MøKRODALGA DEZENFEKSøYONUNUN øKø FARKLI
AKRøLøK KAøDE REZøNøNøN YÜZEY
PÜRÜZLÜLÜöÜNE ETKøSø
The Effect of Microwave Disinfection on Surface Roughness of Two Types of Denture Base Resins
Turhan DøDøNEN * Yasemin KESKøN*
* Ankara Üniversitesi Diú Hekimli÷i Fakültesi Protetik Diú Tedavisi Anabilim DalÕ
Abstract
Complete dentures are still the main treat-ment options for the majority of edentolous pati-ents. Oral candidal infections of denture wearers are called ‘Denture stomatitis’. This condition is known as the most commen oral opportunistic in-fection. The most effective way to prevent and treat denture stomatitis is denture disinfection. The disinfection method must provide an effective disinfection while being compatible with the prosthetic materials. In light of this information, we evaluated the effect of a microwave disinfec-tion procedure on surface roughness properties of two different denture base resins.
In this study, we measured the surface ro-ughness of a conventional heat-activated (QC-20) and an injection molded (SR IVOCAP) denture base resin before and after the disinfection proce-dure. Square shaped specimens are immersed in water and irradiated with 650 W power for 3 mi-nutes. Surface roughness is measured with a pro-filometer.
According to the results of this study, mic-rowave procedure used is a reliable method of di-sinfection for both resins regarding surface ro-ughness.
Keywords: Injection molding, disinfection, microwave, acrylic resin
Özet
Tam protezler, özellikle geriatrik hastalarda olmak üzere, tam diúsizlik vakalarÕnÕn
rehabilitas-yonunda halen en sÕk kullanÕlan tedavi yöntemi-dir. Hareketli protez kullanan hastalarda görülen oral kandidal enfeksiyonlar ‘Protez Stomatiti’ ola-rak adlandÕrÕlÕr. Bu durum a÷Õzda en sÕk görülen fÕrsatçÕ enfeksiyon olarak bilinir. Bu enfeksiyon-dan korunmada en etkili yöntem protezlerin de-zenfeksiyonudur. Protezlerin dezenfeksiyonunda seçilecek yöntem, etkili bir dezenfeksiyon sa÷lar-ken, dezenfekte edilen materyal ile uyumlu olmalÕ ve zararlÕ etki göstermemelidir. Bu noktadan ha-reketle çalÕúmamÕzda iki farklÕ akrilik rezin mater-yal üzerine uygulanan mikrodalga dezenfeksiyon iúleminin, bu materyallerin yüzey pürüzlülükleri üzerindeki etkisi de÷erlendirilmiútir.
ÇalÕúmamÕzda konvansiyonel ÕsÕ ile aktive olan (QC-20) ve enjeksiyonla kalÕplama tekni÷i kullanÕlan (SR IVOCAP) akrilik kaide rezinleri-nin yüzey pürüzlülük de÷erleri mikrodalga dezen-feksiyonu öncesi ve sonrasÕnda de÷erlendirilmiú-tir. Kare úekilli örneklere su içerisinde 3 dakika boyunca 650 W gücünde mikrodalga ÕúÕnlamasÕ uygulanmÕútÕr. Yüzey mikropürüzlülü÷ü bir profi-lometre ile ölçülmüútür.
ÇalÕúmanÕn sonuçlarÕ ÕúÕ÷Õnda kullanÕlan mikrodalga dezenfeksiyon yönteminin hem gele-neksel hem de enjeksiyonlu akrilik rezin protezle-rin dezenfeksiyonu için yüzey pürüzlülü÷ü açÕsÕn-dan güvenli bir yöntem oldu÷u belirlenmiútir.
Anahtar sözcükler: Enjeksiyonla kalÕplama, mikrodalga, dezenfeksiyon, akrilik rezin
Tam protezler, özellikle geriatrik hasta-larda olmak üzere, tam diúsizlik vakalarÕnÕn rehabilitasyonunda halen en sÕk kullanÕlan te-davi yöntemidir. A÷Õz ortamÕnda bulunan den-tal materyallerin hÕzlÕca tükrük bileúenlerine ve mikroorganizmalara maruz kaldÕ÷Õ bilinmekte-dir (1). Tam protez kullanan hastalarda, immün sistemin zayÕflamasÕ gibi bazÕ durumlarda normal oral floranÕn üyelerinden biri olan Can-dida türleri a÷Õz mukozasÕnda mantar enfeksi-yonuna neden olabilir. Hareketli protez kulla-nan hastalarda görülen oral kandidal enfeksi-yonlar ‘Protez Stomatiti’ olarak adlandÕrÕlÕr. Bu klinik tablo, protez iç yüzeyinin kapladÕ÷Õ damak mukozasÕnda hafif bir peteúiden papil-ler hiperplaziyi de içine alan genel enflamas-yon úekline kadar olabilir ve en sÕk görülen oral fÕrsatçÕ enfeksiyondur (2,3).
