• Sonuç bulunamadı

ÜST ve ALT EKSTREMİTEDE TRAVMATİK PERİFERİK SİNİR YARALANMALARININ ANALİZİ

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "ÜST ve ALT EKSTREMİTEDE TRAVMATİK PERİFERİK SİNİR YARALANMALARININ ANALİZİ"

Copied!
5
0
0

Yükleniyor.... (view fulltext now)

Tam metin

(1)

ÜST ve ALT EKSTREM‹TEDE TRAVMAT‹K PER‹FER‹K S‹N‹R YARALANMALARININ ANAL‹Z‹

THE ANALYSIS OF TRAUMATIC PERIPHERAL NERVE INJURIES IN UPPER AND LOWER

EXTREMITY

Lale YILMAZ MD,* P›nar BORMAN MD,* Hatice BODUR MD,* Halil UÇAN MD*

* Ankara Numune Araflt›rma ve E¤itim Hastanesi 2. Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Klini¤i

ÖZET

Periferik sinir yaralanmalar› (PSY), elektronöromiyografi (ENMG) laboratuarlar›nda ve rehabilitasyon ünitelerinde s›k karfl›lafl›lan sorunlardand›r. Bu çal›flma, klini¤imizdeki ENMG laboratuar›na baflvuran periferik sinir yaralanmal› hastalar›n demografik, etiyolojik ve elektrofizyolojik özelliklerini belirlemek amac›yla yap›ld›.

Çal›flmada, Ankara Numune Hastanesi Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Klini¤i ENMG laboratuar›nda Haziran 1998-Ocak 2001 y›llar› aras›nda 510 periferik sinir yaralanmas› ve 22 brakial pleksus yaralanmas› olan toplam 342 hasta yafl, cinsiyet, etiyolojik faktörler sinir lokalizasyonu ve sinir lezyonu tipine göre ret-rospektif olarak incelendi.

Çal›flmaya yafl ortalamas› 28.6±14.7 y›l olan 101 kad›n ve 241 erkek dahil edildi.. Periferik sinir yaralanmalar›n›n %83’ü üst ekstremitede idi ve en s›k ulnar sinir yaralanmas› tespit edildi. Etiyolojik nedenler olarak en s›k k›r›k-ç›k›klar (%34) ve kesiler (%30) bulundu. Periferik sinir yaralanmalar›n›n yaklafl›k %61’i parsiyel lezyon iken %39’u total lezyon olarak belirlendi.

Anahtar kelimeler: Periferik sinir yaralanmas›, ENMG, etiyoloji SUMMARY

Peripheral nerve injuries (PNI) are common problems in the electroneuromyographic laboratories and rehabilitation units. The purpose of this study was to deter-mine the demographic, etiologic and electrophysiologic properties of patients with peripheral nerve injuries.

Twenty-two brachial plexus injuries and 510 peripheral nerve injuries in a total of 342 patients were retrospectively assessed according to the age, sex, etiologi-cal factors and location and type of the nerve injury in the ENMG laboratory of Clinic of Physietiologi-cal Medicine and Rehabilitation, Numune Education and Research Hospital, between June 1998 and January 2001.

One-hundred and one women and 241 men with a mean age of 28.6 + 14.7 years were included to the study. Eighty-three percent of the peripheral nerve injuries was located in the upper extremity and the most frequently injured nerve was the ulnar nerve. The most common etiological factors were found as fracture-sub-luxation (34%) and cutting wounds (30%). Nearly 61% of the PNI was partial lesion while %39 of the lesions was total.

Key words: Peripheral nerve injury, ENMG, etiology

F‹Z‹KSEL TIP

G‹R‹fi

Periferik sinir yaralanmalar› (PSY) tedavi edilmeyen hastalarda sakatl›¤a neden olabilece¤inden erken dönemde tan›nmal›d›r. PSY’n›n uygun tedavisi yaralanman›n lokalizasyonu ve derece-sinin do¤ru olarak belirlenmesine ba¤l›d›r. Günümüze kadar PSY ile ilgili literatürde patofizyoloji, tedavi ve cerrahi sonuç-lar daha çok ilgi görmüfltür. Bu makalede ise PSY’l› hastasonuç-lar›n demografik özellikleri, lokalizasyonu, etiyolojik ve elektrofiz-yolojik özellikleri incelendi.

