6.2. Öneriler
6.2.2. Araştırmacılara Yönelik Öneriler
Araştırmada öğrencilerin motivasyon düzeylerini etkileyen değişkenlerin bir kısmına dair bulgular elde edilmiş, ancak bu değişkenlerin öğrencilerin motivasyonunu nasıl etkilediği detaylı olarak açıklanamamıştır. Öğrencilerle yapılacak olan görüşme, gözlem gibi nitel araştırma yöntemleriyle öğrencilerin motivasyon düzeyleriyle ilgili değişkenlerin nasıl ve neden etkilediği daha ayrıntılı olarak incelenebilir.
Öğrencilerin motivasyonu üzerinde algıladıkları öğretmen yakınlığının etkisine dair bulgular elde edilmiştir. Öğrencilerin motivasyonunu arttırıcı öğretmen
99
davranışları ve öğrenci algılarını belirlemeye yönelik açık uçlu sorular sorulabilir, gözlem, görüşme gibi nitel araştırma yöntemleriyle öğrencileri motive edici öğretmen davranışlarının öğrenci cinsiyeti, öğretmen cinsiyeti, hizmet yılı değişkenleri açısından farklılıklarının nedenleri belirlenebilir.
100
KAYNAKLAR
Acar, S. (2009). Web destekli performans tabanlı öğrenmede ARCS motivasyon
stratejilerinin öğrencilerin akademik başarılarına, öğrenmenin kalıcılığına, motivasyonlarına ve tutumlarına etkisi. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim
Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Acar, V. (2009). Öğretmen adaylarının iletişim becerileri. Yüksek Lisans Tezi, Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Burdur.
Ada, S. (2013). Öğrencilerin matematik dersine ve matematik öğretmenine yönelik
algılarının metaforlar yardımıyla belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Gazi
Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Akbaba, S., & Aktaş, A.(2005). İçsel motivasyonun bazı değişkenler açısından incelenmesi. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 21, 19-42. http://dspace.marmara.edu.tr/handle/11424/3232 sayfasından erişilmiştir.
Akbaba, S. (2006). Eğitimde motivasyon. Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, 13, 343-361.
http://e-dergi.atauni.edu.tr/ataunikkefd/article/viewFile/1021004106/1021003930 sayfasından erişilmiştir.
Akbayır, K., & Taş, Z. (2009) Türkiye’de matematik eğitimi ve öğretmen yetiştirmeye yönelik öğretmen adaylarının görüşleri. Journal of Qafqaz University, 26, 190- 197. http://journal.qu.edu.az/article_pdf/1004_51.pdf sayfasından erişilmiştir. Aksu, M. (1985). Ortaöğretim kurumlarında matematik öğretimi ve sorunları. 3. Türk
Eğitim Derneği Öğretim Toplantısı bildirileri. 1- 41.
http://www.ted.org.tr/pdf/ted-matematik-ogretimi-ve-sorunlari-ocr.pdf sayfasından erişilmiştir.
101
Aktan, S. (2012).Öğrencilerin akademik başarısı, öz düzenleme becerisi, motivasyonu ve
öğretmenlerin öğretim stilleri arasındaki ilişki . Doktora Tezi, Balıkesir
Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Balıkesir.
Aktaş, G. (2007). Ortaöğretim öğrencilerinin algıladıkları öğretmen yakınlığı ile
güdülenme düzeyleri arasındaki ilişki: İstanbul ili örneği. Yüksek Lisans Tezi,
Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Allen, M., Witt, P., & Wheeless L. (2006), The role of teacher ımmediacy as a motivational factor in student learning: Using meta-analysis to test a causal model. Communication Education, 55, 21-31.
http://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/03634520500343368 sayfasından erişilmiştir.
Altun ,M. (2005).Eğitim fakülteleri ve ilköğretim öğretmenleri için matematik öğretimi. Bursa: Aktüel.
Altun, M. (2010). İlköğretim 2. kademe (6., 7., 8. sınıflarda) matematik öğretimi. Bursa: Aktüel.
