TOPLUMSAL ELE$TIRI
GELENEGiNiN
BAgLANctclNDn
RABELAIS'NIN
GARGA.N.TUA,..S.T. . Dr. Iriliz aYnt)Glu* Marmara iletiSimXVIII.
ytizyrlda
baqlayanmodernleqme stireci, sanayi
devri-mine
kadar
yaqanansiireg
vesanayi devriminden sonra yaganan
siireg
olarak iki
agamada yaqanmrqtrr. Modernleqme stireci,kilise
otoritesini krsmen de olsadengeleyebilen
laik
iktidar
yaprlanmasr ve laik iktidar yaprsr
iginde siyasal segkinler ile ekono-mik segkinlerin iki ayn hayat alanr oluqturarak golulcu toplumun ku-rumlarrnr yaratmasryla baqlamtgttr. Biiti.in
bu
geliqmeler, edebiyatta ve sanat alanrnda verili toplumun etigi ile srnrrlt kalmayan, bunu red-deden edebiyat ve sanat tiirlerinin ortaya grkrqrnrda
hazrrlamtqttr.Bdylelikle,
toplumsal
yagamrnyalnrzca olumlu yanlannt giirmekle kalmayan, olumsuz yanlartnr da farkedebilen toplumsal eleqtiri
ge-leneIi
ortaya grkabilmiqtir. BueleEtiri gelenefi iginde yer alan ilk yazarlardan
biri
Rabelais'dir.Ortaga!'da
bir
dev ailesininkahramanhklartnr
ve
ya$amlnlanlatan bir halk masaltndan uyar-layarak yazdrfr Gargantua adh
kitabrnda Rabelais, Ortaga['rn
toplumsal yaqamrndan gok farkh.
yepyeni
bir
yagamln tablosunugizmigtir. Garg,antua'nrn dyktisii,
Rabelais'nin
gergek
yagamlnadayanrr. Rabelais'nin gocuklu[unu
gegirdili kdyde bir derebeyi Loire
rrmalr iizerine dalyan kurmak
is-teyince
balrkgrlar
loncastyla mahkemelik olmuq, Rabelais'nin avukat olan babasr da loncaytsa-vunmugtur. Rabelais'nin bu olay-dan esinlenerek
yazdr!t
kitaptaPirochole'yle yaprlan savag, bu
* M.lj. ilitiqinr Fhtiiltesi
Marmara IletiSim
derebeyi
ile
babasrnrn davasrnr temsil eder. Gene, kitap boyuncaeleqtirdili
o
zamanki egitim kurumu kiliseye ve kilise d[retisine olan dtiqmanhlr da yazarrn kendi ya$amlnrnbir
yansrmasrdrr. Qocuklufunda okuma dzlemiyle dolu olan Rabelais o zamanki egitimkurumu olan manastrra gidip keqiq olmuq, egitim sisteminin insanr aydrnlatmaktan ahkoyan,
hatta
aptallaqtrran bir kurum oldu[unukeqfetirmiqtir. Daha sonra manastrrdan kurtulmanrn garelerini arayan Rabelais,
din
adamr olarak toplumun iginde yaqayan bir papaz olarak yagama yolunu segmiq, bu dzgiirliikle tiim Fransa'yr dolaqmrq, sonunda doktor olmaya karar vermiqtir. Doktor olduktan sonra verdifi bir derse, kilisenin kurallanna karqr gelerek bir ceset getirmesi, kilisenin Rabelais'ye sava$ agmasrna neden olmuqtur. Buolay
iizerine
koruyuculanylabirlikte
Rcinesans hareketininbaglatrcrsr olan iilkeye, Italya'ya giden Rabelais'nin Gargantuct'st 1534'te basrlmrqtrr. Difier kitaplarr gibi bu kitap da grkar grkmaz kilise tarafindan yasaklanmrq, Rabelais de dinsizlikle suglanmrqtrr. Rabelais'nin daha 6nce himayesine
girdifi
yiiksek riitbeli papazlar, sansiiriin kaldrrrlmasr igin ferman grkarsalar da, skolastilin merkeziolan Sorbonne'daki papazlar buna izin vermemiqlerdir ve Rabelais
I 5-53'te cilmiiqtiirt.
