Hum Reprod. 2011 Dec;26(12):3413-3423. Epub 2011 Sep 27.
Oral kontraseptif kullanımı olan ve olmayan rFSH/GnRH antagonist protokolleri sonrası IVF/ICSI klinik sonuçları ve over cevabının prediktif faktörleri
Andersen AN, Witjes H, Gordon K, Mannaerts B; on behalf of the Xpect investigators.
AMAÇ: İlk kontrollü over stimulasyonu öncesi over cevabını tahmin etmek, rekombinant FSH’nın (rFSH) en uygun başlangıç dozunu belirlemek açısından yararlıdır. Fakat potansiyel prediktif faktörler, sikluslar arasındaki farklılıklar ve bir çok hastanın tedavi öncesinde oral kontraseptif almasından etkilenebilir. Amacımız gonadotropin releasing hormon antagonist protokolünde rFSH ile kontrollü over stimulasyonu uygulanan hastalarda over cevabının prediktif faktörlerini ve bu faktörlerin sikluslar arası değişkenliklerini belirlemekti.
METOD: Bu çokuluslu çalışmada 442 hasta ilk kontrollü over stimulasyon siklusu öncesinde oral kontraseptif kullanımı olması veya olmamasına göre randomize edildi. Prediktif faktörler için hasta özellikleri başlangıçta toplandı ve endokrin ve sonografik bilgiler ise sonraki iki siklusun erken foliküler fazında toplandı. Tedavi protokolü olarak 200 IU rFSH ve 0.25 mg ganirelix ikinci siklus sırasında uygulandı. Over rezervinin prediktif faktörleri ve çok düşük (<6 oosit) veya çok yüksek (>18 oosit) over cevapları sırasıyla lineer regresyon ve lojistik regresyon kullanılarak belirlendi.
BULGULAR: Anti-Müllerian hormon (AMH) ve bazal FSH, toplanan oosit sayısı ve aşırı over cevabı için istatistiksel olarak anlamlı prediktif faktörlerdi. Düşük over cevabı için AMH anlamlı tek prediktif faktördü. Prediktif değer oral kontraseptif kullanılmayan grupta oral konraseptif kullanılan gruba göre daha yüksekti, ayrıca stimulasyon siklusunun erken
foliküler fazında önceki siklustan daha yüksekti. AMH’nın sikluslar arası değişkenliği diğer hormonlara göre daha düşüktü. İki grup arasında elde edilen veya transfer yapılan
embryoların sayı ve kalitesi arasında fark yoktu, fakat implantasyon oranı oral kontraseptif verilen grupta anlamlı derecede daha düşüktü (24.1vs 30.1%,p=0.03), bunun sonucunda da devam eden gebelik oranları 26.3%’ye karşı oral kontraseptif verilmeyen grupta 35.7% idi (p=0.05).
SONUÇLAR: Over rezervinin en iyi prediktif modeli oral kontraseptif verilmeyen gruptaydı ve hem stimulasyon siklusunun erken foliküler fazında bazal FSH hem de AMH
içermekteydi. Siklusta AMH tek başına sikluslar arası değişkenlikten veya oral kontraseptif tedavisinden etkilenmediği için yeterli prediktif değere sahipti.
