1. BÖLÜM
4.2. Öneriler
AraĢtırmanın bu bölümünde öğretmen ve araĢtırmacılara yönelik önerilerde bulunulmuĢtur. Bu öneriler, genelde yazma, özelde hikâye yazma süreci açısından değerlendirilmelidir.
4.2.1. Öğretmenlere Yönelik Öneriler
1. Öğretmen, yazma becerisinin tekrar çalıĢmalarıyla geliĢeceğini unutmamalı ve uygulama çalıĢmalarına sıklıkla yer vermelidir.
2. Öğretmen, yazma sürecinde öğrencilere model olmalı, öğrencilere nasıl yazılacağını göstermeli, kendisi de öğrencilerle metin oluĢturmalıdır.
3. Öğretmen, öğrencilerine günlük hayatla iliĢkilendirebilecekleri, gözlemlerini yansıtabilecekleri, ilgi çekici yazma konuları vermeli, hatta öğrencilerin yazma konularını kendilerinin seçmesini sağlamalıdır.
4. Öğretmen, öğrencinin hazırlık çalıĢmasına yer vermeden birikimini ortaya çıkaramayacağının bilincinde olmalı ve yazma öncesi hazırlık çalıĢmasına zaman ayrılmalıdır. Öğretmen, öğrencilerin yazma becerilerini geliĢtirmek amacıyla örnek metin okuma-inceleme, soru-cevap, görsellerden yararlanma, kümeleme, beyin fırtınası, yaratıcı drama gibi yöntem ve tekniklerden yazma öncesi hazırlık çalıĢmalarından yararlanmalıdır.
5. Öğretmen, öğrencinin yazma çalıĢmalarında birdenbire geliĢme beklememeli, yazmanın bir süreç gerektirdiğini ve bu becerinin zamanla geliĢeceğini unutmamalıdır. Bu nedenle yazma çalıĢmalarında kolaydan zora, parçadan bütüne gidilmelidir.
6. Öğretmen, öğrencilere yazma ve yazılanların paylaĢılması için yeterli süre vermelidir.
7. Öğretmen, yazılanların paylaĢılması sürecine önem verilmelidir. Yazdıklarını paylaĢmak, öğrencinin eksiklerini görmesine yardımcı olur. Ayrıca kendine olan güvenini artırarak yazmaya olan isteğini artırır.
8. Öğretmen, bir metnin bir kere yazılmayla hazır olmayacağını bilmeli, taslak oluĢturma konusunda öğrencilerini bilinçlendirmelidir. Ayrıca öğretmen, öğrencilerin oluĢturdukları taslakları saklamalı ve onların geliĢimlerini görmelerini sağlamalıdır.
4.2.2. AraĢtırmacılara Öneriler
1. AraĢtırma, ilköğretim 7. sınıf seviyesinde yapılmıĢtır. Benzer bir çalıĢma, tüm eğitim kademelerinde uygulanabilir.
2. AraĢtırma devlet okulunda öğrenim gören öğrenciler üzerinde uygulanmıĢtır. Özel okullarda öğrenim gören öğrenciler üzerinde de benzer bir çalıĢma uygulanabilir.
3. AraĢtırma için hazırlanan etkinliklerde örnek metin okuma ve inceleme, soru-cevap, drama gibi yöntemlerden yararlanılmıĢ, çalıĢmalar Ģematik düzenleyicilerin yer aldığı çalıĢma kâğıtlarıyla desteklenmiĢtir. Bu çalıĢmaların her birinin yazma becerisi üzerindeki etkisini tespit etmeye yönelik deneysel çalıĢmaları yapılabilir.
4. Bu araĢtırmada metin türü olarak hikâye seçilmiĢtir. Hikâye etmeye dayalı diğer metinler üzerinde de bu tür bir çalıĢma yapılabilir.
5. Dönüt ve düzeltme çalıĢmalarının öğrencilerin yazma becerisi üzerindeki etkisini tespit etmeye yönelik deneysel bir çalıĢma yapılabilir.
6. Her metin türü, farklı bir yapıya sahiptir ve yazma süreci de metin türüne göre farklılık gösterir. Bu nedenle farklı metin türlerine yönelik yazma süreçlerini ve bu süreçlere yönelik yazma çalıĢmalarını içeren kitaplar hazırlanabilir.
KAYNAKÇA
Abasıyanık, S. F. (2006). Öyle Bir Hikâye Hayattayken Yayımlanmış Hikâye Kitapları. (1. basım). Ġstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Akbayır, S. (2004). Metin Bilgisi. (3. basım). Samsun: Deniz Kültür Yayınları.