Aluçdibi, F., & Ekici, G. (2012) Ortaöğretim öğrencilerinin biyoloji dersi motivasyon düzeylerinin farklı değişkenlere göre incelenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi
Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(1), 197-227 .
http://www.efdergi.ibu.edu.tr/index.php/efdergi/article/view/13 sayfasından erişilmiştir.
Arı, K., Çavuş, H., & Sağlık, N.(2010). İlköğretim 6. sınıflarda geometrik kavramların öğretiminde etkinlik temelli öğrenimin öğrenci başarısına etkisi. Pamukkale
Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27, 99-112.
http://ege.dergipark.gov.tr/download/article-file/114639 sayfasından erişilmiştir. Arslan, S., & Özpınar, İ.(2008) Öğretmen nitelikleri: İlköğretim programlarının beklentileri
ve eğitim fakültelerinin kazandırdıkları. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi, 2(1), 38-63.
http://dergipark.ulakbim.gov.tr/balikesirnef/article/view/5000084751 sayfasından erişilmiştir.
102
Ateş, Z. (2000). Matematik öğretmenlerinin öğrencilerini derse karşı güdüleme
yöntemleri. (Yüksek Lisans Tezi).
http://www.fbe.ktu.edu.tr/tezler/ortaogretim/yukseklisans/99-/T1156.html sayfasından erişilmiştir.
Aydın, A. (2003). Gelişim ve öğrenme psikolojisi . Ankara: Tekağaç Eylül. Aydın, A. (2008). Gelişim, öğrenme , öğretim. Ankara: Pegem Akademi.
Aydın, B. (2003).Bilgi toplumu oluşumunda bireylerin yetiştirilmesi ve matematik öğretimi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(2), 183-190.
http://dergipark.gov.tr/download/article-file/114809 sayfasından erişilmiştir. Aydın, B.(2007). Fen bilgisi dersinde içsel ve dışsal motivasyonun önemi. Yüksek Lisans
Tezi, Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Aydın, F. (2010). Akademik başarının yordayıcısı olarak akademik güdülenme, öz yeterlik
algısı ve sınav kaygısı. Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal
Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Aykaç, N.(2014).Öğretim ilke ve yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi. Bacanlı, H. (2006). Gelişim ve öğrenme. Ankara: Nobel.
Balaban Salı, J. (2004). Öğrenmede güdülenme. Y. Kuzgun & D. Deryakulu (Ed.),
Eğitimde bireysel farklılıklar içinde (s.167-198) Ankara: Nobel.
Bayındır, N., & Özel, A. (2008).Gelişim öğrenme ve eğitim. Ankara : Pelikan.
Baykul, Y. (2002). İlköğretimde matematik öğretimi 6-8. sınıflar için. Ankara: Pegem Akademi.
Baykul, Y. (2012). İlkokulda matematik öğretimi. Ankara: Pegem Akademi.
Bindak, R. (2005). İlköğretim öğrencileri için matematik kaygı ölçeği. Fırat Üniversitesi
Fen ve Mühendislik Bilimleri Dergisi, 17(2), 442-448.
http://toad.edam.com.tr/sites/default/files/pdf/ilkogretim-ogrencileri-icin- matematik-kaygi-olcegi-toad.pdf sayfasından erişilmiştir.
103
Budak, H. (2016).İlkokul dördüncü sınıf öğrencilerinin öz düzenleme , motivasyon, biliş
üstü becerileri ve matematik dersi başarılarının belirlenmesi. Yüksek Lisans
Tezi, Çanakkale On Sekiz Mart Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Çanakkale.
Büyükkaragöz, S., & Çivi, C. (1997).Genel öğretim metotları. İstanbul: Öz Eğitim.
Büyükkaragöz, S., & Çivi, C. (1999).Genel öğretim metotları, öğretimde planlama
uygulama. İstanbul: Beta.
Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E., Akgün, Ö., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2011). Bilimsel
araştırma yöntemleri. (9. b.). Ankara: Pegem Akademi.
Büyüköztürk, Ş. (2013). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegema Yayıncılık.
Canel, A (2014). Bireysel farklılıklar. A. Bakioğlu (Ed.), Eğitim psikolojisi içinde (s. 159- 186). Ankara: Nobel.
Celep, C. (2008). Sınıf yönetiminde kuram ve uygulama. Ankara: Pegem Net.