MATERYAL VE METOD

Çal›flmaya Ankara Numune E¤itim ve Araflt›rma Hastanesi Fi-zik Tedavi ve Rehabilitasyon Klini¤i Elektronöromiyografi

(ENMG) laboratuar›na Haziran 1998 ve Ocak 2001 tarihleri aras›nda baflvuran 342 PSY’l› hasta al›nd›. PSY tan›s›nda EMG ve standart sinir iletim çal›flmalar› uyguland› ve Nihon Kohden Neuropack 2 marka ENMG cihaz› kullan›ld›.

ENMG laboratuar›m›za baflvuran üst ve alt ekstremite ve bra-kial pleksus yaralanmalar› olan hastalar çal›flmaya dahil edildi. Hastalar yafl, cinsiyet, lokalizasyon, etiyolojik faktörler aç›s›n-dan retrospektif olarak de¤erlendirildi ve lezyon tipine göre total ve parsiyel olarak s›n›fland›r›ld›.

Hastalar›n demografik, etyolojik ve periferik sinir yaralanmas› ile ilgili özelliklerinin da¤›l›m›n› belirlemede tan›mlay›c› ana-lizler kullan›ld›. Ekstremitelerde tutulan taraf aç›s›ndan farkl›-l›klar› belirlemede ‘iki ortalama aras›ndaki fark›n önemlilik

(2)

tes-ti’ kullan›ld›. Tüm istatistiksel analizler ‘SPSS 9.0 for windows’ istatistiksel paketi kullan›larak yap›ld›. P<0.05 de¤eri anlaml› olarak kabul edildi.

SONUÇLAR

Çal›flmaya al›nan 342 hastan›n yafl ortalamas› 28.6±14.7 (2-78) idi. Hastalarda toplam 510 PSY ve 22 brakial pleksus yaralan-mas› mevcuttu. Hastalar›n 101’i kad›n, 241’i erkekti. Erkek talar›n say›s› kad›nlardan yaklafl›k 2.5 kat fazla idi. Kad›n has-talar›n yafl ortalamas› 30.6±16.3 (5-72), erkek hastalar›m›z›n yafl ortalamas› 28.0±14.1 (2-78) olarak saptand›. Hastalar›m›z›n yaklafl›k % 60’› (n:209)15-39 yafllar› aras›nda idi (fiekil 1).

Periferik sinir yaralanmalar›n›n %17’sinin alt ekstremitede, % 83’ünün üst ekstremitede oldu¤u görüldü. 342 hastadan 10’un-da hem üst hem alt ekstremitede PSY tespit edildi. Sa¤ ve sol ekstremitelerde tutulum aç›s›ndan istatistiksel olarak farkl›l›k yoktu ( sa¤da 292, solda 240).

Periferik sinir yaralanmalar›, 232 hastada (%68) tek sinir lezyo-nu, 58 hastada (%17) 2 sinir lezyolezyo-nu, 35 hastada (%10) 3 fark-l› sinir yaralanmas›, 17 hastada (%5) dört ve daha fazla say›da farkl› sinir hasar› fleklindeydi. Depremzede bir hastam›zda 7 farkl› periferik sinirde lezyon tespit edildi. Periferik sinir lez-yonlar›n›n %60.7’si parsiyel, % 39.3’ü total lezyon olarak belir-lendi.

