Araştırmacılara Yönelik Öneriler

Türkçenin yabancı dil olarak öğretimi alanında çalışan araştırmacılar tarafından:

 Bu alanda kullanılan ders kitaplarında okutulan metinlerin bağdaşıklık yönünden durumunu inceleyen bir çalışma,

 Bağdaşıklık ögelerinin öğretiminde hangi seviyede hangi ögelerin kazandırılması gerektiği üzerine bir çalışma,

 Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenen yabancıların farklı türlerde yazdıkları metinlerde bağdaşıklık unsurlarını kullanma düzeylerinde bir farklılık oluşup oluşmadığını inceleyen bir çalışma,

 Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenen yabancılardan oluşan bir deney grubuna metin oluşturma ve bağdaşıklık üzerine verilen eğitimden önce ve sonra yaptırılan yazılı çalışmalar arasında oluşan farkı inceleyen bir çalışma,

 Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenen yabancıların dil aileleriyle bağdaşıklık unsurlarını kullanma düzeyleri arasında bir ilişki olup olmadığını inceleyen bir çalışma,

 Ders kitaplarındaki yazma becerisini geliştirmeye yönelik etkinliklerde bağdaşıklık araçlarını kullanma konusunda farkındalık yaratacak etkinlikler içeren bir çalışma,  Türkçeyi yabancı dil olarak öğretenlerin metin oluşturma ve bağdaşıklık unsurlarını

kullanma ile ilgili farkındalık düzeyleri, görüş ve önerilerini inceleyen, bu alanda çalışanların bu konunun yazma becerisini kazandırma noktasındaki faydalarına karşı tutumlarını inceleyen bir çalışma yapılabilir.

Araştırmanın sonuçlarından da yola çıkarak Türkçenin yabancı dil olarak öğretimi alanında yazma becerisini geliştirmek için bağdaşıklığın dil bilgisel açıdan doğru ve dolayısıyla anlamlı metinler oluşturmadaki önemi üzerinde durulması büyük önem taşımaktadır. Bu sayede dilimizi öğrenenlerin yazılı anlatımlarının kalitesi artacak ve dili sadece anlamaktan öteye geçerek Türkçeyi anlayan ve Türkçe anlatabilen (konuşan/yazan) bireylerin sayısı artacaktır. Bir dilin kendi mensuplarınca iyi kullanılması o dili taşıyan en önemli unsurlardan biriyse bir diğer ve en az ilki kadar önemsenmesi gereken unsur da o dilin farklı millet ve kültürlerden insanlara tanıtılması ve öğretilmesidir.

KAYNAKLAR

Açık, F. (2008). Türkiye’de yabancılara türkçe öğretilirken karşılaşılan ve çözüm önerileri. Uluslararası Türkçe Eğitimi ve Öğretimi Sempozyumu’nda sunulmuş bildiri, Doğu Akdeniz Üniversitesi, Kıbrıs.

Akbayır, S. (2011). Nasıl yazabilirim? Ankara: Pegem.

Akkaya, A.& Polat, H. (2013). Yabancılara Türkçe öğretimi el kitabı. M. Durmuş & A. Okur (Ed.), Seslere dayalı alfabe eğitimi, Ankara: Grafiker, 249-276.

Aksan, D. (1977). Her yönüyle dil, ana çizgileriyle dil bilim. Ankara: TDK. Aksan, D. (1993). Türk dili ve Türk şiir dili. İstanbul: Beta.

Aksan, M. & Aksan, Y. (1991). Metin kavramı ve tanımları. Dil bilim araştırmaları. Ankara: Hitit.

Aktaş, M. (2009). Yabancı dil öğretiminde yaratıcı yazmanın başarıya ve yazılı anlatıma etkisi. Dil dergisi, 145,7-27.

Altunkaya, F. (1987). Cohesion in Turkish: A survey of cohesive devices in prose literature. Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. Ayaz, F. (2007). Ankara ilinde lise birinci sınıf öğrencilerinin yazılı anlatım becerilerinin

iç yapı bakımından gelişimi üzerine bir inceleme. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Aydın, İ. & Torusdağ, G. (2015). M. Şevket Esendal’ın Eşek adlı öyküsünde bağlaşıklık ve bağdaşıklık görünümleri. Turkish studies international periodical for the languages, literature and history of turkish or turkic, 10(8), 535-550.