Celep, C. (2014). Meslek olarak öğretmenlik. C. Celep (Ed.), Eğitim bilimine giriş içinde (s.45-74) Ankara: Anı.
Cemaloğlu, N. (2011).Eğitim sisteminde öğretmenliğin rolü ve özellikleri. Ç. Özdemir (Ed.), Eğitim Bilimine Giriş içinde (s.229-252) Ankara:Pegem.Net.
Ceylan, M. (2003). Sınıfta motivasyon (İki öğretmenin sınıf içinde motivasyon
değişkenlerini dikkate alma davranışlarının betimlenmesi). Yüksek Lisans Tezi,
Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
Christophel, D., & Gorham, J. (1995) A test‐retest analysis of student motivation, teacher immediacy, and perceived sources of motivation and demotivation in college classes. Communication Education, 44, 292-306.
http://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/03634529509379020 sayfasından erişilmiştir.
104
Çakır, P. (2013). Gerçekçi matematik eğitim yaklaşımının ilköğretim 4. sınıf öğrencilerinin erişilerine ve motivasyonlarına etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül
Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Çalık, T., & Sezgin, F. (2005). Küreselleşme, bilgi toplumu ve eğitim. Gazi Üniversitesi
Kastamonu Eğitim Dergisi, 13(1), 55- 66 .
http://www.kefdergi.com/pdf/13_1/13_1_tum.pdf#page=57sayfasından erişilmiştir.
Çalışkan, N., & Yeşil, R. (2005). Eğitim sürecinde öğretmenin beden dili. Gazi
Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(1), 199-207.
http://dergipark.ulakbim.gov.tr/aeukefd/article/viewFile/5000086584/5000080538 sayfasından erişilmiştir.
Çelik, V. (2008). Sınıf yönetimi. Ankara: Nobel.
Çolak, E., & Cırık, İ. (2015). Ortaokul öğrencilerinin motivasyon kaynaklarının incelenmesi. İlköğretim Online, 14(4), 1307-1326.
http://dergipark.ulakbim.gov.tr/ilkonline/article/view/5000124040 sayfasından erişilmiştir.
Dede, Y., & Argün, Z. (2004). Öğrencilerin matematiğe yönelik içsel ve dışsal motivasyonlarının belirlenmesi. Eğitim ve Bilim, 29, 49-54. http://egitimvebilim.ted.org.tr/index.php/EB/article/view/5041 sayfasından erişilmiştir.
Dede, Y., & Yaman, S. (2008). Fen öğrenmeye yönelik motivasyon ölçeği: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik
Eğitim Dergisi, 2(1), 19-37.
http://dergipark.ulakbim.gov.tr/balikesirnef/article/view/5000084750 sayfasından erişilmiştir.
Demirel, Ö. (2011). Öğretim ilke ve yöntemleri öğretme sanatı. Ankara : Pegem Akademi. Demirel, Ö. (2012). Öğretim ilke ve yöntemleri öğretme sanatı. Ankara : Pegem Akademi.
105
Deniş Çeliker, H., Tokcan, A., & Korkubilmez, S. (2015). Fen öğrenmeye yönelik motivasyon bilimsel yaratıcılığı etkiler mi?. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12(30), 167-192.
http://sbed.mku.edu.tr/article/view/5000107682 sayfasından erişilmiştir.
Deniz, M., Avşaroğlu, S., & Fidan Ö. (2006) İngilizce öğretmenlerinin öğrencileri motive etme düzeylerinin incelenmesi. Eğitim Fakültesi Dergisi, 7 (11), 61-73 https://pegem.net/dosyalar/dokuman/11681deniz.pdf sayfasından erişilmiştir. Deniz, S. (2015). Matematik öğretiminde tam öğrenme modelindeki öğretim ilkelerinin
second lıfe ile desteklenmesi. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Fen
Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
DeVito, J. A. (2002). Human communication. Boston: Allyn and Bacon. http://catalogue.pearsoned.co.uk/samplechapter/0205353908.pdf sayfasından erişilmiştir.
