• Çocuk işçiliği, yoksulluk, eğitimsizlik ve işsizlik gibi temel sosyal sorunlarla ilişkilidir.
• Çocukları çalışmaya iten nedenler; • Ailedeki yetişkinlerin çalışmaması • Yoksul duruma düşme
• Çalışan çocuklar sorunu; yoksulluk, eğitim sorunları, sağlık sorunları, işsizlik ve sosyal güvenlik gibi ülkenin temel sorun alanlarının bir göstergesi olmakla birlikte beslenememe, ihmal ve istismar, serbest zamanın
değerlendirilememesi ve psiko-sosyal açıdan gelişememe sorunlarını da beraberinde
• Yaş aralıklarına göre ILO’nun çocuk işçiliğine bakışını şu sınıflama şekildedir
(http://www.fisek.org.tr/cocuk_emegi_genel_kav ramlar.php): “5-11 yaş arası çocuklar için hafif
işler dahi hoşgörü sınırları dışındadır (sıfır
tolerans). 12-14 yaş arası çocuklar için ise sadece haftada 14 saatten az olmak koşulu ile tehlikeli
olmadığı bilinen sektörlerde çalışmak çocuk işçiliği olarak kabul edilmez. Bu bir ekonomik faaliyet olarak değerlendirilir ve çocuk okuldan alıkonulmadıkça ve ruhsal-bedensel sağlığı ve gelişimi etkilenmedikçe hoş görülebilir.”
• “15-17 arasındaki çocuklar için ise en düşük yaş ölçütünü yerine getirdikleri ve zorunlu eğitimlerini tamamladıkları sürece sıradan işlerde haftada 43 saate kadar çalışma izni verilmiştir.”
• “Buna göre haftada 43 saatten çok sıradan, tehlikeli olmayan bir işte bile olsa çalışmak bu yaş grubu için de tehlikeli olarak kabul edilmiş ve çocuk emeğinin en kötü biçimleri arasına sokulmuştur.”
Türlerine Göre Çocuk İşçiliği
• Ev işleri
• Ev işi olmayan ücretsiz işler
• Bağımlı ya da sözleşmeli işçilik • Ücretli işçilik
• KAYNAKÇA
• Erbay, E. (2007). Çocukluklarında küçük sanayi işletmelerinde çalışmış yetişkinlerin bu çalışma sürecini nasıl yorumladıkları ve çocuk işçiliğine
bakışları üzerine bir araştırma. Yüksek Lisans Tezi. Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü • Küçükkaraca, N. (2001) Sanayide Çalışan
Çocukların İşyeri ve Ailede Uğradıkları İstismara Genel Bakış. 1. Ulusal Aile Hizmetleri
Sempozyumu. Ankara: Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu Başkanlığı Yayını.