Rabelais, Gargantua adh eserine, yaqadrfr yiizyrlda gok dnernli
bir itibar ogesi ve toplumsal konum gcistergesi sayrlan drqgoriiniigiin
dnemli olmadrfrnr belirterek baqlamakta d;r. " H er ke s dt S g 6 r iintiS
tin-baslgm-Sakaciltfitna, maskcu'algma bakry daha itesine gitmcz. ..
Kutunun iEindeki ilaE, kutunun umdurdudundan Eok daha de{crlitlir,
demek
istiyorum
ki bu
kitapta
islenan
konular
baSlt,{trtdiisf.indtirdii{ii kadar abuk sabuk degildir 2.
Ozellikle yazrldr[r ga! agrsrndan diiqiiniildiifiinde, Ortagaf'dan Yenigaf'a gegiq strastnda, Rabelais'nin kitabr oldukga neqeli ve alayh ama aynr zamanda, kapanmakta olan Ortaqa['rn kasvetli
havasrndan uzak, bu havayr eleqtirel bir agrdan ele alan bir tarzda yazrlmrqtrr. Ciddiyetin
aItr
bastrIr Ortaqa['danfarkh
olarak Rabelais, kitabrnda gtilmenin yasak bir qey olmadrfrnr, tam tersine gi.ilmenin insanr cennete gottirecelini sdylemektedir. Ashnda soylubir
aileden gelen Rabelais, Ortaga['rn srradan insanrna layrkgdrdiiIi.i perhizci
etik
anlayl$rnln tersine, kitabrnr yiyecek veigeceklerle bedenini besleyerek yazdrlrnr, hatta yazma nedeninin
yiyip igmek oldulunu siiyleyerken, okuyuculanna da kitabrnrn bu
bigimde okunmasrnr ci[titlemektedir. Baqka deyigle, varolan etigin
tersine
yiyip
igmenin kendisigibi
soylu kesimlerin, egemen kesimlerin ayrrcahfr ohnaktan grkmasrnr, toplumae$it
olarakyayrlmasrnr isteyebilmig,
btiylelikle,
Reform
ve
RtjnesansMarmarq itetisim
Gergekten rje, Rabelais'nin kitap boyunca eleqtirdi[i skolastik din
ve
cliiqtincebigimi, bunlann
savunuculartolan
papazlara yaklaqrmrndakialay,
Reformve
Rdnesans'rngetireceli
yeniioplumsal yagamrn filizlerini taqrmaktadrr. Kitabrn XIX. btiliimiinde'
ganlarrnr -
geri
alabilmekigin
Gargantua'ya yalvaran Papazyerakliyus sarhoE eclilerek gergek yiizti agrfa grkanlmrq ve ganlar p^paza
de[il,
iiniversitenin rektOriine, kentin valisine ve kilisenin bu$ pupur*a teslim eclilmiqtir3. Rabelais'nin bu baktq agtsr, iktidartn rn,'tnlstit yaplslnm gofulcu yapryla yer defiqtirmesirrit.t zorunlu halegeldigini gtXt"ttn"si agrsrntlan dikkat gekicidir. Gargunt.un'nrn XL.