Akça, G. (2002). Hikâye Haritası Yönteminin İlköğretim 4. Sınıf Öğrencilerinin Okuduğunu Anlama Beceri Düzeyleri Üzerine Etkisi. YayımlanmamıĢ Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
AktaĢ, ġ. (2000). Roman Sanatı ve Roman İncelemesine Giriş. (5. basım). Ankara: Akçağ Yayınları.
AktaĢ, ġ. (2009). Edebî Metin ve Özellikleri. Atatürk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, (39), 187-200.
AktaĢ, ġ. ve Gündüz, O. (2009). Yazılı ve Sözlü Anlatım Okuma-Dinleme Konuşma- Yazma. (11. basım). Ankara: Akçağ Yayınları.
Akyol, H. (1999a). Hikâye Haritası Yöntemiyle Metin Öğretimi. Millî Eğitim Dergisi, (142), 55-57.
Akyol, H. (1999b). Bilgi Vermeye Dayalı Metinler ve Öğretimi. Çağdaş Eğitim Dergisi, (253), 7-13.
Akyol, H. (2003). Metinlerden Anlam Kurma. Türklük Bilimi Araştırmaları, (13), 49- 58.
Akyol, H. (2010). Yeni Programa Uygun Türkçe Öğretim Yöntemleri. (3. basım). Ankara: PegemA Yayıncılık.
Alkan, Z. N. (2007). İlköğretim Beşinci Sınıf Öğrencilerinin Yazılı Anlatım Hataları. YayımlanmamıĢ Yüksek Lisans Tezi, Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, EskiĢehir.
Anılan, H. (2005). Yazılı Anlatım Becerilerinin Geliştirilmesinde Kelime Ağı Oluşturma Yönteminin Etkililiği. YayımlanmamıĢ Doktora Tezi, Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, EskiĢehir.
Arı, G. (2008). Öğrencilerin Hikâye Edici Metinlerinin Çözümleyici Puanlama Yönergesine Göre Değerlendirilmesi (6. ve 7. Sınıf Örneği). YayımlanmamıĢ Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ġstanbul.
Arıcı, A. F. (2006). Türkçe Öğretiminde Kullanılan Strataji-Yöntem ve Teknikler. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(1), 299-307.
Arıcı, A. F. ve Ungan, S. (2008). Ġlköğretim Ġkinci Kademe Öğrencilerinin Yazılı Anlatım ÇalıĢmalarının Bazı Yönlerden Değerlendirilmesi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (20), 317-328.
Arıkan, A. (2009). Edebiyat Öğretiminde Görsel Araç Kullanımı: Kısa Öykü Örneği. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (27), 1-16.
Arslan, S. (2006). Uygulamalı Kompozisyon Öğretimi. (5. basım). Ankara: Bilgitek A.ġ.
AytaĢ, G. (2001). Çocuk Hikâyesi Yazmak. Hece Aylık Edebiyat Dergisi, (50). AytaĢ, G. (2006). Edebî Türlerden Yararlanma. Millî Eğitim Dergisi, (169), 261-276. Ayyıldız, M. ve Bozkurt, Ü. (2006). Edebiyat ve Kompozisyon Eğitiminde KarĢılaĢılan
Sorunlar (Alan AraĢtırması-Van Ġli Örneği). Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 4(1), 45-52.
Babacan, M. (2007). Yazılı ve Sözlü Anlatım. (1. basım). Ġstanbul: 3F Yayınevi.
Balyemez, S. (2004). Ġlköğretimde Yazılı Anlatım Becerilerini GeliĢtirme ÇalıĢmaları. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim Dergisi, (56).
Bearne, E. and Wolstencroft, H. (2008). Visual Approaches to Teaching Writing Multimodal Literacy 5-11. (Second Edition). London: Paul Chapman Publishing.
Beyreli, L., Çetindağ Z. ve Celepoğlu A. (2005). Yazılı ve Sözlü Anlatım. (1. basım). Ankara: PegemA Yayıncılık.
Boynukara, H. (2000). Hikâye ve Hikâye Kavramları. Hece Türk Öykücülüğü Özel Sayısı, (46/47), 131-137.
Bozkurt, Ü. (2005). Hikâye Haritası Yönteminin Okuduğunu Anlama Düzeyine Etkisi. YayımlanmamıĢ Yüksek Lisans Tezi, Abant Ġzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.
Burdurlu, Ġ. Z. (1979). Değiniler: Okullarımızda Dil Eğitimi. Türk Dili Dil ve Edebiyat Dergisi, 39 (331), 369-371.
Burdurlu, Ġ. Z. (1984). Sözlü ve Yazılı Anlatım Eğitimi. Yeni Defne Dergisi, 3 (34). Bülbül, R. (2000). Yazılı Anlatım ve Yazı Türleri. (3. basım). Ankara: Nobel Yayınları. Büyükikiz, K. K. (2007). İlköğretim 8. Sınıf Öğrencilerinin Yazılı Anlatım Becerilerinin
Söz Dizimi ve Anlatım Bozukluğu Açısından Değerlendirilmesi. YayımlanmamıĢ Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Byrne, D. (1989). Down The River. (Thirty sixth edition). Hong Kong: Longman Group Limited.