Protezlerin dezenfeksiyonunda seçilecek yöntem, dezenfekte edilen materyal ile uyumlu olmalÕ ve zararlÕ etki göstermemelidir (4). Kla-sik çalÕúmalar, hareketli protezlerin kullanÕm boyunca fiziksel ve mekanik özelliklerini ko-rumasÕnÕn, a÷Õz sÕvÕlarÕ ile etkileúime girmeme-sinin ve bakteriyel tutunmaya izin vermemesi-nin gereklili÷ine iúaret etmektedir. C. albicans adezyonu 4 aúamada gerçekleúir. Yüzeye ta-úÕnma, baúlangÕç adezyonu, yüzeye ba÷lan-ma(attachment) ve kolonizasyon (5). Yüzey enerjisi ve pürüzlülü÷ü bu aúamalarÕ etkiler. Ancak pürüzlülü÷ün, yüzey enerjisine oranla daha büyük etkisi oldu÷u düúünülmektedir. Rezin materyalin yüzey pürüzlülü÷ü, biyofilm oluúumuna, mikroorganizmalarÕn tutunmasÕna ve bunun sonucunda mikrobiyal kolonizasyo-nuna neden olur (6).
Protez dezenfeksiyonunda rutin olarak kullanÕlan sodyum hipoklorit, konsantrasyona ba÷lÕ olarak akrilik rezin kaide materyallerine olumsuz etkiler gösterebilmektedir. Bu nedenle yÕllar önce kimyasal dezenfektanlara alternatif olarak mikrodalga enerjisi ile protez dezenfek-siyonu gündeme gelmiútir. Mikrodalga yönte-miyle dezenfeksiyon, tam olarak netlik kazan-mamakla birlikte iki mekanizmayla gerçekle-úir. ølk olarak mikrodalga enerjisinin ortamda ÕsÕ oluúmasÕna neden olarak gösterdi÷i termal etki, ikinci olarak da selektif hücre içi ÕsÕnma ile membranda bozulma ve hücre içi yÕkÕmÕ içeren mekanizma etkilidir. Selektif ÕsÕnma, si-toplazmadaki yüksek iyon konsantrasyonu
se-bebiyle mikrodalga enerjisinden etkilenmenin, kararlÕ bir yapÕ olan sudaki etkiden fazla olma-sÕ nedeniyle gerçekleúir. Mikrodalga fÕrÕn içeri-sindeki manyetik alan, membrandaki molekül-lerin farklÕ úekillerde yüklenmesine neden ola-rak por oluúumuna ve bunun büyüyerek memb-ranÕn parçalanmasÕ sonucunda hücre yÕkÕmÕna neden olur (7).
Enjeksiyonla kalÕplama tekni÷i, akrilik re-zin kaidelerin boyutsal stabilitesini artÕrmak amacÕyla geliútirilmiú bir tekniktir. Teknikte, tepilmeye hazÕr hale gelen toz-likit karÕúÕmÕ sistemin özel muflasÕnÕn içine sabit ve sürekli bir basÕnç ile gönderilir. Polimerizasyon esna-sÕnda da korunan bu basÕnç sayesinde, olasÕ bir büzülme ek materyal ile telafi edilmiú ve böy-lece boyutsal stabilite korunmuú olur (8).
ÇalÕúmamÕzda farklÕ yöntemlerle polime-rize olan iki akrilik rezin materyal üzerine mik-rodalga dezenfeksiyonu uygulanmasÕ sonucun-da yüzey pürüzlülü÷ü de÷erlerinde meysonucun-dana gelen de÷iúimin de÷e rlendirilmesi amaçlan-mÕútÕr.
Gereç ve Yöntem
Örneklerin HazÕrlanmasÕ
ÇalÕúmamÕzda, mikrodalga enerjisi ile de-zenfeksiyon yönteminin akrilik kaide rezinleri-nin yüzey pürüzlülü÷ü üzerine etkisirezinleri-nin de÷er-lendirilmesi amacÕyla ÕsÕ ile aktive olan iki tip polimetil metakrilat (PMMA) esaslÕ kaide ma-teryali kullanÕlmÕútÕr. Biri konvansiyonel kalÕp-lama yöntemi (QC-20, Dentsply Ltd., Rio de Janeiro, Brazil), di÷eri de enjeksiyonla kalÕp-lama yöntemi ile uygulanan (SR IVOCAP, Ivoclar Vivadent AG, Schaan, Lichtenschtein) rezin materyallerinden yüzey pürüzlülü÷ü testi için 12x12x3 mm boyutlarÕnda kare úeklinde 10’ar adet örnek oluúturulmuútur. Yüzey stan-dardizasyonunu sa÷lamak amacÕyla, mum ör-nekler bir yüzleri mufla içine yerleútirilmiú cam yüzeye temas edecek úekilde muflaya alÕnmÕúlardÕr.
