2. Bölüm
5.2. Öneriler
Bu araştırma Millî Eğitim Bakanlığına bağlı resmi bağımsız anaokullarına devam eden ve yaşları 4-5 olan 219 çocuk ve onların anne babaları ile sınırlıdır. Gelecek araştırmalar daha geniş katılımcı sayısı ve farklı yaş gruplarıyla yürütülebilir.
Araştırmada okul öncesi dönemdeki çocukların annelerinin kabul-red düzeyi ve babalarının kabul-red düzeyi ayrı ayrı ele alınmıştır. Alanyazın incelendiğinde babanın çalışmalara dahil edildiği sınırlı kaynakla karşılaşılmıştır. Yapılacak olan araştırmalara babaların da katılması sağlanabilir.
Araştırma verileri sosyoekonomik düzeyi yüksek ve orta olan bölgelerden
toplanmıştır. Daha sonraki aynı konuların ele alındığı araştırmalarda sosyoekonomik düzeyi düşük bölgeler de çalışmaya dahil edilip karşılaştırmalar yapılabilir.
Bu çalışmada anne ve babaların kabul-red düzeyleri Ebeveyn Kabul-Red Ölçeği ile belirlenmiştir. Kabul-red düzeyleri anne ve babaların algısına dayanmaktadır. Yapılacak çalışmalarda çocuğun algıladığı kabul-red düzeyi de ölçülerek çalışmaya dahil edilebilir.
Araştırmada çocukların duygusal ve davranışsal problemleri öğretmen bildirimine dayanmaktadır. Başka çalışmalarda ebeveyn gözlemlerinden faydalanılabilir ve ebeveyn öğretmen bildirimleri karşılaştırılabilir. Ayrıca çalışmada çocukların duygusal ve davranışsal problemleri “Güçler ve Güçlükler Anketi” ile sınırlıdır. Yapılacak araştırmalarda çocukların davranış problemlerini ölçmek amacıyla farklı ölçme araçları da kullanılabilir.
Ebeveyn kabul-reddinin çocukların davranış problemleri ve duygu düzenleme becerilerine etkisini incelemek amacıyla boylamsal çalışmalar yürütülebilir. İlgili araştırma konularıyla ilgili yordayıcı çalışmalara da yer verilebilir.
Araştırma sonucuna göre çocukların duygu düzenleme becerileri arttıkça duygusal ve davranışsal problemleri azalmaktadır. Bu doğrultuda öğretmenler çocukların duygu
düzenleme becerilerini geliştirici etkinliklere ve eğitim programlarına ağırlık verebilirler.
Araştırma sonucuna göre çocukların duygusal ve davranışsal problemleri anne kabul-reddi ile ilişkili çıkmazken baba kabul kabul-reddi ile ilişkili olduğu tespit edilmiştir. Bu sonuç babaların çocuk gelişimi üzerindeki önemli katkılarına işaret etmektedir. Bu doğrultuda okul öncesi eğitim kurumlarının da desteğiyle babalara karşı çeşitli eğitimler, bilgilendirmeler ya da baba katılımını sağlayıcı etkinlikler düzenlenebilir.
Araştırmada ebeveyn kabul-red düzeyi, çocukların duygu düzenleme becerileri ve duygusal ve davranışsal problemleri arasında ilişkilerin olduğu görülmektedir. Bu doğrultuda okul öncesi eğitim kurumlarında anne ve babaların çocuklarına karşı daha sağlıklı yaklaşımlar
sergilemelerine yönelik aile eğitimleri düzenlenebilir. Bu eğitimlerde ayrıca çocukların duygu düzenleme becerilerinin gelişimi için ebeveynler duygu sosyalleştirmesi konusunda
bilgilendirilebilir.
Kaynakça
Abacı, F. D. (2018). Ebeveyn kabul-reddi ile psikolojik belirtiler arasındaki ilişkide duygu düzenleme ile kişilerarası problemlerin rolü. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi).
Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Ankara.
