• Sonuç bulunamadı

Hepatit C: Güncel Durum

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Hepatit C: Güncel Durum"

Copied!
1
0
0

Yükleniyor.... (view fulltext now)

Tam metin

(1)

Editör Görüşü / Editorial

Hepatit C: Güncel Durum

Hepatitis C: Current Status

Necla Tülek

Ankara Eğitim ve Araştırma Hastanesi, 1. İnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Kliniği, Cebeci, Ankara, Türkiye

Yaz›flma Adresi / Address for Correspondence:

Necla Tülek, Ankara Eğitim ve Araştırma Hastanesi, 1. İnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Kliniği, Cebeci, Ankara, Türkiye Tel./Phone: +90 312 595 35 14 Faks/Fax: +90 312 467 59 42 E-posta/E-mail: ntulek@superonline.com

Hepatit C virusu (HCV), tam yirmi yıl önce tanımlan-dı; hızla antikor testi geliştirildi ve uygulamaya konuldu (1). Aradan geçen sürede HCV kinetiği, bulaşma yolları, epidemiyolojisi, yaptığı hastalıklar, tanısı ve tedavisi ile ilgili bilgiler hızla arttı. Bunlara rağmen patogenez çok iyi açıklanmış değildir. Virusun kolay mutasyona uğra-ması, sürekli virus varyantlarının ortaya çıkması özelliği nedeniyle aşı çalışmaları başarısız kalmaktadır. Tarama testlerinin kullanıma girmesiyle transfüzyona bağlı he-patit C insidansında azalma olmakla birlikte hastalığın etkisi tüm dünyada devam etmektedir. Günümüzde dünyada yaklaşık 170-180 milyon kişinin infekte olduğu düşünülmektedir; her yıl 3-4 milyon kişide yeni infeksi-yon oluşmaktadır. Tüm dünyada karaciğer kanserlerinin %50-76’sı ve karaciğer transplantasyonlarının yaklaşık üçte ikisinden sorumlu ajan HCV’dir (2,3).

Kronik hepatit C’de pegile interferon ve ribavirinle kombinasyon tedavisi günümüzdeki tek tedavi seçene-ğidir. Tedavide, karaciğerde hastalık şiddetini belirleme yöntemleri, virolojik testlerin tedaviyi yönlendirmede kullanılması, özel hasta gruplarında tedavi yaklaşımları, akut hepatit C tedavisi, yan etki izlemi gibi pek çok konu-da hızla yol alınmıştır. Ülkemizde en sık görülen genotip 1’de tedavi başarısı %50’lerde kalmaktadır. Viral eradi-kasyon tam olarak sağlanamamaktadır; tedavinin ba-şarısız olduğu gruplarda, relapslarda ne yapılabileceği bilinmemektedir (4). Birçok kişi mevcut tedaviye ulaşa-mamaktadır. Tedavide yeni seçeneklere, daha etkin, yan etkisi daha az ve daha ucuz ilaçlara gereksinim vardır.

Ülkemizde anti-HCV pozitifl iği bazı bölgelerde daha yüksek olmakla birlikte donör taramalarında %0.5, genel popülasyon taramalarında %1 dolaylarındadır. Geçmiş yıllarla kıyaslanınca donörlerde prevalansın değişmedi-ği görülmektedir (5).

Klimik Dergisi’nin bu sayısında Barut ve Günal (6)

tarafından, dünyada ve ülkemizde hepatit C

epidemiyo-lojisi geniş bir şekilde gözden geçiriliyor. Ülkemizde de kan transfüzyonuyla geçişin çok geride kaldığı ama diş tedavisi, cerrahi girişim gibi diğer geçiş yollarının daha öne çıktığı ve olguların daha ileri yaşlarda saptandığı vurgulanıyor.

