Akut Inferior Miyokard Infarktüsünde Sirkumfleks Arter ve Sağ Koroner Arter

Türk Kardiyol Dem

Arş

1999; 27:68/ -686

. .

Akut Inferior Miyokard Infarktüsünde Sirkumfleks Arter ve Sağ Koroner Arter

Tıkanmasının Giriş Elektrokardiyogramından Ayırımı

Y. Doç. Dr. Tur han KÜRÜM, Dr. Erkan ÖZTEKİN, Y. Doç. Dr. Fatih ÖZÇELİK, Dr. Hüseyin EKER, Dr. Cengiz KORUCU, Mevlüt TÜRE*, Prof. Dr. Gültaç ÖZBA Y

Tral .. :ya Üniversitesi Ttp Fakültesi Kardiyoloji ve *istatistik Anabilim Dalları, Edirne

ÖZET

Bu ça!tşmada inferior akut miyokard infarktüsü (AMİ) geçirmekte olan hasralann

giriş

e!ektrokardiyografi!e- rinden infarktiisten sorımı/u arteri (iSA) tahmin etmek için veya koroner arter lıasta!tğmm yaygm!ığtmn iSA 'i tahmin etme

yeteneğini değiştirip değiştirmeyeceğini

tayin etmek için

giriş

EKG'sinin anjiyografik

bulg~ılarla karşt­

laştm!mast anıaçlanmtşttr.

Inferior AM/ (DI/, Dili, ve/veya aVF'de (1 mm ST-segment elevasyonu) nedeniyle yatm!an 15/ ltastadan l37 olguya AM i sonrast ilk 14 gün içinde anjiyografik tetkik uygulandt. DI, aVL ve VJ'de n V6'ya kadar olan derivasyon/arda 1 mm ST-segment

yüksekliği

veya depresyonu

araşttnldı.

Koroner anji- yografi standart yön1em!erle

yapt!dı.

(%50 çap stenozu olan damarlar belirlendi. İSA 'in sirkumfleks (Cx) veya sağ koroner arter (RCA) olmasma göre 2 ana grup

oluş­

turuldu. Bu gruplar koroner arter

hasta!tğtmn

yaygtn-

!tğt/1111

EKG üzerine etkisini

değerlendirmek

için 4 alt gruba bölündii. ilk altgrup tek damar tutulumu olarak Cx veya RCA'dan oluştu. ikinci altgrup Cx veya RCA'mn İSA olmast

koşuluyla

tek ve iki damar tutu!umlartm

kapsadı.

Üçüncü altgrup tek, iki ve iiç damar tutulumundan oluştu.

Dördüncü altgrup sadece Cx+ RCA veya RCA+Cx tutu- lum!anm kapsadı. İki ana grupta ve dört alt grupta İSA Cx

olduğunda

VI veya V2'de ST depresyonunun olmast RCA tutulumuna göre anlam!t derecede fazla bulundu (p:0.044, p:0.04, p:0.045, p :0.048, strasıyla). iSA'in Cx olmast durumunda Vi veya V2'de ST depresyonu bulunmasmm sensitivitesi strasty!a %100, %91, %84 ve

%83, spesifitesi %47, %41, %37 ve %36, negatif prediktij

değeri

%100, %96, %88 ve %87 olarak bulundu. Sonuç olarak inferior AMİ bulgulan gösteren hastalarda V1 veya V2 'de ST-segment depresyonunun

varlığı

Cx tutulumu için duyar!t bulundu, ancak özgül bulunmadt. V 1 veya V2'de ST-segment depresyonu

yokluğunda

Cx

tuttt!umımwt olmanıası

yüksek negatif prediktif

değeri

olarak elde edildi ve Cx tillu/umunun mevcut koroner arter

ltasta!tğtnm yaygm!tğmdan etkilenmediği

görül- dü.