Bağcı, H. & Başar, U. (2013). Yabancılara Türkçe öğretimi el kitabı. M. Durmuş& A. Okur (Ed.), Yazma eğitimi, Ankara: Grafiker, 309-356.

Balyemez, S. (2010). Bağdaşıklık ve Dede Korkut hikayelerinde bağdaşiklik görünümleri. International Periodical For the Languages, Literature and History of Turkish or

http://www.turkishstudies.net/Makaleler/2076639979_511337214_6Balyemez_Sedat .pdf sayfasından erişilmiştir.

Banguoğlu, T. (2000). Türkçenin grameri. Ankara: Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu.

Barın, E. (2004). Yabancılara Türkçe öğretiminde ilkeler. Hacettepe Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi. (1). http://turkoloji.cu.edu.tr/DILBILIM/ eb_ilkeler/eb_ ilkeler.htm sayfasından erişilmiştir.

Büyükikiz, K.K. (2014). Yabancılara Türkçe öğretimi alanında hazırlanan lisansüstü tezler üzerine bir inceleme. An Investigation on Graduate Dissertations Written on Turkish Teaching as a Foreign Language. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal

Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11(25), 203-213.

http://sbed.mku.edu.tr/article/viewFile/1038000683/1038000498 sayfasından erişilmiştir.

Çakır, İ. (2010). Yazma becerisinin kazanılması yabancı dil öğretiminde neden zordur. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 28(1), 165-176.

Can, R. (2014). Ortaöğretim öğrencilerinin bağdaşıklık araçlarını işlevlerine göre yazılı anlatımlarında kullanma becerileri. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16(2), 1-25.

Çoban, A. & Karadüz, A. (2015). 7. Sınıf öğrencilerinin öyküleyici metinlerinin bağdaşıklık ve tutarlılık ölçütlerine göre değerlendirilmesi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 19, 1-30.

Coşkun, E. (2005). İlköğretim öğrencilerinin öyküleyici anlatımlarında bağdaşıklık, tutarlılık ve metin elementleri. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Coşkun, E. (2011). Türk ve göçmen öğrencilerin yazılı anlatımlarında metin bağdaşıklığı.

Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri.11(2), 881-899.

https://www.edam.com.tr/kuyeb/pdf/tr/f7f660f5ef910f1645855f14d425e9 edn1TAM.pdf sayfasından erişilmiştir.

Demir, Y. (1994). Metin ve metin çözümlemesi üstüne bazı dikkatler. Linguistic Criticism, 65-67. http://dergipark.ulakbim.gov.tr/omuefd/issue/view/5000010815 sayfasından erişilmiştir.

Demircan, Ö. (1990). Yabancı dil öğretim yöntemleri. İstanbul: Ekin. Demirel, Ö. (2003). Yazma öğretimi. Ankara: Pegem Akademi.

Deniz, K. & Daşöz, T. (2015). Yabancı dil olarak Türkçe öğrenenlerin yazma becerilerinde gerekçelendirme. 1. Uluslararası Dil Eğitim ve Öğretimi Sempozyumu Bildirileri, 1515-1526.

Dilidüzgün, Ş. (2008). Türkçe öğretiminde metindilbilimsel bağlamda uygulamalı bir yaklaşım. Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul. Durmuş, M. (2013). Yabancılara türkçe öğretimi. Ankara: Grafiker.

Elyıldırım, S. (2008). Ömer Seyfettin öykülerinde artgönderim kullanımı. A.Ü Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, 36, 121-146.

Ergin, M. (2012). Türk dil bilgisi. İstanbul: Bayrak. Erkul, R. (2004). Cümle ve metin bilgisi. Ankara: Anı.

Esmer, E. (2010). Okuma anlama becerisi ile yazılı anlatım metni üretme becerisinin etkileşimi: 6. sınıf öğrenci metinleri üzerine betimsel bir çalışma. Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dilbilim Anabilim Dalı, Ankara.

Göçer, A. (2010). Türkçe öğretiminde yazma eğitimi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(12), 178-195.

Gülensoy, T. (2000). Türkçe el kitabı. Ankara: Akçağ.

Günay, D. (2007). Liselerdeki yazin eğitimine yeni bir yaklaşım. Milli Eğitim, 169, 8-17. http://www.dhgm.meb.gov.tr sayfasından erişilmiştir.

Günay, V. (2003). Metin bilgisi. İstanbul: Multilingual.