Kronik hepatit C’ye bağlı morbidite ve mortaliteyi azaltmak için HCV geçişini azaltmaya daha çok önem vermek gerekmektedir. Hastalığın prevalansı, insidansı, yeni risk grupları, ekonomik etkisi belirlenmeli, doğal seyri saptanmalıdır. Birçok ülkede olduğu gibi ülkemizde de olguların çoğunun saptanmadığını göz önüne almak gerekir. Daha iyi verilere, bu amaçlı koordine edilmiş ça-lışmalara gereksinim vardır. Primer, sekonder, tersiyer önleme stratejileri her ülkede yapılandırılmalı ve izlen-melidir. İyi taranmamış kan ve kan ürünleri, sağlık hiz-metiyle ilgili geçiş, güvenli olmayan injektör kullanımı ve injeksiyon pratiği, aile içi geçiş, anneden bebeğe ge-çiş gibi konulara önem vermek gerekmektedir. Araştırma alanları da kuşkusuz bunlara göre belirlenmelidir.

Kaynaklar

1. Kuo G, Choo QL, Alter HJ, et al. An assay for circulating antibodies to a major etiologic virus of human non-A, non-B hepatitis. Science. 1989; 244: 362-4.

2. Lavanchy D. The global burden of hepatitis C. Liver Int. 2009; 29 (Suppl 19): 74-81.

3. Mühlberger N, Schwarzer R, Lettmeier B, Sroczynski G, Zeuzem S, Siebert U. HCV-related burden of disease in Europe: a systematic assessment of incidence, prevalence, morbidity, and mortality. BMC Public Health. 2009; 22(9): 1-14.

4. Deutsch M, Hadziyannis SJ. Old and emerging therapies in chronic hepatitis C: an update. J Viral Hepat. 2008;15(1):2-11. 5. Mıstık R. Türkiye’de viral hepatit epidemiyolojisi - Yayınların

irdelenmesi. In: Tabak F, Balık İ, Tekeli E, eds. Viral Hepatit

2007. Ankara: Viral Hepatitle Savaşım Derneği. 2007: 10-50.

6. Barut HŞ, Günal Ö. Dünyada ve Türkiye’de hepatit C epidemiyolojisi. Klimik Derg. 2009; 22(2): 38-44.

Referanslar

Benzer Belgeler

Peg-IFN ve ribavirin kombinasyonunun, diyaliz hastalarındaki etkinlik ve güvenliği ile ilgili bir başka çalışmada, altı hemodiyaliz hastasından ikisine ribavirin- le birlikte

Hipogonadizm için testosteron desteği alan prostat kanserli hastalarda nüksü inceleyen bir derlemede (33), yüksek riskli olan hastalarda ve me- tastatik hastalığı bulunan

Sonuç olarak ülkemizde kronik HBV enfeksiyonu olan olgularda Anti- HDV pozitifliği oranı batı bölgelerinde ortalama %5 olup diğer Akdeniz ülkelerine benzer bulunmuştur.. Doğu

Ülkemizde farklı bölgelerden yapılan araştırmalarda kan donörlerinde HBsAg seroprevalansı 0,52-3,94, anti-HCV antikoru seroprevalansı 0,04-0,74, anti-HIV antikoru

Yapılan çalışmalarda inaktif HBV Kan donörlerinde HBsAg, anti-HCV ve anti-HDV testlerinin gruplara göre sıklığı HBsAg taşıyıcılarında anti-HDV oranı %0,94-5,5

Pozitif anti- HCV sonuçları yaş ve cinsiyete göre (Tablo 1), yıllara göre (Tablo 2) değerledirildiğinde sonuç dağılımları aralarında istatistiksel olarak anlamlı

Akut ikterik ve semptomatik genç hastalarda spontan iyileflme %50’yi aflabilece¤inden, tedavi için genel olarak hastal›¤›n bafllang›c›ndan sonra 8-16 hafta beklenmesi,

seçimi ve infeksiyöz donör tarama testleri ile ilgi- li olarak günümüzde HBsAg, anti-HCV, anti-HIV, VDRL ve endemik bölgelerde s›tma tarama testle- rini zorunlu uygulamalar