Atalarsözü
(Baş tarafı birinci ssyfcd») m*k, bö f l ce atalarımızla “Eıidfte, görü oynaşta, de yimde olan kınamalarından Çekinmek bence daha ye* rinde olur, O sözün açıklanıl «Eiin işte iken gözüa
[dt] işte olsan» dar.
29 - (S: 26 N: 175). “deşin* toprak ko ma ko ycrsırn ula yirdsn koy„. gözet söz şöyle açıklansa*'
“Bir müşkül işe maruz o’ur olmaz yeise kapılıp ken dini bırakıveren; şajet yes biline gelirsen, bari büyük işler uğrunda olsun,.
Acziniz bu sözü “Ata* lanmız koşuşuyor» da «öy le tçiklamıştım: <>C »t<*
kıyma, olur ofmaz tibiike- ieıe itlimi! Ölmek gertki- jotıa yüce maksatlar, ulu sa! ü kü!er nğıunda ö!, düş man karşısında öl, arslaeca öl! C »s kıyış «Bokluca ölüm dür, ölüıü kutsal şehitlik »
30 - (S: 26 - N: 176): «Kişi ayan almak çetin bes lemek kolay o u*» tözü de açıklanmıyarak sonuna bir “?„ işzrtti konulmuş.
Metinde «Ayan» kelime sinin "A , sı Arap hac iletin deı» “Ayn„ ile yazılmış. Ben ce bu, yatliştır. Kelime «Aymak *= ayılıp kendine gelmek; aklı başına gelmek, uyanık duruma gelmek» den dir ki isim faili “Ayan,, dır. «Ayık» da hurdanda: Anda iren hanümanm terkede, Cümlesi ayık gele, üsrük gide.
Aşık Beşe Ataların kasdı şıı ola cak tu: « Aytk » [Uya nık bir bakıcı, çoban] edinmek, Çetin [Hayvanları] beslemeyi kclaylaştıııı». Ay damak ( Kazan ) = hayda mak, baylamak, sürmek,, de ayni köktendir.
«Besi» ve "Beslemek, d® temel anlam «Hayvanı ye dirip semirtmek» diz. Eğer
hakkında
,
«Almak» ı “Oimak,, okur aak açıkiam "Ayık kişi çe
tin huyluları kolayca terbi ye eder,, şekline girer.
31 - (S: 26 - N: 177):
“Avretin mesturesin al gö zen çıkarsa taliur».
Bu söz de açıklanmıya- rrk «Gözeli» in ucuna-bir işareti konulmuş Bu ke ime ve “ Gözeni,,, cazip, alımlı (Güze) demektir. Bü- Itkesiıde, Afyonda ve Kim yada da hali knl aıt!!mak tadır. Bsiıkeebde bir de “Gevzer, raidir ki "Geve ze, tczsnz, saçma sıpan toy- liyen kişi, atlananadır. Ke lime, bu her ikisine de yo ısmlauabilir. Fakat herce birincisi daha uygundur.
O halde sözün sçıkfamı şu elmalıdır: 4
“ K a m ın kapalı olanını al, alımlı ve güzel çıkstsa
0 da bahtına,,
32 - (S: 26 - N: 180):
“Her bimüu bağı var yü;e ğiode tağı var, sözü oldu ğu gibi rçikiszmtş, yalnız “KifiDÜn,, kelimesi ‘ Kimin, olmuş, “Tağı,, da “ D ğ „ .
Buradaki “B a ğ , dan mu rat üzüm bağı değil, “ > ğ- laKsk,, d«zt geliru “ Bag» dır ,p Yani ip, ilgi, d ab a d *ğ 1 usu esirlik, bşğmhktır. “Tağ„ da «Tağlamak, dağ lamak» (fandır Atalarımızın bağıneızlığı ve erginliği sa iîk veren bu sözünü o yol da açıklamak yerinde otur.
Hssan Basri Çantay