Calp, M. (2005). Özel Öğretim Alanı Olarak Türkçe Öğretimi. (2. basım). Konya: Eğitim Kitabevi Yayınları.
Can, Y. (2009). Afyonkarahisar İli Merkez Hoca Ahmet Yesevi İlköğretim Okulu Beşinci Sınıf Öğrencilerinin Yazılı Anlatım Becerileri. YayımlanmamıĢ Yüksek Lisans Tezi, Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Afyon.
Cavkaytar, S. (2009). Dengeli Okuma Yazma Yaklaşımının Türkçe Öğretiminde Uygulanması: İlköğretim 5. Sınıfta Bir Eylem Araştırması. YayımlanmamıĢ Doktora Tezi, Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, EskiĢehir.
Cavkaytar, S. (2010). Ġlköğretimde Yazılı Anlatım Becerilerinin GeliĢtirilmesinde Yazma Süreci Modelinden Yararlanma. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(10), 133-139.
Cemiloğlu, M. (2004). İlköğretim Okullarında Türkçe Öğretimi. (4. basım). Ġstanbul: Aktüel Yayınları.
Civaroğlu, Ö. (1997). Çocuk Edebiyatı. (1. basım). Ġstanbul: Esin Yayınevi.
CoĢkun, E. (2005). İlköğretim Öğrencilerinin Öyküleyici Anlatımlarında Bağdaşıklık, Tutarlılık ve Metin Elementleri. YayımlanmamıĢ Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
CoĢkun, E. (2007a). Yazma Eğitimi. A. Kırkkılıç ve H. Akyol. (Editörler). İlköğretimde Türkçe Öğretimi. 1. basım. Ankara. Pegem A Yayıncılık, s.49-91’deki bölüm. CoĢkun, E. (2007b). Türkçe Öğretiminde Metin Bilgisi. A. Kırkkılıç ve H. Akyol.
(Editörler). İlköğretimde Türkçe Öğretimi. 1. basım. Ankara. Pegem A Yayıncılık, s.233-279’daki bölüm.
CoĢkun, Ġ. (2006). İlköğretim 5. Sınıf Öğrencilerinin Kompozisyon Yazma Becerileri Üzerine Bir Araştırma. YayımlanmamıĢ Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ġstanbul.
Çağımlar, Z. ve Ġflazoğlu, A. (2002). Yazılı Anlatım Becerilerinin Ġlköğretim 5. Sınıflarda Öğretmen ve Öğrenci GörüĢleri Açısından Değerlendirilmesi. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(23), 12-22.
Çelenk, S. (2008). Görsel Okuma ve Sunu. A. Tazebay ve S. Çelenk. (Editörler). Türkçe Öğretimi İlke-Yöntem-Teknikler. 1. basım. Ankara. Maya Akademi Yayın Dağıtım , s.277-310’daki bölüm.
ÇetiĢli, Ġ. (2006). Edebiyat Eğitiminde Edebi Metnin Yeri ve Anlamı. Millî Eğitim Dergisi, (169), 75-83.
Deliveli, K. (2008). Görsel Okuma ve Görsel Sunu. Yayına Hazırlayanlar: D. Yaylı, D. Arslan, B. Doğan, K. Deliveli, F. Susar Kırmızı, N. Akkaya. Etkinliklerle Türkçe Öğretimi. 1. basım. Bursa. Ekin Yayınevi. s. 231-261’deki bölüm.
Demir, C. (2006). Türkçe / Edebiyat Eğitimi ve KiĢisel Kelime Serveti. Millî Eğitim Dergisi, (169), 207-226.
Demirci, S. ve Kabahasanoğlu, V. (2008). Üniversitelerde Türk Dili Yazılı ve Sözlü Anlatım Dersleri. (1. basım). Ġstanbul: Türkmen Kitabevi.
Demirel, Ö. (2002). Türkçe ve Sınıf Öğretmenleri İçin Türkçe Öğretimi. (3. basım). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Deniz, K. (2000). Yazılı Anlatım Becerileri Bakımından Köy ve Kent Beşinci Sınıf Öğrencilerinin Durumu. YayımlanmamıĢ Yüksek Lisans Tezi, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Çanakkale.
Doğan, Y. (2002). Türkçe Öğretmenliği Birinci Sınıfta Okuyan Öğrencilerin Okuma ve Yazma Becerileri ile Genel Kültür Düzeyleri Bir Araştırma. YayımlanmamıĢ Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Duman, N. (2006). Hikâye Haritası Yönteminin Eğitilebilir Zihinsel Engelli
Öğrencilerin Okuduğunu Anlama Becerileri Üzerindeki Etkisi. YayımlanmamıĢ Yüksek Lisans Tezi, Abant Ġzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.
