Bitki ekolojisi ve
Ekosistemler
Derste Kullanılan Kaynaklar
Odum, E. P., Barrett, G. W., & Işık, K. (2016). Ekoloji'nin temel ilkeleri. Palme Yayıncılık.
Kılınç, M., & Kutbay, H. G. (2008). Bitki ekolojisi. Palme Yayıncılık.
Öztürk, M.A., Seçmen, Ö., 1992. Bitki Ekolojisi. Ege Üniv. Fen Fak.
Yay. No. 141, 238 s. İzmir.
Geldiay, R., Kocataş, A., 1975. Genel Ekoloji. Ege Üniv. Fen Fak.
Yay. No. 65, İzmir. 313 s.
Bir ortamda yaşayan canlı organizmalar (biyotik) ve onların içinde bulunduğu cansız çevre (abiyotik),birbirlerinden ayrılmayacak derecede kaynaşmıştır ve etkileşim içindedir.
Çeşitli canlı türlerinin yaşadığı belirli bir alandaki canlılar (biyotik komünite), hem birbirleriyle hem de kendilerini kuşatan fiziksel çevre ile etkileşim halindedir.
Bu alandaki enerji akışı sayesinde, sistem içinde belirli bir biyotik yapı oluşur; sistemin canlı ve cansız bileşenleri arasında düzenli bir madde döngüsü sağlanır. Canlı ve cansız parçaları kapsayan böyle bir birime ekolojik sistem veya ekosistem denir.
Ekosistem, sadece bir coğrafi birim (veya ekobölge) değil, aynı zamanda belirli girdileri
ve çıktıları bulunan, sınırları doğal ya da isteğe bağlı olarak belirlenebilen, işlevsel bir
sistem birimidir.
Odum, E. P., Barrett, G. W., & Işık, K. (2016). Ekoloji'nin temel ilkeleri. Palme
Yayıncılık. Kısım 2, Şekil 2-2’den alınmıştır.
Odum, E. P., Barrett, G. W., & Işık, K. (2016). Ekoloji'nin temel ilkeleri.
Palme Yayıncılık. Kısım 2, tablo 2-7’den alınmıştır.
Ekoloji terimi ilk defa Alman Jeologu H. Hackel (1869) tarafından kullanılmış olup Yunancada Oikos (ev veya yuva) ve Logos (bilim) kelimelerinin birleşmesiyle yuva bilimi anlamında kullanılmıştır.
Daha sonra Tansley (1926) ekolojiyi geniş anlamda, canlıların doğal yaşama yerlerindeki yaşama tarzlarını inceleyen bilim dalı olarak tanımlamıştır.
Bugün ise ekoloji, canlıların kendi aralarındaki ve canlılarla çevre şartları
arasındaki karşılıklı ilişkilerini inceleyen bir bilim dalı olarak tanımlanmıştır.
Çevre, bir canlının veya canlılar topluluğunun yaşamını sağlayan ve onu sürekli olarak etkisi altında bulunduran süreçler, enerjiler ve maddesel varlıkların bütünlüğü şeklinde tanımlanabilir.
Çevrede bulunan ana faktörler toprak, su, rüzgar, kuvvet,
sıcaklık, ışık ve benzeri faktörlerle diğer canlılardır.
Billings (1952) adlı araştırıcıya göre; çevre, bitkilerin büyümeleri, yapıları ve
çoğalmalarına etki yapan maddeler ve dış kuvvetler olarak tanımlanmakta olup bu faktörler;
1.
İklim,
2.
Edafik,
3.
Pyric,
4.
Coğrafik,
5.
