•
Konuyu yapılandırmada başvurulan önemli öğelerden biri de çatışmalardır.Çatışma, metinde gerilimi sağlayan, olayların dayandığı temel öğedir; kişiler, olay ve olgular üzerinden kurulan karşıtlıklara dayalıdır. Olaylar dizisinde karakterlerin etkileşimi sonucunda iki yönün/kuvvetin karşıt görüşünün sunulmasına dayanır.
Çatışma ve gerginlik olmadan, kitapta merak ögesi canlı kılınamaz. Öykü, iyi yapılandırılmış çatışmalarla gerginlik ve merak duygusu yaratabilmeli; böylece okur metnin sonunu kolay kestirememelidir. Böylece, metindeki çocuk karakterin çatışmalarıyla buluşan çocuk okur, kendi sorunlarını ve çatışmalarını daha iyi anlayabilecektir (Anderson, 2013: 38). Çatışmalar; kahramanın ergenlik sorunları, verdiği yaşam mücadelesi, aile içinde yaşadığı anlaşmazlıklar veya yaşadığı kentteki sorunlar aracılığıyla yapılandırılabilir. Kahramanın çatışma içinde olduğu;
kendisi, diğer aile üyeleri, toplum veya doğa olabilir (Norton, 2007: 363).
Çatışma
• Yazınsal yapıtlarda kişi-kişi çatışması, bir ana karakterin
yan karakterlerden biriyle ya da birkaçıyla herhangi bir
konuda yaşadığı sorun, sıkıntı, anlaşmazlık ve
uzlaşmazlıkları anlatır. Bunlar da öteki çatışma türleri gibi
yapıtın konusunu oluşturur. Çocuk kitaplarında diğer iç
yapı özelliklerinde olduğu gibi (konu, izlek, dil ve anlatım
özellikleri, kahramanlar, plan) çatışmalarda da “çocuğa
göre”lik ilkesi benimsenmelidir (Aslan, 2006).
•
Çocuk okur, bazı öykülerde merak öğesinin zayıflığı ya da abartılmış olması, bazılarında da korkunçluğu nedeniyle okuma eyleminden uzaklaşabilir. Okurun sürekli yoğunlaşan heyecan ve endişesi, anlatım düzeninde uygun yer ve zamanda dengelenmez ise öykü abartılmış merak öğeleriyle okurun gözünde inandırıcılığını yitirmeye başlar. Okurun endişelerini gidermek için, olay dizisine ustaca yerleştirilen ipuçları, çocukları okuma eyleminin ortağı yapar; onları öykünün sonucuna ilişkin kestirimlerde bulunmaya yönlendirir. Çocuk okur açısından özdeşim kurduğu kahramanın verdiği uğraş çok önemlidir. Bu uğraşın nasıl sonuçlanacağını bilmek, onu metnin çekim alanına katan temel etkendir.Kurgulanan çatışmalarda, merak öğesinin çocuk okuru metne çeken bir etkisi vardır. Bu öğenin zayıflığı ya da abartılması, kurgunun yazınsal niteliğini zedeler;
çocuğu okuma eyleminden uzaklaştırır (Sever, 2010:137; Norton, 2007: 365).