Güzel, A. & Barın, E. (2013). Yabancı dil olarak türkçe öğretimi. Ankara: Akçağ. Halliday, M.A.K. & Hasan, R. (1976). Cohesion in English. New York: Longman. Hengirmen, M. (1999). Yabancılar için Türkçe dil bilgisi. Ankara: Engin.

İnan, K. (2014). Yabancı dil olarak Türkçe öğrenen İranlıların yazılı anlatımlarının hata analizi bağlamında değerlendirilmesi. Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 9(9), 619-649. http://www.turkishstudies.net/Makaleler/529961412_40%c4%b0nanKayhan-edb_S- 619-649.pdf sayfasından erişilmiştir.

İnce, B. (2013). Yabancılara Türkçe öğretimi el kitabı. M. Durmuş & A. Okur (Ed.), Yabancı dil öğretiminin temel ve genel ilkeleri, Ankara: Grafiker, 171-200.

Kara, M. (2010). Gazi üniversitesi TÖMER öğrencilerinin türkçe öğrenirken karşılaştıkları sorunlar ve bunların çözümüne yönelik öneriler. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi. 8(3), 661-696.

Karadeniz, A. (2015). Metin dil bilimi temelli metin çözümlemesinin bağdaşıklık araçlarını kullanma ve tutarlı metin oluşturma becerilerine etkisi. Mersin Üniversitesi Eğitim

Fakültesi Dergisi. 11(1), 1-17. http://dergipark.ulakbim.gov.tr/

mersinefd/article/view/5000066709 sayfasından erişilmiştir. Karasar, N. (2014). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel.

Karataş, Y. (2008). Metin incelemesinde söylembilim yöntemi “Binbir Gece Masalları üzerine bir uygulama”. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Karatay, H. (2010). Bağdaşıklık araçlarını kullanma düzeyi ile tutarlı metin yazma arasındaki ilişki. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 7(3), 373-385. https://www.pegem.net/dosyalar/dokuman/1058122.pdf sayfasından erişilmiştir.

Kartal, H. & Bozkurt, M. (2014). Okuma yazma öğreniyorum ders kitabında yer alan metinlerin bağlaşıklık ve bağdaşıklık yönünden incelenmesi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 18, 629-655.

Keçik, İ. (1992). İlkokul öğrencilerinin özet ve hatırlama metinlerinde bağdaşıklık sorunu. Dilbilim Araştırmaları İçinde, 71-75.

Keklik, S. & Yılmaz, Ö. (2013). 11. sınıf öğrencilerine ait öyküleyici metinleri bağdaşıklık ve tutarlılık açısından incelenmesi. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 6(4),139-157. http://sosyaldergi.usak.edu.tr/Makaleler/1509997580 MAKALE _8%20(2).pdf sayfasından erişilmiştir.

Koç, N. (1994). Yabancılar için dil bilgisi. Ankara: İnkılap.

Korkmaz, Z. (2003). Türkiye Türkçesi grameri. Ankara: Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu.

Kreider, H.H. (1954). Essentials of modern Turkısh. Türkiye: Amerikan Neşriyatı Bürosu. Lewıs, G.L. (1967). Turkısh grammar. Oxford.

Maden, S., Dinçel, Ö. & Maden, A. (2015). Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenenlerin yazma kaygıları. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 4(2), 748-769. http://www.tekedergisi.com/Makaleler/1871218791_17maden.pdf sayfasından erişilmiştir.

MEB. (2009). Diller için avrupa ortak başvuru metni öğrenme-öğretme-değerlendirme. http://www.dilbilimi.net/ab_diller_icin_ortak_avrupa_basvuru_metni_meb_tarafinda n.pdf sayfasından erişilmiştir.

Mendoza, G. (1998). A new outlook to the reading texts used in state senior schools in turkey in terms of “cohesion”. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Onursal, İ. (2003). Türkçe metinlerde bağdaşıklık ve tutarlılık. Günümüz Dilbilim Çalışmaları, Dilbilim Dizisi. 121-132.

Özbay, M. (2006). Türkçe özel öğretim yöntemleri II. Ankara: Öncü Kitap.

Özkan, B. (2004). Metindilbilimi, metindilbilimsel bağdaşıklık ve Haldun Taner’in “onikiye bir var “adlı öyküsünde metindilbilimsel bağdaşıklık görünümleri. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13(1), 167-182.

