Yaygın olarak, hasta yakın mesafelerde görme keskinliğinde azalma daha az olarak da şaşılık gelişmesi şikayeti ile başvurur. Çocukluk çağında fark edilen şaşılık, eşlik eden bir hipermetropinin belirtisi olabilir. Ayrıca anizometropi de eşlik edebilir. Uyum yeteneği (akomodasyon) tipik olarak daha genç hastaların fakültatif ve latent hipermetropinin üstesinden gelmesini sağlar. Astenopi (göz yorgunluğu) ve / veya göz ağrısı yaygın olarak bildirilmektedir ve genellikle okuma, yazma veya bilgisayar çalışması gibi yakın çalışmalara bağlı baş ağrıları ile ilişkilidir.
Tanı
Görme keskinliği taraması, hipermetropiyi ve diğer göz rahatsızlıklarını saptamak için önerilir. Görme keskinliği testi için altın standart, sikloplejik refraksiyon kullanarak Snellen çizelgesini kullanmaktır. Subjektif refraksiyon, uzak mesafede (20ft veya 6m) ve yakın mesafede (1ft veya 0.33m) bir görme keskinliği çizelgesi ile yapılabilir. Bu taramalar tipik olarak
öğretmenler, birinci basamak hekimleri, optometristler ve / veya göz doktorları tarafından gerçekleştirilir. Görme keskinliği taraması için kullanılan grafikler arasında, bunlarla sınırlı olmamak üzere, Snellen, Allen, HOTV, vb bulunur. Objektif refraksiyon, bir otokeratorefraktif cihazı veya retinoskopi kullanılarak gerçekleştirilebilir. Retinoskopi bebek ve çocuklarda tercih edilen yöntemdir. Ayırıcı tanıda ise orbital tümörler, retinada seröz yükselme, posterior sklerit, presbiyopi, hipoglisemi, katarakt sayılabilir.
Tedavi
Semptomatik hipermetropi için standart ve en güvenli tedavi, düzeltici lenslerdir. Hafif hipermetropi tedaviye ihtiyaç duymaz. Hipermetropik düzeltme gözlük lensleri, kontakt lensler veya refraktif cerrahi ile sağlanabilir. Hipermetropiyi düzeltmek için gerekli lensler, göze giren ışık ışınlarını retinaya düşürmek için birleştiren dışbükey lenslerdir. Gözlük camları bebeklerde ve çocuklarda daha iyi tolere edilir. Kontakt lensler kullanım zorlukları nedeniyle genellikle ergenlik dönemine veya sonrasına kadar tercih edilmez. Refraktif cerrahi tipik olarak, gözün kırma kusuru stabilize olana ve tipik olarak yaşamın üçüncü on yılında meydana gelen göz büyümesi durana kadar tercih edilmez. Hipermetropi için cerrahi seçenekler arasında excimer lazer, göz içi lens implantasyonu ile şeffaf lens ekstraksiyonu veya fakik göz içi lens implantasyonu bulunmaktadır.
Prognoz
Komplike olmayan düşük-orta derecede hipermetropisi olan küçük çocuklar (0-10 yaş) genellikle müdahale gerektirmez. Yaşlanma ile birlikte akomodasyon kaybı, görme keskinliğinin azalmasına ve hipermetropinin kötüleşmesine neden olur. Düşük yaşam kalitesi hipermetropide sık görülür. Görme zayıf olduğunda normal sınırlar içinde öğrenme ve gelişme yeteneğinde de azalma olabilir.
Ambliyopi, hipermetropinin başka bir komplikasyonudur. Monoküler ambliyopi veya binoküler ambliyopi ile sonuçlanabilir. 1D’den fazla anizometropik hipermetropi ve 5D’den fazla izometropik hipermetropi ambliyopiye neden olabilir.
Astigmatizma
İlk olarak 1801›de Thomas Young tarafından tanımlanan astigmatizma, görüntünün retinada eşit şekilde odaklanamadığı bir tür kırılma hatasıdır. Yakın ve uzak mesafede bulanık görme meydana gelir. Astigmatizma ayrıca göz yorgunluğu, baş ağrısı ve özellikle geceleri araba kullanırken ışıkların saçılması ve parlaması gibi belirtilere neden olur. Görmenin gelişmesi döneminde ortaya çıkarsa, sonraları ambliyopiye neden olabilir. Astigmatizmanın nedeni henüz tam olarak aydınlatılamamıştır, ancak kısmen genetik faktörlerle ilişkili olduğuna inanılmaktadır. Kornea ve/veya göz merceğinin düzensiz eğriliğine
bağlı olarak mesafeden ve yaştan bağımsız görme bulanıklılığına yol açar.