Üretici firmanÕn önerileri do÷rultusunda, QC-20 kaide rezini toz/likit oranÕ 23 g/ 10 ml olacak úekilde karÕútÕrÕlarak elde edilen akril hamuru bilinen yöntemlerle muflaya yerleúti-rilmiútir. SR IVOCAP sisteminde ise fabrikas-yon olarak 20 mg toz ile 30 ml likit içeren
plastik kapsül, sistemin özel karÕútÕrma cizÕnda 5 dakika süreyle çalkalanarak akril ha-muru elde edilmiútir. Mufla parçalarÕ birleúti-rilmiú ve hidrolik pres ile 80 bar basÕnç uygu-lanmÕútÕr. Kompresöre ba÷lanan sisteme 6 bar de÷erinde sürekli basÕnç uygulanmÕútÕr. Poli-merizasyon için QC-20 rezininin tepildi÷i muf-la so÷uk suya konumuf-larak kaynama sÕcaklÕ÷Õna getirilmiú ve 30 dakika boyunca terminal kay-natma yapÕlmÕútÕr. SR IVOCAP rezini ise, üre-tici tavsiyesi do÷rultusunda 35 dakika boyunca kaynayan suda tutulmuútur. Sudan çÕkarÕlan muflalar tezgah üzerinde bekletilerek oda sÕ-caklÕ÷Õna kadar so÷utulmuú ve örnekler çÕka-rÕlmÕútÕr. Örnekler, kenarlarÕ 320 gritlik zÕmpa-ra ile düzeltildikten sonzÕmpa-ra, 24 saat distile su içinde bekletilmiútir. Elde edilen örnekler ile konvansiyonel rezin ve enjeksiyon rezin grup-larÕ oluúturulmuútur (n=10) (ùekil 1.).
ùekil 1. Konvansiyonel akrilik rezin (solda) ve en-jeksiyon akrilik rezinine (sa÷da) ait yüzey
pürüzlülü÷ü test örnekleri. Yüzey Pürüzlülü÷ü Ölçümü
ÇalÕúmamÕzda yapÕlan yüzey pürüzlülü÷ü ölçümleri Ankara Üniversitesi Diú Hekimli÷i Fakültesi Protetik Diú Tedavisi Anabilim DalÕ laboratuvarÕna ait olan Perthometer (M1, Mahr GmbH, Gottingen, Germany) profilometre ci-hazÕ ile yapÕlmÕútÕr. Bu cihaz, tarayÕcÕ uç vasÕ-tasÕyla, belirli bir hÕzda örnek yüzeyinde
hare-ket eder. Bu sÕrada yüzeydeki düzensizliklerin ölçüm ucuna yaptÕrdÕ÷Õ dikey yönlü hareketler, elektriksel akÕm farklÕlÕklarÕ oluúturarak yüzey profilini kaydeder. Böylece yüzey topografisi ile ilgili de÷erler rakamsal veya grafik olarak elde edilmiú olur.
ÇalÕúmamÕz için hazÕrlanan örneklerin yü-zey pürüzlülü÷ü de÷erleri belirlenirken, her ör-nek üzerinde üç ölçüm yapÕlarak alÕnan orta-lama de÷erler, o örne÷in yüzey pürüzlülük de-÷eri olarak kabul edilmiútir. Elde edilen verile-rin aritmetik ortalamasÕ hesaplanarak gruplarÕn ortalama yüzey pürüzlülü÷ü de÷erleri elde edilmiútir.
Dezenfeksiyon Yöntemi
Tüm örneklerin her birinin yüzey pürüzlü-lü÷ü ölçüldükten sonra örneklere dezenfeksi-yon iúlemi uygulanmÕútÕr. Bu amaçla 150 mL su içinde bulunan örnekler 650W güç ve 3 da-kika süre ile mikrodalga dezenfeksiyonuna tabi tutulmuúlardÕr. Dezenfeksiyon iúleminin sonra-sÕnda örneklerin yüzey pürüzlülü÷ü ölçümleri tekrarlanmÕútÕr. Elde edilen verilerin istatistik analizi yapÕlmÕútÕr.