Yaralanmalar›n sinirlere göre da¤›l›m›nda, en s›k ulnar sinir (n:155) yaralanmas› izlenirken bunu median sinir (n:136) ve radial sinir (n: 117) yaralanmalar› takip ediyordu. Alt ekstremi-tede ise siyatik ve peroneal sinir lezyonlar›n›n say›s› benzerdi (siyatik sinir 43, peroneal sinir 40). (fiekil 2)

Brakial pleksus yaralanmal› 22 hastam›z›n yafllar› 5 ile 63 (26.85±13.84) aras›nda idi. Brakial pleksus yaralanmal› hasta-lar›n 14’ü erkek, 8’i kad›nd›. Brakial pleksus yaralanmas›nda en s›k karfl›lafl›lan etiyolojik neden ise ateflli silah yaralanmas› (toplam 9 vaka) idi ve bunu trafik kazalar›na ba¤l› k›r›k ç›k›k ve traksiyon (6 vaka) izliyordu. Bir hastada ise b›çaklanmaya ba¤l› brakial pleksus hasar› geliflmiflti.

PSY’da etiyolojik faktörler aras›nda k›r›k ve ç›k›klar (n:112) ve kesiler (n:108) a¤›rl›kl› idi. K›r›k ve ç›k›klar›n 46’s› trafik kaza-lar›na ba¤l› idi. Kesilerin 61’i cam kesisi, 27’si b›çaklanma, 20’si kesici aletle yaralanmaya ba¤l› idi. Kompresif PSY hastalar›n 24’ü 1999’da ülkemizde yaflanan iki büyük deprem felaketin-deki depremzedelerden oluflmaktayd›. Yirmi dokuz hastada ateflli silah yaralanmas› mevcuttu. On iki hastada ise PSY iat-rojenik nedenlere ba¤l› idi. ‹atiat-rojenik vakalar›n 6’s› enjeksiyon sonras›, 4’ü cerrahi s›ras›nda komplikasyon ve 2’si turnike pa-ralizisi idi. Yan›klara ba¤l› vakalar›m›zda 8’inde elektrik, 4’ün-de alev yan›¤› sonras› PSY geliflmiflti (fiekil 3).

fiekil 1. PSY’l› hastalar›m›z›n yafl ve cinsiyete göre da¤›l›m›

fiekil 2. PSY’n›n sinirlere göre da¤›l›m›

(3)

TARTIfiMA

Periferik sinirlerin travmatik hasar› tüm dünyada sakatl›¤a ne-den olan ciddi bir sorundur. PSY’lar› s›kl›kla motorlu tafl›t ka-zalar›, penetran yaralanmalar, düflmeler ve endüstriyel kazala-ra ba¤l› görülmektedir (1). PSY, fonksiyonun geri dönmesini ve ifle dönmeyi geciktirebilece¤i ve düflme, k›r›k veya di¤er travmalarda sekonder sakatl›¤a neden olabilece¤inden önem tafl›maktad›r. PSY insidans›n› % 2-2.8 olarak bildiren çal›flmalar vard›r (2). PSY genç eriflkinlerde daha s›k rastlanan bir sorun-dur (2-5). Bu üretken yafl grubunda PSY tedavi edilmezse cid-di sakatl›¤a yol açabilir. Bu nedenle erken tan› oldukça önem-lidir. Bizim hastalar›m›z›n da yaklafl›k %60’› 15-39 yafllar› ara-s›nda olup genç yetiflkinler ço¤unlukta idi. Literatürde PSY er-keklerde daha s›k bildirilmektedir (2-7). Bizim serimizde de olgular›n yaklafl›k % 70’i erkek olarak belirlendi.

