Öğretmenlik Mesleği Yeterlikleriyle İlgili Yapılan Çalışmalar

Coşkun, Özer ve Tiryaki (2010) tarafından yapılan ve Türkçe öğretmeni adaylarının özel alan yeterlik algılarının çeşitli değişkenler açısından değerlendirilmesi amaçlanan çalışmada 289 son sınıf Türkçe öğretmenliği öğrencisiyle çalışılmıştır. Araştırma sonucunda katılımcıları özel alan yeterlik algılarının cinsiyet, öğrenim görülen lise türü, bölümü tercih sırası ve akademik başarıya göre değişmediği, ancak ikinci öğretimde öğrenim gören adayların birinci öğretimdekilere göre algılarının daha yüksek olduğu belirlenmiştir.

Kök, Çiftçi ve Ayık (2011) okul öncesi öğretmen adaylarının özel alan yeterliklerine ilişkin görüşlerini inceledikleri araştırmalarında, öğretmen adaylarının hem özel alan yeterlikleri alt boyutlarını hem de bu boyutlardaki A2 düzey performans göstergelerini genelde olumlu bulmalarına rağmen bazı performans göstergelerinde tereddütlü oldukları sonucuna ulaşmışlardır.

Avcı ve Cinoğlu (2012)’nun sınıf öğretmenlerinin özel alan yeterliklerine sahip olma düzeylerini belirlemeyi amaçladıkları çalışmalarında, Kilis ilinde görev yapan 222 sınıf öğretmeninden Sınıf Öğretmenliği Özel Alan Yeterliklerine göre uyarlanmış olan anketle veri toplamışlar ve tüm öğretmenlerin 8 yeterlik alanında da kendilerini A2 düzeyinde yeterli gördüklerini saptamışlardır.

Çoklar (2012)’ın yaptığı yüksek lisans tez çalışmasında Bilgi ve İletişim Teknolojileri yeterlikleri açısından öğretmenlerin genel yeterliklerini belirmek amacıyla Afyonkarahisar ilinde görev yapan 228 öğretmenden veri toplanmıştır. Çalışmanın sonucunda öğretmenlerin bilgi ve iletişim teknolojisi yeterliklerinin ileri düzeyde olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Ayrıca öğretmenlerin konu ile ilgili yeterliklerinin cinsiyet, görev yapılan yerleşim yeri, mesleki kıdem ve görev yapılan kurum türüne göre farklılaşmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Bununla beraber öğretmenlerin bilgi ve iletişim teknolojileri öz yeterlikleri ile öğretmenlik mesleğine ilişkin tutumları arasında olumlu bir ilişki olduğu sonucu da elde edilmiştir.

Fidan (2012) tarafından yapılan “Öğretmenlerin ve Öğretmen Adaylarının Fen ve Teknoloji Özel Alan Yeterlikleri Hakkındaki Öz Yeterlik Algıları” isimli yüksek

19

lisans çalışmasında 118 öğretmen ve 89 öğretmen adayıyla çalışılmıştır. Çalışma sonucunda öğretmenlerin öğretmen adaylarına göre özel alan yeterlikleri konusunda kendilerini daha yeterli algıladıkları ortaya çıkarılmıştır. Ayrıca çalışma kapsamında incelenen değişkenlerin, hem öğretmenlerin ve hem de öğretmen adaylarının öz yeterlik algılarını değiştirmediği sonucuna ulaşılmıştır.

Gül (2012) tarafından yüksek lisans çalışmasında fen bilgisi öğretmenlerinin özel alan yeterliklerine sahip olma düzeylerinin araştırılması amaçlanmıştır. Araştırma sonucunda öğretmenlerin özel alan yeterlikleri puanlarının orta düzeyin üzerinde iyi seviyede olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Bununla beraber öğretmenleri özel alan yeterlikleri konusundaki öz yeterlik puanlarının kıdem ve mezun olunan fakülte değişkenlerine göre farklılaşmadığı sonucuna da ulaşılmıştır.