Durukafa, G. (1992). Cluster Metodu Yaratıcı Kompozisyon. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(3), 83-114.
Ekinci Çelikpazu, E. (2006). Erzurum Merkez İlçe İlköğretim 6. Sınıf Öğrencilerinin Yazılı Anlatım Becerileri Üzerine Bir Araştırma. YayımlanmamıĢ Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
Emir, S. (1986). Örnekleriyle Kompozisyon Yazma Sanatı. (11. basım). Ġstanbul: Türk Dünyası AraĢtırmaları Vakfı Yayını.
Erden, A. (2002). Kısa Öykü ve Dil Bilimsel Eleştiri. (1. basım). Ġstanbul: GendaĢ Kültür Yayınları.
Erden, A. (2009). Yazınsal Yaratıcılıkta Temel İlke ve Kurallar. (1. basım). Ankara: Hayal Yayınları.
Ergin, M. (1985). Edebiyat ve Eğitim Fakültelerinin Türk Dili ve Edebiyatı Bölümleri İçin Türk Dil Bilgisi. (15. basım). Ġstanbul: Boğaziçi Yayınları.
Erkul, R. (2004). Cümle ve Metin Bilgisi. (1. basım). Ankara: Anı Yayıncılık.
Göçer, A. (2010). Türkçe Öğretiminde Yazma Eğitimi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(12), 178-195.
GöğüĢ, B. (1978). Orta Dereceli Okullarımızda Türkçe ve Yazın Eğitimi. Ankara: Gül Yayınevi.
GökĢen, E. N. (1994). Yazılı Anlatımda Plan, BaĢlangıç ve Sonuç. Türk Dili Dergisi, 13(150), 352-354.
Gönen, M. (2005). Dil GeliĢiminde Çocuk Kitaplarının Rolü. Bilimin ve Aklın Işığında Eğitim Dergisi, (62), 35-36.
Graham, S. and Haris, K.R. (2005). Writing Better: Effective Strategies for Teaching Students with Learning Difficulties. Paul H. Brookes Publishing.
Gündüz, S. (2003). Roman ve Öykü Yazma Sanatı Birlikte Yazalım. (1. basım). Ġstanbul: Toroslu Kitaplığı.
Gündüzalp, S. (2008). Sevgi Öyküleri. (16. basım). Ankara: Zafer Yayınları.
Güneyli, A. (2007). Etkin Öğrenme Yaklaşımının Anadili Eğitiminde Okuma ve Yazma Becerilerini Geliştirmeye Etkisi. YayımlanmamıĢ Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Gürel, Z., Temizyürek F. ve ġahbaz N. K. (2007). Çocuk Edebiyatı. (1. basım). Ankara: Öncü Kitap.
Güzel Özmen, R. (1999). Öykü Yapısı ve Öykü Yapısının Okuduğunu Anlama Öğretiminde Kullanılması. Bilig, (11), 105-117.
Güzel Özmen R. (2009). Hayat Bilgisi, Sosyal Bilgiler ve Fen Bilgisi Öğretiminde Öğrenme Güçlüğü Olan ve Zihinsel Yetersizlikten EtkilenmiĢ Öğrenciler Ġçin ġematik Düzenleyicilerin OluĢturulması ve Sunumu. Millî Eğitim Dergisi, (181), 289-301.
Idol, L. (1987). Group Story Mapping: A Comprehension Strategy for Both Skilled and Unskilled Readers, Journal of Learning Disabilities, 20(4), 196-205.
Idol, L. and Croll, J. V. (1987). Story Mapping Training As a Means of Improving Reading Comprehension, Learning Disability Quarterly, 10(3), 214-229.
Ġnal, S. (2006). Ġngilizce Yazılı Anlatım Dersinin Sorunları Üzerine Bir Ġnceleme. Journal of Language and Linguistic Studies, 2(2), 180-203.
Ġnal, S. (2008). Beynin Algılama Süreci, Yazma ve Kümeleme Stratejisi. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 9(1), 55-64.
Ġnce, V. M. (2006). İlköğretim 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. Sınıf Öğrencilerinin Yazılı Anlatım Becerilerinin Ölçülmesi ve Değerlendirilmesi. YayımlanmamıĢ Yüksek Lisans Tezi, Muğla Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Muğla.
Kantemir, E. (1995). Yazılı ve Sözlü Anlatım. Ankara: Engin Yayınevi.
