Koruma Alanı;
Biyoçeşitlilik ile ilgili doğal ve kültürel kaynakların,
Koruma Alanlarının Kurulması ve Sınıflandırılması
Koruma alanlarının kurulmasında kullanılan en yaygın yöntemler;
•Ulusal düzeyde, ancak bölgesel ya da yerel düzeylerde de
olabilen devlet etkinliği
•Şahısların ve koruma kurumlarının arazileri satın alması
•Yerli halkın ve geleneksel toplumların eylemleri
Kategori Amaçlar 1. Bilimsel Rezerv / Mutlak Doğa
Rezervi
Doğayı korumak ve tahrip olmamış aşamada doğal süreçlerin devamlılığını sağlamak
2. Doğal Parklar Bilimsel, eğitsel ve rekreasyonel kullanım için ulusal veya uluslararası önemli doğal ve manzaralı alanları korumak
3.Doğal Anıtlar / Doğal İşaretler Özel ilgi veya eşsiz özellikleri nedeniyle ulusal önemi olan özellikleri korumak ve kollamak
4. Yönetilen Doğal Rezervler / Yaban Hayatı Koruma Alanı
Ulusal olarak önemi olan türleri, tür gruplarını, biyotik komuniteleri veya çevrenin fiziksel özelliklerini doğrudan insan yönetimiyle korumak için gerekli doğal koşulları sağlamak
5. Korunan Peyzajlar Normal yaşam stili ve ekonomik faaliyetler içinde rekreasyon ve turizm fırsatları sağlarken insan ve dünya arasındaki ahenkli etkileşimin devam ettirildiği ulusal önemi olan peyzajlar
6. Kaynak rezervi Gelecek için bir alanın doğal kaynaklarını korumak ve kaynağı etkileyecek aktiviteleri engellemek
7. Doğal Biyotik Alan / Antropojenik Rezerv
Modern teknoloji tarafından az tahrip edilmiş, çevre ile uyum içinde toplu yaşam biçiminin devamlılığını teşvik etmek
8. Çok-amaçlı Yönetim Alanı Ekonomik faaliyetleri desteklemek için yönlendirilen doğa korumacılığı ile su, kereste, yaban hayatı, otlak ve rekreasyonun sürdürülebilir üretiminin sağlanması
9. Biyosfer Rezervi Korumacılığın yanı sıra araştırma, gözlem, eğitim ve uygulama amacı için alan sağlamak
10. Dünya Miras Alanları Doğal ve kültürel değeri olan (önemli evrensel değeri olanları) alanları korumak
11. Uluslararası önemi olan Sulak alanlar (Ramsar alanları)
Sulak alan habitatlarını korumak (özellikle su kuşları için)