Ergun, Yurdatapan ve Sürmeli (2013), Fen Bilgisi Öğretmen adaylarının üniversite eğitimleri sürecinde aldıkları derslerin özel alan yeterliklerini edinmelerine etkisine ilişkin algılarını çeşitli değişkenler açısından inceledikleri çalışmalarında 213 fen bilgisi öğretmenliği son sınıf öğrencisinden veri toplamışlardır. Araştırmacılar çalışmanın sonunda öğretmen adaylarının konu hakkındaki görüşlerinin cinsiyet, yaşanılan yer ve bilgisayar kullanım değişkenlerine göre farklılaşmadığı ancak akademik başarı ve teknoloji kullanma bilgi ve beceri durumlarına göre farklılaştığı sonucuna ulaşmışlardır.

Kahramanoğlu ve Ay (2013)’ın sınıf öğretmeni adaylarının özel alan yeterlik algılarının çeşitli değişkenler açısından incelendiği çalışmalarında Mustafa Kemal Üniversitesinde öğrenim gören 188 son sınıf öğretmen adayıyla çalışmış ve sınıf öğretmeni adaylarının yeterlik algılarının genel olarak yeterli seviyede olduğu sonucuna varmışlardır. Ayrıca araştırmacılar, sınıf öğretmeni adaylarının yeterlik algılarının akademik başarı durumlarına göre farklılaştığı, I ve II. Öğretim olma durumlarına göre I. Öğretim lehine farklılaştığı sonuçlarını elde etmişlerdir.

Dönmez ve Uslu (2014) tarafından yapılan ve sosyal bilgiler öğretmen adaylarının özel alan yeterliklerine yönelik olarak öz yeterlik inanç seviyelerinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesini amaçlanan çalışmada çeşitli üniversitelerde öğrenim gören 1024

20

öğretmen adayından veri toplanmıştır. Araştırmanın sonunda katılımcıların öz yeterliklerinin cinsiyetlerine, mezun oldukları lise türlerine, anne baba öğrenim durumlarına, baba meslek durumlarına, ailelerinin aylık toplam gelir durumlarına göre farklılaşmazken, öğrenim gördükleri sınıf düzeyine, üniversitelerine, sosyal bilgiler öğretmenliğini seçme nedenlerine ve anne meslek durumlarına göre anlamlı farklılıklar gösterdiği sonucuna ulaşılmıştır.

Özyurt (2014) tarafından yapılan yüksek lisans tez çalışmasında Abant İzzet Baysal Üniversitesi Fen Bilgisi Öğretmenliği lisans programının öğrenme çıktıları ile Fen ve Teknoloji Öğretmeni Özel Alan Yeterliklerinin ne derecede örtüştüğünün tespiti yapılmaya çalışılmıştır. Doküman incelemesi yoluyla toplanan veriler ışığında çalışmada öğrenme çıktıları ile yeterlik düzeylerinin birbiriyle tam olarak örtüştüğünün söylenemeyeceği sonucuna ulaşılmıştır.

İskender, Yiğit ve Bektaş (2015)’ın yaptığı ve Türkçe öğretmenlerinin özel alan yeterliklerine ilişkin görüşlerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesinin amaçlandığı çalışmada öğretmenlerin beş farklı yeterlik alanında da kendilerini yeterli düzeyde gördükleri belirlenmiştir. Özel eğitimle ilgili eğitim alma ve okulların teknolojik donanım durumlarına göre ise öğretmenlerin öz yeterliklerinin değişmediği tespit edilmiştir.

Şad ve Nalçacı (2015) tarafından yapılan çalışmada öğretmen adaylarının öğretmenlik mesleği genel yeterlikleri kapsamında bilgi ve iletişim teknolojilerini kullanımına ilişkin yeterlik algıları belirlenmeye çalışılmıştır. Araştırma sonucunda öğretmen adaylarının ilgili konuda yeterlik düzeylerinin yeterli olduğu sonucuna ulaşılmıştır.