Dilekmen, M., & Ada, Ş.(2005). Öğrenmede güdülenme. Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi
Dergisi, 11, 113-123.
http://e-dergi.atauni.edu.tr/ataunikkefd/article/view/1021003972 sayfasından erişilmiştir.
Duman, B. (2011). Eğitim ve öğretimle ilgili temel kavramlar. B. Duman (Ed.), Öğretim ilke ve
yöntemleri içinde (s. 1-64) Ankara : Anı.
Durmaz, S. (2007). Öğretmenlerin sınıf içi iletişim becerilerine ilişkin öğretmen ve öğrenci
görüşleri. Yüksek Lisans Tezi, İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü,
Malatya.
Duy, B. (2007). Güdülenme ve bireysel farklılıklar. A. Kaya (Ed.), Eğitim Psikolojisi içinde (s. 587-627) Ankara: Pegem Akademi.
Elçi, A. (2002). Ortaöğretim matematik öğretiminde öğretmen davranışlarının başarıya
etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü,
İzmir.
Ellis, K. (2004). The İmpact of Perceived Teacher Confirmation On Receiver Apprehension, Motivation And Learning. Communication Education, 53(1).
106
http://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/0363452032000135742s sayfasından erişilmiştir.
Elmas, Z. (2013). İlköğretim öğrencilerinin ve öğretmenlerinin fen ve teknoloji dersindeki
öğrencinin başarısını, tutumunu ve motivasyonunu etkileyen öğretmen nitelikleri ile ilgili algıları. Yüksek Lisans Tezi, Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim
Bilimleri Enstitüsü, Burdur.
Erden, M., & Akman, Y. (2005). Gelişim ve öğrenme. Ankara: Arkadaş.
Erden, M., & Akman, Y. (2012). Eğitim psikolojisi gelişim-öğrenme-öğretme. Ankara: Arkadaş.
Erden, M. (2005). Öğretmenlik mesleğine giriş. Ankara: Epsilon. Erden, M. (2008). Sınıf yönetimi. Ankara: Arkadaş.
Erden, M. (2014). Eğitim bilimlerine giriş. Ankara: Arkadaş.
Erduran, A., & Yeşildere, S. (2010).Geometrik yapıların inşasında pergel ve cetvel kullanımı. İlköğretim Online, 9(1), 331-345 http://ilkogretim-online.org.tr sayfasından erişilmiştir.
Ergin, A. (2012). Eğitimde etkili iletişim. Ankara: Anı.
Ergün, M. (2010). Sınıfta motivasyon. E. Karip (Ed.), Sınıf yönetimi içinde (s.131-147). Ankara: Pegem Akademi.
Ersoy, Y. (2003). Teknoloji destekli matematik eğitimi 1: Gelişmeler, politikalar ve stratejiler. İlköğretim Online, 2(1), 18-27
http://ilkogretim-online.org.tr/vol2say1/v02s01c.pdf sayfasından erişilmiştir. Ersoy, Y. (2006). İlköğretim matematik öğretim programındaki yenilikler I: Amaç, içerik
ve kazanımlar. İlköğretim Online, 5(1), 30-44.
http://hku.dergipark.gov.tr/ilkonline/issue/8607/107220 sayfasından erişilmiştir. Ertem, H. (2006). Ortaöğretim öğrencilerinin kimya dersine yönelik güdülenme tür (içsel
ve dışsal) ve düzeylerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Yüksek Lisans
107
Fidan, N. ( 1985). Okulda öğrenme ve öğretme. Ankara: Alkım. Fidan, N., & Erden, M. (1998). Eğitime giriş. İstanbul: Alkım.
Frymier, A. B. (1993). The impact of teacher immediacy on students' motivation over the course of a semester. Paper Presented at the Annual Meeting of The Speech
Communication Association, Miami Beach, FL. https://eric.ed.gov/?id=ED367020
sayfasından erişilmiştir.
Gökçe, E. (2002). İlköğretim öğrencilerinin görüşlerine göre öğretmenlerin etkililiği.
Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 35(1), 111-119
http://dergiler.ankara.edu.tr/dergiler/40/137/967.pdf sayfasından erişilmiştir. Gökçe, E., Öztuna, D., & Elhan, H. A. (2011). Adaptation of harter's scale of instrinsic
versus extrinsic motivational orientation in the classroom to primary schools in Turkey. Eurasian Journal of Educational Research, 42, 79-94. http://www.ejer.com.tr/?git=22&kategori=89&makale=729 sayfasından
erişilmiştir.
Gömleksiz, M., & Kan, A. (2012). Eğitimde duyuşsal boyut ve duyuşsal öğrenme. Turkish Studies 7(1), 1159-1177.
http://www.turkishstudies.net/Makaleler/1735459663_60.pdf sayfasından erişilmiştir.
Gözen, Ş. (2001). Matematik ve Öğretimi. İstanbul: Evrim.
Gözütok, D. (2000). Öğretmenliğimi geliştiriyorum. Ankara: Siyasal.
Green, S., & B. Salkind, N. J. (2008). Using SPSS for Windows and Macintosh (Analyzing
and Understanding Data–Fifth Edition). New Jersey: Pearson Prentice Hall.
Gürüz, D., & Eğinli, A. (2008). Kişilerarası iletişim. Ankara: Nobel.
Hacısalihoğlu, H., Mirasyedioğlu, Ş., & Akpınar, A. (2003). Matematik öğretimi:
Matematikte yapılandırıcı öğrenme ve öğretme (İlköğretim 1-5). Ankara: Asil.
Helvacı, A. (2011). Öğretmenlik mesleğinin özellikleri. N. Saylan (Ed.), Eğitim bilimine
108
Hilker, J. (1993). Toward creating the ıntrinsically motivating classroom: Can students motivational orientations be changed?. American Educational Research
Association. https://eric.ed.gov/?id=ED359166 sayfasından erişilmiştir.
Işık, A., Çiltaş, A., & Bekdemir, M. (2008). Matematik eğitiminin gerekliliği ve önemi.
Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, 17, 174-184.
http://e-dergi.atauni.edu.tr/ataunikkefd/article/view/1021003917 sayfasından erişilmiştir.
İnel Ekici, D., Kaya, K., & Mutlu, O.(2014). Ortaokul öğrencilerinin fen öğrenmeye yönelik motivasyonlarının farklı değişkenlere göre incelenmesi: Uşak ili örneği.
Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(1), 13-26.
http://dergipark.ulakbim.gov.tr/mersinefd/article/view/5000006567 sayfasından erişilmiştir.
Kahraman, E. (2014). Öğrencilerin motive edici öğretmen davranışları hakkındaki algıları. Yüksek Lisans Tezi, Ufuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Kalaycı, Ş. (2005). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri. Ankara: Asil. Kanmaz, F. (2008). İlköğretim birinci kademe öğrencilerinin başarılarında öğretmen
yakınlık davranışlarının etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Yeditepe Üniversitesi Sosyal
Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Kaptan, S. (1998). Bilimsel araştırma ve istatistik teknikleri. Ankara: Tekışık.
Karaca, G. (2010).Ortaöğretim kurumlarında görev yapan matematik öğretmenlerinin
öğrenci motivasyonuna etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Yeditepe Üniversitesi Sosyal
Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Karakaya, İ.(2012).Bilimsel araştırma yöntemleri. A. Tanrıöğen (Ed.), Bilimsel araştırma
yöntemleri içinde (s.57-83) Ankara: Anı.
Kaya, C. (2009). Matematik öğretiminde iletişim çatışmaları. Yüksek Lisans Tezi, Yüzüncü Yıl Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Van.
Kılıç, A. (2011) . İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinin genel başarıları, matematik
109
kaygıları arasındaki ilişki. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim
Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Kırdök, O. (2013).Güdülenme ve bireysel farklılıklar. B. Gündüz & B. Çapri (Ed.), Eğitim
Psikolojisi içinde (s.343-384). Adana: Karahan.
Kıroğlu, K. (2014). Bir meslek olarak öğretmenlik. Ö. Demirel & Z. Kaya (Ed.), Eğitim
bilimine giriş içinde (s. 343-372 ) Ankara: Pegem Akademi.
Kısaç, İ. (2010). Öğretmen-öğrenci iletişimi. E. Karip (Ed.), Sınıf yönetimi içinde (s.111- 129) Ankara: Pegem Akademi.