Anahtar kelime/er: Akut inferior miyokard infarktiisii, prekordiya! ST-segment depresyonu

Alındığı

tarih: 3 Haziran, rev iz yon 1 4 Eylül 1999

Yazışma

adresi: Dr. Turhan Kürüm, Fatih mahallesi, 1. cadde, 1 7.

sokak, V illa A/2 Blok, No: 1, D: 1 0, P.K. 22030, Edirne

A kut miyokard infa rktüsü (A Mİ) sırasında inferior bölgedek i ST-segme nt elevasyonu

sıklıkla sağ

koro- ner arter (RCA), daha az olarak sirkumfle ks arter (Cx) ve nadiren s ol ön inen dal (LAD) arterinin

tı­

kanması

sonucu

gerçekleşmektedir.

Klin isyenler LAD , RCA ve Cx'den hangisinin inferior AMİ 'ne

neden

olduğunu ayırt

etmede trombolitik tedav i ka-

rarı

ve rme

açısından

zorluk çekmektedirle r.

EKG'de ki

kısıtlılıklar

ve Cx'in arkaya

doğru

yönel- mesinden

dolayı

bu arterin

tıkanınası

seyrek olarak ST-segment elevasyonuna neden olma kta ve inferior bölgede ST-segme nt ele vasyonu %50'den daha az oranda görülmektedir (1). İn ferio r d uvar AMİ'nde

hastanın giriş

elektrokardiyografis inden infarktüsten sorumlu arteri (İSA) tayin etmek için çeşi tli çalışına­

lar

yapılmış

a ncak tam bir fikir

birliğine varılama­

mıştır

(2-5). Bu

çalışınada giriş

EKG'sinden inferio r AMİ'ne yol açan İSA tayin etmek için preko rd iyal deri vasyonlar ile s tandart ve ünipolar ekstremite de-

rivasyonlarındaki

EKG

değişikJikleri

koroner anji- yografik bulgularla

karşılaştırılmıştır.

MA TERYEL ve METOD

Aralık 1995- Ocak 1999 tarihleri arasında inferior AMİ ta- nı sı ile yatırılan 15 1 hasta çalışmaya alındı. AMİ tanısı;

otuz dakikadan daha uzun süren nitratlara

cevapsız göğüs ağrısının varlığı,

serum kreatin kinaz (CPK-MB) izoenzim aktivites inin no rmalin 1.5 kat ve üzerinde

değerlerde

o l-

ması

ve Dil, Dili, aVF'den en az ikisinde (1 mm ST-seg- ment elevasyonunun

bulunması koşuluyla

konuldu. ST- segment defleks iyonu J

noktasından

sonra 0.08 saniye sonra ölçüldü.

Giriş

EKG'sinde tüm deri vasyonlarda en az 1 mm ST-segment elevasyonu veya depresyonun bulun-

ması paıolojik

olarak kabul edildi. Yüz otuz yedi hastaya damar

tutulumlarını

tayin etmek için

başvuru

tarihinden sonraki ilk 14 gün içinde kardiyak kateterizasyon uygulan-

dı.

Koroner anjiyografi

sırasında

"Sones" veya "Judkins"

teknikleri

kullanıldı.

Sol ventrikülografi standart teknikle-

re göre

yapıldı.

Koroner arterlerde (%50

darlık bulunması

Tiirk Kardiyol Dern

Arş

1999; 27: 681-686

dikkate alındı. İSA intraluminal trombüsün, rezidüel da- mar

darlığının

ve/veya sol ventrikülde bölgesel duvar ha- reket

bozukluğunun bulunmasına

göre tayin edildi. Bütün koroner anjiyogramlar

çalışma dışı

2 kardiyolog

tarafından değerlendirildi.

Hastalar İSA'in Cx (n:30) veya RCA (n:92) olmasına göre 2 ana gruba

ayrıldı.

Daha sonra bu gruplar koroner arter

hastalığının yaygınlığını değerlendirmek

için 4 altgruba bölündü. İlk altgrup İSA'in tek damar olmasını içerdi (Grup C-1: İSA olarak Cx, Grup R-1: İSA o larak RCA, Grup L- 1:

İSA

olarak LAD).