østatistik analiz SPSS for Windows 11.5 programÕ ile yapÕlmÕútÕr. Geleneksel ve enjek-siyonlu rezin gruplarÕ içindeki de÷iúimler ‘Pai-red samples t test’ ile belirlenmiú ve yüzey pü-rüzlülük ortalamalarÕ ile gruplar arasÕ de÷iúim-ler ‘Student’s t test’ ile de÷erlendirilmiútir (p<0,05).
Bulgular
Mikrodalga enerjisi ile dezenfekte edilen iki tip protez kaide rezinine ait yüzey pürüzlü-lü÷ü test sonuçlarÕna ait ortalama ve standart sapmalar Tablo 1.’ de gösterilmiútir. Test edi-len rezin gruplarÕnÕn dezenfeksiyon öncesi ve sonrasÕnda elde edilen yüzey pürüzlülü÷ü de-÷erleri ayrÕca grafik olarak sunulmuútur ( ùekil 2.).
ùekil 2. Test edilen rezin gruplarÕnÕn dezenfeksiyon öncesi ve sonrasÕnda elde edilen yüzey pürüz-lülü÷ü de÷erlerinin grafik sunumu .
Mikrodalga dezenfeksiyonu öncesi ve sonrasÕnda konvansiyonel rezin grubuna göre enjeksiyon rezin grubunda yüzey pürüzlülü÷ü istatistiksel olarak anlamlÕ biçimde daha yük-sek bulunmuútur (p<0,05).
Konvansiyonel rezin grubu içerisinde (p=0,611) ve enjeksiyon grubu içerisinde (p=0,789) mikrodalga dezenfeksiyonu
öncesi-ne göre dezenfeksiyon sonrasÕnda yüzey pü-rüzlülü÷ü ortalamalarÕnda istatistiksel olarak anlamlÕ de÷iúim görülmemiútir. Konvansiyonel rezin ve enjeksiyon akrilik rezin gruplarÕ ara-sÕnda mikrodalga dezenfeksiyonu öncesine gö-re dezenfeksiyon sonrasÕnda meydana gelen ortalama de÷iúimler arasÕnda anlamlÕ bir fark bulunamamÕútÕr (p>0,820) (Tablo 1).
Tablo 1. Konvansiyonel ve enjeksiyon gruplarÕna göre mikrodalga öncesi ve sonrasÕ yüzey pürüzlü÷ü de÷iúiminin önem kontrolü (μm).
Dezenfeksiyon Öncesi Dezenfeksiyon SonrasÕ
Konvansiyonel rezin 0,0142±0,0055 0,0153±0,0092
Enjeksiyon rezin 0,0276±0,0037 0,0281±0,0051
Dikey çizgilerin her iki ucu arasÕndaki gruplar arasÕndaki fark istatistik olarak p<0,05 düzeyinde önemlidir.
TartÕúma
Metakrilat polimerleri, ÕsÕl enerji ile ko-layca üretilebilmeleri ve ucuz olmalarÕ nede-niyle tam ve bölümlü hareketli protezlerin ya-pÕmÕnda kulanÕlan temel materyaldir. Bununla birlikte, bazÕ materyal özellikleri kullanÕm sü-resince veya dezenfeksiyon ve temizleme gibi bakÕm iúlemlerinde de÷iúime u÷rayabilmekte-dir. Protezlerin dezenfeksiyonu ve temizli÷i için sÕklÕkla kimyasal ajanlar kullanÕlmaktadÕr.
Ancak geleneksel kimyasal dezenfeksiyon iú-lemleri sÕrasÕnda, kullanÕlan solüsyonlarÕn etki-siyle polimer çözünürlü÷ü veya su emilimi so-nucunda protezin yüzeyinde veya yapÕsÕnda de÷iúim meydana gelebilmektedir. Bu olasÕ de÷iúimler sonucunda akrilik rezin yüzeylerde bakteriyel kolonizasyonu arttÕran pürüzlü yü-zeyler görülebilmektedir. Bu durum, protezin dezenfeksiyonunu zorlaútÕrÕr ve protez stomati-ti görülme riskini arttÕrÕr (6,7,9,25).