Kızıltepe, Z. (2004).Öğretişim (Eğitim psikolojisine çağdaş bir yaklaşım). İstanbul: Ofset. Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Determining sample size for research activities.
Educational and Psychological Measurement, 30, 607-610.
Kolburan Geçer, A. (2002). Öğretmen yakınlığının öğrencilerin başarıları, tutumları ve
güdülenme düzeyleri üzerindeki etkisi. Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Eğitim
Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Korur, F., & Eryılmaz, A. (2009). Lise öğrencilerinin fizik başarılarına etki eden öğretmen nitelikleri ile ilgili algıları. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29(3), 733-761. http://gefad.gazi.edu.tr/article/view/5000078535/5000072756 sayfasından erişilmiştir.
Kuzgun, Y., & Deryakulu, D. (2004). Bireysel Farklılıklar ve Eğitime Yansımaları. Kuzgun, Y., & Deryakulu, D. (Ed.), Eğitimde Bireysel Farklılıklar içinde (s. 1-13) Ankara: Nobel.
Küçükahmet, L. (1989).Öğretim ilke ve yöntemleri. Ankara: Gazi Üniversitesi.
Küçükahmet, L.(2007). Sınıf ortamında etkili öğretmen davranışları. L. Küçükahmet (Ed.),
Sınıf yönetimi içinde (s.310-336) Ankara: Nobel.
Küçükahmet, L. (2009). Program geliştirme ve öğretim. Ankara: Nobel.
Levent, F. (2014). Öğrenme- öğretme sürecinde sınıf iklimi. A. Bakioğlu (Ed.), Eğitim
110
McEvoy, M. (2011). Increasing ıntrinsic motivation to learn in organizational behavior classes. Journal of Management Education, 35(4), 468-503.
http://journals.sagepub.com/doi/10.1177/1052562911408098sayfasından erişilmiştir.
Mehrabian, A. (1971). Silent messages. Belmont, California:Wadsworth Publishing Company.
http://s3.amazonaws.com/academia.edu.documents/44179669/98446772-Albert- Mehrabian-Silent-Messages-1971.pdf sayfasından erişilmiştir.
Memişoğlu, S. (2011). Sınıfta iletişim süreci. M. Şişman & S. Turan (Ed.), Sınıf yönetimi içinde (s.133-146). Ankara: Pegem Akademi.
Midgley, C., Feldlaufer, H., & Eccles, J. (1989). Change in teacher efficacy and student self -and task- related beliefs in mathematics during the transition to junior high school. Journal of Educational Psychology, 81(2), 247-258. http://www.rcgd.isr.umich.edu/garp/articles/midgley89.pdf sayfasından erişilmiştir.
Milli Eğitim Bakanlığı. (2009). İlköğretim matematik dersi 6-8. sınıflar öğretim programı ve kılavuzu. Talim Terbiye Kurulu, Ankara. http://ttkb.meb.gov.tr/program2.aspx sayfasından erişilmiştir.
Milli Eğitim Bakanlığı. (2013). Ortaokul matematik dersi (5, 6, 7 ve 8. sınıflar) öğretim programı. Talim Terbiye Kurulu, Ankara. http://ttkb.meb.gov.tr/program2.aspx sayfasından erişilmiştir.
Noels, K., Clement,R,. & Pelletier, L. (1999), Perceptions of teachers’ communicative style and students’ ıntrinsic and extrinsic motivation. The Modern Language
Journal. 83(1), 23-34. http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/0026-
7902.00003 sayfasından erişilmiştir.
Olkun, S., & Toluk Uçar, Z.(2006). İlköğretimde matematik öğretimine çağdaş yaklaşımlar. Ankara: Ekinoks.
Orhun, N. (1998).Matematik öğretiminde ünite öncesi hazırlık çalışmasının öğrenme düzeyine etkisi. Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(1), 93-100.
111
Orta, A.(2009). Etkili İletişim sürecinde kişilerarası iletişim becerileri ve yaratıcı drama
uygulama örneği. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Kültür Üniversitesi Sosyal
Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Öncü, H. (2007). Motivasyon (Güdülenme). L. Küçükahmet (Ed.), Sınıf Yönetimi içinde (s. 168- 189). Ankara: Nobel.
