselerinin sayısı 81, bu okullarda görevli öğretmen sayısı ise 2613 olarak tespit edilmiştir.

Araştırmada, Muğla’ya bağlı on bir ilçenin (Menteşe, Bodrum, Dalaman, Datça, Fethiye, Kavaklıdere, Köyceğiz, Marmaris, Milas, Ortaca, Yatağan) her biri, ilçe ölçüt alınarak bir tabaka olarak düşünülmüştür. Böylece, her bir ilçede yer alan öğretmen sayısının, toplam içerisindeki oranına göre araştırma örnekleminde temsil edilmesi sağlanmıştır. Örneğin, araştırma evreni dahilinde Muğla’nın Menteşe ilçesinde, resmi Anadolu ve meslek lisesinde görevli öğretmenlerin sayısı 520’dir. Menteşe ilçesindeki öğretmenlerin toplam içindeki oranı, yaklaşık olarak %20 olarak hesaplanmıştır (520 ÷ 2613꞊0.20). Buna göre araştırma kapsamında anket uygulanacak toplam öğretmenlerin %20’sinin, Menteşe ilçesinden alınması gerektiğine karar verilmiştir. Bu hesaplama yapıldığında, araştırma örneklemine alınacak öğretmenlerin 129’u Menteşe İlçesi’nden seçilmiştir (646×0.20 ꞊ 129).

Araştırmada, uygun örneklemin belirlenmesinde, öğretmen sayılarına benzer bir şekilde, uygulama yapılacak okulların seçilmesinde de tabakalı örneklem yöntemi kullanılmıştır. Bunun için, her bir ilçedeki yer alan Anadolu ve meslek liselerinin sayısının toplam okul sayısı içindeki oranı bulunmuş ve bu oran, araştırma kapsamında uygulama yapılacak okulların belirlenmesinde dikkate alınmıştır. Örneğin, 2013-2014 öğretim yılı verilerine göre Muğla’nın on bir ilçesinde toplam 81 Anadolu ve meslek lisesi bulunmaktadır. Bu öğretim yılında Menteşe İlçesi’ndeki okul sayısının 13 olduğu dikkate alındığında, bu ilçedeki okul sayısının toplam içerisindeki oranı yaklaşık olarak %17 olarak hesaplanmıştır (13÷ 81꞊0.16). Buna göre, araştırma kapsamında uygulama yapılacak 40 okulun %17’si (40×0.17꞊6), Menteşe ilçesindeki okullar yansız (random) olarak belirlenmiştir. Bu hesaplamalara göre, Muğla ili Menteşe İlçesi’nde 6 Anadolu ve meslek lisesi ve 129 öğretmen araştırma kapsamına alınmıştır. Bu hesaplamalar, Muğla ilindeki

54

araştırmaya dahil edilen dokuz ilçe içinde yapılmıştır. İlgili ilçelerden seçilecek okul ve öğretmenlerin belirlenmesinde ise yansız (random) seçme yoluna gidilmiştir.

Araştırma kapsamında örneklem seçilen ilçelerin verilerine göre okul ve öğretmen sayıları ile bunların örneklem içindeki temsil edilme oranları Tablo 5’de verilmiştir.

Tablo 5. 2013-2014 Öğretim Yılında Muğla İline Bağlı On Bir İlçedeki Anadolu ve Meslek Liselerindeki Öğretmenlerin Sayıları

İlçe Okul Sayısı Öğretmen Sayısı Okul (%) Okul (n꞊40) Öğretmen (%) Öğretmen (n꞊646) Menteşe 13 520 16 6 20 129 Bodrum 9 271 11 4 10 66 Dalaman 5 111 6 2 5 28 Datça 3 46 4 2 1 12 Fethiye 13 564 16 6 22 139 Kavaklıdere 2 27 2 1 1 7 Köyceğiz 8 178 10 4 7 44 Marmaris 7 241 9 3 9 60 Milas 10 335 13 6 13 83 Ortaca 6 145 7 3 6 35 Yatağan 5 175 6 3 6 43

Tablo 5’e göre araştırmada mevcut şartlar dikkate alınarak 40 Anadolu ve Meslek lisesinde uygulama yapılabileceği düşünülmüştür. Buna göre uygun okul örneklemi olarak Menteşe’den 6, Bodrum’dan 4, Dalaman’dan 2, Datça’dan 2, Fethiye’den 6, Kavaklıdere’den 1, Köyceğiz’den 4, Marmaris’ten 3, Milas’tan 6, Ortaca’dan 3 ve Yatağan’dan 3 olmak üzere toplam 40 Anadolu ve Meslek lisesi araştırma kapsamına alınmıştır. İlçelerden seçilecek örneklem sayıları da farklılık göstermiştir. Araştırma verilerini toplamak amacıyla öğretmenlere toplam 750 tane anket gönderilmiş ve bu anketlerin 675 tanesi geri dönmüştür. Elde edilen veri setinden, uç değerler ve eksik ya da hatalı doldurulan anketler çıkartılarak, toplam 646 anket ile analiz yapılmıştır.

Okul yöneticilerinin kullandığı örgütsel güç kaynaklarının yöneticiler tarafından belirlenmesi için okul yöneticilerine; yöneticilerin kullandıkları örgütsel güç kaynakları ölçeğinin yer aldığı anket formu uygulanmıştır. Okul yöneticilerinin belirlenmesinde random seçkisiz örneklem yöntemi ile belirlenmiştir. Muğla il genelinde görev yapmakta olan 268 Anadolu ve Meslek Lisesi yöneticisi evreni oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklemini ise uygulama yapılmış 40 tane lisede görev yapmakta olan 139 okul yöneticisi oluşturmaktadır. Okul yöneticilerine 140 tane anket gönderilmiş, bunlardan 112 tanesi geri

55

dönmüştür. Elde edilen veri setinden, uç değerler ve eksik ya da hatalı doldurulan anketler çıkartılarak, toplam 101 anket ile analiz yapılmıştır.

