B. Yapraksı gövde (Asimilatif gövde): Kurak bölgelerde yetişen bazı bitkilerde yapraklar çok küçülmüş/pul şeklini almış buna karşılık gövde yaprağın görevini üzerine almıştır. Ancak gövde şekli muhafaza edilmiştir.
Örn: Ephedra, Spartium junceum
1. Filloklat: Gövde yaprak şeklini almıştır. Yaprak şeklini alan gövde kısmı büyümesi sınırlı kısa sürgündür. Gövde üzerinde pulsu yaprakları ve çiçekleri taşır.
Örn: Ruscus
2. Klodot: Değişikliğe uğrayan dal büyümesi sınırlı olmayan uzun sürgün ise yani her yıl büyümesi ucundan devam ediyorsa buna kladot denir.
Örn: Asparagus, Opuntia
3. Sülük gövde: Bazı sarılıcı bitkilerde kısa sürgün durumundaki yan dallar sülük şeklini almıştır ve tutunmayı sağlar bu yan dallar yaprak taşımaz .
Örn: Asma
4. Etli (Sukkulent) Gövde: Kurak bölgelerde yetişen bitkiler yağmur mevsiminde gövdelerine bol miktarda su depo ederler.
Örn: Cactaceae/Euphorbiaceae familyası bitkileri.
5. Diken Gövde: Bitkiyi korumak amacıyla bazı uzun ve kısa sürgünler diken şeklini alabilir.
Örn: Poterium spinosum, Pyracantha coccinea, Gleditschia
Polen tanelerinin herhangi bir araç ile erkek organın anter kısmından dişi organın stigma kısmına ulaşmasına “tozlaşma (= polinizasyon)” denir. Bu olay başlıca 4 yolla gerçekleşir.
Anemofili (=Anemogam)
Tozlaşma rüzgar aracı ile olmaktadır.
Daha çok ilkel bitkilerde rastlanan bir tozlaşma şeklidir.
Bu tip bitkilerin polenleri daha çok yuvarlak şekilli, çeperleri düz ve hava keseli olurlar.
Tozlaşması rüzgarla olan bitkilerde polen tanelerinin erkek organdan dişi organa ulaşması rastlantıya bağlı olduğundan bu bitkilerde bol miktarda polen tanesi meydana gelir.
Havada bol olarak bulunan bu polenler bazen yağmurlarla toprağa düşerler. Polenlerin sarı renginden dolayı “ kükürt yağmuru “ adı verilen olay gerçekleşir.
Bu tip çiçeklerde çiçek örtü yaprakları şekil ve renk bakımından fazla gelişmemiş hatta körelmiştir.
Rüzgarla taşınan polenler bazı kişilerde astım ve saman nezlesi gibi alerjik hastalıklara da neden olurlar.
Entomofili (=Entomogam)
Böcekler aracılığı ile olan tozlaşma şeklidir.
Bu yolla tozlaşan çiçeklerde böcekleri çiçeğe çekmek ve tozlaşmayı sağlamak için çoğunlukla çiçek örtü yaprakları özelliklede taç yaprakları parlak renkli ve hoş kokuludur.
Ayrıca polen tanelerinin böceğin üzerine yapışması için yüzeyleri yapışkan ve pürüzlü bir yapıya sahiptir.
Bir böcek polen/balözü yemek için bir çiçeğe konduğu zaman anterlerde ki polen tanelerinden bazıları böceğin dokunması ile yerinden ayrılır ve böceğin vücuduna yapışır. Bundan sonra böcek bu çiçekten ayrılıp başka bir çiçeğe konunca vücuduna yapışmış olan polenleri de beraberinde taşımış olur.
Hidrofili (=Hidrogam)
Su aracılığı ile meydana gelen tozlaşma şeklidir. Genellikle çiçeklerini su yüzünde açan bitkilerde görülen bir şekildir.
Az rastlanır.