Örnek, T. (2013). Matematik öğretiminde kullanılabilecek resimler. Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
Özdamar, K. (2013). Paket programlar ile istatistiksel veri analizi (1.cilt). Eskişehir: Nisan. Özdamar, K. (2013). Paket programlar ile istatistiksel veri analizi (2. cilt). Eskişehir:
Nisan.
Özdemir, S. (2011).Sınıf ortamını etkileyen sınıf içi ve dışı etkenler. Ç. Özdemir (Ed.),
Sınıf yönetimi içinde (s.202-234). Ankara: Pegem Akademi.
Özsöz, B. (2007). Öğrenci güdülenmesini etkileyen öğretmen özellikleri ve bu özelliklerle
ilgili öğretmen farkındalığı. Yüksek Lisans Tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi
Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Partlak, İ. (2014). Motive edici öğretmen davranışları. Yüksek Lisans Tezi, Ufuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Pesen, C.(2003). Eğitim fakülteleri ve sınıf öğretmenleri için matematik öğretimi. Ankara: Nobel.
Pogue, L., & Ahyun, K.(2006). The effect of teacher nonverbal ımmediacy and credibility on student motivation and affective learning. Communication Education, 55, 331- 344. http://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/03634520600748623 sayfasından erişilmiştir.
Reece, I., & Stephen W. (1997). Teaching, Training and Learning: a Practıcal Guide. Business Education Publishers. https://books.google.com.tr/books sitesinden erişilmiştir.
Sağır, M. (2014). Sınıfta motivasyon süreci. T. Argon & Ş. Sezgin Nartgün (Ed.), Sınıf
112
Sahranç, Ü. (2014). Öğrenmeyi etkileyen etmenler. İ. Yıldırım (Ed.), Eğitim psikolojisi içinde (s. 351- 370). Ankara: Anı.
Sezgin Nartgün, Ş. (2014).Sınıfta İletişim. T. Argon & Ş. Sezgin Nartgün (Ed.), Sınıf
yönetimi içinde (s.91-118). Ankara: Maya Akademi.
Siegel, S. (1977). Davranış bilimleri için parametrik olmayan istatistikler (Çev.: Yurdal Topsever). Ankara Üniversitesi, Dil ve Tarih–Coğrafya Fakültesi Yayınları. No: 274. Ankara: Ankara Üniversitesi.
Selçuk, Z. (2004). Gelişim ve öğrenme. Ankara : Nobel.
Skınner, E., & Belmont, M. (1993). Motivation in the classroom: Reciprocal effects of teacher behavior and student engagement across the school year. Journal of
Educational Psychology, 85(4), 571-581.
http://selfdeterminationtheory.org/SDT/documents/1993_SkinnerBelmont_JEP.pdf sayfasından erişilmiştir.
Soydal, G. (2006). Ortaöğretime olumlu öğretmen davranışlarının öğrenci başarısına
etkisine ilişkin öğrenci görüşleri: Konya ili örneği. Yüksek Lisans Tezi, Gazi
Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Sönmez, V. (2010). Program geliştirmede öğretmen el kitabı. Ankara : Anı.
Sönmez, V., & Alacapınar, F. (2011). Örneklendirilmiş bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Anı.
Şahin Baltacı, H. (2013).Okulda kişiler arası ilişkiler ve etkili iletişim. A. Kaya (Ed.),
Kişilerarası ilişkiler ve etkili iletişim içinde (s. 276-297) Ankara: Pegem
Akademi.
Taş, S. (2005).İlköğretim 6-7-8. sınıflarda matematik öğretiminde başarıya etki eden
etmenler. Yüksek Lisans Tezi, Yüzüncü Yıl Üniversitesi Fen Bilimleri enstitüsü,
Van.