Astigmatizma düşük derecelerde asemptomatik olsa da, yüksek dereceli astigmatizma bulanık görme, baş ağrısı, çift görme, gözlerde kayma ve yorgunluk gibi belirtilere neden olabilir.
Göze doğrudan gelen travmanın etkisi sonucu veya cerrahi sonrası gelişebilir. Ayrıca korneanın giderek inceldiği ve koni şeklini aldığı keratokonus nedeniyle de ortaya çıkabilir. Astigmatizmaya sıklıkla miyopi eşlik eder ve uzak görme bozulur.
Sınıflandırma
Basit astigmatizma
Basit hipermetropik astigmatizma–Odak çizgisinin biriretinanın görme merkezinde, diğeri ise görme merkezinin arkasında yer alır.
Basit miyopik astigmatizma–Odak çizgisinin biri görme merkezinin önünde, diğeri ise görme merkezindedir.
Bileşik astigmatizma
Bileşik hipermetropik astigmatizma– Her iki odak çizgisi görme merkezinin arkasında yer alır.
Bileşik miyopik astigmatizma– Her iki odak çizgisi görme merkezinin önünde yer alır.
Mikst astigmatizma– Odak çizgileri görme merkezinin her iki tarafında yer alır.
Tanı
Astigmatizmanın değerlendirilmesi içinhastanın öyküsüve detaylı muayenesi gerekir. Astigmatizma değerlendirmeleri arasında retinoskopi, keratometri, kornealtopografi, ultrasonik pakimetri ve videokeratografi yer alır. Retinoskopi, refraktometride ilk adımdır. Refraksiyon kusurunun yaklaşık doğasını ve kapsamını belirlemek ve hatayı düzeltmek için gereken merceğin türünü ve gücünü tahmin etmek için kullanılır. Retinoskopi objektif bir muayene yöntemidir. Retinoskopide astigmatizma varlığında makaslama bulgusu tipiktir. Otokeratorefraktometri cihazı veya oftalmometre adı verilen cihaz kornea veya merceğe bağlı meydana gelen astigmatizmanın objektif, kantitatif ölçümünü sağlar. Korneal topografi cihazı da kornea anterior ve posterior eğrilik derecesini ve kornea kalınlığını ölçerek astigmatizmanın tanısında önemli bir yer kaplar. Keratokonus vb korneanın morfolojik bozukluklarının tanı ve takibinde kullanışlıdır.
Tedavi
Cam tedavi (gözlük), kontakt lens veya refraktif cerrahi ile tedavi edilebilir. Gözlükler en basit olan tedavi seçeneği olmasına karşılık, kontakt lensler daha geniş bir görüş alanı sağlayabilir. Refraktif cerrahi ise, gözün şeklini kalıcı olarak değiştirir. İleri yaşlarda astigmatizma, katarakt ameliyatı sırasında torik göz içi lensi implante edilerek düzeltilebilir.
Presbiyopi
Presbiyopi, yaşlanmaya bağlı olarak gözün akomodasyon (uyum) yeteneğinin geri dönüşü olmayan bir şekilde kaybına bağlı yakın nesnelere net bir şekilde odaklanma yeteneğinin giderek kötüleşmesine neden olan fizyolojik bir durumdur. Göz merceğinin yaş ile birlikte elastikiyetinin azalması ve sertliğinin artması nedeniyle uzama-kısalma yeteneğini kaybetmesiyle oluşur. Genellikle 35 yaş ve üstü bireylerde gözlenmektedir. Hipermetropik bireylerde miyoplara oranla daha erken yaşta ortaya çıkabilme potansiyeline sahiptir. Semptomlar arasında küçük yazıları okumakta güçlük, okuma materyalini daha uzakta tutmak zorunda kalmak, baş ağrısı ve göz yorgunluğu yer alır. Dünya genelinde insanların yaklaşık% 25›i (1,8 milyar) şu anda presbiyoptur.