Geleneksel ÕsÕ ile polimerizasyon yönte-mi, uzun yÕllardÕr geniú bir kullanÕm alanÕ bul-muútur. Bu yöntemde muflalama esnasÕnda fazla akrilik materyali bulunmasÕ sonucunda oluúan taúmalar, polimerizasyon sÕrasÕnda olu-úan boyutsal de÷iúime katkÕda bulunarak ok-lüzyon dikey boyutundaki artÕúÕ úiddetlendire-bilir. Bu gibi sorunlarÕn üstesinden gelmek amacÕyla sürekli basÕnçla uygulanan enjeksi-yon sistemi geliútirilmiútir. Bu úekilde sürekli uygulanan basÕnç sayesinde mufla parçalarÕ arasÕndaki fazla materyalin varlÕ÷Õ önlenmekte ve polimerizasyon iúlemi kontrol edilebilmek-tedir. Mufla içine do÷ru sürekli materyal akÕúÕ, polimerizasyon büzülmesini dengeler. Boyut-sal stabiliteyi artÕrmak amacÕyla geliútirilmiú birçok enjeksiyon sistemi mevcuttur (10).
Enjeksiyon yöntemi kullanÕlarak yapÕlan çalÕúmalar, boyutsal stabilite konusunda yo-÷unlaúmÕú ve bu yöntemin boyutsal stabiliteyi artÕrdÕ÷Õ sonucunu ortaya koymuúlardÕr (11,12). Ancak bu veriye ters düúen çalÕúmalar da vardÕr (13). Bununla birlikte Uçar ve ark. (14), IVOCAP rezininin transvers dayanÕmÕnÕn geleneksel rezinlerden daha düúük oldu÷unu göstermiúlerdir. Memon ve arkadaúlarÕ da (15), mikrodalga ile polimerize olan enjeksiyon sis-temli akrilik rezinin bu yönde bir avantajÕ ol-madÕ÷ÕnÕ belirtmiúlerdir. Rutin kullanÕma gir-memiú olan bu materyalin mikrodalga dezen-feksiyonu karúÕsÕnda yüzey pürüzlülü÷ünde meydana gelebilecek de÷iúiklikler ise bilin-memektedir.
ÇalÕúmamÕzda, akrilik kaide materyalinin dezenfeksiyon karúÕsÕnda incelenen özelli÷i yüzey pürüzlülü÷dür. Bir rezinin yüzey pürüz-lülük derecesi, yüzeyde biyofilm oluúumunu etkileyerek mikrobiyal kolonizasyonu artÕrabi-lir ve lekelenmeye sebep olarak estetik özelli÷i bozabilir (16). Ancak yetersiz bir hijyen, roçatlaklar ve çukurlar içinde hapsolmuú mik-roorganizmalarÕn varlÕ÷Õ, protez stomatiti için predispozan faktörlerdir. Pürüzlülük de÷eri, is-tenen úekilde düúük bir kaide rezini, bazÕ de-zenfeksiyon yöntemlerinin uygulanmasÕ sonu-cu bu özelli÷ini kaybedebilir. Bu nedenle, uy-gulanacak dezenfeksiyon yönteminin, etkili bir biçimde mikroorganizma eliminasyonu sa÷la-makla birlikte, rezinin yüzey pürüzlülü÷ünü de÷iútirmemesi istenmektedir (6,17,18).
MikroorganizmalarÕn sert yüzeylere baú-langÕç adezyonu, serbest yüzey enerjisi ve yü-zey mikropürüzlülü÷üne ba÷lÕdÕr (19). Yüyü-zey mikropürüzlülü÷ü azaldÕkça, serbest yüzey enerjisini de etkileyerek mikrobiyal adezyonu zorlaútÕrmaktadÕr (5). Bu nedenle plak biriki-minin önlenmesi açÕsÕndan yüzey mikropürüz-lülü÷ü daha büyük bir öneme sahiptir (20, 21). Serrano-Granger ve ark. (22), sabit bir yü-zey pürüzlülü÷ünde, farklÕ tip rezinlere C. albi-cans tutulumunun de÷iúkenlik gösterdi÷ini bil-dirmiúlerdir. Ancak bu çalÕúmada yüzey enerji-sinin adezyonla bir ba÷lantÕsÕ bulunamamÕútÕr. Richmond ve ark. (23), SR Ivocap Plus adlÕ en-jeksiyon sistemli kaide rezininin geleneksel re-zinlere oranla daha düúük yüzey pürüzlülü÷üne sahip oldu÷u belirtilmiúlerdir. Prüzülülük de-÷eri 1,36 μm olarak bulunan bu rezin, çalÕú-mamÕzda elde edilen de÷er olan 0,027 μm de-÷erinden yüksektir. Bunun nedeni, çalÕúma-mÕzda kullanÕlan akrilik rezinlerin yüzey stan-dardizasyonunu sa÷lamak için tepim esnasÕnda cam yüzeyi ile temasta olmasÕdÕr. Richmond ve ark. ise standart polisaj prosedürlerini izle-miúlerdir. Bu çalÕúmadaki de÷erlerin mikrodal-ga dezenfeksiyonu karúÕsÕnda de÷erlendirmesi-ni içeren bir veri bulunmamaktadÕr.
