Yaşam Boyu Gelişim ve Din
Nuran E. Korkmaz
A.Ü.İ.F./ Güz Dönemi 7. Hafta
Nuran E. KORKMAZ
İçerik:
1. Çocukluk
2. Ergenlik/ genç yetişkinlik 3. Yetişkinlik
4. Yaşlılık ve Ölüm
Gelişim-Dini gelişim
Gelişim: öğrenme, yaşantı ve olgunlaşma sonucunda bireyde görülen düzenli ve sürekli değişiklikler şeklinde tanımlanır (Selçuk, 2003).
Gelişim insan hayatında gerçekleşen bütün
değişiklikleri ifade eden genel ve üst bir kavramdır.
Nuran E. KORKMAZ
Dini gelişim:
Hikayeler, çeşitli pratikler, dualar ve semboller yoluyla organize olmuş bir topluluk içerisinde insanları kutsal olana yaklaştıran ve topluluk
arasındaki ilişkileri güçlendiren organize olmuş bir bilikteliktir ( Boyatzis, 2005)
Jean Piaget (1896-1980)
• Dünyaya geldiğinde hiçbir zihinsel yapıya sahip
olmayan çocuk, acaba nasıl yetişkin gibi
düşünebilmektedir?
• Piaget, çevreye uyum
sağlayabilmek için, denge – dengesizlik – yeniden
denge yani dengeleme sürecini izlediğini
savunmuştur. Çocuk aktif olmalıdır. İçsel motivasyon çok önemlidir. Eğitimin en önemli amacı yaratıcı düşünme ve eleştirel düşünme becerisinin kazandırılmasıdır. Nuran E. KORKMAZ
Dönemlerin özellikleri:
Evreler değişmez bir şekilde belli bir sıra ile ortaya çıkarlar. Evrelerle ilgili özelliklerde erken ya da geç kazanım durumları olsa bile evrelerin sırası değişmez.
Evreler bir hiyerarşi oluştururlar. Sonraki evre önceki evrede kazanılanları da kapsar.
Gelişim oranlarında farklılıklar vardır. Her birey kendine göre
gelişim gösterir. Bu yüzden aynı gelişim evresinde bulunuyor alsalar bile bireyler arasında gelişim oranları açısından farklılıklar vardır.
Her evre için tipik olan özellikler vardır. Yani aynı yaşlardaki
çocukların çoğunda ortak bulunan özellik o dönemin özelliği kabul edilir.
zihinsel gelişimi etkileyen faktörler:
Olgunlaşma: Bireyin bir işi yapabilecek fiziksel özelliklere sahip olmasıdır. Birey olgunlaştıkça zihin gelişimi de paralel bir şekilde ilerler.
Aktif Yaşantı (Deneyim): Uyarıcıların etkisi çevre ile ilgilidir.
Alınan her uyarıcı bir başka uyarıcıyla bağlanarak kodlanmaktadır.
Toplumsal Etkileşim (Kültürel Aktarım) Toplumsal aktarım, çocuğun anne, baba, komşu, arkadaş, öğretmen gibi çevresindeki insanlardan öğrendikleridir.
Dengelenme: Yeni öğrenilen bilgiler önce dengesizlik doğurur, sonra dengeye kavuşurlar.
Organizma gelen yeni bir bilgi ile önceden var olan denge üzerinde bir dengesizlik yaşar. Bu dengesizlik organizmayı yeniden denge kurmaya sevk eder. Böylece alt düzeydeki dengeden üst düzeydeki yeni bir dengeye ulaşılır.
Nuran E. KORKMAZ
Lawrence Kohlberg (1927 – 1987)
Bireyin ahlak gelişiminin geçirdiği aşamaları ve bu aşamaların
birbirleriyle ilişkilerini ve ahlak gelişimini belirleyen temel
prensiplerini en geniş şekilde Kohlberg incelemiştir.
Ahlak; bireyin doğru ve yanlışı ayırt edebilmesini sağlayan değerler bütünüdür
Ahlaki gelişim; çocuğun toplumun normları
doğrultusunda, doğru ve yanlışa ilişkin kendi kişisel değerlerini oluşturabilme sürecidir.
Ahlaki Olgunluk: Bireyin duygu, düşünce ve yargı, tutum ve davranışlarındaki her türlü ahlak dışılığı ve sapmayı
hemen hissedebilmesini sağlayan mükemmellik düzeyidir
Ahlaki Kişilik: bireyler, kendi benliğini, öz’ünü, bazı ahlaki taahhütler ve ahlaki özelliklerle tanımlarlar. Yaşamları
açısından bu taahhütleri merkezi bir yere koymakta ve onları aşmaları durumunda benlik bütünlükleri tehlikeye girmektedir.
