70 Türk Dili
Nurettin DURMAN
Geceyi bilene sormalısın gündüzü bilene Sessiz ve derin karanlığın içinde kıpırtıları Bir bir dinlemelisin durmuş gibi vaktin Ağrısını da alıp yanına gölgesiz zamanın Öyle çıkacaksa görünmeye aklından içeri.
Ben akıl dedim biraz kekre baktım saatin Kadranı nasıl bir haberi taşıyacak acaba Akrebi ile yelkovanı yıldızlara bakarak Var mıydı hayal miydi nasıldı bir bilsem Gece susabilirdi pekâlâ yorgun bakışlardan.
Sonra dedim kendime bu geçmeyen nedir Ne kalıyor bana ağır bir yük taşımış gibi Kapıdan pencereden karşı masadan bana Bakacak olsa biri gecenin rahatlamış yüzü Çok mu uzak ihtimal çok mu ağartmış olur.
Bir kalkabilsem ah çıkacak üzerimden kapılar Pencereler dökülecek ardımdan orada
Bir güvenlik çemberi alacağım kendime Dönüp dursun dünyacık rahatça etrafında Sanki ben yokmuşum gölgem firarda imiş Sabahı bekliyorum ah nereye kaçtı rüyam.