6Otti*1n.t". "...papaz ... ne
bir
kdylii gihi topraEt stirer; ne hirsat)a$EL gihi yurdu savunur; ne hekim gihi hastalara bakar; ne Int'ili
iyi
iiicn
cgiitci bir rahip gibi ge.rEek dini yayar; nc dc tiiccur gibi mcmlcketc. gerckli nesnelcri, araglart getirir ve iste.bunun igin de, harkes horlir,yuhalar onlarl' cliyerek papazlann nedel sevimsiz veaylak insanlar olduklannr agrklamrgtrra. XLV. Boli.im'de de vebantn
eimiElerden kaynaklanrlfrnr sanan ve bunun igin ermiqlere adak ,rnrnuyu
gittiklerini
silyleyen hacrlarla konuqan Grandgousier (Gargintui'nrn babasr), insanrn baqrna gelen herqeyin azizletin guru6r oklufuna inandrnlan Ortagaf insantna seslenerek, sorunlannie
giiztimleiin insanrn drqrndaki, giiglerde defil, insanrn kendi elindeolctulu gortiqiinti dile getirmiqtirs'
Kitabrn baqrnda Rabelais, kitabrn Sorbonne'daki hocalanndan aldrfir clerslerle yetiqen baq kahramanr Gargantua'yr, tam bir aylak,
u" tigbit kurali
uymadan ya$ayanbiri
olarak tanrmlamaktadrr.Gargantua, sabahlair uyandrktan sonra igen, daha sonra kiliseye gicien, yarrm saat ders gahqtrktan sonfa mutfafa giderek karnrnt
inyurun,
daha sonfa kitapta4
sayfa boyuncaadla'
saytlan isimlerdeki oyunlan oynayan, oyundan sonra tekrar igen, igtiktensonra uyuyan, uyanrfiktan sonra gene igen, biraz dolaqtrktan ve
gahqtrktan sonra tekrar yemek yiyip arkadaqlarryla igki igen, akqarn yemefinden Sonfa tavla oyunlan oynaytp, arkadaqlarryla ktzlail
gOr-Jy" gidip geltlikten sonra gene yemek
yiyip
yatanbiri
olarak iunrmtantirqtrrtis. 101-108). Ancak, aynr Gargantua yeni hocast Ponokrates ile tanrqtrktan sonla bu yaqamr buakmrq, onun efitiminegirrnigtir. Bu efitimle birlikte Gargantua tiim zamantnt okumaya, zdl
ve
tigrt
oyunlarr yerine bedenini geliqtiren oyunlar oynamayavermiqlir. Yalnrzca bedeni defil, ruhu da temizlenen Gargantua'ntn.
oynadrfr oyunlann bir krsmr zihnini geliqtirecek-.matematik ile ilgili oyunlaia clttntiqmiiq, kahraman bu oyunlarla birlikte pek gok miizik
aietini galmayi da dfrenmigtir(ss. 109-116). Bu yeni efiitim diizeni ,rnu a,n6urcla ekin dcivmek, odun kesmek gibi bedeni yoran iqleri de yaptrrtmrqtrr. Ponokrates'in ayda
bir
kez
olmak koqulu
ile t2lMarmara iletiEim
Gargantua'nrn bii.ti1.
g.in
e!lenebilmesi,igki
igebilmesi,$arkr sriyleyip dans edebilmesi
igin
verdigi zamanr'uit"
curgantua gimenler tizerinde qiirler okuyirak gegi.i-,ey";"$i;_;;..
Ancak, bu mutlu gtinler, picrochore'nin
Gargantua,nrn babasrnrn topraklarrna girmesiyle son bulur,
.gtinkii ciunogourier, do!al
yasalarrn ofluna emanet ettigi
insanlirr ve -uituir" torumak igin
ollunu
Paris'ten g.a!urr.. Arkadaqlarrylabirlitt,
,uuuq,kazanan Gargantua, diler kiliselerden farkh'olarik yeni ui, manustr kurmaya karar verir. Thelme manastr' adr verilen bu manastrr, ashnda Rabelais'nin deligtirmek istedigi toplumsal yaqamrn
y.iln.