İkinci

alt grupLADarterin

İSA olmamasına rağmen

Cx veya RCA ile birlikte bulun-

ması

olarak kabul edildi (Grup C-2: Cx+LAD ve Grup R- 2: RCA+LAD). Üçüncü alt grup İSA Cx veya RCA olması

koşuluyla

tek, iki ve üç damar tutulumundan

oluştu

(Grup C-3: Cx+LAD+RCA) ve Grup R-3: RCA+LAD+CX).

Dördüncü altgrup ise

İSA

Cx veya RCA

olması koşuluyla

Cx veya

RCA'nın

birlikte

bulunması

olarak

tanımiandı

(Grup C-4: Cx+RCA, Grup R-4: RCA+ Cx).

İstatisik: Sonuçlar kesin ki-kare testi veya Fisher's kesin ki- kare testi

kullanılarak değerlendirildi.

Tüm analizler için 0.05'in

altındaki

bir "p"

değeri anlamlı

kabul edildi.

Her bir damar veya damar gruplarının inferior AMİ oluş­

turmadaki

olasılığı

için Uyum Analizi

yapıldı.

BULGULAR

Yüz elli bir inferior AMİ olan hastadan 137 olguya koroner anjiyografi

uygulandı.

Koroner anjiyografisi normal bulunan veya %SO'den daha az

darlık

gös te- ren 9 hasta çalışmadan çıkarıldı. İSA'i LAD olan 6 hasta, Cx olan 30 hasta ve RCA olan 92 hasta

çalış­

maya alındı. İnferior AMİ'lü hastaların damar tutu- lumianna göre

dağılımı Şekil

1 'de görülmektedir.

İSA'i Cx olan 30 hastanın 5'i tek damar (Grup C- 1),

6'sı

Cx ve LAD

darlığı

olmak üzere iki damar (Grup C-2), 14'ü Cx, RCA, ve LAD olmak üzere üç damar

ısı

Ak u

ı İnferior AMİ ı37 Anjiyografı

ı

(Grup C-3), S'i Cx ve RCA olmak üzere iki damar (Grup C-4) hastası olarak tesbit edildi. İSA'i RCA olan 92

hastanın

47'si tek damar (Grup

R-ı),

24'ü RCA ve LAD

darlığı

olmak üzere iki damar (Grup R-2), 12'si RCA, Cx ve LAD olmak üzere üç da- mar (Grup C-3), 9'u RCA ve Cx olmak üzere iki da- mar (Grup R-4)

hastası

olarak bulundu.

Tek damar tutulumuna göre bulgular (Tablo ı): İnfe­

rior AMİ geçirmekte olan hastalarda İSA Cx oldu-

ğunda

V

ı

veya V2'de ST -segment depresyonunun

bulunması

LAD veya RCA'ya göre daha önemli bu- lundu (sırasıyla p:0.044, p: 0.0009). İSA Cx olması durumunda sensitivite LAD ve RCA'ya göre

sırasıy­

la % 100 ve % 100, spesifite %47 ve % 100 olarak tesbit edildi. aVL'de ST depresyonu için İSA Cx ol-

ması

durumunda sensitivite % 100 , spesifite %96 ve negatif prediktif değer %100 bulundu. İSA LAD ol-

duğunda

prekordiyal

derivasyonların

herhangi birin- de ST segme nt elevasyonu

olması

LAD lehine, DI' de ve V 1 veya V2'de depresyon

bulunması

Cx veya RCA lehine bulundu. VS veya V6'da ST dep- resyonu

bulunması

LAD'ye göre RCA'da daha önemli bulundu (p:0.05). aVL'de ST-segment dep- resyonu

bulunması

Cx lehine

artış

gösterdi (p.O.OOS)

Tek veya iki damar tutulumu o la n hastalar birlikte

değerlendirildiğinde

(Tablo 2): a VL, V I veya V2'de ST-segment depresyonu ve DI ve VS veya V6'da ST elevasyonu

bulunması

Cx'de RCA'ya göre

anlamlı

olarak daha fazla görüldü

(sırasıyla

p:0.0002, p:0.04, p:0.02, p:0.04). DI'de ST dep resyonu

bulunması

RCA lehine

anlamlı

olarak bulundu (p:0.04).

