A. O. Vet. Fak. Derg. 39 (1-2): 310-315, 1992
İLERİ DERECEDEBİLATERALKARPAL DİsPLllİLi BİR KÖPEKTE ARTRODEZ VETENORAFİ OPERASYONU İLE SAGALTIM
Doğan Aslanbey! Emine Ünsaldız Ümit Kaya3
The Treatment of an Advanced Case of Bilateral Carpal Dysplasia in a Dog by an Arthrodesis and Tenorrophine Combined Operation
Summary: A six month old black male dog brought into thı! elin/es of the Surgay Department of the Ankara Faculty ~fVeterinary Medicine was observed bv a congenital bilater,ı! carpal region ~Jıperfle.\ionaf/.d deformation complete(y preventing the animal from u;alking. This case which was quite unlike other more common carpal region d.Jlsplasia was completely treated ~Y an arthrodesis and tenoGruphfne rombined operation. The operatian was first per-formed on the left leg which had a greater degı'ee of deformi~J' and then on the
right leg. The dog complate(r recovered and was seen to walk and run normalfv two montlıs af ter the uperati onf.
Özet: A.Ü. Veteriner Fakültesi Cerrahi Anabilim Dalı Kliniğine ge-tirilen altı aylık, erkek, siyah bir Iciıpekte, H~vvanın yür~J'ii[ünii tamamen en-gelleyen konger,ital bilateral krırpal bölge hiperfleksiyonu ve defornıa~yonu tespit editmiştir. Çok sık rastlanan diğer kar,ôal böh"e displa:::ilerine bm:::.eme-.yen bu olgunun, artrode::: ve tenorafi operasyonları ileçoğaltımı ya,ô?lmıştır.
Önce deformasyonıın fazla olduğu sol bacakta daha sonra sağ bacakta işlem gerçekleştirilmiştir. Opera~vonlardan iki ~v ronra ha)'vanın normalolarak yürüdüğü ve koştuğu tespit "dilmiştir.
Giriş
Kamivar ortopedisinde, karpal cklem deformasyon ları oldukça çok irdelenmiş konuların başında gelir. Bilindiği gibi kemikten,
ek-lem yapısından ya da tcndolardan kaynakbnan bu bozuklukların
pek çok nedenleri bulunmaktadır. Bunların başında kongenital disp-laziler gelir. Or~jini de.ğişik her türlü travmatik etkiler, metabGlik
kc-i Prof. Dr., A.O. Yet. Fak. Cerrahkc-i Anabilim Dalı, Ankara. 2 Araş. Gör. F.O. Yeı. fak. Cerrahi Anabilim Dalı, Elazığ. 3 Araş. Gör . .'\.0. Vet. fak. Cerrahi Anabilim Dalı, Ankara.
iLERI DERECEDE BILATERAL KARPAL DİsPLAZıLİ 311
mik hastalıkları, yangısal ,.e tümoral etkenler, epifiz rlaklarının de-fektleri ya da bu plaklarm büyüme ve kapanış sürelerinin düzensiz-likleri ve beslenme bozuklukları karpal eklem bölgesi deformasyon-larının başlıca nedenlerini oluşturmaktadır.
Karpal hiperekstmsiyon olgularına genç yaştaki köpeklerde çok sık rastlanmasına karşı, hiperfileksiyon olgularına littTatür kaynaklar-da hemen hemen hiç denecek kakaynaklar-dar az rastlanclığına tanık olunmak-tadır.
Epifizeal displazili veya radius ve ulna'nın epifizcr plaklarına bağlı defektler veya bu kemiklerin distal epifizer ı:laklarında rastla-nan birbirine oranla rleğişik büyüme ya da kapanma sürelerine tanık olunması, olguya göre sağaltım YGnünden korrektif osteotomi veya epifiz plağına U agraflarının uygulanması gibi işlemleri zorunlu kıl-maktadır. (1,2.3,4,5,8,9,13) Esasen bu olguların daha değişik başka sağaitım yöntemlerı de bulunmaktadır.
Burada bu konuların ayrıntılarına. girilmeyecektir. Karpal ek-lemlerde oluşan hiperekstensiyon, lateral veya mediale deviasyon olgu-larında karpal eklem artrodezi tercih edilen sağaitım yöntemlerinin başında yer almaktadır. (7,8,9,13) Sadece tendojen orijinli hipereks-tensiyon olgularında tenorafi tekniği çoğu olguda başarılı SOTiUÇ
ve-rebilmektedir.
