9 Mustafa Kemal Paşa’nın Samsun’a Ayak Basması (19 Mayıs 1919);

ANKARA ÜNİVERSİTESİ TÜRK İNKILAP TARİHİ ENSTİTÜSÜ

“ATATÜRK İLKELERİ VE İNKILAP TARİHİ”

ATA-101 DERS İÇERİKLERİ

9 Mustafa Kemal Paşa’nın Samsun’a Ayak Basması (19 Mayıs 1919);

Genelgeler ve Kongreler Dönemi; Amasya Genelgesi

Mustafa Kemal Paşa’nın Samsun’a Ayak Basması (19 Mayıs 1919)

16 Mayıs 1919 tarihinde Bandırma Vapuru ile İstanbul’dan ayrılan Mustafa Kemal Paşa ve beraberindeki 48 kişi, sıkıntılı bir yolculuktan sonra, 19 Mayıs 1919’da Samsun’a ayak basmıştır.

Ardından 25 Mayıs 1919’da Havza’ya ulaşmış ve burada şehrin ileri gelenleri ile bir toplantı yaparak, ülkenin durumunu görüşmüştür.

Genelgeler ve Kongreler Dönemi

Bağımsızlığın Anadolu’da verilecek mücadele ile mümkün olacağı düşüncesini taşıyarak İstanbul’dan ayrılan Mustafa Kemal Paşa’nın Türk halkına ilk seslenişi, 28 Mayıs 1919 tarihinde Havza Genelgesi ile gerçekleşmiştir.

Mustafa Kemal Paşa, Havza Genelgesi ya da bildirisiyle İzmir’in işgaline yurdun değişik yerlerinde gösterilen dağınık tepkileri birleştirmeyi, protestoların ülke geneline yayılmasını sağlayarak, ortak bir ruh ve heyecan yaratmayı amaçlamıştır. Bir yandan İzmir’in işgalinin miting ve gösterilerle protesto edilmesini, diğer yandan da komutanlardan Mondros’un hükümlerine uyulmamasını, orduların dağıtılmamasını istemiştir.

Askeri birlikler ve Müdafaa-i Hukuk Cemiyetleri ile sürdürdüğü yoğun iletişim, Havza Genelgesi ve özellikle de 3 Haziran 1919’da Harbiye Nazırına çekmiş olduğu telgraf, İstanbul’daki çevrelerin Mustafa Kemal Paşa’nın faaliyetlerinden kuşku duymalarına yol açmış ve 8 Haziranda Hükümet tarafından İstanbul’a geri çağrılmıştır.

Amasya Genelgesi

Geri çağrılma olayı, Mustafa Kemal Paşa ve yakın çalışma arkadaşlarını, ülke gerçeklerini halka ve orduya daha sarsıcı şekilde duyurmaya yöneltmiştir. Beraberindeki Refet Bey ile birlikte Havza’dan Amasya’ya geçen ve burada Ali Fuat Paşa ve Rauf Bey ile buluşan Mustafa Kemal Paşa, Erzurum’daki Kazım Karabekir Paşa ve Konya’daki Mersinli Cemal Paşa ile de telgraf haberleşmesi vasıtayla görüşerek, 22 Haziran 1919’da Amasya Genelgesi’nin yayınlanmasını sağlamıştır.

Anadolu’daki ihtilalin başlangıç bildirisi de sayılan ve askeri-sivil yöneticilere gönderilen Genelge’de yer alan hükümler şunlardır:

 Yurdun bütünlüğü, ulusun bağımsızlığı tehlikededir.

 İstanbul’daki hükümet, üstlendiği sorumluluğun gereklerini yerine getirememektedir.

Bu durum ulusumuzu yok olmuş gibi göstermektedir.

 Ulusun bağımsızlığını yine ulusun azim ve kararı kurtaracaktır.

 Ulusun durumunu ve davranışını göz önünde tutmak ve haklarını dile getirip bütün dünyaya duyurmak için her türlü etkiden ve denetimden uzak ulusal bir kurulun varlığı çok gereklidir.

 Anadolu’nun her yönden en güvenli yeri olan Sivas’ta ulusal bir kongre tez elden toplanacaktır.

 Bu kongre için her ilden üçer temsilci seçilip, gönderilmelidir. Bu temsilcilerin seçimi belediyeler ve Müdafaa-ı Hukuk Cemiyetleri tarafından yapılacaktır.

Amasya Genelgesi, Kurtuluş Savaşı’nın gerekçesi, yöntemi ve amacını açıklayan ve Türk ulusunu mücadeleye çağıran ihtilal bildirgesi olarak kabul edilmektedir. Yurdun bağımsızlığının tehdit

1922, C. I, TTK Yay., 2. B., Ankara, 1989, s. 38.

2 Atatürk’ün Bütün Eserleri (1915-1919), C. II, Kaynak Yay., İstanbul, 1999, s. 334.

3 Nutuk, C. I, s. 29–30.

4 Nutuk, C. III, s. 53–54.

altında olduğu belirtilirken, İstanbul Hükümetinin sorumluluklarını yerine getirmediği vurgulanmıştır.

Ülkenin kaderinin halkın mücadelesi ile şekilleneceğine yer verilmesinden dolayı da, halk egemenliğine yönelişin ilk adımı olarak kabul edilmektedir.

5 Şevket Süreyya Aydemir, Tek Adam Mustafa Kemal (1919–1922), C. II, 2. B., Remzi Kitabevi, İstanbul, 1966, s. 34–

36.