Siyasal iletişim nedir?
Genel bir tanımla
«Belli ideolojik amaçlarını, toplumda belli gruplara,kitlelere, uluslara ya da bloklara kabul ettirmek ve gerektiginde eyleme dönüstürmek,
uygulamaya koymak üzere politik aktörler tarafından çeşitli iletişim tür ve tekniklerinin kullanılması ile yapılan iletişim»
Aysel Aziz, Siyasal İletsim, Nobel Yayınları, Ankara, 2003, s. 3.
«Siyasal süreç içinde iletişimin oynadığı rol»
Steven Chaffee, Political Communication, 1975: 85
“Kamusal kaynakların tahsis edilmesi, resmi kaynakların, yasama ve yürütme kararları ve yargı bakımından elinde gücü tutanlar ve resmi yaptırımların devletçe ödüllendirilmesinin veya cezalandırılmasının kamusal olarak tartışılması»
Robert E. Denton Jr. ve Gary C. Woodward, Politcal Communicaton in America, Üçüncü Baskı, Praeger Series in Political
Communication, Praeger Series in Political Communication, Praeger, Westport, Connecticut, London, 1998, s. 14.
«Retorik yanında, dilsel olmayan işaretleri yani beden dili, siyasal eylemler, boykot ve protestolar gibi politik davranışları içerir»
Doris A. Graber, Political Languages, Handbook of Politcal Communicaton, Dan D. Nimmo ve Keith R. Sanders (der.), Sage
Pub., Beverly Hills, 1981, s. 195- 223.
«Sadece sözlü ve yazılı cümleler değil, giyim, makyaj, saç stili, logo
tasarımı gibi göstergelerin görsel anlamı olmak üzere hepsi politik imajı ve kimliği oluşturdukları söylenebilecek politik iletişim ögeleri»
Brian McNair, An Introducton to Politcal Communicaton, Routledge, London, 1995, s. 3- 4.
«Ortak semboller oluşturma ve bunlar üzerinden yorumlamalar ve tartışmalar yürütme yoluyla bir anlaşma zemininde uzlaşma süreci».
Yapılan isler politika aracılığı ile icra edilmekte, politika ise iletişim aracılığı ile yürütülmektedir.
Craig Allen Smith, Politcal Communicaton, Harcourt Brace Javanovich Publishers, New York, 1990, s. 7.
“… politik sistemde, politika ve medya arasındaki sınırlarda politik iletilerin üretilmesi ve süreçlenmesi.”
«İletilerin ve baskıların gözle görülebilir şekilde eşit olmayanlardan –oldukça bilgili veya aşırı derecede bilgisiz, güçlü ve acınacak derecede güçsüz, duyarlı ve neşeli denebilecek kadar kayıtsız- diğer kişilere aktarımı»
Jay G. Blumler ve Micheal Gurevitch, The Crisis of Public Communicaton, Routledge, London, 1995, s. 12.