Tablo 6’ya göre araştırmaya katılan öğretmenlerin bazı demografik özellikleri açısından dağılımları verilmiştir. Tablo 4’de görüldüğü gibi araştırma örnekleminin %46’sı (n = 297) erkek, %54’ü (n = 349) kadın öğretmenler oluşturmaktadır. Öğretmenlerin %22.6’sı (n = 146) meslek eğitimi, %30.3’ü (n = 196) sayısal, %47.1’i (n = 304) sözel branş öğretmeni olduğu görülürken, öğretmenlerin %17.8’i (n = 115) 21-30 yaş arasında olduğu, %44.6’sı (n =288) 31-40 yaş, %37.6’sı (n = 243) 41 yaş ve üzerinde olduğu görülmüştür. Bununla birlikte öğretmenlerin %32.4’ü (n = 209) 1-10 yıl, %44.1’i (n =285) 11-20 yıl, %23.5’i (n = 152) 21 yıl ve üzeri kıdeme sahip oldukları; öğretmenlerin %51.9’u (n=335) Anadolu lisesi, %48.1’i (n = 311) Meslek lisesinde çalıştıkları ortaya çıkmıştır. Ayrıca öğretmenlerin % 2.6’sı (n =17) önlisans, %85.1’i (n =550) lisans, %12.3’ü (n =79) lisansüstü eğitim aldıkları görülmüştür. Bunun yanında öğretmenlerin okullarında yöneticilerin sergiledikleri yönetim tarzına ilişkin %20.9’u (n =135) otoriter, %58.5’i (n = 378) demokratik, %20.6’sı (n =133) serbestçi yönetim sergilediklerini ortaya koymuşlardır. Tablo 6. Araştırma Örneklemindeki Öğretmenlerin Bazı Değişkenlere Göre Dağılımı

Değişken 1 2 3 Toplam

Erkek Kadın

Cinsiyet n 297 349 646

% 46.0 54.0 100.0

Meslek eğitimi Sayısal Sözel

Branş n 146 196 304 646 % 22.6 30.3 47.1 100.0 21-30 31-40 41 (+) Yaş (yıl) n 115 288 243 646 % 17.8 44.6 37.6 100.0 1-10 11-20 21 (+) Kıdem (yıl) n 209 285 152 646 % 32.4 44.1 23.5 100.0

Anadolu lisesi Meslek lisesi

Okul n 335 311 646

% 51.9 48.1 100.0

Önlisans Lisans Lisansüstü

Eğitim durumu n 17 550 79 646

% 2.6 85.1 12.3 100.0

Otoriter Demokratik Serbestçi

Yönetim tarzı n 135 378 133 646

% 20.9 58.5 20.6 100.0

Tablo 7’ye göre araştırmaya katılan okul yöneticilerin bazı demografik özellikleri açısından dağılımları verilmiştir. Tablo 5’de görüldüğü gibi araştırma örnekleminde yer alan okul yöneticilerinin %90.1’i (n =91) erkek, %9.9’u (n =10) kadın; branşları %17.8’i (n

56

=18) meslek eğitimi, %21.8’i (n =22) sayısal, %60.4’ü (n =61) sözel olduğu görülmüştür. Okul yöneticilerinin %37.6’sı (n =38) 31-40 yaş, %62.4’ü (n =63) 41 yaş ve üzerinde olduğu; %3’ünün (n =3) 1-10 yıl, %47.5’i (n =48) 11-20 yıl, %49.5’i (n =50) 21 yıl ve üzeri kıdeme sahip olduğu ortaya çıkmıştır. Okul yöneticilerinin %50.5’i (n =51) Anadolu lisesinde, %49.5’i (n =50) Meslek lisesinde görev yapmakta; %83.2’si (n =84) lisans, %16.8’i lisansüstü eğitim aldıkları; %5.9’u (n =6) otoriter, %86.1’i (n =87) demokratik, %7.9’u (n =8) serbestçi yönetim tarzını sergiledikleri; %72.3’ünün (n =73) müdür yardımcı, %27.7’sinin (n =28) müdür olduğu görülmüştür.

Tablo 7. Araştırma Örneklemindeki Yöneticilerin Bazı Değişkenlere Göre Dağılımı

Değişken 1 2 3 Toplam

Erkek Kadın

Cinsiyet n 91 10 101

% 90.1 9.9 100.0

Meslek eğitimi Sayısal Sözel

Branş n 18 22 61 101 % 17.8 21.8 60.4 100.0 21-30 31-40 41 (+) Yaş (yıl) n 38 63 101 % 37.6 62.4 100.0 1-10 11-20 21 (+) Kıdem (yıl) n 51 50 101 % 50.5 49.5 100.0

Anadolu lisesi Meslek lisesi

Okul n 51 50 101

% 50.5 49.5 100.0

Önlisans Lisans Lisansüstü

Eğitim durumu n 84 17 101

% 83.2 16.8 100.0

Otoriter Demokratik Serbestçi

Yönetim tarzı n 6 87 8 101

% 5.9 86.1 7.9 100.0

Müdür yardımcı Müdür

İdari görev n 73 28 101

% 72.3 27.7 100.0