Abulizi, X., Pryor, L., Michel, G., Melchior, M., van der Waerden, J., & EDEN Mother–Child Cohort Study Group (2017). Temperament in infancy and behavioral and emotional
problems at age 5.5: The EDEN mother-child cohort. PloS one, 12(2), e0171971.
https://doi.org/10.1371/journal.pone.0171971
Acar, I. H., Veziroğlu Çelik, M., Çelebi, Ş., İngeç, D., & Kuzgun, S. (2019). Parenting styles and Turkish children’s emotion regulation: The mediating role of parent-teacher
relationships. Current Psychology, 1-11. https://doi.org/10.1007/s12144-019-00390-y Ahmetoglu, E., Ilhan Ildiz, G., Acar, I. H., & Encinger, A. (2018). Children's emotion
regulation and attachment to parents: parental emotion socialization as a moderator.
Social Behavior and Personality: An International Journal, 46(6), 969-984.
https://doi.org/10.2224/sbp.6795
Akduman, G. G., Günindi, Y. & Türkoğlu, D. (2015). Okul öncesi dönem çocukların sosyal beceri düzeyleri ile davranış problemleri arasındaki ilişkinin incelenmesi.
Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi. 8 (37), 673-683.
Akkese, M. N. (2019). Ebeveyn kabul-reddi ile sosyal kaygı belirtileri arasında pozitif ve negatif duygu düzenleme stratejilerinin aracı rolü. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Ankara.
Akşin Yavuz, E., Güven, G., Bayındır, D., Sezer, T., & Yılmaz, E. (2016). Annelerin
çocuğunu kabul düzeyi ile çocukların benlik algıları arasındaki ilişkinin incelenmesi.
Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16(3), 1065-1081.
Aktaş, F. (2019). Yaratıcı drama etkinliklerinin 60-72 aylık çocukların duygu düzenleme becerilerine etkisinin incelenmesi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi), Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Aldao, A., Nolen-Hoeksema, S., & Schweizer, S. (2010). Emotion-regulation strategies across psychopathology: A meta-analytic review. Clinical psychology review, 30(2), 217–
237. https://doi.org/10.1016/j.cpr.2009.11.004
Ali, S., Khatun, N., Khaleque, A., & Rohner, R. P. (2019). They love me not: A meta-analysis of relations between parental undifferentiated rejection and offspring’s psychological maladjustment. Journal of Cross-Cultural Psychology, 50(2),
185-199. https://doi.org/10.1177/0022022118815599
Alisinanoğlu, F. & Kesicioğlu, O. (2010). Okul Öncesi Dönem Çocuklarının Davranış Sorunlarının Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi (Giresun İli Örneği). Journal of Theoretical Educational Science, 3 (1), 93-110 . Retrieved from
https://dergipark.org.tr/tr/pub/akukeg/issue/29340/313969
Altan, Ö. (2006). The effects of maternal socialization and temperament on children’s
emotion regulation. (Master thesis) Koç University Social Sciences Institude, İstanbul.
Altay, D. (2012). Ebeveyn kabul-reddi ile ilköğretim 1. sınıf öğrencilerinin bilişsel gelişimi arasındaki ilişkinin incelenmesi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi).
https://tez.yok.gov.tr sayfasından erişilmiştir.
Altshuler, J. L., & Ruble, D. N. (1989). Developmental changes in children's awareness of strategies for coping with uncontrollable stress. Child development, 60(6), 1337–1349.
https://doi.org/10.1111/j.1467-8624.1989.tb04007.x
Amerikan Psikiyatri Birliği (2013). Ruhsal Bozuklukların Tanısal ve Sayımsal Elkitabı (DSM-V). (Beşinci Baskı) (Çev. E. Köroğlu). Ankara: Hekimler Yayın Birliği. (Eserin orijinali 2013’de yayımlanmıştır).
Anjel, M. (1993). The transliteral equivalence, reliability and validity studies of the Parental Acceptence-Rejection Questionnaire (PARQ) Mother-Form: A tool for assessing child abuse. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Boğaziçi Üniversitesi eğitim Bilimleri Enstitüsü. İstanbul.