Kapar Kuvanç, E. B. (2008). Yaratıcı Yazma Tekniklerinin Öğrencilerin Türkçe Dersine İlişkin Tutumlarına ve Türkçe Dersindeki Başarılarına Etkisi. YayımlanmamıĢ Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ġzmir. Karaalioğlu, S. K. (1992). Sözlü Yazılı Kompozisyon Sanatı. (23. basım). Ġstanbul:
Karadeniz, A. (2000). Hikâye ve Hikâye Kavramları, Hece Türk Öykücülüğü Özel Sayısı, (46/47), 154-156.
KarakuĢ TayĢi, E. (2007). İlköğretim 5. ve 8. Sınıf Öğrencilerinin Hikâye ve Deneme Türü Metinlerindeki Okuduğunu Anlama Becerilerinin Karşılaştırılması (Kütahya İli Örneği). YayımlanmamıĢ Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Karasar, N. (2008). Bilimsel Araştırma Yöntemi. (18.basım). Ankara: Nobel Yayınları. Karateke, E. (2006). Yaratıcı Dramanın İlköğretim 2. Kademede 6. Sınıf Öğrencilerinin
Yazılı Anlatım Becerilerine Olan Etkisi. YayımlanmamıĢ Yüksek Lisans Tezi, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Hatay.
Kavcar, C. (1983). Düzgün Yazmanın Önemi ve Yolları. Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16(2), 113-123.
Kavcar, C., Oğuzkan, F. ve Aksoy, Ö. (2002). Yazılı ve Sözlü Anlatım. (2. basım). Ankara: Anı Yayıncılık.
Kavcar C., Oğuzkan F. ve Sever, S. (2004). Türkçe Öğretimi-Türkçe ve Sınıf Öğretmenleri İçin. (7. basım). Ankara: Engin Yayınevi.
Keskinkılıç, K. ve Keskinkılıç, S. B. (2007). Türkçe ve İlkokuma Yazma Öğretimi. (1. basım). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Kılıç, H. R. (1987). Söz ve Yazıyla Anlatım Sanatı. Ġstanbul: Ders Kitapları A.ġ. Kılıç, V. (2002). Bir Metin Çözümleme Denemesi. Türk Dili Dergisi, (90), 22-25. Kıran, Z. ve Kıran, A. (2000). Yazınsal Okuma Süreçleri (Dilbilim, Göstergebilim ve
Yazınbilim Yöntemleriyle Çözümlemeler). (1. basım). Ankara: Seçkin Yayınevi. KırbaĢ, A. (2006). İlköğretim Sekizinci Sınıf Öğrencilerinin Yazılı Anlatım
Becerilerinin Değerlendirilmesi. YayımlanmamıĢ Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
Koçak, A. (2005). Bolu İli İlköğretim Beşinci ve Sekizinci Sınıf Öğrencilerinin Yazılı Anlatım Becerileri Üzerine Bir Araştırma. YayımlanmamıĢ Yüksek Lisans Tezi, Abant Ġzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.
Koçyiğit, B. K. ve Sefer, D. G. (2004). Süreç Değerlendirme YaklaĢımı Ġle Yazma Becerilerinin GeliĢtirilmesine Yönelik Bir ÇalıĢma: Benim Öykülerim. 13. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, Ġnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi, Malatya. (1-8).
Kolcu, A. Ġ. (2006). Öykü Sanatı. (2. basım). Konya: Salkımsöğüt Yayınevi.
Köktürk, M. ve Gül, M. (2007). İlköğretim 8. Sınıf Türkçe Ders Kitabı. Ankara: Yıldırım Yayınları.
Kurudayıoğlu, M. ve Karadağ, Ö. (2010). Ġlköğretim Öğrencilerinin Yazılı Anlatımlarının Konu Seçimleri Açısından Ġncelenmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(13), 192-207.
Kuzu, T. S. (2004). EtkileĢimsel Modele Uygun Okuma Öğretiminin Türkçe Bilgilendirici Metinleri Anlama Düzeyine Etkisi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 37(1), 55-77.
Küçük, S. (2006). Türkçe Öğretiminde Yazılı Anlatım ÇalıĢmalarının Sorularla Yönlendirilmesi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 4(2), 181-198.
Maltepe, S. (2006a). Yaratıcı Yazma Yaklaşımı Açısından Türkçe Derslerindeki Yazma Süreçlerinin ve Ürünlerinin Değerlendirilmesi. YayımlanmamıĢ Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Maltepe, S. (2006b) Türkçe Öğretiminde Yazılı Anlatım ÇalıĢmaları Ġçin Bir Seçenek: Yaratıcı Yazma YaklaĢımları, Dil Dergisi, (132), 56-66.
MEB. (2006). İlköğretim Türkçe Dersi (6, 7, 8. Sınıflar) Öğretim Programı. Millî Egitim Bakanlığı Yayınları. Ankara.
MEB. (2009). İlköğretim Türkçe Dersi Öğretim Programı ve Kılavuzu (1-5. Sınıflar). Millî Eğitim Bakanlığı Yayınları. Ankara.
