Rosetta’nın
Büyük Finali
2
Mart 2004’te fırlatılan Rosetta uzay aracı 12 yılı aşan görevinin ardından, 30 Eylül 2016’da 67P/Churyumov-Gerasimenko kuy-rukluyıldızı ile kontrollü olarak çarpıştırıldı.Kuyrukluyıldız Güneş’ten uzaklaştıkça, yö-rüngesinde dönen Rosetta uzay aracının güneş panellerinden elde ettiği enerji giderek azalı-yordu. Sonuç olarak ESA (Avrupa Uzay Ajansı), uzay aracını kuyrukluyıldızın yüzeyine kontrol-lü olarak düşürdü. Bu çarpışmaya kadar Rosetta uzay aracının ROSINA isimli spektrometresi iş-ler durumdaydı ve yaşam için gerekli temel ele-mentler olan su ve organik molekülleri araştı-rıyordu. ROSINA 34’ü bir kuyrukluyıldızın üze-rinde ilk kez tespit edilen, 60’tan fazla molekül tespit etti.
Rosetta’nın kontrollü düşürülmesi
göre-vin tamamen bittiği anlamına gelmiyor. Örne-ğin ROSINA spektrometresinin gönderdiği ve-rilerin sadece %5’inin analizi bitmiş durumda. Yaklaşık 6 yıl boyunca ROSINA’nın verileri in-celenecek. Özellikle uzay aracının kuyruklu-yıldıza yaklaşması sırasında, 67P/Churyumov-Gerasimenko’yu çevreleyen gazın ve tozun içinden geçerken topladığı veriler eşi görülme-miş keşiflere neden olabilir.
En Büyük
Okyanuslar
Güneş Sistemi’ndeki en büyük okyanusla-rın Dünya’da olduğunu düşünürüz. Bunun ne-deni Dünyamızın yüzeyinin %71’ini saran ok-yanuslar ve denizlerdir. Fakat yaklaşık 1,4 mil-yar kilometreküplük su barındıran Dünyamız Güneş Sistemi’nin çöllerinden biri sayılır. Örne-ğin Jüpiter’in uydularından biri olan Europa’da, neredeyse uydumuz Ay kadar büyük olmasına rağmen, Dünya’daki suyun iki katı kadar su ol-duğu düşünülüyor. Jüpiter’in bir diğer uydusu Ganymede de ise Dünya’dakinden 30 kat daha fazla su var.
Bilim insanları Güneş Sistemi’ndeki araş-tırmalarında nereyi incelerlerse suyun izle-riyle karşılaşıyor. Satürn’ün uydusu Dione’de büyük olasılıkla yüzeyin altında bir okyanus var. Satürn’ün diğer uydularından Titan’da ve Enceladus’ta ise yüksek miktarda su olduğu bi-liniyor. Jüpiter’in uydusu Callisto, Neptün’ün uydusu Triton ve New Horizons uzay aracının yakın bir zaman önce yanından geçtiği cüce gezegen Plüton, üzerinde su olduğunu bildiği-miz Güneş Sistemi üyelerinden bazıları.
Dünya üzerindeki suyun %96,5 gibi büyük bir bölümü okyanuslarda, %1,7’si ise buzul ha-linde. Güneş Sistemi’nin su olduğu saptanan başka üyelerinde ise buzul yüzdesi çok daha fazla. Suyun canlılığın temel öğelerinden biri olarak kabul edildiği düşünülürse, belki de Eu-ropa gibi buzullarının altında büyük okyanus-lar olan uyduokyanus-larda canlılığın temelleri atılmış olabilir.
Erdem Aytekin
Gökyüzü
Ganymede Yarıçap: 2631 km
İçerdiği toplam su yarıçapı: 2350 km
Titan Yarıçap: 2576 km
İçerdiği toplam su yarıçapı: 1890 km Callisto
Yarıçap: 2410 km
İçerdiği toplam su yarıçapı: 1800 km
Triton Yarıçap: 1351 km
İçerdiği toplam su yarıçapı: 1070 km Plüton
Yarıçap: 1187 km
İçerdiği toplam su yarıçapı: 1010 km Europa
Yarıçap: 1565 km
İçerdiği toplam su yarıçapı: 880 km
Dünya Yarıçap: 6371 km
İçerdiği toplam su yarıçapı: 690 km
Dione Yarıçap: 561 km
İçerdiği toplam su yarıçapı: 480 km Enceladus
Yarıçap: 252 km
İçerdiği toplam su yarıçapı: 220 km
http://w ww .esa.in t/spac einimages/Images/2016/09/Rosetta_impac t
Rosetta uzay aracının kuyrukluyıldıza çarpmasını gösteren bir resim