Çal›flmam›zda en s›k etiyolojik faktör k›r›k ve ç›k›klard›. K›r›k ve di¤er kas-iskelet yaralanmalar› komflu sinirlerde direkt trav-maya veya gerilime neden olabilir. Humerus k›r›¤› ile radial si-nir lezyonu, radius ve ulna k›r›klar›nda median ve ulnar sisi-nir lezyonlar›, pelvis ve femur k›r›klar›nda siyatik sinir hasar›, ti-bia-fibula k›r›klar›nda da peroneal sinir hasar› oluflabilir. Dizin adduksiyon injurisi ve proksimal tibial-fibular shaft dislokasyo-nu ile s›kl›kla peroneal sinirde yaralanma geliflebilir. Benzer olarak omuz dislokasyonu veya omuzda künt yaralanmalar aksiller sinir lezyonuna yol açabilir. Kalça dislokasyonuna ba¤-l› siyatik sinir yaralanmas›, pelvik k›r›k sonras› iliopsoas hema-tomuna ba¤l› olarak femoral sinir yaralanmas› geliflebilir (2). Periferik sinir yaralanmalar›nda efl zamanl› arter yaralanmalar› olay› daha önemli bir boyuta tafl›maktad›r. Brakial pleksus ya-ralanmas› ile birlikte subklavian arter, median ve ulnar sinir yaralanmalar› ile birlikte brakial arterde hasar oluflabilir. Böy-le vakalarda PSY’s›n›n tan›nmas›, vasküBöy-ler tamirBöy-le ekstremite baflar›l› olarak kanland›r›l›rken ileride oluflabilecek sakatl›¤›n önlenmesi aç›s›ndan önemlidir (2,7). Özellikle penetran yara-lanmalarda vasküler tamir için eksplorasyon yap›l›rken sinir yaralanmas› da tamir edilmelidir, di¤er yandan a¤›r kontüzyon yaralanmalar›nda sinirler primer olarak tamir edilmemelidir. Kas-iskelet sistemi travmas›nda PSY’›n›n tan›s›n›n erken konul-mas› çok önemlidir, çünkü böyle geliflen nöropatilerin % 50’si önlenebilir ve erken tan› ile cerrahi veya konservatif tedavi ya-p›larak optimal sonuçlar al›nmas› sa¤lanabilir. Multipl travma-l› hastalarda üst ve alt ekstremite PSY’lar›n›n incelendi¤i Kana-da’dan bir çal›flmada PSY’lar›n›n nedenlerinden %46’s›

motor-lu tafl›t kazalar› olarak saptanm›flt›r (2). Bizim vakalar›m›z›n 50’sinde (%14) trafik kazalar›na ba¤l› olarak PSY geliflmiflti. Bunlardan 46’s› kaza s›ras›nda geliflen k›r›k veya kas-iskelet sistemi yaralanmas› 4’ü cam kesisine ba¤l› idi.

Kesiler karfl›laflt›¤›m›z en s›k ikinci nedendi. Bunlar›n büyük ço¤unlu¤u cam kesileri idi. Cam kesilerine özellikle ev içi ka-zalarda s›k rastlan›ld›. Kesilerde uzun dönem iyi sonuçlar›n al›nmas› için bölünen parçalar›n akut olarak tamiri önemlidir. Bu prosedür yaklafl›k olarak % 50 oran›nda iyi sonuçlar ver-mektedir (2). Üst ekstremite PSY’lar›n›n incelendi¤i iki maka-lede cam kesileri % 46.9 ve % 55.2 olarak en s›k rastlanan eti-yolojik faktör olarak saptanm›flt›r (3,6). Bizim vakalar›m›zda üst ekstremite PSY’lar›n›n % 40.4’ünde etiyolojik neden kesi idi ancak üst ekstremitede cam kesisi oran› % 22.9 olarak sap-tand›.

Literatürde PSY alt ekstremite ile karfl›laflt›r›ld›¤›nda üst ekstre-mitede daha fazlad›r. Bizim vakalar›m›zda da üst ekstreekstre-mitede PSY daha fazla idi. Vakalar›m›zda ulnar sinir lezyonu en s›k rastlan›lan lezyondu. Üst ekstremite PSY’lar›n›n incelendi¤i önceki çal›flmalarda da en s›k ulnar sinir lezyonu tespit edil-mifltir (3,6). Daha önce Ocak 1996- Haziran 1998 y›llar› aras›n-da ENMG laboratuar›m›zaras›n-da tespit edilen toplam 250 PSY’n›n oldu¤u 180 vakada da en s›k ulnar sinir lezyonuna rastlan›l-m›flt›r (5). Kanada’dan bildirilen bir çal›flmada ise en s›k radi-al sinir lezyonu izlemifllerdir, ancak bu seride en s›k etiyolojik neden motorlu tafl›t kazalar›na ba¤l› k›r›k ve ç›k›klard›r (2). Üst ekstremitede k›r›¤a ba¤l› PSY en fazla üst kolda, dolay›s›yla en s›k radial sinirde olmaktad›r. Kesiler ise ön kol ve bilek sevi-yesinde daha fazla izlenmektedir. Mc Alister ve ark el cerrahi-si merkezine baflvuran hastalar›n kecerrahi-sici aletle yaralanmalar›n en s›k bilek seviyesinde oldu¤unu bildirmifltir (6). Bu farkl›-l›k, bizim vakalar›m›zda k›r›k ve ç›k›klara ba¤l› PSY ile kesile-re ba¤l› PSY’lar› oran›n›n hemen hemen ayn› olmas›, di¤er ça-l›flmada ise ço¤unlu¤un kas-iskelet travmas›na ba¤l› olmas› ile aç›klanabilir.

