"D U Y G U " K A D IN IYD I
~
t7* 51% l %
I
* ki yıl önceydi. Turuncu Dergi- So n sohbetimizde,“Dünyaya
si’ni çıkarıyordu Duygu Ase-
geliyor, yaşıyor ve ölüyoruz,
na’yla ortak arkadaşlarımız.
Acılar, mutluluklar,
yalnızlık-Buluştuk. “Çok kötüyüm, unutka-
1ar... Ben genelde en büyük
nım, sokakta insanlara çarpıyo-
üzüntülerden sonra yaşam a
nın anlam ına dair,
yaşam a bağlılığa dair
bir şeyler bulurum”
demişti.Hayatın ne getireceği belli olmuyor. Arkasın dan yazmak ağır geliyor. Her ne kadar, “aslın da aşk da yok” dese de, o şöyle derdi:
yatımda, ö n c e kitaplanyla tanış- “Herkes aşkı anyor am a belki mıştık, sonra arkadaş olduk. Evet de yanlış yerde anyor. Hayat aşk güzeldi, “feministler çirkin olur” demek değil, hayatını güzelleştire- diyen “m aço zihniyete” karşı ya- biliyorsan, aşkını da buluyorsun, şamıyla, cesaretiyle gözümde bir Aşk için her şeyden vazgeçen ka-
kahramandı. Alçakgönüllüydü. dınlar mutlu olamıyor... ”
0
csJ
rum...” dedi. Depresyo na girdiğini düşünüyor du. Psikiyatr Saffet Mu rat Tura’ya gitti, Tura’ran
yönlendirmesiyle h e
men MR çektirdi... S o n rası... Dört ay dediler, o iki yıl mücadele etti...
Tarayana kadar bam başka bir yeri vardı