Nuran E. KORKMAZ
Kohlberg e göre:
Kohlberg’e göre bu gelişim aşamaları evrenseldir ve her aşama kendinden bir önceki aşama
gerçekleştikten sonra kendini gösterir.
Fakat her bireyde ahlaksal gelişim aşamalarının tümünün gerçekleşmesi beklenemez.
Her birey , sosyal ve kültürel çevresine bağımlı olarak kendi koşulları içerisinde ahlak gelişmesini sürdürür. Bu nedenle bireyler arasında aşama farklılıkları gözlenebilir.
İnancın özellikleri:
a. İnsanların yaşamlarına tutarlılık ve yön verir.
b. Onları diğer insanlarla paylaşılan güven ve sadakat ortamında buluşturur.
c. Kişisel duruşlarını ve toplumsal bağlılıklarını daha büyük çerçevede bir kaynağa bağlanma bilinciyle destekler.
d. Yaşamlarında nihai niteliklere sahip olmalarını
sağlayarak, insanların hayatın ve ölümün zorluklarıyla yüzleşmelerini ve mücadele etmelerini sağlar (Fowler &
Dell, 2006, s. 36). Basacikma faktoru olarak işlev görür.
e. Anlam duygusu kazandırır.
Nuran E. KORKMAZ
James Fowler (1940 - )
• Fowler inancı bireylerin yaşama
yönelik ana motivasyonlarının bir parçası olarak tanımlar.
• Ona göre din, vasıta ve biliş
aracılığıyla ifade edilebilir ancak her ikisini de aşan bir kuşatıcılığa sahiptir.
• İnanç, insanların kendilerini
varoluşlarının nihai durumları ile ilişkili olarak fark ettikleri bir biliş şeklidir.
• Fowler'e göre inanç, imandan daha derin, daha zengin ve daha kişiseldir.
Fowler'in teorisi sadece belirli dini gelenekler ve inançlara değil sadece
"psikolojik inanç kavramına"
odaklandığı için hangi dine inanırsa inansın bireylerin bütün dini
David Csinos’a göre cocugun manevi gelişim
4 Manevi stil
Kelime (konusulan ve yazılan)
Focus on conceptual clarity of personal theology.
Duygular (sanat, müzik, doğa)
Focus on emotional experience of interacting with divine.
Semboller
Focus on union with a transcendent God through ritual (i.e., contemplative prayer).
Davranış- aksiyon
Focus on making a difference in the world.
Nuran E. KORKMAZ
Çocuk & Dua
Dua her din geleneginde temel bir parçasıdır
Hristiyanlık = İnsanın ilahi olanla buluşması
Yahudilik= İlahi olanın sürekli farkındalığı
Islam = Ilahi olanla rusal bir ilişki
Age 5-7: Ezberlenmiş dualar
Age 7-9: Somut aktıviteler (i.e., time, place, purpose)
Age 9-12: karşılıklı konuşma, soyut hedef ve amaçlara odaklanma
Çocukta Tanrı kavramı
Somut kavramlarla dini ve dini yaşantıyı
anlayıp algılamaya çalışırlar.
Tanrı düşüncesi
«büyük, baba» figürleri ile ifade edilebilir.
Küçük çocuklar büyük sorular
Nuran E. KORKMAZ
Sosyalleşme teorisi, Boyatzis (2005)
Sosyalleşme
Gelişim teorilerine bir alternatif
Tanrı algısı ve kavramının gelişimi
Tanrı kavramı
Tanrı imgesi
Sosyalizasy onun boyutları Sosyalizasy
onun boyutları
Arkadaş Arkadaş
Dini grup ve
organizasy onlar Dini grup
ve
organizasy onlar Devlet
Devlet Dini grupDini grup
Media
Media Ahlaki
altyapı Ahlaki altyapı
AileAile OkulOkul
Nuran E. KORKMAZ
Kaynakça:
KARACA, Faruk, (2007). Dinî Gelişim Teorileri, İstanbul, Dem Yay.
CSİNOS, David M. “Four Ways of Knowing God:
Exploring Children’s Spiritual Styles.”Journal of Childhood and Religion 1, no. 8 (2010): 1-32.
BOYATZİS, C.J. (2013). The nature and functions of
religion and spirituality in childhood. In K.I. Pargament (Ed.), APA handbooks of psychology, religion, and
spirituality (pp. 497-512). Washington, DC: APA Press.
BACANLI, Hasan,(1999). Gelişim ve Öğrenme, 2.Baskı,Nobel Yay., Ankara
.