‹yatrojenik PSY vakalar›m›zdan 5’i intragluteal enjeksiyon son-ras› siyatik sinir lezyonu 1’i intravenöz kanülizasyon sonson-ras› ulnar sinir lezyonu idi. Siyatik sinir lezyonu olan vakalar›m›z›n % 11.6’s› enjeksiyona ba¤l› idi. Periferik sinirin enjeksiyon s›-ras›nda hasar görmesi, i¤ne ile direkt travmaya, geliflebilecek skar dokusu ile sekonder hasara ve enjekte edilen ajanla kim-yasal olarak sinir liflerinin etkilenmesine ba¤l› olabilir (8,9).

(4)

Enjeksiyon ile oluflabilecek PSY’lar› iyatrojenik trajedidir. Te-davide konservatif yaklafl›m, acil operasyon, irrigasyon, erken nöroliz veya gecikmifl eksplorasyon nöroliz ve anastomoz gi-bi seçenekler vard›r (9). ‹ntramusküler enjeksiyonda, i¤nenin uygun yerden girilmesi, i¤ne boyutu ve i¤nenin girifl aç›s› önemlidir. Özellikle çocuklarda tüm tekniklere uyularak en-jeksiyon yap›lsa dahi komplikasyon geliflebilir (10). Bu yüzden çocuk hangi yaflta olursa olsun gluteal bölge intramusküler en-jeksiyon bölgesi olarak kullan›lmamal›d›r (11). Bir vakam›zda da intravenöz kanülizasyon ve tedavi giriflimi sonras› ulnar si-nir lezyonu geliflmiflti. Literatürde sefalik vene kateter girifli sonras› radial sinir lezyonlar› bildirilirken bizim vakam›zda ul-nar sinir lezyonu mevcuttu (12,13). Ancak hastaya giriflim s›ra-s›nda hangi ilac›n verildi¤i tespit edilemedi. ‹yatrojenik olarak karfl›laflt›¤›m›z di¤er bir sorun turnike paralizisi idi. Turnike paralizisi, cerrahi s›ras›nda kans›z alan sa¤lanmas› için turnike kullan›lmas› sonucu geliflebilen nöropraksik bir lezyondur (14). Vakalar›m›z›n % 8.5’inde ateflli silah yaralanmas›na ba¤l› sinir lezyonu tespit edildi. Toplam 29 vakam›z›n 21’i erkekti. Ateflli silah yaralanmas›na ba¤l› PSY’lar› sivil toplumda çok s›k karfl›-lafl›lan bir sorun de¤ildir. Geliflmekte olan ülkelerde ateflli si-lahla yaralanma PSY’lar›nda etiyolojik nedenler aras›nda s›k rastlan›rken, geliflmifl ülkelerde çok az oranda rastlanmaktad›r. Pakistan’dan bir çal›flmada 74 hastan›n % 84’ünde, Kanada’dan bir çal›flmada ise 162 hastan›n % 7.5’inde ateflli silah yaralan-mas›na ba¤l› PSY tespit edilmifltir (2,15). Kurflunlar sinirde di-rekt hasara neden olabilir veya geçici kavitasyonel güçleri ne-deni ile indirekt yolla yaralanma meydana getirirler (16). Brakial pleksus yaralanmas› olan 22 hastam›z›n 9’unda etiyo-lojik faktör ateflli silah yaralanmas› idi. Brakial pleksusta atefl-li silahla yaralanmas› kal›c› nörolojik defisit yan›nda ekstemite kayb›na neden olmas› ve hayat› tehdit edici ciddi bir yaralan-ma olabilmesi nedeni ile ayr›ca önem tafl›yaralan-maktad›r (16,17). Yan›¤a ba¤l› PSY’lar› vakalar›m›z›n yaklafl›k % 2.5’inde saptan-d›. Hastalar›m›z›n hepsi erkekti. Yan›klara ba¤l› PSY’lar› s›k rastlanmamakla birlikte, e¤er yan›kta sinir yaralanmas› oluflur-sa morbiditeyi artt›rmamas› için acil müdahale gerektirir. Elekt-rik yan›¤›nda PSY’s› termal hasar, vasküler yetmezlik, perifeElekt-rik sinirlerde histolojik ve elektrofizyolojik de¤ifliklikler veya di-rekt travma ile meydana gelebilir (18). Bunlar›n d›fl›nda sir-kumfarensiyel yan›klarda afl›r› ödem nedeni ile geliflebilecek sekonder sinir hasarlar›na dikkat edilmelidir (19). Yan›¤›n