Young ve ark. (24), akrilik rezin yüzeyle-re C. albicans tutulumunun mikroorganizma ile ilgili faktörlerden çok materyal bileúimi ve yü-zey yapÕsÕna ba÷lÕ oldu÷unu belirtmiúlerdir.
Verran ve ark. (25), 2014 yÕlÕnda yaptÕkla-rÕ bir çalÕúmada farklÕ pürüzlülük de÷erlerine sahip akrilik yüzeylere C. albicans ve S. oralis türlerinin adezyonunu incelemiúler ve pürüz-lendirilmiú yüzeylerde daha yüksek sayÕlarda mikroorganizma varlÕ÷Õ tespit etmiúlerdir . Bu bulguyu destekleyen birçok çalÕúma mevcuttur (26-30). Bu durumu P. aeruginosa ve Staphy-lococcus epidermidis üzerinde inceleyen Tay-lor ve ark. (31), 1.12 - 1.29 μm de÷erlerindeki yüzey pürüzlülü÷ünün bakteriyel adezyonu ar-tÕrdÕ÷ÕnÕ belirtmiúler ve akrilik rezin yüzeyin-deki hafif bir pürüzlülük artÕúÕnÕn anlamlÕ bo-yutlarda artmÕú adezyona neden oldu÷unu gös-termiúlerdir. Bulad’Õn (32) yumuúak astar ma-teryallerinde yaptÕ÷Õ çalÕúmada da düúük ve yüksek yüzey pürüzlülü÷üne sahip örnekler üzerinde C. albicans adezyonu anlamlÕ düzey-de farklÕ bulunmuútur.
Radford ve ark. (5), artmÕú pürüzlülükte görülen artmÕú mikroorganizma kolonizasyo-nunun nedenini pürüzlü yüzeylerde yüzey ala-nÕndaki artÕú ve biyofilm üzerine gelen maka-salama kuvvetlerine direnç olarak açÕklamÕú-lardÕr. Bununla birlikte bazÕ araútÕrmacÕlar re-zinin yüzey pürüzlülü÷ü ile C. albicans adez-yonu arasÕnda iliúki bulamamÕúlardÕr (20, 33, 34). Ancak birçok çalÕúma ile klinik olarak uy-gun oldu÷u tespit edilen 0,2 μm de÷erinden daha büyük yüzey pürüzlülü÷üne sahip bir re-zin yüzeyinin, bakteriyel kolonizasyona daha elveriúli oldu÷u düúünülmektedir (5, 6, 21, 35-37).
ÇalÕúmamÕzda elde edilen sonuçlara göre, 650 W güçte ve 3 dakika süreyle uygulanan mikrodalga dezenfeksiyonu sonrasÕnda, her iki tip akrilik rezin kaide materyali için 0,0153 ve 0,0281 μm olarak tespit edilen pürüzlülük de-÷erlerinin klinik olarak güvenli yüzey pürüzlü-lü÷ü de÷eri olarak düúünülen 0,2 μm üzerinde olmadÕ÷Õ görülmüútür.
Sonuçlar
1) Mikrodalga dezenfeksiyonu öncesi ve sonrasÕnda geleneksel akrilik kaide rezinlerinin yüzey pürüzlülü÷ü, enjeksiyonla kalÕplanan re-zinlere göre daha düúüktür.
2) Mikrodalga dezenfeksiyonu, her iki kaide materyalinin yüzey pürüzlülü÷ünde önemli bir de÷iúime neden olmamÕútÕr.
3) ÇalÕúmanÕn sonuçlarÕ bir bütün olarak ele alÕndÕ÷Õnda kullanÕlan mikrodalga dezen-feksiyon yönteminin hem geleneksel hem de enjeksiyonla kalÕplanan akrilik rezin protez kaide materyallerinde yüzey pürüzlülü÷ü açÕsÕndan güvenli bir yöntem oldu÷u belir-lenmiútir. Mikrodalga dezenfeksiyon yöntemi-nin, farklÕ akrilik rezin kaide materyalleri üzerine olan etkisinin ileri çalÕúmalarda karúÕlaútÕrmalÕ olarak incelenmesi, iúlemin klinik düzeyde kullanÕmÕ için daha güvenilir bilgiler verecektir.
Kaynaklar
1. Nirale RM, Thombre R, Kubasad G. Comparative evaluation of sodium hypo-chlorite and microwave disinfection on dimen-sional stability of denture bases. J Adv Pros-thodont 2012; Feb; 4:24-9.