Taşçı, D. (2012). Dershaneye giden 8. sınıf öğrencilerinin içsel ve dışsal güdülenmeleri ile
akademik başarılarının karşılaştırılması. Yüksek Lisans Tezi, Afyon Kocatepe
113
Tatar, E., & Dikici, R. (2008). Matematik eğitiminde öğrenme güçlükleri. Mustafa Kemal
Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(9), 183-193
http://www.mku.edu.tr/files/25_dosya_1338383277.pdf sayfasından erişilmiştir. Toluk Uçar, Z. (2012). İlköğretimde etkinlik temelli matematik öğretimi. Ankara: Eğiten
Kitap.
Tonguç, D. (2013). Sekizinci sınıf öğrencilerinin motivasyon düzeylerinin ve öz-
düzenlemeye dayalı öğrenme stratejilerinin matematik başarısını yordama gücü.
Yüksek Lisans Tezi, Osmangazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
Tufan Tuğcu, Ç. (2009). Mesleki ve teknik öğretmenlerin öğrenci motivasyonu üzerindeki
etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü,
İstanbul.
Tuzcuoğlu, S. (2014). Motivasyon. A. Bakioğlu (Ed.), Eğitim psikolojisi içinde (s.299- 320). Ankara: Nobel.
Uçar, Z., Pişkin, M., Akkaş, E., & Taşçı, D. (2010). İlköğretim öğrencilerinin matematik, matematik öğretmenleri ve matematikçiler hakkındaki inançları. Eğitim ve Bilim,
35(155) , 131- 144. http://egitimvebilim.ted.org.tr/index.php/EB/article/view/568
sayfasından erişilmiştir.
Ulusoy, A.(2007). Güdülenme. A. Ulusoy (Ed.), Eğitim Psikolojisi içinde (s.489-512). Ankara: Anı.
Umay, A. (2003). Matematiksel muhakeme yeteneği. Hacettepe Üniversitesi Eğitim
Fakültesi Dergisi, 24, 234-243.
http://www.efdergi.hacettepe.edu.tr/yonetim/icerik/makaleler/898-published.pdf sayfasından erişilmiştir.
Ünal, M. (2013). Lise öğrencilerinin akademik güdülenme düzeylerinin bazı değişkenler
açısından yordanması. Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim
Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Üstünsel, G. (2011).Etkili İletişim becerileri ve beden dili. Yüksek Lisans Tezi, Namık Kemal Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Tekirdağ.
114
Velez, J., & Cano, J. (2008). The relatıonshıp between teacher ımmedıacy and student motivation. Journal of Agricultural Education, 49(3),76-86. http://www.jae- online.org/attachments/article/113/Velez_Cano sayfasından erişilmiştir.
Vural, S. (2007). Öğretmenlerin ve öğrencilerin güdüleyici öğretmen davranışları
hakkındaki algıları. Yüksek Lisans Tezi, Bilkent Üniversitesi Eğitim Bilimleri
Enstitüsü, Ankara.
Wlodkowski, R. (1984). Motivation and teaching: A practical guide. Washington: National Education Association https://eric.ed.gov/?id=ED159173 sayfasından erişilmiştir. Yalaz Atay, D. (2003). Öğretmen eğitiminin değişen yüzü. Ankara: Nobel.
Yalın, H. (2007). Öğretim teknolojileri ve materyal geliştirme. Ankara: Nobel.
Yaman, S., & Dede, Y. (2007). Öğrencilerin fen teknoloji ve matematik dersine yönelik motivasyon düzeylerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 52, 615-638.
http://dergipark.ulakbim.gov.tr/kuey/article/view/5000050637 sayfasından erişilmiştir.
Yazıcı, H.(2009). Öğretmenlik mesleği, motivasyon kaynakları ve temel tutumlar: Kuramsal bir bakış. Kastamonu Eğitim Dergisi, 17(1), 33-46.
http://s3.amazonaws.com/academia.edu.documents/30752320/33 sayfasından erişilmiştir.
Yazıcı, H. (2012). Motivasyon. Y. Özbay & S. Erkan (Ed.), Eğitim Psikolojisi içinde (s.379-403). Ankara: Pegem Akademi.
Yazıcı, H. (2013).Kişiler arası ilişkilerde sözsüz iletişim. A. Kaya (Ed.), Kişilerarası
ilişkiler ve etkili iletişim içinde (s. 158-172) Ankara: Pegem Akademi.