lo-kalizasyonuna bakmaks›z›n, heterotopik kemik oluflumu komplikasyonuna ba¤l› sinir hasar› da bildirilmifltir (20). Periferik sinir yaralanmas› olan hastalarda sinir lezyonlar›n›n total ve parsiyel olarak de¤erlendirilmesinde farkl› oranlar bil-dirilmektedir. Noble ve ark.’lar›n›n yapt›¤› çal›flmada periferik sinir yaralanmalar›n›n yaklafl›k dörtte birinin total, geri kalan›-n›n parsiyel lezyon oldu¤u bildirilmifltir (2). Ülkemizde yap›-lan bir çal›flmada periferik sinirlerdeki parsiyel/total lezyonlar _ oran›nda benzer olarak yay›nlanm›flt›r (5). Bizim çal›flmam›z-da ise total lezyon say›s› yaklafl›k %40 oran›nçal›flmam›z-da bulunmufltur. Di¤er çal›flmalardan daha fazla olan bu oran, hastalar›m›zdaki periferik sinir yaralanmalar›n›n etyolojik neden profilinin fark-l› olmas›yla aç›klanabilir. Bizim çafark-l›flma grubumuzda k›r›k-ç›-k›klardan sonra en fazla kesici aletlerle yaralanma ve ateflli si-lah yaralanmalar› etyolojik faktörler olarak de¤erlendirildi. K›-r›k ç›k›k yaralanmalar› da en fazla trafik kazalar›na ba¤l› ola-rak geliflmiflti. Literatürde motorlu araç kazalar›, ateflli silah ya-ralanmalar› ve kesici alet yaya-ralanmalar›n›n periferik sinirlerde keskin ve fliddetli yaralanmaya yol açarak irreversibl sinir ha-sar› ile sonuçlanabilece¤i bildirilmektedir (2,6).

Sonuç olarak PSY tan› ve tedavisini belirlemede ENMG çal›fl-malar› oldukça önemlidir. Bir çok vakada erken tan› ve do¤ru tedavi yaklafl›m› ile sakatl›k oran› azalt›labilir. Periferik sinir yaralanmal› hastalara tan› konmas› ve uygun tedavi planlan-mas›nda fizik tedavi ve rehabilitasyon hekimlerine önemli gö-rev düflmektedir.

KAYNAKLAR

1. Robinson LR. Traumatic injury to peripheral nerves. Muscle Nerve 2000; 23:863-873.

2. Noble J, Munro CA, Prasad VSSV et al. Analysis of upper and lower extremity peripheral nerve injuries in a population of patients with multiple injuries. J Trauma 1998;45:116-122.

