CHtiifin Pffsflncesi;
Benim Semih Lûtfi
*
TTâOM)t13
dostum...
Nizamettin Nazif
O da gelmezlere karıştı.. Bu gidiş hepimiz için acı hır sürpriz..
Hasta olduğunu, yorgun olduğunu biliyorduk. Fakat en katı maddecili ğin dahi bir türlü k&tılaştıramadığı kal binin bu kadar çabuk ve böyle bir denbire duracağını ummuyorduk doğ
rusu-O no sağlam yapı, ne yaşlanmıyan çocuk, ne taptaze kahkaha idi! Hayır, Azrail bugünlerde pek hesabsız tırpan atıyor. On beş günde bizim mahalle, yani fikir mahallesi ilç delikanlısını ardaı-da elden çıkardı. Bunların han gisi ölüm çağına girmiş gibi gösterile bilirdi? Suphi Nuri İleri mi? Selim Nüzhet Gerçek mi? Bugün matemini tuttuğumuz Semih Lûtfi Jkelyaş mı?
Sık sık tekrarladığım bir hakikati bir defa da rahmetli dostumuz Semih Lûtfinin hâtırasına ithaf ederek söyli- yeyim: —
Çok erken ölüyoruz dostlar! Biraz dişimizi sıkalım canım.
Ne oluyoruz böyle? Son aylarda ce naze merasiminde bulunmak, diiğün dernek yapar gibi, konsere konferansa
gider gibi gıi-.'.ük hayatımızın basit ve tabiî itiyadlarmdan oldu. Bu, pek acı bir alışkanlık oluyor
doğrusu-Semih Lûtfi o ulu Erciyaş’m, hazan ak bulutlan bir iklil gibi kullanan ha zan sisi eteklerine kadar inen bir tül gibi gösteren ve tepesinden karı hiç eksik etmiyen dev Erciyaşm yambaşın. da doğmuştu. Hcsab işlerinde dikkatli olduğu kadar terbiye ve nezaket hu- dudları içinde de hassastı. Fikir haya tımızdaki belli rolü kitabcıhk olan bu zat, snpara devrini devirip temiz ve zarif kitab devrini yaratanların -hiç şüphesiz- en muvaffak olanıdır. Fakat Semih, yalnız kitabcı değildi. Mizah gazeteciliğinde ve meermıacılıkta da bir hayli gayreti göı i;' v- ';,tor. Bugün aramızdan ayrılan arka !.-.<■ ı ben «Ziim rüdüahka» adlı o çok mükemmel mi zah gazetemizin sahih ve müdürü hü viyeti ile selâmlıyorum.
-Allah rahmet eylesin ve kitabcılık Sahasında onun biiyiik yardımcısı ve muavini olduğum h’’ miz zevcesi ne sabırlar
versin.-Kışısel Arşivlerde İstanbul Belleği T a h a Toros Arşivi