Mithat, A. (1985). Yazı Yazmak Üzerine Bazı Bilgiler, Türk Dili Dil ve Edebiyat Dergisi, (397), 15-20.
Morgül, M. (1999). Eğitimde Yaratıcı Dramaya Merhaba. Ankara: Kök Yayıncılık. Nas, R. (2003). Eğitim Fakültesi Öğrencileri ve Sınıf Öğretmenleri İçin Türkçe
Öğretimi. (1. basım). Bursa: Ezgi Kitabevi Yayınları.
Nguyen, S. (2009). The Effects of Graphic Organizers on Third Grade Students’ Narrative Writing. Master Thesis. University of California, Davis, ERIC.
Onursal, Ġ. (2003). Türkçe Metinlerde BağdaĢıklık ve Tutarlılık. A.E. Kıran, E. Korkut, S. Ağıldere. (Yayına Hazırlayanlar). Günümüz Dil Bilim Çalışmaları. Ġstanbul: Multilingual Yayınları. s.121-132’deki bölüm.
Oral, G. (2008). Yine Yazı Yazıyoruz. (3. basım). Ankara: PegemA Yayınları. Öz, F. (2001). Uygulamalı Türkçe Öğretimi. (1. basım). Ankara: Anı Yayıncılık.
Özbay, M. (1995). Ankara Merkez Ortaokullarındaki Üçüncü Sınıf Öğrencilerinin Yazılı Anlatım Becerileri Üzerine Bir Araştırma. YayımlanmıĢ Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Özbay, M. (2003). Öğretmen Görüşlerine Göre İlköğretim Okullarında Türkçe Öğretimi. (1. basım). Ankara: Gölge Ofset Matbaacılık.
Özbay, M. (2005). Bilim ve Kültür Aktarıcısı Olarak Yazı. Hacettepe Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi, (2), 67-74.
Özbay, M. (2006). Türkçe Özel Öğretim Yöntemleri I. (1. basım). Ankara: Öncü Kitap. Özbay, M. (2007). Türkçe Özel Öğretim Yöntemleri II. (2. basım). Ankara: Öncü Kitap. Özbay, M. (2009). Anlama Teknikleri: 2 Dinleme Eğitimi. (1. basım). Ankara: Öncü
Özcan, N. M. (1999). Okuma Eğitiminde Hikâyelerin Yeri ve Önemi. Millî Eğitim Dergisi, (141), 67-70.
Özdemir, E. ve Binyazar A. (1998). Yazma Öğretimi Yazma Sanatı. (4. basım). Ġstanbul: Papirüs Yayınevi.
Özdemir, E. (2004). Sözlü-Yazılı Anlatım Sanatı (Kompozisyon). (13. basım). Ġstanbul: Remzi Kitabevi.
Özgül, M. K. (2000). Hikâyenin Romanı. Hece Türk Öykücülüğü Özel Sayısı, (46/47), 33-41.
Özkara, Y. (2007). 6+1 Analitik Yazma ve Değerlendirme Modelinin 5. Sınıf Öğrencilerinin Hikâye Edici Metin Yazma Becerilerini Geliştirmeye Etkisi. YayımlanmamıĢ Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Öztürk, E. (2007). İlköğretim Beşinci Sınıf Öğrencilerinin Yaratıcı Yazma Becerilerinin Değerlendirilmesi. YayımlanmamıĢ Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Pakkan, G. (1992). Türkçe Kısa Hikâyelere Metindilbilim Açısından Bir BakıĢ. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(3), 297-305.
Par, A. H. (1974). Plânlı Yazma Sanatı. (9. basım). Ġstanbul: Minnetoğlu Yayınları. SallabaĢ, M. E. (2007). İlköğretim 5. Sınıf Öğrencilerinin Kendini Yazılı Olarak İfade
Etme Kazanımlarına Ulaşma Düzeyi. YayımlanmamıĢ Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Sever, S. (2004). Türkçe Öğretimi ve Tam Öğrenme. (4. basım). Ankara: Anı Yayıncılık.
Seyda, M. (2009). Cumhuriyet Öncesi Yazarlardan Çocuklara Hikâyeler. (1. basım). Ġstanbul: Bilge Kültür Sanat Yayın Dağıtım.
Spandel, V. (2005). Creating Writers Through 6-Trait Writing Assessment and Instruction. (Fourth Edition). New York: Pearson Education, Inc.
Stagliano, C. and Boon, R. T. (2009). The Effects of a Story-Mapping Procedure to Improve the Comprehension Skills of Expository Text Passages for Elementary Students With Learning Disabilities. Learning Disabilities: A Contemporary Journal, 7(2), 35-58.
ġahin, S. (2007). Güzel, Etkili Konuşma ve Yazma Sanatı. Ġstanbul: Ġnkılâp Yayınları. ġimĢek, R. (1981). Türkçe Anlatım. Trabzon Ġktisadî ve Ticarî Ġlimler Akademisi
Yayınları.
