Birleşmiş Milletler İnsan Hakları Özel Raportörü Jean Ziegler açıklamıştı. FAO’ya yani Birleşmiş Milletler Gıda ve Tarım Örgütüne göre dünya 12 milyar insan için her gün kişi başına 2100 kalorilik gıda üretebilme gücüne sahip. Bu dünya nüfusunun tam iki katıdır. Buna karşılık dünyada bir milyara yakın insanın resmen aç olması dünya için büyük bir ayıp. Bu sayı iki yıl önceki gıda krizinde bir milyarı aşmıştı. Şimdi FAO bu sayıyı bu yıl 925 milyona çekti. Tuzu kuruların bu sayılar hiç umurunda değil. 11Eylül 2001 ’de New York’taki Dünya Ticaret Merkezine uçaklar
çarptığında geride 3000 ölü kalmıştı. ABD başta emperyalist ülkeler bu felaketi avantaja dönüştürmek için demokrasi getiriyoruz ayakları ile Orta Doğu’ya saldırdılar. Bu olay yeni başlamış olan yirmi birinci yüzyılın dramatik bir açılışı olarak beyinlere kazınmıştı. Hâlbuki aynı gün ve ondan sonraki her gün dünyada kötü beslenen ve beş yaş altında olan 16 500 çocuk yeterli gıda bulmadığı için ölüyordu. Bu ölümler her gün devam ediyor. Dünyanın tuzu kuruları bu ölümleri ne kadar umursuyor.
Dünyadaki açlıktan ölümlerin arkasında birçok neden sayılabilir. Ancak hepsinin dönüp dolaştığı temel neden gelir dağılımının bozuk olmasıdır. Yani insanlar dünyada gıda üretimi az olduğu için değil, gelirleri olmadığı için
ölüyorlar. Bu kadar basit. ABD, Avrupa Birliği, Dünya Bankası ve IMF’nin uygulamış olduğu politikalar bu açlığı ve ölümleri hızlandırıyor. Örneğin ABD’nin pamukta kendi ülkesinde verdiği primler ve uyguladığı tarım politikası büyük şirketlerin çiftçilerden maliyetin altında pamuğu alarak kendileri için büyük kârlar getirecek ancak pamuk üreticisi ülkelerin rekabet edemeyeceği düşük fiyatlardan ihraç edebilmesine yol açıyor. Bu durum pamuk üreten Batı Afrika ülkelerinde düpedüz açlıktan ölümlere yol açıyor. Bizde de pamuk ekimlerinin gerilemesi aynı nedenden.
Dünya açlarının çok önemli bir kesimi aslında kırda yaşıyor. Bunların da çoğunun toprağı yok. Aç ve kötü beslenen çocukların %70’inin gıda fazlası üreten ve ihraç eden ülkelerde yaşadığı bir IFAD raporunda belirtiliyor. Bunlardan biri de Hindistan. Bir yandan gıda ihracatı, diğer yandan açlık. Toprağa sahip olmamak en önemli açlık nedeni.
Brezilya’da topraksız tarım işçilerinin eline geçen ücretin, asgari ücretin %70’ini geçemediği saptanmış. Halbuki toprak reformundan toprak edinenlerin geliri asgari ücretin 3,7 katı oluyor.
On altı Ekim dünya gıda günü. Dünyanın her yerinde şirketler ve onların iliştirilmiş denilen (İngilizce embedded karşılığı olarak yataklanmış deyimini daha doğru buluyorum) akademisyenleri bugünlerde açlığı yenmek için bol bol tarım ilacı, kimyasal gübre, patentli şirket tohumlarının reklamını yapacaklar. Gerçek ise aslında tam tersi. Bu nedenle topraklar tuzlanıyor. Topraktan köylüler kovulup, yerlerine daha çok verimli olduğu söylenen büyük tarım işletmeleri kuruluyor. Bu verimlilik ve ilerleme masalı dünyanın büyük ve yaygın inanılan bir yalanıdır. Bu nedenlerle küresel ısınma hız kazanıyor.
Yataklanmış akademisyenler hiç olmaz ise Birleşmiş Milletler özel raportörünü okusalar gerçeği biraz olsun görecekler. İnternette bunları kolayca bulabilirler. Ama o zaman cici şirketleri onlara çok kızar. O zaman gelsin kimyasal ilaçlar, kimyasal gübreler, patentli tohumlar.