Tanı
Yakın görme bozukluğundan şikayet eden bireyler bir göz hekimi tarafından yakın görme keskinliği testi yapılarak belirlenebilir. Düzeltilmemiş veya yetersiz düzeltilmiş miyoplar, tipik olarak yakın görmede daha az zorluk çekerken, düzeltilmemiş hipermetropik hastalar daha fazla zorluk yaşarlar. Uzak görme keskinliği testi yapılıp refraksiyon kusuru belirlendikten sonra yakın gözlüğü bu refraksiyon değerlerinin üzerine net görüş elde edilene kadar artı güç eklenerek belirlenebilir. Muayenede bir diğer önemli etken hastanın yaşıdır. Orta düzeyde görme ihtiyaçları ve ileri düzeyde presbiyopisi olan hastalar için ara mesafe testi de yapılabilir.
Tedavi
Presbiyopinin en güvenli ve en az invazif tedavisi, ya ayrı bir okuma gözlüğü seti, kontakt lens, bifokal ya da progresif gözlük camı olarak düzeltici gözlük camlarından oluşur. Bununla birlikte, gözlükten bağımsız kalmak isteyen artan sayıda presbiyopi hastası vardır ve bu nedenle presbiyoplarda yakın görme eksikliklerini telafi etmek için birçok cerrahi yöntem kullanılabilir hale gelmiştir. Bu tedaviler temelde presbiyopi semptomlarını, altta yatan eksikliği ele almadan tedavi etmektedir.
KAYNAKÇA
1: “Facts About Refractive Errors”. NEI. October 2010. Archivedfrom the original on 28 July 2016. Retrieved29 July2016.
2: Denniston, Alastair; Murray, Philip (2018). Oxford Handbook of Ophthalmology (4 ed.). OUP Oxford. p. 926.
3: American Academy of Ophthalmology. Basic and clinical science course. Optics, refraction and contact lenses. Section 3. San Francisco: American Academy of Ophthalmology, 2003. 4: Friedman NJ, KaiserPK. Essentials of Ophthalmology. Philadelphia, PA: ElsevierInc; 2007:253-254.
[ 49 ] Strabismus. New York, NY: Springer;2003: 644-653.
6: Morgan I, Rose K. How genetic is schoolmyopia? Progress in Retinal and Eye Research2005;24:1-38.
7: Ip JM, Saw SM, Rose KA, et al. Role of nearwork in myopia: findings in a sample of Australian school children. Invest Ophthalmol Vis Sci 2008;49:2903-2910
8: Mutti DO, Zadnik K. Is computer a risk factor for myopia? J AmOptomAssoc. 1996;67:521-530.
9: Seang-MeiSaw, Say-Beng Tan, Daniel Fung, et al. IQ and the Association with Myopia in Children. Invest Ophthalmol Vis Sci 2004;45:2943 – 2948.
10: Williams C, Miller LL, Gazzard G. A comparison of measures of reading and intelligence as risk factors for the development of myopia in a UK cohort of children. Br J Ophthalmol 2008;92:1117- 1121.
11: Czepita D, Mojsa A, Zejmo M. Prevalence of myopia and hyperopia among urban and rural school children in Poland. Ann Acad Med Stetin. 2008;54(1):17-21.
12: Lim LS, Gazzard G, Lo YL, et al. Dietary factors, myopia, and axial dimensions in children. Ophthalmology. 2010;117:993- 997.
13: American Academy of Ophthalmology. www.aao.org. [May 2010]
14: Siatkowski RM, Cotter SA, et al. Two-year multicenter, double-masked, placebo-controlled, parallel safety and efficacy study of 2% pirenzepine ophthalmic gel in children with myopia. Ophthalmology 2008;12:332-339.
15: Friedman NJ, KaiserPK. Essentials of Ophthalmology. Philadelphia, PA: Elsevier Inc; 2007:253-254.
16: American Association of Pediatric Ophthalmology. Retinoscopy. [May 2010]
17: Moore BD, Augsburger AR, Ciner EB, Cockrell DA, Fern KD, Harb E. Optometric Clinical Practice Guideline: Care of the Patient with Hyperopia. St. Louis, MO: American Optometric Association; 1997:1-29
18: Riordan-Eva P. Chapter 21. Optics Refraction. In: Riordan- Eva P, Cunningham, Jr. ET, eds. Vaughan Asbury’s General Ophthalmology. 18th ed. New York, NY: McGraw-Hill; 2011:396- 411.
19: Bartley GB, Liesegang TJ. Essentials of Ophthalmology. Philadelphia, PA: JB Lippincott Company; 1992:227-240.