Tansel, F. A. (1978). İyi ve Doğru Yazma Usûlleri. Ġstanbul: Kubbealtı NeĢriyatı.
Tekin, H. (1980). Okuduğunu Anlama Gücü ile Yazılı Anlatım Becerisini Geliştirme Yönünden Okullarımızdaki Türkçe Öğretimi. Ankara: Mars Matbaası.
TekĢan, K. (2001). Yazılı Anlatımı Geliştirmede Ön Hazırlığın Etkisi. YayımlanmamıĢ Doktora Tezi, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Çanakkale.
TekĢan, K. (2010). Kültür Aktarımında Yazılı Anlatımın Rolü. Türklük Bilimi Araştırmaları Dergisi, (27), 595-619.
Temizkan, M. (2003). Yazılı Anlatım Etkinliği Çerçevesinde Türkçe Öğretmenlerinin Çalışmalarına İlişkin Bir Değerlendirme. YayımlanmamıĢ Yüksek Lisans Tezi, Mustafa Kemal Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Hatay.
Temizyürek, F., Erdem, Ġ. ve Temizkan, M. (2007). Konuşma Eğitimi. (1. basım). Ankara: Öncü Kitap.
Temizyürek, F. (2008). Farklı Türlerdeki Metinlerin Ġlköğretim 8. Sınıflarda Okuduğunu Anlamaya Etkisi. Eurasian Journal of Educational Research, (30), 141-152.
Temur, T. (2001). İlköğretim 5. Sınıf Öğrencilerinin Yazılı Anlatım Beceri Düzeyleri ile Okul Başarıları Arasındaki İlişki. YayımlanmamıĢ Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Temur, T. ve Çakıroğlu, A. (2010). Etkinliklerle Yazılı ve Sözlü Anlatım. (1. basım). Ankara: PegemA Yayınları.
Tompkins, G. E. (2000). Teaching Writing: Balancing Product and Process. (Third Edition). New Jersey: Merrill Prentice Hall.
Tonyalı, E. (2010). Yaratıcı Yazma Uygulamalarının İlköğretim Altıncı Sınıf Öğrencilerinin Yazma Becerilerine Etkisi. YayımlanmamıĢ Yüksek Lisans Tezi, Abant Ġzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.
Tran, L. (2009). “Can We Use A Story Map?”: Using a Story Map Graphic Organizer to Improve Studunt’s Narrative Writing. Master Thesis. University of California, Davis, ERIC.
Türk Dil Kurumu. (2005). Türkçe Sözlük. Ankara: TDK.
Türk Dil Kurumu (2008). Güzel Yazılar Hikâyeler 1. Ankara: TDK.
Uçgun, D. (2009). Yazılı Anlatımları Açısından Türkçe Öğretmeni Adaylarının Bilgi ve Beceri Düzeylerine Yönelik Bir Değerlendirme. I. Uluslararası Türkiye Eğitim Araştırmaları Kongresi. 1-3 Mayıs 2009. Eğitim AraĢtırmaları Birliği Derneği-Çanakkale 18 Mart Üniversitesi, Çanakkale. (EriĢim Adresi: http://oc.eab.org.tr/egtconf/pdfkitap/pdf/194.pdf ).
Ungan, S. (2007). Yazma Becerisinin GeliĢtirilmesi ve Önemi. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (23), 461-472.
Ural, A. ve Kılıç, Ġ. (2006). Bilimsel Araştırma Süreci ve SPSS ile Veri Analizi. (2. basım). Ankara: Detay Yayıncılık.
Ülper, H. (2008). Bilişsel Süreç Modeline Göre Hazırlanan Yazma Öğretimi Programının Öğrenci Başarısına Etkisi. YayımlanmamıĢ Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Ünalan, ġ. (2006). Türkçe Öğretimi. (3. basım). Ankara: Nobel Yayınları.
Üstün, Ö. (2007). Ortaöğretim Üçüncü Sınıfta Türk Dili ve Edebiyatı Dersinde Karikatür Kullanımının Yazılı Anlatım Öğretimine Etkisi. YayımlanmamıĢ Yüksek Lisans Tezi, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Çanakkale.
Üstündağ, T. (2009). Yaratıcı Drama Öğretmenimin Günlüğü. (9. basım). Ankara: PegemA Yayınları.
Yakıcı, A., Yücel, M., Doğan, M. ve Yelok, V. S. (2004). Üniversiteler İçin Türkçe-1 Yazılı Anlatım. (1. basım). Ankara: Bilge Kitabevi.