Apaydın Demirci, Z, Arslan, E, Temel, M. (2020). Okul Öncesi Dönemdeki Çocukların Duygu Düzenleme ve Kişiler Arası Problem Çözme Becerilerinin İncelenmesi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 18 (2), 910-925. DOI: 10.37217/tebd.714803
Arı, M. (2003). Türkiye’de Erken Çocukluk Eğitimi ve Kalitenin Önemi. M. Sevinç (Ed.) Erken Çocuklukta Gelişim ve Eğitimde Yeni Yaklaşımlar (ss. 31-35). İstanbul: Morpa Kültür Yayınları
Arı, M., Yaban, E. H. (2016). Okulöncesi Dönemdeki Çocukların Sosyal Davranışları: Mizaç ve Duygu Düzenlemenin Rolü. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi.
31(1): 125 141. doı:10.16986/HUJE.2015014655
Arslantaş, S. (2020). Dikkat ve dikkat eksikliği nedir? Dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğunun (DEHB) tanımı ve özellikleri. A. Kurnaz & G. Şengün (Editörler).
Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu. (ss. 1-24). Ankara: Pegem Akademi.
Aslan, M. (2009). 5-6 Yaş Grubu Çocuklarda Bilişsel İşlemler ile Uyum ve Davranış Problemleri Arasındaki İlişkinin Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi.
(Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Austin, V. L. & Sciarra, D. T. (2019). Çocuk ve Ergenlerde Duygusal ve Davranışsal Bozukluklar. (Çev. Ed. M. Özekes). Ankara: Nobel (Eserin orijinali 2010’da yayımlanmıştır).
Aydın, N. H. B. (2004). Çocuk ruh sağlığı. Morpa Kültür Yayınları, İstanbul.
Avcı, D, Tan Selçuk, K, Kaynak, S. (2019). Okul Öncesi Dönemdeki Çocukların Akran İlişkileri ve Belirleyicileri. Güncel Pediatri, 17 (1), 17-33. Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/pediatri/issue/44142/544465
Aydın, M. Ş. (2015). Çocuklarda (3-4 yaş) zihin kuramı ve kendini düzenleme becerisinin olumlu sosyal davranış üzerindeki etkisi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Aydoğmuş, K. (1999). Çocuklarda uyum ve davranış bozuklukları. H. Yavuzer (Ed.) Ana Baba Okulu. (8. Baskı). Remzi Kitabevi.
Azkeskin, K., & Güven, G. (2016). Erken çocukluk eğitimi ve okul öncesi eğitim. İ. Diken (Ed.), Erken çocukluk eğitimi (ss.2-50). Ankara: Pegem.
Bacıoğlu, S. D. (2020). 0-6 yaş bebeklik ve erken çocukluk dönemi uyum ve davranış problemleri. F. S. Çakar (Editör). Yaşam Dönemleri ve Uyum Sorunları (Yedinci baskı). (ss. 117- 159). Ankara: Pegem Akademi.
Bahrami, B., Dolatshahi, B., Pourshahbaz, A., & Mohammadkhani, P. (2018). Parenting Style and Emotion Regulation in Mothers of Preschool Children. Journal of Practice in Clinical Psychology. 6(1), 3-8. https://doi.org/10.29252/NIRP.JPCP.6.1.3
Bakırcıoğlu, R. (2015). Çocuk Ruh Sağlığı (Gözden geçirilmiş altıncı baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.
Balaban, S. (2020). 5-6 yaş grubunda çocuğu olan anne babaların kabul red düzeyleri ile çocukların yılmazlıkları arasındaki ilişkilerin incelenmesi. Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bolu.
Bandura, A. (1973). Aggression: A social learning analysis. Englewood Cliffs, NJ: Prentice Hall.
Bariola, E., Hughes, E.K., & Gullone, E. (2012). Relationships between parent and child emotion regulation strategy Use: A brief report. Journal of Child and Family Studies, 21, 443 448.
Basılgan, F. Y. (2012). Annelerin kabul-red düzeyi ile çocukların davranış sorunları arasındaki ilişkinin incelenmesi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Arel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. İstanbul.
Başal, H. A., (2012). Nasıl Mutlu ve Başarılı Bir Çocuk Yetiştirebilirim? (Genişletilmiş beşinci baskı). Bursa: Ekin Yayınevi.