1 - - - - - - • 9 Nonnal

anjiyografı

1 - - - - - _.. ⁶

İSA

LAD

Tek damar (Grup Cx-

ı)

CX-LAD (grup Cx-2) Cx+LAD+RCA (Grup Cx-3) Cx+RCA (Grup Cx-4)

92

İSA

RCA

E:ı

AM i: ^{akl// mi} yokard infarktiisii, LAD: sol ön inen arter, RCA:

sağ

koroner arter, Cx: sirkumfleks arter

Şekil!. İnferior ST-segmenı

elevasyonu gösteren akut mi yokard infarktüslü

hastaların dağılımı

Tek damar (Grup

R-ı)

RCA+LAD (Grup R-2)

RCA+LAD+Cx (grup R-3)

RCA+Cx (Grup R-4)

T. Kiiriim ve ark.:

AMi'ııde Sirkıunjleks

Arter ve

Sağ

Koroner Arter

Tıkanmasıllin Giriş Elektrokardiyogramından Ayırımı

Tablo 1. Tek d amar tutulumu olan hastalar- Grup Cx-1, R-1 ve L-1

Ko r o n e r Ar t e r l e r

Cx RCA LAD p

değeri

p p

(n:S) (n:47) (n:6) (Cx-RCA)

değeri değeri

(Cx-LAD) (RCA-LAD)

DI' de izoelektrik veya yüksek ST

ı

(20) 3 (6) 6(100) 0.006 0.001

DI' de ST depresyonu 4(80) 43 (9 1 ) 0(0) 0.006 0.001

aVL'de ST

yüksekliği

0(0) 0(0) 3 (SO) 0.001

aVL'de ST depresyonu S(IO O ) 2 (4)

ı

(17) 0.001 o.oos

VI veya V2'de ST

yliksckliği

o (0) 7 (15) 6 (100) 0.0009 0.00 1

VI veya V2'de ST depresyonu S( IOO) 2S (S3) o (0) 0.044 0.0009 0.01

VS veya V6'da ST

yüksekliği

3(60) ll (23) 6 (100) 0.001

VS veya V6'da ST depresyonu 2(40) 2S (S3) o (0) o.os

LAD: Sol ön inen arter, RCA:

sağ

koroner arter, Cx: sirkumfleks arter Tablo 2. Tek veya iki damar tutulumu olan hastala r- G rup Cx-2 ve R-2

Değişkenler

Cx (nil)

DI'de izoelektrik veya yüksek ST S(4S)

DI'de ST depresyonu 6(S4)

aVL'de ST

yüksekliği

1(9)

aVL'de ST depresyonu 1 0(91)

VI veya V2'dc ST

yüksekliği

1(9)

VI veya V2'de ST depresyonu 10(91)

VS veya V6'da ST

yüksekliği

6(S4)

VS veya V6'da ST depresyonu 3(27)

RCA:

sağ

koroner arter, Cx:

sirkımıfleks

arter

Tek, iki veya üç damar tutulumu olan hastalar- Grup Cx-3 ve R-3 (Tablo 3): V l veya V2'de (p:0.045) ve aVL'de (0.0000) ST-segment depresyonu, Dl'de ST- segment elevasyonu (p:0.03) Cx için , DI'de ST- segment dep resyonu RCA iç in

anlamlı

bulundu (p:0.04). Sadece Cx veya

RCA'nın

birlik te bulun-

ması

durumunda gruplar

arasında farklılık

bulunma-

dı.

Cx veya

RCA'nın baskın olduğu

gruplar birl ikte de-

ğerlendirildiğinde

(Tab lo 4): V 1 veya V2'de (p:0.048) ve a VL'de (0.0000) ST -segment depres- yon u, DI'de ST-segment elevasyonu (p:0.006) Cx için, Dl'de ST-segment depresyonu RCA için an-

lamlı

bulundu (p:0.009).

