İLETİŞİMİ ENGELLEYEN YAKLAŞIMLAR
İLETİŞİMİ ENGELLEYEN YAKLAŞIMLAR
Tedavi Edici Olmayan (Non Terapötik) Teknikler
Tedavi Edici Olmayan (Non Terapötik) Teknikler
BELİRSİZ GÜVENCELER VERME
BELİRSİZ GÜVENCELER VERME
“Endişelenecek bir şey yok.”
“İyileşeceksiniz.”
Bu tür güvenceler, hastanın endişe duygularını sanki endişe etmesi için yeterli nedeni yokmuş gibi kabul etmek ve gidermeye çalışmaktır.
Bunların hasta açısından hemen hiçbir değeri yoktur.
BELİRSİZ ÖVGÜLER YÖNELTME BELİRSİZ ÖVGÜLER YÖNELTME
Övgüyü alan kişi kendini böyle görmüyorsa, duyduklarını yadsıyacak ve bunları kabul
etmesi kolay olmayacaktır.
“Öyle nazik ve düşüncelisiniz ki…”
ONAYLAMA ONAYLAMA
Bir davranışın onaylanması, bireyin hep bu yönde davranmasını; böyle davranmadığı takdirde onay görmeyeceği mesajını iletir.
Danışanın özgür davranışı kısıtlanır, kişi hemşirenin onayına bağımlı olur.
“Bunu yapmanız çok iyi olmuş”
MORAL VERİCİ KONUŞMALAR,
KLİŞELER VE OTOMATİK YANITLAR MORAL VERİCİ KONUŞMALAR,
KLİŞELER VE OTOMATİK YANITLAR
“İyi olacaksın.”
“Korkmayın.”,
Hemşire, bu tür ifadelerle, hastanın duyduğu
endişenin ne tür bir duygu olduğunu anlamasına izin vermemiş olur. Sorunun ne olduğu
anlaşılamadığı için hastaya yardım da edilememiş olur.
TESELLİ ETME TESELLİ ETME
Teselli, çoğumuzda toplumsal olarak
getirdiğimiz bir davranış kalıbıdır. Temelinde karşımızdaki kişinin acı verici duygularını
kabullenme, bu yüzden bu duygulara
dayanamama vardır. İletişimde yararlı değildir.
HEMŞİRENİN KENDİ
YAŞAMINDAN ÖRNEKLER VERMESİ
HEMŞİRENİN KENDİ
YAŞAMINDAN ÖRNEKLER VERMESİ
Hemşire, hastanın durumuna benzer
deneyimler yaşamışsa, bunların hastaya yararı olacağını düşünerek, kendi yaşadıklarından söz etme yoluna gidebilir. Ancak, hasta, kendi
durumunun bir başkası ile aynı olduğuna inanmayacaktır.
NASİHAT (ÖĞÜT) VERME, İKNA VE ISRAR ETME
NASİHAT (ÖĞÜT) VERME, İKNA VE ISRAR ETME
Kişilere ne yapmaları, ne yapmamaları gerektiğini söylemektir. Bu teknik ile danışanı, kendini
yönetmekten aciz biri olarak düşünüldüğü iletilmiş olur.
“Senin yerinde olsam ………. yapardım.”
YARGILAMA YARGILAMA
Yargılama, bireyin benliğini veya davranışını iyi, kötü, doğru, yanlış gibi değer yargılarıyla nitelemektir.
Kınayan ve yargılayan tutumlar karşısında bireyin, yalnızlığı ve umutsuzluğu artar.
“Bu yaptığın doğru mu?”
KİŞİYİ REDDETMEDEN DAVRANIŞI REDDETME KİŞİYİ REDDETMEDEN DAVRANIŞI REDDETME
Her insanın davrandığı gibi davranmaya hakkı vardır. Hemşire bireyin benliğini reddetmeden, uygun olmayan davranışları reddedebilir.
SAVUNMA SAVUNMA
Bir kimseyi veya şeyi sözlü saldırıdan korumaya çalışmaktır.
“Doktor elinden geleni yapıyor. Birçok hastası var.”
DUYGULARI AZIMSAMA DUYGULARI AZIMSAMA
Hastanın önemsediği olgulara onun kadar önem vermeme ve bunları olduğundan daha
hafif göstermeye veya değiştirmeye çalışmadır.
“Bu durum önemli değil, geçer”.
HASTAYLA TARTIŞMAYA GİRMEK
HASTAYLA TARTIŞMAYA GİRMEK
Hastayla tartışmak, düşüncesinin yanlış
olduğunu ısrarla kabul ettirmeye çalışmak,
hastayı anlamaktan uzak, yardım etmeyen bir yaklaşımdır.
“Öyle değil, böyle düşün”
KONUYU DEĞİŞTİRME KONUYU DEĞİŞTİRME
Hemşire konuyu değiştirdiğinde konuşmayı kendisi yönlendirmeye başlamıştır. Hasta söylemek
istediklerini söyleyemez.
Önemli olan, hastanın düşünce ve duygularını anlamadır.
Hemşire aktif dinlerse, hastanın sözlü ve sözsüz davranışlarındaki ipuçlarını değerleyebilir, kendini hastanın yerine koyabilir ve onu anlama olanağı artar.