Batum, P. ve Yağmurlu, B. (2007). What counts in externalizing behaviors? The contributions of emotion and behavior regulation. Current Psychology: Developmental Learning Personality, 25, 272-294.
Bayındır, D, Balaban-Dağal, A, Önder, A. (2018). Türkiye’deki 60-72 Aylık Çocuklarda Duygu Düzenleme Becerilerinin Ego Sağlamlık Düzeylerine Göre İncelenmesi.
Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (29), 377-400.
DOI:10.14520/adyusbd.387131
Bayındır, D., Güven, G., Sezer, T., Akşin-Yavuz, E. & Yılmaz, E. (2017). The Relationship between Maternal Acceptance-Rejection Levels and Preschoolers’ Social Competence and Emotion Regulation Skills, Journal of Education and Learning;6(2),
doi:10.5539/jel.v6n2p305.
Baykal, S. & Nalbantoğlu, A. (2019). An Examination of Emotion Regulation and Associated Factors in Attention Deficit-Hyperactivity Disorder. Konuralp Tıp Dergisi, 11(2), 269-273
Beaty, J. J. (2018). Erken çocuklukta gözlem ve değerlendirme. (Çev. Ed. M. Boz). Ankara:
Anı Yayıncılık. (Eserin orijinali 1986’da yayımlanmıştır).
Becerik-Özdiker, J. (2002), Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu olan çocukların anneleri ile ilişkilerini algılamaları ile annenin çocuğunu kabullenme ve reddetme
davranışlarına ait algılamaları arasındaki ilişkinin incelenmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Bee, H. & Boyd, D. (2009). Çocuk gelişim psikolojisi. (Çev. Gündüz, O.) İstanbul: Kaktüs Yayınları.
Berry, C. A., Shaywitz, S. E., & Shaywitz, B. A. (1985). Girls with attention deficit disorder:
a silent minority? A report on behavioral and cognitive characteristics. Pediatrics, 76(5), 801–809. https://doi.org/10.1203/00006450-198504000-00058
Bettes B. A. (1988). Maternal depression and motherese: temporal and intonational features. Child development, 59(4), 1089–1096. https://doi.org/10.1111/j.1467-8624.1988.tb03261.x
Bıçakçı M. Y. (2020). Gelişimin değerlendirilmesi. A. K. Akyol (Ed.) Erken Çocukluk Döneminde Gelişim. (ss. 297- 319) (2. Baskı) Ankara: Anı Yayıncılık.
Bilaç, Ö., Önder, A., Kavurma, C., Doğan, Y., Uzunoğlu, G., Işıldar, Y., Yalın-Sapmaz. Ş.
(2019). Okul öncesi dönemde çocuk psikiyatrisi polikliniği’ne başvuran çocukların annelerinin tutumlarının, yeterliliklerinin ve bağlanma biçimlerinin değerlendirilmesi.
Klinik Psikiyatri Dergisi. 23 (1), 83 91. https://doi.org/10.5505/kpd.2020.07078 Blair, K. A., Denham, S. A., Kochanoff, A., & Whipple, B. (2004). Playing it cool:
Temperament, emotion regulation, and social behavior in preschoolers. Journal of school psychology, 42(6), 419-443. https://doi.org/10.1016/j.jsp.2004.10.002 Bolattekin, A. (2014). Anne-babanın bağlanma stilleri, anne-baba tutumları ve
çocuklarındaki davranış problemleri arasındaki ilişkinin incelenmesi
(Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). İstanbul: İstanbul Arel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Bora, A. & Ünüvar, P. (2019). Okul öncesi eğitime devam eden çocukların kaygıları ile ebeveynlerinin kaygıları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 56, 345-361. DOI:10.21764/maeuefd.644520 Bornstein, L., & Bornstein, M. H. (2007). Parenting styles and child social development.
Encyclopedia on early childhood development, 1-4.
Bowlby, J. (1951). Maternal care and mental health. Bulletin of the World Health Organization, 3, 355–533.