Kliniğimize 1.9. 1991 tarihinde getirilen 6 aylık, siyah, erkek bir köpekte kongenital bilateral karpal bölge deformasyonu ve hiper-fileksiyonu olgusu ile karşı/aşılmıştır. (Şekiıı). Yukarıda belirtilen ve çok rastlanan karpal bölge deformitelerinden ayrı bir özellik gös-termesi nedeniyle bu olgunun takdimi ve uygulanan sağaitım yönte-minin pratisyen melektaşlarımıza duyurulması yararlı görülmüştür.
Şekili. Köpeğin karpal eklemlerindeki deformasyon vefleksiyon halindeki displazi tablosu. (The view of the dog wiıh carpal joints having a deformaıion and dysplasia offlcxion.)
312 D. ASLANBEY, E. ÜNSALDI. Ü. KAYA
Materyal ve Metot
Olgumuzu 1.9. i99
ı
tarihind~ A.C . Veteriner Fakültesi Cer-rahi Anabilim dalı küçük hayvan kliniğ'ine getirilen 6 aylık, erkek, siyah köpek oluşturdu.Aldığımız anamnez, radyolojik ve klinik muayenelerden sonra
köpeğin karpal eklemlerinde kongl'nital malformasyon ve buna
bağlı olarak ileri derecede hiperfikksiyon durumuyla karşılaşıldı. Hayvan ön bacaklarını hiç kuJbnamam<ı.ktaydı. (Şekil 2). Bu olguda radius ve ulna'ya ait distal epifizer plaklarda oluşmuş c1isplaziye etkili olacak derecede düzensiz kapanma gözlenmedi.
Şekil 2. Köpe~in karpal eklemlerindeki malformasyona ba~1ı olarak; yürüyüşıe ön bacak. larını kullanarnaması durumu.
(The case of inability of use the forelcgs related to the malformatian of carpal joints of the dog.)
Bu patolojik durumu düzcltmek amacıyla karpal eklemin total artrodezi ve tenorafi operasyonlarına başvuruldu. Öncelikle fazla deformasyon bulunan sol ayakta ı'2. 9.
ı
99i tarihinde operasyon ya-pıldt.Bu bölgenin operasyona hazırlanmasından sonra dorsalden,
vena ceph ••.lica accessoria'nın medialinde, radiusun distalinden me-tak?rpal kemiklerin distaline kadar bir deri ensizyonu yapıldı. Damar ve sinirler korunarak emizyon hattından radiu., ve ulna'nın distal yarısı ve metakarpal kemiklerin orta bölümüne kadar olan bölge açığa çıkarıldı. Daha sonra artrodezde genel bir, kuralolan tüm ek-lem yüzeylerindeki artiküler kıkıı'dak ve ince bir mbkondral kemik tabakası kaldırıldı. Proksimal ve distal yüzlerde gerçekleştirilen osteotomi, radius ve ulna'nın distal uçlarında hiperfleksiyonu yara-tan anormal deformasyonu ortadan kaldıracak oranda bir meyil ile
İLERI DERECEDE BILATERAL KARPAL DİsPLAZILl 313
gerçekleştirildi. Karpus "klemine düz bir form verildi ve csteotomi yapılan karpal kemik yüzicri birbirine temas edecek duruma getiril-di. Daha sonra tüm eklem yüzeylerinden. radius ve metakarpustan (Mc3) geçeeek şekilde bir stcinman c,jvisi ilc fikzasyon sağlandı. An-teriorda deformasyondan dolayı uzam ış olan m.ext.dig.communis tendosu kısaltıldı ve aşırı kontr:ıktiirc olan m.fkx.dig.profundus ve m.flex.dig.superficialis tendoları "Z" tenotomisi ilc uzatıldı. Bacak
operasyon sonrası PVC destekli bandaja alındı. Operasyondan 45
gün sonra bandaj kaldırıldığında hayvanın sol ön ayağının normal bastığı görüldü. Olgunun sol :ıyağını tam anlamıyla kullanmasından sonra '26.11.1991 tarihinde aynı operatif işlemler sağ ön ayakta ger-çekleştirildi. Bandaj kaldırıldıktan sonra hayvanın normal yürüdüğü görüldü. Her iki bacakta da operasyon tarihlerinden iki ay sonra pin-ler alındı.
Bulgular
Hayvan kliniğe getirildiğinde yapılan muaycnede karpal eklem-ler seviyesinde, radius ve ulna'nın distal bölümünde aşırı deformas-yon bulunduğu ve fleksor tendoların kGntraktüre olduğu belirlendi. Karpal eklemlerin ön yüzlerinin sürekli yere sürtünmesinden dolayı bölgede bağ doku indurasyonu tespit edildi. Anamnezde deformas-yonun kongenital olduğu ve hayvanın biiyümesiyk birlikte deformas-yonun arttığı biidirildi.