Yalçın, A. ve AytaĢ, G. (2005). Çocuk Edebiyatı. (3. basım). Ankara: Akçağ Yayınları. Yalçın, A. (2006). Türkçe Öğretim Yöntemleri Yeni Yaklaşımlar. (2. basım). Ankara:
Akçağ Yayınları.
Yaylı, D. (2008). Yazma. D. Arslan, B. Doğan, K. Deliveli, F.S. Kırmızı, D. Yaylı ve N. Akkaya (Yayına Hazırlayanlar). Etkinliklerle Türkçe Öğretimi. 1. baskı. Bursa. Ekin Yayınevi. s.200-227’deki bölüm.
Yılmaz, S. K. (2008). İlköğretim Altıncı Sınıf Öğrencilerinin Öyküleyici Metin Yazma Becerileri. YayımlanmamıĢ Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Yörük, Y. (1983). Yazmak Üzerine. Millî Eğitim Dergisi, (60), 47-50.
Zorbaz, K. Z. (2005). İlköğretim Okulları İkinci Kademe Türkçe Öğretmenlerinin Ölçme ve Değerlendirmeye İlişkin Görüşleri ve Yazılı Sınavlarda Sordukları
Sorular Üzerine Bir Değerlendirme. YayımlanmamıĢ Yüksek Lisans Tezi, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Hatay.
Zülfikar, H. (1985). Yüksek Öğretimde Türkçe Yazım ve Anlatım. (4. basım). Ankara: Bizim Büro Yayınları.
EKLER
EK-1 Ġlköğretim 7. Sınıf Hikâye Yazma Konuları Uzman GörüĢü Formu
Değerli Hocam,
Elinizdeki form 7. sınıf öğrencilerinin hikâye yazma becerileri üzerine yapılacak bir araĢtırma için hazırlanmıĢtır. Öğrencilerin hikâye yazma becerilerini tespit etmek ve değerlendirmek için hazırlanan 12 konu aĢağıda belirtilmiĢtir. Sizden beklenen, belirtilen konuları 7. sınıf seviyesine uygunluğu bakımından değerlendirmenizdir. Bu değerlendirme için, lütfen her konunun karĢısında bulunan 1 ila 10 arasındaki puan değerlerinden size göre en uygun olanı iĢaretleyiniz. Yapılacak değerlendirme sonucunda en yüksek puan değerini alan ilk beĢ konu öğrencilere tercih olarak sunulacaktır. Konuların seçiminde sizin de görüĢ ve önerileriniz varsa lütfen yazınız.
Ġlgi ve yardımlarınız için teĢekkür ederim.
Merve ĠZDEġ Gazi Üniversitesi
Eğitim Bilimleri Enstitüsü Yüksek Lisans Öğrencisi
Konular Puanlar
Hayvanların hayatımızdaki yeri ve
önemini anlatan bir hikâye yazınız. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Kitabın önemini anlatan bir hikâye
yazınız. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
Çevre bilincinin geliĢmesi ve çevre sorunlarının çözümüne yönelik bir hikâye yazınız.
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Ailenin önemini anlatan bir hikâye
yazınız. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
Sağlığın önemini anlatan bir hikâye
yazınız. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
Mutlu olmanın yolları konulu bir hikâye
Sizi çok etkileyen bir rüyanızı
hikâyeleĢtiriniz. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
Ġçinde bir oyunun yer aldığı bir hikâye
yazınız. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
Unutamadığınız bir anınızı
hikâyeleĢtiriniz. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
Ailesiyle gittiği tatilde Ģehri gezerken ailesini kaybeden çocuğun baĢından geçen olayları anlatan bir hikâye yazınız.
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Gençlik ve yaĢlılığın çeĢitli yönleriyle
karĢılaĢtırıldığı bir hikâye yazınız. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Ġnsanlar arasındaki iletiĢim sorunlarını
EK-2 Hikâye Yazma Değerlendirme Formu
Bu değerlendirme formu 7. sınıf öğrencilerinin yazdıkları hikâyeleri değerlendirmek amacıyla hazırlanmıĢtır. Formda belirtilen ölçütler gerçekleĢtirilme derecelerine göre çok iyi, yeterli, kabul edilebilir ve yetersiz olmak üzere dört aĢamada değerlendirilecek ve puanlandırılacaktır. Sizden öğrencinin yazdığı hikâyeyi belirlenen ölçüt düzeylerinden hangisine uygun olduğunu belirlemeniz ve bu düzeye iliĢkin sayıyı (1, 2, 3, 4) puan bölümüne yazmanız beklenmektedir.
ÖLÇÜTLER Çok Ġyi
(4) Yeterli (3) Kabul Edilebilir (2) Yetersiz (1)
Kenar BoĢluğu Kâğıdın tüm kenarlarında
uygun boĢluklar bırakılmıĢtır. Kâğıdın üç kenarında uygun boĢluklar bırakılmıĢtır. Kâğıdın iki