Börekçi, B. (2017). Okul öncesi çocuklarda dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu
belirtilerinin, davranışsal, sosyal problemler, aile işlevselliği ve ebeveyn tutumları ile ilişkilerinin değerlendirilmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Işık Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Börkan, B., Erkman, F., & Keskiner, P. (2014). Effects of Parental Power/Prestige and Acceptance on the Psychological Adjustment of Turkish Youth. Cross-Cultural Research, 48(3), 316–325. https://doi.org/10.1177/1069397114528467
Bridges, L. J., Denham, S. A., & Ganiban, J. M. (2004). Definitional issues in emotion regulation research. Child development, 75(2), 340–345.
https://doi.org/10.1111/j.1467-8624.2004.00675.x
Brown, H. D. (2014). Principles of language learning and teaching: A course in second language acquisition (6th ed.). USA: Pearson Education.
Buğan, B. (2017). Longıtudınal relatıons of externalızıng and ınternalızıng behavıor problems wıth parental chıld rearıng practıces and temperament durıng transıtıon from preschool to school entry. (Master thesis) Ozyegın Unıversıty Socıal Scıences, İstanbul.
Bulut, S. (2008) Seçici konuşmamazlık (selective mutizm): sebepleri ve tedavi yaklaşımları.
Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Entitüsü Dergisi 17: 52-65.
Büyüköztürk, Ş. (2018). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. (24. baskı). Ankara: Pegem Akademi.
Campbell S.B. (1995). Behavior Problems in Preschool Children: A Re Recent Research.
Journal of Child Psychology& Psychiatry,36(1),113-149.
Campo, A. T., & Rohner, R. P. (1992). Relationships between perceived parental acceptance-rejection, psychological adjustment, and substance abuse among young adults. Child abuse & neglect, 16(3), 429–440. https://doi.org/10.1016/0145-2134(92)90052-s Camras, L. A., Ribordy, S., Hill, J., Martino, S., Spaccarelli, S., & Stefani, R. (1988).
Recognition and posing of emotional expressions by abused children and their mothers. Developmental Psychology, 24(6), 776–781. https://doi.org/10.1037/0012-1649.24.6.776
Carlson, S. M., & Wang, T. S. (2007). Inhibitory control and emotion regulation in preschool children. Cognitive Development, 22(4),
489-510. https://doi.org/10.1016/j.cogdev.2007.08.002
Cassidy, J. (1994). Emotion regulation: Influences of attachment relationships. Monographs of the Society for Research in Child Development, 59(2-3), 228
283. https://doi.org/10.2307/1166148
Cath, D. C., Hedderly, T., Ludolph, A. G., Stern, J. S., Murphy, T., Hartmann, A., Czernecki,
…ESSTS Guidelines Group (2011). European clinical guidelines for Tourette syndrome and other tic disorders. Part I: assessment. European child & adolescent psychiatry, 20(4), 155–171. https://doi.org/10.1007/s00787-011-0164-6
Cicchetti, D., & Toth, S. L. (1998). The development of depression in children and adolescents. The American psychologist, 53(2), 221–241.
https://doi.org/10.1037//0003 066x.53.2.221
Cole, P. M., Martin, S. E., & Dennis, T. A. (2004). Emotion regulation as a scientific construct: methodological challenges and directions for child development research. Child development, 75(2), 317–333. https://doi.org/10.1111/j.1467-8624.2004.00673.x
Collett, B. R., Ohan, J. L., & Myers, K. M. (2003). Ten-year review of rating scales. V: scales assessing attention-deficit/hyperactivity disorder. Journal of the American Academy of Child and Adolescent Psychiatry, 42(9), 1015–1037.
https://doi.org/10.1097/01.CHI.0000070245.24125.B6
Connor, D. F. (2004). Aggression and Antisocial Behavior in Children and Adolescents. The Guilford Press, New York.