2. Pires FR, Santos EB, Bonan PR, De Almeida OP, Lopes MA. Denture stomatitis and salivary Candida in Brazilian edentulous patients. J Oral Rehabil 2002; Nov;29: 1115-9.
3. Figueiral MH, Azul A, Pinto E, Fonse-ca PA, Branco FM, Scully C. Denture-related stomatitis: identification of aetiological and predisposing factors - a large cohort. J Oral Rehabil, 2007; Jun; 34: 448-55.
4. Campanha NH, Pavarina AC, Jorge JH, Vergani CE, Machado AL, Giampaolo ET. The effect of long-term disinfection procedures on hardness property of resin denture teeth. Gerodontology, 2012; Jun;29 :e571-6.
5. Radford DR, Sweet SP, Challacombe SJ, Walter JD. Adherence of Candida albicans to denture-base materials with different surface finishes. J Dent, 1998 Sep; 26: 577-83.
6. Lira AF, Consani RL, Mesquita MF, Nóbilo MA, Henriques GE. Effect of tooth-brushing, chemical disinfection and thermocy-cling procedures on the surface microrough-ness of denture base acrylic resins. Gerodon-tology, 2012; Jun;29: e891-7
7. Brondani MA1, Samim F, Feng H. A conventional microwave oven for denture cleaning: a critical review. Gerodontology, 2012 Jun; 29: e6-15.
8. Powers JM., Sakaguchi RL Polymers and Polymerization. In: Craig’s Restorative Dental Materials., 2006. 12nd Ed.’’, USA: Mosby Publishers, Chapter 7.
9. Sartori EA, Schmidt CB, Mota EG, Hirakata LM, Shinkai RS. Cumulative effect of disinfection procedures on microhardness and tridimensional stability of a poly(methyl meth-acrylate) denture base resin. J Biomed Mater Res B Appl Biomater, 2008 Aug; 86: 360-4
10. Bahra S, Ludwig K, Samran A, Freit-ag-Wolf S, Kern M. Linear and volumetric di-mensional changes of injection-molded PMMA denture base resins. Dent Mater. 2013 Nov;29(11):1091-7.
11. Parvizi A, Lindquist T, Schneider R, Williamson D, Boyer D, Dawson DV. Com-parison of the dimensional accuracy of injec-tion-molded denture base materials to that of
conventional pressure-pack acrylic resin..J Prosthodont. 2004 Jun;13(2):83-9.
12. Lee CJ, Bok SB, Bae JY, Lee HH. Comparative adaptation accuracy of acrylic denture bases evaluated by two different meth-ods. Dent Mater J. 2010 Aug;29(4):411-7.
13. Artopoulos A1, Juszczyk AS, Rodri-guez JM, Clark RK, Radford DR. Three-dimensional processing deformation of three denture base materials. J Prosthet Dent. 2013 Dec;110(6):481-7..
14. Ucar Y, Akova T, Aysan I Mechanical properties of polyamide versus different PMMA denture base materials. J Prosthodont., 2012 Apr;21(3):173-6.
15. Memon MS, Yunus N, Razak AA. Some mechanical properties of a highly cross-linked, microwave-polymerized, injection-molded denture base polymer. Int J Prostho-dont. 2001 May-Jun;14(3):214-8.
16. Berger JC, Driscoll CF, Romberg E, Luo Q, Thompson GJ. Surface roughness of denture base acrylic resins after processing and after polishing. J Prosthodont, 2006 May-Jun; 15: 180-6.
17. Machado AL, Giampaolo ET, Vergani CE, Souza JF, Jorge JH. Changes in roughness of denture base and reline materials by chemi-cal disinfection or microwave irradiation: sur-face roughness of denture base and reline ma-terials. J Appl Oral Sci 2011 Oct; 19: 521-8.
18. Fernandes FH, Orsi IA, Villabona CA. Effects of the peracetic acid and sodium hypo-chlorite on the colour stability and surface roughness of the denture base acrylic resins polymerised by microwave and water bath methods. Gerodontology 2013 Mar; 30: 18-25.
19. Quirynen M, Bollen CM. The influ-ence of surface roughness and surface-free en-ergy on supra- and subgingival plaque for-mation in man. A review of the literature. J Clin Periodontol 1995 Jan; 22: 1-14.
20. Ferreira MA, Pereira-Cenci T, Ro-drigues de Vasconcelos LM, RoRo-drigues-Garcia RC, Del Bel Cury AA. Efficacy of denture cleansers on denture liners contaminated with Candida species. Clin Oral Investig 2009 Jun; 13: 237-42.