olmasrnr istedigi yeni yagamrn dzellikl-erinf taqu. riunyaoaki ttim
dinrerde herEeyin saatle berirlendigini,. herqeyin
kuralia.,
uuii,
oldulunu
soyley-en Gargantua,
kuraca!r
manastrrda cincelikle saatrerinkaldrrrlmasrnr ve herkesin canr isteyince gahgmasrnr ister. ,,Diinyuda cn biiyiik aptall*, i.nsantn.hayatmt safiduyusina ve akrria gdre cte{it
de,
bir
gan
sesinegdre
ayarlamaitdr,,T diyen -Ga.gantuu, aydrnlanmanrn en onemli diiqtincesi olan insanrn kendi akhyL kendi yag.amrna bigim verebileceli fikrinin dnci.iltiltinti yapmrgtrr.Giizel
kadrnlann.ve yakr$rkh, sa[hkh erkeklerin
ihip
u"'rurriu" .larakkabul edilece!i rhelme
manastr.nda,rahip
ve
rahibererinevlenmesine,
_z_enginlik sahibi olmasrna, rizgtirci ya$amasln
d
rzin verilecektir. Herkesilglit
oldugu bu manastrrda,'yasalarrn ve kurallarrn gegerli oldugu bir yaqam scizkonusu degildii. bunun yerineyaqam, insanlann ozgi.ir iradelerine ve keyiflerini baghdrr.
"canlart istedidi zaman yatakranndan kalkar, iglerinden gctdi{i z.aman ye.r iEer, galtEtr, uyurlardt; onlart kimse uyandrmaz, kimic tgmeye, yemeye
ya da
baskabir
{ey . yapmaya zorlamazdt. Diizenlerinde yalruz gu kural vardt: iSr-poiGiYi yAp,,r.Roman sanatrnrn diinyaya Tanrr'nrn
gtiliiqii
olarak geldifinidi.iqtinen
Milan
Kundera, Frangois Rabelais'ninde
Tanrr'nrngiiltiqiinti
ilk
igiten ydzar olarak Avrupa'nrnilk
btiyiik romanrnryazdrlrnr belirtmi gtir.
Qti$it
ideolojik kesinlikler.uyl.''
dtiqtinceleriireten roman, mizahtan dofmuqtur. Rabelais de bunun
ilk
farkrna varan yazarlardandrr. Mizah anlayrqr olmayankigi
anlamrnda Grekge'den kendittirettigi
Agelaste sbzci.igtinti kullanan Rabelais, Agelaste'lerden korktu[unu ve onlardan nefret ettigini soylemiqtir. Qtinkti Agelaste'ler tek bir dolrunun olcluluna, heikesin aynr qeyi di.iqtinmesi gerektigine inanrrlar. oysa biiey, ancak do[runun've kesinligin olmadrlr yerde ve zamanda birey olur.igte,
herqeyinkesinligini
yitirdigi
ortagaf'dan g*arkentek
bir
dogru yerineMarmara iletisim
tek kesinlik, belirsizli|rn bilgeligidir. Trpkr Cervantes
gibi,
bu gergefi kegfeden Rabelais de insanrn bu yeni durumunu farkeden ve romanrnr bunun iizerine kuran bir yazardrre.Bu
nedenle, Rabelais'nin Gargantud'sl, modern dtjneminedilginleqtirilmig,
tek
bigimlileqtirilmiq, yabancrlaqmrq srradan insanrnrn varolan toplumsal ya$ama eleqtirelbir
bakrq aqlst kazanabilmesi, varolandanfarkh ve
daha insancabir
yaqamr tarkedebilmesi agrsrndan kugkusuz gok dnemli bir kaynaktrr.DiPNOTLAR
1.
Rabelais'nin yaqaml ve eserleri hakkrnda aynntrh bilgi igin bkz. Ana Brittanica, C.18.2.
Rabelais,Gargantua,
Qev.: S. Eytiboflu-A.
Erhat- V.Giinyol, Ist: Cem Yay., 1983, s.24.