Crick, N. R., & Grotpeter, J. K. (1995). Relational aggression, gender, and social psychological adjustment. Child Development, 66(3), 710
722. https://doi.org/10.2307/1131945
Cummings, E. M., Iannotti, R. J., & Zahn-Waxler, C. (1989). Aggression between peers in early childhood: individual continuity and developmental change. Child
development, 60(4), 887–895. https://doi.org/10.1111/j.1467-8624.1989.tb03521.x Cüceloğlu, D. (2006). İnsan ve Davranışı. (15. Baskı). İstanbul: Remzi Kitabevi
Çağdaş, A. & Şahin Seçer, Z. (2011). Anne baba eğitimi. Ankara: Eğiten Kitap.
Çakar, F. S. (2020). İlkokul döneminde uyum ve davranış problemleri. F. S. Çakar (Editör).
Yaşam Dönemleri ve Uyum Sorunları (165- 219). Ankara: Pegem Akademi Çakıcı, S., (2006), Alt ve Üst Sosyoekonomik Düzeydeki Ailelerin Aile İşlevlerinin,
Anne-Çocuk İlişkilerinin ve Aile İşlevlerinin Anne-Anne-Çocuk İlişkilerine Etkisinin İncelenmesi
(Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Çetinkaya, B. (2004). Çocuk ruh sağlığı (Gözden geçirilmiş altıncı baskı). Ankara: Pegem Akademi.
Çetintaş, S. (2015). 5 yaş çocuklarında görülen davranış problemleri ile annelerin çocuklarına uyguladıkları disiplin yöntemleri arasındaki ilişkinin incelenmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Çilingir, S. K. (2018). Aile ve Çevre İlişkisi. (R. Küçükali (Ed.) Çocuk ve Aile (ss. 1-21).
Ankara: Anı Yayıncılık.
Dahl, R., (1998). Common Sleep Problems in Children. Press Poceta, S., & Mitler, M. M.
(Ed.). Sleep Disorders: Diagnosis and Treatment, (pp. 161-186). New York: Human Press Inc.
Denham, S. A., Bassett, H. H., Way, E., Mincic, M., Zinsser, K., & Graling, K. (2012).
Preschoolers’ emotion knowledge: Self-regulatory foundations, and predictions of early school success. Cognition & Emotion, 26(4), 667-679.
https://doi.org/10.1080/02615479.2011.609543
Dereli, E. (2016). Prediction of Emotional Understanding and Emotion Regulation Skills of 4-5 Age Group Children with Parent-Child Relations. Journal of Education and Practice, 7(21), 42-54. https://files.eric.ed.gov/fulltext/EJ1109436.pdf
Derman, T.M., Başal, H. A (2013). Okulöncesi Çocuklarında Gözlenen Davranış Problemleri ile Ailelerinin Anne-Baba Tutumları Arasındaki İlişki. Amasya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi2(1), 115-144.
Dodge, K. A., Pettit, G. S., & Bates, J. E. (1994). Socialization mediators of the relation between socioeconomic status and child conduct problems. Child Development, 65, 649-665.
Dunn, J. & Brown, J. (1994). “Affect Expression in the Family, Children's Understanding of Emotions, and Their Interactions with Others”. Merrill-Palmer Quarterly 40: 120-137.
Durbin, C. E., & Shafir, D. M. (2008). Emotion regulation and risk for depression. In J. R. Z.
Abela & B. L. Hankin (Eds.), Handbook of depression in children and adolescents (p.
149–176). The Guilford Press.
Durmaz, S. Ö. (2004). Çocukluk çağında beslenme: okul çocuğunun beslenmesi. İ.Ü.
Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Sürekli Tıp Eğitimi Etkinlikleri Sağlıkta ve Hastalıkta Beslenme Sempozyum Dizisi, 41, 157-164
Dwairy, M. (2010). Parental acceptance-rejection: A fourth cross-cultural research on parenting and psychological adjustment of children. Journal of Child and Family Studies, 19, 30-35.
Ehsan, N., Nauman, H. & Tahir, H. (2017). Parental Acceptance-Rejection, Self Esteem and Self Control Among Street Children. FWU Journal of Social Sciences. 11(2), 149-159.
Eisenberg, N., & Fabes, R. A. (2006). Emotion Regulation and Children's Socioemotional Competence. In L. Balter & C. S. Tamis-LeMonda (Eds.), Child psychology: A handbook of contemporary issues (p. 357–381). Psychology Press.