Total karpal fuzyonun metakarpa! ve falangeal fonksiyonların-da olumsuz etkisi görülmedi. Yalnız karpal bölgede artrodezden do-layı bir kalınlaşma meydana geldi. Bu kalınlaşmanın normal basışı etkilemediği belirlendi. (Şekil 3).
Şekil 3. Olgunun operatif sa~altımından sonra normal basış ve yürüyüşü, yandan görünüm. (The vİew from the side of the case wİth norm'lı gait and step af ter the operation.)
311 D. ASLANBEY. [. ÜNSALDI. Ü. KAYA
Tartışma ve Sonuç
Köpt~kkrdc karpal bölge displazilcrinde uzun yıllardan beri artrodesis operasyonları pek çok olguda başarıyla uygulan mıştır. (7,8,9,i3) Karpal füzyonda iyileşme süresi 2,5 ilc 4 ayarasında değiş-mektedir. Bu fiizyoııun süre~inin uzun oluşu karpal eklemin anato-misiyle bağlantılıdır. Aksessor karpal kemik hariç tüm karpal kemik-lerin füzyonu bu genelierne içeri8indedir. Çünkü bu kemiklerin her biri 'en az üç yüzeydm eklemlqir. Böylece kan dolaşımı oldukça sı-nırlanmıştır. Ayrıca dorsal yaklaşımın kullanılışı bu yüzeyin kan damarlarından zengin oluşu nedeniyle damar ağını da tehlikeye so-kar.
t
yileşme geç meydana geldiğinden radyografik olarak dorsopal-mar görüntüde kaynaşmanın t2.mamlanmış olduğu görülebilir.Olgumuzda iyileşme süresi sonunda herhangi hir komplikasyonla karşılaşılmadı. B;ı.~ışın normalolduğu görüldü (Şekil 4).
Şekil 4. Olgunun operatif sağalumından sonra önden görünümü. (The view from the front of the case af ter the operation.)
Artrodezin pek çok olguda olduğu gibi karpal eklem kemiklerı-nin anormal dizilişi ve deformasyomı ile hiperfleksiyon olgularında da başarılı sonuç alınabileceği tek olguya dayanarak da olsa ifade edilebilir. Ancak falanksiarın fonksiyonunda büyük etkisi olan eks-tensor ve fleksor tendoların birbirine oranla dengeli şekilde uzatılıp kısaltılması gereği de açıktır. Bu olguda s,ıdecc artroelez operasyonu ile yetinilmeyip tmorafi işlcmkrinin de yapılması bu gerekçeye bağ-lıdır.
İLERi DERECEDE BiLATERAL KARPAL DlsPLAZİLi
Kaynaklar
315
i. Bojrab, j. (1978). Techniqu£s acluellts de chimrgie des animaux. Edition Yigot, Paros, 13-578.
2. earlson, R.L.• Lohze, C.L., Eld, L.A., Hughbanks, F.G.(1972). Correcıion of anguler limb deformiıies by physeal stapling. Modern Yeterinary practise, August, 41--42. 3. Denny, H.R.(1979). A guide to orthopedic surgery Blackwell Scientific Publ., London.
8-184.
4. DoHel, S.j. (1973). BoTUIstapling of acarpal growıh difecl in a dog. Yet. Rec., 93, 665-666.
5. Fjeld, T.(1982). Surgical conecıian of angular deformiıies in Ihe canine radius and uIna.
Euro-pean Society of Yeterinary Surgery 14. Congress. İstanbuL. 7-9 Eylül, 1982.
6. Hosldos, j.D. (1990). Veterinary Pedialrics: Dogs and eatsfrom birıh lo six monıh.
,,,'.B.
Sa und ers Company, Philadclphia.
7. Lodge, D. (1966). Two eases of epiphyseal dyspIasia. Yet. Rec., 79, 136-139.
8. Paatsaına, S., Alitalo, L.(1982). Carpal valgus and genu vaIgum in dogs. European So-ciety of Yeterinary Surgery. 14. ConR'"ess. İstanbuL. 7-9 Eylül 1982. 23-27.
9. Shires, P.K., Hu1se, D.A., Kearney, M.T. (1984). Carpal hyperexlension in two-morıtlı
old puppy. JAYMA, i, 49-52.
lO. Slocuın, B., Devine, T.(1982). Parlical earpaIfusion in ıhedog.JAYMA.180, 10, 1204-1208.
1 i. Vaughan, L.C.(1985). Disorder of ıhe carpus in ıhe dog I. Br. Yet. J. 141. 332-341. 12. Vaughan, L.C.(1985). Disorder of ıhe earpus in Ihe dog. 2. Br. Yet. J. 141,435-446. 13. Weigel, J.P. (1987). Growllı Deformilis. Vet. Cli. of Korth America Small Animal