İnferior AMİ'nde damar tutulumlarının birlikte gö- rülme

sıklığı

için uygulanan Uyum analizi önemli derecede

anlamlı

bulu ndu (p=O.OOO). Uyum analizi-

Koroner A r te r ler

RCA (n71) p

değeri

1 2(17) 0.02

S8(82) 0.04

2(3)

23(32) 0.0002

9( 1 3)

42(S9) 0.04

16(23) 0.02

3S(49)

ne göre inferio r AMİ'nde LAD'nin RCA ile birlikte

olması

LAD'nin Cx'le birlikte

olmasına

göre daha fazla, tek damar tutu lumu söz konusu

olduğunda

RCA Cx'e göre daha fazla, İSA'in Cx olduğu çok damar

hastalığı

durumunda LAD ve

RCA'nın

Cx'le birlik te bulunmas ı , İSA'i n RCA olduğu durumda LAD ve Cx'in RCA ile birlikte

bulunmasına

göre da- ha fazla görüldü

(Şekil

2).

TARTIŞMA

İnferior AM İ'nde Cx'in İSA olması durumunda ante- rior prekordiyal derivasyonlarda ve aVL'de ST-seg- ment depresyonunu ve DI'de ST-segment elevasyo- nunu, İSA'in RCA olmasına göre tutulan koroner ar- ter

sayısının artışına bakmaksızın

daha fazla bulduk.

Cx'in İSA olmamasını yüksek negatif prediktif değer

olarak tesbit ettik. Ko ntos ve ark.

(2)

inferior AMİ

Türk K ard i yol Dem

Arş

1999; 27: 681-686

Ta blo 3. Tek, iki veya üç damar tutulumu olan hastalar- Grup Cx-3 ve R-3

Koroner Arter l e r

Değişkenler

Cx (n:25) RCA (n:83) p

değeri

DI' de izeelektrik veya yüksek ST 10(40) 16(19) O.ü3

DI' de ST depresyonu 15(60) 66(80) 0.04

aVL'de ST

yüksekliği

2(8) 2(2)

aVL'de ST depresyonu 22(88) 32(39) 0.0000

VI veya V2'de ST

yüksekliği

2(8) 10(12)

VI veya V2'de ST depresyonu 21 (84) 52(59) 0.045

V5 veya V6'da ST

yüksekliği

7(28) 20(24)

V5 veya V6'da ST depresyonu 13(52) 41(49)

RCA:

sağ

koroner arter, Cx:

sirkunıfleks

arter

Tablo 4. Cx veya RCA

'nın İSA olduğu

bütün

grupların

birlikte

değerlendirilmesi

Koron e r Ar terl er

Değişkenler

Cx (n:30) RCA (n:92) p

değeri

DI'de izeelektrik veya yüksek ST 13(43) 17(18) 0.006

DI' de ST depresyonu 17(57) 74(80) 0.009

aVL'de ST

yüksekliği

2(7) 2(2)

aVL'de ST depresyonu 27(90) 41(45) 0.0000

VI veya V2'de ST

yüksekliği

2(7) 11(12)

VI veya V2'de ST depresyonu 25(83) 59(45) 0.048

VS veya V6'da ST

yüksekliği

8(27) 21(23)

V5 veya V6'da ST depresyonu 16(53) 47(5 1)

ISA: infarkiüsden sorumlu arter, RCA:

sağ

koroner arter, Cx:

sirkunıfleks

arter

olan hastalarda prekordiyal ST-segment depresyonu- nun Cx lezyonu için sensitif buna

karşılık

spesifik

olmadığını

ileri

sürmüşlerdir.

Prekordiyal ST -seg- ment depresyonu

bulunmamasının

Cx lezyonu olma-

dığını

bildirmede yüksek negatif prediktif

değeri

ol-

duğunu

ve mevcut koroner arter

hastalığının yaygın­

lığının artmasıyla etkilenmediğini bildirmişlerdir.