Parlak, H. (2009). Kutadgu Bilig’in metindilbilimsel yapısı. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Ramadan, S.M.S. (2003). Cohesion in written works of the twelfth grade students of literary and scientific streams at state secondary schools in jordan. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Razı, S. & Razı, N. (2012).Yabancı dil olarak türkçe öğretimi, A. Şahin (Ed.), Yabanci dil olarak Türkçe okuma öğretimi. Ankara: Pegem, 281-301

Ruhi, Ş. (1994). İlköğretim öğrenci kompozisyonlarındaki bağdaşıklık sorunları. Çağdaş Türk Dili Dergisi, (77-78), 24-26.

Şahin, A. (2013). Yabancılara Türkçe öğretimi el kitabı. Mustafa Durmuş & Alparslan Okur (Ed.), Dil öğretiminde uluslararası ölçütler, Ankara:Grafiker, 493-507.

Seçkin, P., Arslan, N. & Ergenç, S. (2014). Bağdaşıklık ve tutarlılık bakımından lise ve üniversite öğrencilerinin yazılı anlatım becerileri. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 3(1), 340-353.

Selvikavak, E. (2006). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde ileri düzeydeki öğrencilerin paragraf yazma becerisini geliştirme üzerine bir uygulama. Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Tağa, T. & Ünlü, S. (2013). Yazma eğitiminde karşılaşılan sorunlar üzerine bir inceleme. Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 8(8), 1285-1299. http://www.turkishstudies.net/

Makaleler/1231111313076Ta%c4%9faTahir-vd-1285-1299.pdf sayfasından

erişilmiştir.

Tiryaki, E. N. (2013). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde yazma eğitimi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 1 (1), 38-44.

Tok, M. (2013). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde akademik yazma ihtiyacı. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 10(23), 1-25.

Tok, M. (2013). Yabancılara Türkçe öğretimi ders kitaplarındaki yazma çalışmalarının değerlendirilmesi. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (6/1), 249-279. http://sosyaldergi.usak.edu.tr/Makaleler/1794174822_201301makale14.pdf

sayfasından erişilmiştir.

Tüm, G. (2015). Yabancılara Türkçe öğretimine yeni başlayanlar için yazma becerileri üzerine bir çalışma. 1. Uluslararası Dil Eğitim ve Öğretimi Sempozyumu Bildirileri 1111-1121.

Türk Dil Kurumu. (2011). Türkçe sözlük. Ankara: TDK.

Uzun, L. (1995). Orhon yazıtlarının metin dil bilimsel yapısı. Ankara: Simurg.

Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin.

Yılmaz, F. (2015). Tokat GOÜ TÖMER’de Türkçe öğrenen öğrencilerin yazım alanında yaptıkları hatalar. Route Educational and Social Science Journal, 2(1), 130-147. http://www.turkcede.org/images/makaleler_pdf/YTO/tokat-gou-tomerde-turkce- ogrenen-ogrencilerin-yazim-alaninda-yaptiklari-hatalar.pdf adresinden indirilmiştir.

EK-1. Bağdaşıklık Düzeyi Değerlendirme Ölçütü

Öğrenci No Öğrenci No Öğrenci No Öğrenci No

BAĞDAŞIKLIK ÖGESİ SIKLIK SIKLIK SIKLIK SIKLIK

1. Gönderim 1.1. Zamirler 1.1.1. Şahıs Zamirleri 1.1.2. Dönüşlülük Zamiri 1.1.3. İşaret Zamirleri 1.1.4. İlgi Zamiri 1.2. İşaret Sıfatları 1.3. Karşılaştırma 2. Eksiltili Anlatım 2.1. Cümlenin Düşürülmesi 2.2.Ortak Ögelerin Düşürülmesi 2.3. Eklerin Düşürülmesi 3. Değiştirim

3.1. İsme Dayalı Değiştirim 3.2. Fiile Dayalı Değiştirim 3.3. Cümleye Dayalı Değiştirim 4. Bağlama Ögeleri 4.1. Ekleyici 4.2. Ayırt Edici 4.3. Zıtlık Bildiren 4.4. Zaman-Sıralama Bildiren 4.5. Koşul Bildiren 4.6. Açıklama Bildiren 4.7. Örnekleme Bildiren 4.8. Sebep Sonuç İlişkisi Kuran 5.Kelime Bağdaşıklığı (Aynı Kavram Alanından Kelime Kullanımı) TOPLAM