Eisenberg, N., & Valiente, C. (2004). Elaborations on a Theme: Beyond Main Effects in Relations of Parenting to Children's Coping and Regulation. Parenting: Science and Practice, 4(4), 319–323. https://doi.org/10.1207/s15327922par0404_2
Eisenberg, N., Cumberland, A., & Spinrad, T. L. (1998). Parental Socialization of Emotion.
Psychological inquiry, 9(4), 241–273. https://doi.org/10.1207/s15327965pli0904_1
Eisenberg, N., Fabes, R.A., Guthrie, I. K., Murphy, B. C., Maszk, P., Holmgren, R., & Suh, K. (1996). The relations of regulation and emotionality to problem behavior in elementary school children. Development and Psychopathology, 37, 475-490.
Eisenberg, N., Fabes, R. A., Karbon, M., Murphy, B. C., Wosinski, M., Polazzi, L., Carlo, G.,
& Juhnke, C. (1996). The relations of children's dispositional prosocial behavior to emotionality, regulation, and social functioning. Child Development, 67(3), 974–
992. https://doi.org/10.2307/1131874
Erbaş, D., Tekin-İftar, E. & İftar, G. S. (2011). İşlevsel değerlendirme Davranış sorunlarıyla başa çıkma ve uygun davranışlar kazandırma süreci. Ankara: Kök Yayıncılık.
Erdem, T. & Erkman, F. (1990, September). The Relationship of Parental Acceptance
Rejection, Some Outcome variables and Perceived Parental Attitudes. Paper presented at the 8th International Congress on Child Abuse and Neglect, Hamburg, Germany.
Erel, S. (2016). Okul öncesi dönemdeki çocuklarda bakış açısı alma becerileri, duygu
düzenleme ve ahlak gelişiminin davranış sorunları ile ilişkisi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Ergül, C. (2020). Sık rastlanan yetersizlikler. A. K. Akyol (Ed.) Erken Çocukluk Döneminde Gelişim. (ss. 246- 272) (2. Baskı) Ankara: Anı Yayıncılık.
Erikson, E. H. (1950). Childhood and society. W W Norton & Co.
Erkman, F., & Rohner, R. P. (2006). Youths’ Perceptions of Corporal Punishment, Parental Acceptance, and Psychological Adjustment in a Turkish Metropolis. Cross-Cultural Research, 40(3), 250–267. https://doi.org/10.1177/1069397106287924
Erkman, F., Anjel, M. (1993). Comparison of Children’s and Their Mothers’ Perception of Parental Acceptance Rejection. Paper presented at the First Balkan Caucasian and Middle East Conference on Child Abuse and Neglect. Ankara, Turkey.
Erler, Ö. (2011). Ebeveyn kabul reddi ile 5-6 yaş çocuklarının sosyal beceri düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Maltepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Ersan, C. & Tok, Ş. (2019). Okul öncesi dönem çocuklarının saldırganlık düzeylerinin duygu ifade etme ve duygu düzenleme açısından incelenmesi. Eğitim ve Bilim, 45(201) 359-391. http://dx.doi.org/10.15390/EB.2019.8150
Ersan, C. (2017). Okul öncesi dönem çocuklarının saldırganlık düzeylerinin duygu ifade etme ve duygu düzenleme açısından incelenmesi (Doktora tezi). Pamukkale Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Denizli.
Ertürk Kara, H. G. & Gürgen, F. (2016). 48-72 aylık çocukların davranış sorunlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. International Journal of Social Sciences and Education Research, 2, (4), 1207- 1216.
Faraone, S. V., & Mick, E. (2010). Molecular genetics of attention deficit hyperactivity disorder. The Psychiatric clinics of North America, 33(1), 159–180.
https://doi.org/10.1016/j.psc.2009.12.004
Farrington, DP. (2001). Predicting adult official and self-reported violence. Pinard, GF.
Pagani, L. (Ed.) Clinical Assessment of Dangerousness: Empirical Contributions.
New York: Cambridge University Press; 66-88.
Faught, E. L., Ekwaru, J. P., Gleddie, D., Storey, K. E., Asbridge, M., & Veugelers, P. J.