Bu bulgular

çalışmaınızia

uyumlu

bulunmuştur.

Hasdai ve ark. (3) DI ve aVL'de ST-segment depresyonu bu- lunmasının inferior AMİ'nün sağ koroner arterden

kaynaklandığını

her bir derivasyon için

ardışık

ola- rak %70 ve %100 sensitivite ile, %63 ve %38 spesi- fite ile, halbuki bu derivasyonlarda ST-segment dep- resyonunun

bulunmamasının

ise proksimal Cx tutu- lumuyla ilgili

olduğunu

%7 1 ve %86 sensit ivite ve

%65 ve %100 spesifite ile

göstermişlerdir.

Wong ve ark. da (6) inf erior AMİ'nde İSA öngörmede, prekor- diyallateral derivasyonlarda (V5-6) ST-segment ele- vasyonunun

varlığının,

T-dalga invers iyonunun yok-

luğunun

ve V l 'de ST depres yonunun ;;:;o. 1 m V olma-

sının

RCA

karşı

Cx'i tes bit etmede daha fazla be- lirleyici olarak

bulmuşlardır.

Biz de

çalışmamızda

DI'de, V5-6'da ST-segment depresyonunu tek veya çok damar lezyonu

bulunmasına bakmaksızın

RCA'da, V5-6'da ST-segment elevasyonunu Cx tu- tulumunda daha fazla buld uk. Böylece

çalışmamızın bulguları

Hasdai ve ark. (3) ve Wong ve

ark.'nın

(6)

bulgularıyla

uyum göstermektedir.

Grup I , 2, 3 ve 4'de inferior AMİ'nde İSA olarak Cx tutulumunu

olguların

%9, % 13, %23, %24'nde bul- duk. İnferior AMİ'nde Huey ve ark.

(7)

Cx tutulumu- nu % 17, Kontos ve ark.

(2)

% 18 ve Hasdai ve ark.

(3) % 16 olarak bulmuş o lup bu sonuç lar bizim so-

nuçlarımız

ile uyumludur. B unda n önceki

bazı

ça- lı şmalarda inferior AMİ'nde İSA olarak Cx'i EKG'den öngörmek için ileri sürülen bazı bulgular

vardır (2-4,8). Bairey ve ark. ⁽⁸⁾ 41 kiş ilik inferior

T. Kiirüm ve ark.: AMi'nde

Sirkunıfleks

Arter ve

Sağ

Koroner Arter Ttkanmasuun

Giriş

Elekrrokardiyogrammdan

Aymmı

1.0

Tekdamar

.,

.5 RCA

•

LAD

.,

0.0

-.5 RCA/CX

.,

-1.0

-1.5

LAD+!fAICX

"TUTULUM e DAMAR

Şekil

2. Uyum Analizi'ne göre

damarların

birlikte görülme

sıklığı

AMİ grubunda 12 hastada İSA olarak Cx'i tesbit et- mişler ve sadece İSA'i RCA olan I hastada DI ve aVL'de ST-segment depresyonunu

gözlemlemişler­

dir. Kontos ve ark. (2) ise VI- veya V2'de ST-seg- ment depresyonunun Cx tıkanmasını en iyi olarak

gösterdiğini

ileri

sürmüşlerdir.

Biz de

çalışmamızda

aVL ve VI veya V2'de ST-segment depresyonun, V5 ve V6'da ST-segment elevasyonunun Cx lezyo- nunu

gösterınede

etkili olarak bulduk.

İnferior AMİ'nde prekordiyal derivasyonlarda bulu- nan ST -segment depresyonunun varlığını izah eden etyo lojiler arasında anterior iskemi veya inferior segment vektörünün prekordial görünümünden do-

ğan resiprokal değişiklikler sayılmaktadır

(9, 10).

Radyonüklid perfüzyon yönteminin kullanıldığı bir çalışmada inferior AMİ ile birlikte görülen pre- kordial ST segment depresyonu varlığı posterior veya lateral iskemi ile ve bu bölgede risk altındaki

miyokardiyumun varlığı ile uyumlu bulunmuştur

(9).

