İstanbul, 11.8.1959
Muhterem Kardeşim Efendim ;
Mektubunuzu büyük bir tahassüs ve muhabbetle okudum. Geçmiş olsun. Cihanda sağlık kadar aziz bir şeyin bulunmıyacağını bu gibi vakalar ara sıra adem oğluna hatırlatmakta yardım ediyor. Ameliyatın izleri bir sene sonra tamamen kaybolur. Bilhassa ileri yaşlarda biraz daha itina etmek lâzımdır. Bad Gastem'nl bilirim. Başı göklerde dünyaya meydan okuyan bir hali vardır. İklimin sert liğine rağmen son derece sevimlidir. Onun kucağında kısa zamanda iadeyi afiyet edeceğinize eminim.
Muhterem Ağamızın etrafındaki fitne halkası bizi yeniden öksüzlüğe düşürdü. Med ve cezirlerin ruhlarda ne elim tahripler yapacağını haksız itimatsızlıkların gönülleri nasıl kıracağını takdirinize bırakıyorum. Bu mevzularla sizi fazla üzmek istemem, avdetinizde daha uzun görüşürüz.
Ev halkı büyük geçmiş olsun der, çocuklar elleriniz den öperler, hanımefendiye hürmetler ederim. En kıza zamanda sizi kucaklamak ümit ve tesellisiyle gözlerinizden öper, sıhhat ve afiyetler diler, iki gözüm kardeşim.
MÜKERREM SAROL
/ Kişisel Arşivlerde İstanbul Belleği