3. Adeyemi-Doro HO. Pattern of peripheral traumatic neuropathy of the upper limb in Lagos. ‹njury 1988;19:329-332.

4. Midha R. Epidemiology of brachial plexus injuries in a multitrauma population. Neurosurgery 1997;40:1182-1189.

5. Bodur H, Uçan H. Periferik sinir yaralanmal› olgular›m›z. Romatizma 1998;2:105-108.

6. McAllister RM, Gilbert SEA, Calder JS et al. The epidemiology and management of upper limb peripheral nerve injuries in modern practice. Hand Surg [Br] 1996;21:4-13.

7. Cikrit DF, Dalsing MC, Bryant BJ et al. An experience with upper extremity vascular trauma. Am J Surg 1990;160:229-33.

8. Napiontek M, Ruszkowski K. Paralytic drop foot and gluteal fibrosis after intramuscular injections. J Bone Surg [Br] 1993;75:83-85.

(5)

9. Villarejo FJ, Pascual AM. Injection injury of the sciatic nerve (370 cases). Child’s Nerv Syst 1993;9:229-232.

10. Bergeson PS, Singer SA, Kaplan AM. Intramuscular injections in children. Pediatrics 1982;70:944-948.

11. Mayer M, Romain O. Sciatic paralysis after a buttock intramuscular injection in children: an ongoing risk factor. Arch Pediatr 2001;8:321-3. 12. Boeson MB, Hranchook A, Stooller J. Peripheral nerve injury from

intravenous cannulation: a case report. AANA J 2000;68:53-7. 13. Thrush DN, Belsole R. Radial nerve injury after routine peripheral

vein cannulation. J Clin Anesth 1995;7:160-162.

14. On AY, Ozdemir O, Aksit R. Tourniquet paralysis after primary nerve repair. Am J Phys Med Rehabil 2000;79:298-300.

15. Babar S. Peripheral nerve injuries in a third world country. Cent Afr J Med 1993;39:120-125.

16. Samardzic MM, Rasulic LG, Grujicic DM. Gunshot injuries to the brachial plexus. J Trauma 1997;43:645-649.

17. Stewart MPM, Birch R. Penetrating missile injuries of the brachial plexus. J Bone Joint Surg [Br] 2001;83;517-524.

18. Dendooven AM, Lissens M, Bruyninckx F et al. Electrical injuries to peripheral nerves. Acta Belg Med Phys 1990;13:161-165.

19. Salisbury RE, Dingeldein P. Peripheral nerve complications following burn injury. Clin Orthop 1982;163:92-97.

20. Vorenkamp SE, Nelson TL. Ulnar nerve entrapment due to heterotopic bone formation after a severe burn. J Hand Surg [Am] 1987;12:378-380.

Referanslar

Benzer Belgeler

Özellikle aç›k renk tenli kiflilerin, vücutlar›nda çok say›da beni olan kiflilerin, aile- sinde melanom ad›n› verdi¤imiz deri kanseri tü- rü görülenlerin, düzenli

• Kısa dalga diatermi ile mikrodalga diatermi yüksek frekanslı alternatif akımlardır ve elektromanyetik alan aracılığıyla derin dokuda ısınma oluştururlar.. • Ultrason

• Eğer artritin veya akut yaralanmanın akut döneminde sıcak uygulamalar yapılırsa ağrı, ödem ve kanamada artma olabilir. Genellikle akut yaralanmalarda ve artritte

• Sinir ve kas lifleri yeterli şiddette ve uygun şekilde elektrik akımı ile uyarılabilir ve aksiyon potansiyeli başlatabilir.. • Bu özellik elektroterapinin

• Duyusal uyarı (– elektrod ile sinir uyarısını arttırmakta ve elektrofizyolojik çalışmalarda sinir ve kas liflerini uyarmak için – elektrod kullanılmaktadır)..

• Sinirin uymunu azaltmak için, akım geçiş süresi veya şiddeti yada her ikisi birden belirli aralıklarla değil,.

• Vakum elektrot uygulamalarında çan içindeki basıncın ritmik olarak artıp azalmasıyla masaj benzeri etki ortaya çıkabilir. • Tedavi alanında belirgin ödem varsa

• Sinirin uymunu azaltmak için, akım geçiş süresi veya şiddeti yada her ikisi birden belirli aralıklarla değil,.