21. Gungor H, Gundogdu M, Yesil Duy-mus Z. Investigation of the effect of different polishing techniques on the surface roughness of denture base and repair materials. J Prosthet Dent 2014 May 19.
22. Serrano-Granger C, Cerero-Lapiedra R, Campo-Trapero J, Del Río-Highsmith J. In vitro study of the adherence of Candida albi-cans to acrylic resins: relationship to surface energy. Int J Prosthodont. 2005 Sep-Oct;18(5):392-8.
23. Richmond R, Macfarlane TV, McCord JF. An evaluation of the surface changes in PMMA biomaterial formulations as a result of toothbrush/dentifrice abrasion. Dent Mater. 2004 Feb;20(2):124-32.
24. Young B, Jose A, Cameron D, McCord F, Murray C, Bagg J, Ramage G. At-tachment of Candida albicans to denture base acrylic resin processed by three different methods. Int J Prosthodont. 2009 Sep-Oct;22(5):488-9.
25. Verran J, Jackson S, Coulthwaite L, Scallan A, Loewy Z, Whitehead K. The effect of dentifrice abrasion on denture topography and the subsequent retention of microorgan-isms on abraded surfaces. J Prosthet Dent. 2014 Jul 3. pii: S0022-3913(14)00253-4.
26. Ramage G, Tomsett K, Wickes BL, López-Ribot JL, Redding SW. Denture stoma-titis: a role for Candida biofilms. Oral Surg Oral Med Oral Pathol Oral Radiol Endod. 2004 Jul; 98: 53-9.
27. Nevzato÷lu EU, Ozcan M, Kulak-Ozkan Y, Kadir T. Adherence of Candida albi-cans to denture base acrylics and silicone-based resilient liner materials with different surface finishes. Clin Oral Investig 2007 Sep; 11: 231-6.
28. Pereira-Cenci T, Cury AA, Cenci MS, Rodrigues-Garcia RC In vitro Candida coloni-zation on acrylic resins and denture liners: in-fluence of surface free energy, roughness, sali-va, and adhering bacteria. Int J Prosthodont 2007 May-Jun; 20: 308-10.
29. Lazarin AA, Machado AL, Zamperini CA, Wady AF, Spolidorio DM, Vergani CE. Effect of experimental photopolymerized
coat-ings on the hydrophobicity of a denture base acrylic resin and on Candida albicans adhe-sion. Arch Oral Biol. 2013; Jan;58: 1-9.
30. Jackson S, Coulthwaite L, Loewy Z, Scallan A, Verran J. Biofilm development by blastospores and hyphae of Candida albicans on abraded denture acrylic resin surfaces. J Prosthet Dent. 2014 Apr 14. pii: S0022-3913(14)00075-4.
31. Taylor RL, Verran J, Lees GC, Ward AJ. The influence of substratum topography on bacterial adhesion to polymethyl methacrylate. J Mater Sci Mater Med., 1998; 9: 17-22.
32. Bulad K, Taylor RL, Verran J, McCord JF. Colonization and penetration of denture soft lining materials by Candida albi-cans. Dent Mater 2004; 20: 167-75.
33. Zamperini CA, Machado AL, Vergani CE, Pavarina AC, Giampaolo ET, da Cruz NC. Adherence in vitro of Candida albicans to plasma treated acrylic resin. Effect of plasma
parameters, surface roughness and salivary pel-licle. Arch Oral Biol. 2010 Oct;55: 763-70.
34. Kang SH, Lee HJ, Hong SH, Kim KH, Kwon TY. Influence of surface characteristics on the adhesion of Candida albicans to various denture lining materials. Acta Odontol Scand. 2013 Jan;71(1):241-8.
35. Bollen CM, Lambrechts P, Quirynen M.Comparison of surface roughness of oral hard materials to the threshold surface rough-ness for bacterial plaque retention: a review of the literature. Dent Mater. 1997 Jul;13(4):258-69.
36. Zissis AJ, Polyzois GL, Yannikakis SA, Harrison A. Roughness of denture materi-als: a comparative study. Int J Prosthodont. 2000 Mar-Apr;13(2):136-40.
Schwindling FS, Rammelsberg P, Stober T. Effect of chemical disinfection on the surfa-ce roughness of hard denture base materials: a systematic literature review. Int J Prosthodont. 2014 May-Jun;27(3):215-25.
YazÕúma Adresi:
Prof. Dr. Yasemin KESKøN Ankara Üniversitesi Diú Hekimli÷i Fakültesi
Protetik Diú Tedavisi Anabilim DalÕ 06500 Beúevler / ANKARA Tel: 0312 296 57 13