Wong ve ark.

(10)

inferior AMİ'ü sırasında prekor- diyal ST-segment depresyonundan sorumlu arteriyel perfüzyon dağılımının yerini ve yaygınlığını yeni bir anjiyografik skorla kantitatif olarak

değerlen­

dirmişlerdir. Perfüzyonun

dağılımını tanımlamak

için sadece RCA tutulumu olan 11 hastaya intra- koroner yolla thallium-20lenjekte

etmişler

ve anjiyografik skorda posterior, posterolateral yerleşi­

min thallium tutulumuyla korele olduğunu bulmuş-

)ardır. Böylece inf erior AMİ sırasında LAD'de darlı­

ğın bulunup bulunmamasından bağımsız olarak pre- kordiyal ST-segment depresyonlarının İSA'in top- lam perfüzyonu alanı ile birlikte posterolateral bü- yük bir alanın tutulumunu gösterdiğini işaret etm iş­

lerdir. LAD'de darlığın olmasının prekordial ST depresyonlu hastaların oranını değiştirmediği görü- lerek reperfüzyondan yarar görecek bir alt grup ta-

nımlamışlardır. Çalışmamız prekordiyal ST -seg- ment depresyonunun bulunduğu ve LAD tutulumu ile ilişkili

olmadığını

ileri süren araştırmalarla

uyumludur.

Çalışmalar inferior AMİ'Iü hastalarda görülen pre- kordiyal ST -segment değişiklikleri ile ilgili olarak aşağıdaki açıklamaları getirmektedir. İnferior AMİ'de RCA tıkanınası sırasında sağ ventrikülün

tutulması yaklaşık olarak %50 oranında o rtaya

çık­

maktadır

(1 1,12).

Bu durumda prekordiyal ST depres- yonu daha az gözükmektedir. Buna karşılık sol ventrikülün lateral veya posterelateral bölgesini bes- leyen Cx'in tıkanınası sonucu

gelişen

inferior

AMİ'nde prekordiyal ST depresyonunu çok d aha fazla görülmektedir (13).

Sonuç olarak inferior AMİ geçiren hastalarda pre- kordiyal ST depresyonunun

varlığı

Cx

tıkanınası

için duyarlı bir bulgu olup, spesifik değildir. Prekor- diyal ST-segment depresyonunun yokluğu İSA ola- rak Cx'i dışlamada yüksek negatif prediktif değerle

birliktedir ve koroner arter

hastalığının

yaygınlığın ın artmasından etkilenmemektedir.

KAYNAKLAR

1. Agarwal JB, Khaw K, Aurignac F , LoCurto A: Im- portance of posteri or chest leads in patients w ith suspected myocardial infarction, but nondiagnostic, routine 12-lead electrocardiogram. Am J Cardiol 1999;83:323-6

2. Kontos MC, Desai PV, Jesse RL, Ornato JP: Useful- ness of the admission electrocardiogram for identifying the infarct-related artery in inferior wall acute myocardial in- farction. Am J Cardiol 1 997;79: 182-4

3. Hasdai D, Birnbaum Y, Herz I, Sclarovsky S, Mazur A, Solodky A: ST segment depression in lateral limb le- ads in inferior wall acute myocardial infarction. Implicati- ons regarding the culprit artery and the site of obstruction.