(2017). The combined impact of diet, physical activity, sleep and screen time on academic achievement: A prospective study of elementary school students in Nova Scotia, Canada. The International Journal of Behavioral Nutrition and Physical Activity, 14, Article 29.
Fidan, Y. T. (2011). Bir Çocuk-Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Polikliniğine Başvuran Çocuk ve Ergenlerin Ruhsal Belirtileri ve Risk Faktörlerinin Değerlendirilmesi.
Konuralp Medical Journal, 3 (1), 1-8. Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/ktd/issue/10307/126450
Finkenauer, C., Engels, C. M. E. & Baumeister, R. F. (2005). Parenting behavior and adolescent behavioral and emotional problems: The role of self- control. Journal of Behavioral Development, 29, 58-69.
Forness, S. R., & Knitzer, J. (1992). A new proposed definition and terminology to replace
"serious emotional disturbance" in Individuals with Disabilities Education Act. School Psychology Review, 21(1), 12–20.
Fredrickson, B. L. (2001). The role of positive emotions in positive psychology: The broaden-and-build theory of positive emotions. American Psychologist, 56(3),
218-226. https://doi.org/10.1037/0003-066X.56.3.218 Freud, S. (1949). An outline of psychoanalysis. W. W. Norton.
Furman, L. (2005). What is attention-deficit hyperactivity disorder (ADHD)? Journal of child neurology, 20(12), 994-1002.
Gadeyne E, Ghesquière P, Onghena P. Longitudinal relations between parenting and child adjustment in young children. J Clin Child Adolesc Psychol. 2004 Jun;33(2):347-58.
doi: 10.1207/s15374424jccp3302_16. PMID: 15136199.
Geçtan, E. (2012). Psikodinamik Psikiyatri ve Normaldışı Davranışlar (gözden geçirilmiş yirminci baskı). İstanbul: Metis Kitabevi.
Gelgör, F. Z. (2016). Anne, baba ve çocuk tarafından algılanan ebeveyn kabul-red ve kontrolünün çocuğun duygu düzenleme becerisi ile ilişkisi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Hasan Kalyoncu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. İstanbul.
Gilliom, M., Shaw, D. S., Beck, J. E., Schonberg, M. A., & Lukon, J. L. (2002). Anger regulation in disadvantaged preschool boys: strategies, antecedents, and the
development of self-control. Developmental psychology, 38(2), 222–235.
https://doi.org/10.1037//0012-1649.38.2.222
Gini, G. (2006). Social Cognition and Moral Cognition in Bullying: What's
Wrong? Aggressive Behavior, 32(6), 528–539. https://doi.org/10.1002/ab.20153 Gomez, R., & Suhaimi, A. F. (2015). Malaysia Parent Ratings of the Parent–Parental
Acceptance–Rejection Questionnaire: Invariance Across Ratings of Malay, Chinese, and Indian Children. Cross-Cultural Research, 49(1),
90-105. https://doi.org/10.1177/1069397114548647
Goodman R (1997). The Strengths and Difficulties Questionnaire: A research note. J Child Psychol Psychiatry 38:581-586.
Goodman R (2001) Psychometric properties of the Strengths and Difficulties Questionnaire (SDQ). J Am Acad Child Adolesc Psychiatry 40,1337-1345.
Gottman, J. M., Guralnick, M. J., Wilson, B., Swanson, C. C., & Murray, J. D. (1997). What should be the focus of emotion regulation in children? A nonlinear dynamic
mathematical model of children's peer interaction in groups. Development and psychopathology, 9(2), 421–452. https://doi.org/10.1017/s0954579497002113 Gökşen, E. (2019). Okul öncesi dönemdeki çocukların duygu düzenleme becerileri ile mizaç
özellikleri ve ebeveyn tutumları arasındaki ilişkilerin incelenmesi (Yüksek lisans tezi).
Karabük Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Karabük.
Gracia, E., & Musitu, G. (1997). Parental acceptance-rejection, child maltreatment and
Gracia, E., & Musitu, G. (1997). Parental acceptance-rejection, child maltreatment and