EurHeartJ 1995;16:1549-53

4. Midgette AS, Griffith JL, Califf RM, et al: Prediction

of the infarct-related artery in acute myocardial infaretion

by a scoring system using summary ST-segment and T-

wave changes. Am J Cardiol 1 996;78:389-95

Türk Kardiyol Dern

Arş

1999; 27:681-686

S. Mirvis DM: Physiologic bases for anterior ST segment depression in patients with acute inferior wall myocardial infarction. Am HeartJ 1988;115:1 308-22

jacent posterolateral or inferoseptal involement. J Am Coll Cardioll985;5:203-9

10. Wong CK, Freedman SB,Bautovich G, Bailey BP , Bernstein L, Kelly DT: Mechanism and sign ificance of precordial ST-segment depression during inferior wall acute myocardial infaretion associated with severe narro- wing of the dominant right coronary artery. Am J

Cardioı

1993;71: 1025-30 6. Wong CK, Freedman: Electrocardiographic idendifi-

cation of the infarct-related artery in acute inferior myo- cardial infarction. Int J Cardiol 1996;54:5-11

7. Huey BL, Beller GA, Kaiser DL, Gibson RS: A comprehensive analysis of myocardial infaretion due to left circumflex artery occlusion: comparison with infareti- on due to right coronary artery and left anteri or descending artery occlusion. J Am Co ll Cardiol 1988;

ı

2:

ı ı

56-66

ll. Wong CK, Freedman SB: Precordial ST change and site of the

infarct-reıated

lesion in right coronay artery-re- lated inferior wall acute myocardial infarction. Am J Car-

dioı

1 995;75:942-3 8. Bairey CN, Shah PK, Lew AS, Hulse S: Electrocar-

diographic differentation of occlusion of the Ieft cir- cumflex versus the right coronary artery as a cause of inferior acute myocardial infarction. Am J Cardiol

ı

987;60:456-9

12. Zehender M, Kasper W, Kauder E, et al: Right

ventricuıar

infaretion as an independent predictor of prog- nosis after acute inferior myocardial infarction. N

Engı

J Med

ı993;328:98ı-8

9. Lew AS, Weiss AT, Shah PK, et al: Precordial ST segment depression during acute inferior myocardial in- farction: early Thallium-201 scintigraphic evidence of ad-

13. Edmunds JJ, Gibbons RJ, Bresnahan JF, Clements IP: Significance of anterior ST-depression in inferior wall acute myocardial infarction. Am J Cardiol 1994;73:

ı

43-8

686

TÜRK KARDİYOLOJİ DERNEÖİ

2000 GENÇ ARAŞTIRMACI

• •• •• ••

TEŞVIK ODULU

Kardiyoloji alanında genç Türk araştırıcılarını teşvik etme amacıyla, Derneğimizin her yıl araştırma ödülleri verme kararı uyarınca, 2000 yılında da ödül sunulacaktır.

TKD 2000 Araştırma Teşvik Ödülü'ne aday olmak isteyenlerin kardiyoloji dalının herhangi bir alanıyla ilgili orijinal araştırmalarını 1 Mayıs 2000 tarihine kadar Türk Kardiyoloji Derneği, Ortaklar cad. 4, Aksu apt. 7, Mecidiyeköy, 80290 İstanbul adresine gönder- meleri gerekir. Başvuru yazısına aday, akademik ve mesleki kimliğini özetleyen özgeçmişi

ile nüfus cüzdan fotokopisini ve altı kopya halinde çalışmasını eklemelidir.

Araştırmada birinci yazar durumundaki Türk uyruklu kişinin 1960 yıh veya daha sonra

doğumlu olması ve sunulan araştırmanın 1 Ocak 2000'den önce herhangi bir yerde yayın­

lanmamış bulunması koşulu aranmaktadır.

Kardiyolojide deneyimli ve bağımsız bir ödül jürisince, zamanında ibraz edilen araştırma­

lar arasında en beğenilen iki araştırma Antalya'da 2000 Ekim ortasında düzenlenecek 16.

Ulusal Kardiyoloji Kongresi'nde tebliğ edilecek ve ayrıca şu ödüller verilecektir: birinciy e 800 milyon, ikinciye 400 milyon TL.

Ödül jürisi şu değerli uzmanlardan oluşmaktadır:

Prof. Dr. Remzi Özcan (Başkan), Prof. Dr. Övsev Dörtlemez, Prof. Dr. Çetin Erol, Prof. Dr. Aydın Karamehmetoğlu ve

Prof. Dr. Hüsniye Yüksel